Bóg Ojciec
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna; przedstawienie Boga Ojca ukazanego jako starzec z długą brodą, kępką włosów nad czołem i wianuszkiem siwych włosów wokół głowy; siedzi przechylony na prawą stronę i wsparty prawą ręką na obłoku; w prawej dłoni trzyma berło. Lewa ręka odwiedziona w bok od ciała. Ubrany w długą złotą suknię z szerokimi rękawami i obszerny złoty płaszcz.
Zdjęcie nr 2: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna; przedstawienie Boga Ojca ukazanego jako starzec z długą brodą, kępką włosów nad czołem i wianuszkiem siwych włosów wokół głowy; siedzi przechylony na prawą stronę i wsparty prawą ręką na obłoku; w prawej dłoni trzyma berło. Lewa ręka odwiedziona w bok od ciała. Ubrany w długą złotą suknię z szerokimi rękawami i obszerny złoty płaszcz.

Bóg Ojciec

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Lanckorona
Miejscowość
Lanckorona
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kalwaria Zebrzydowska
Parafia
Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny przy tęczy od południa, zwieńczenie
Identyfikator
DZIELO/03319
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
1864 rok
Technika i materiał
drewno, farba olejna; rzeźbienie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Rzeźba sprawiona do ołtarza wykonanego w 1864 roku.

Opis

Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna; przedstawienie Boga Ojca ukazanego jako starzec z długą brodą, kępką włosów nad czołem i wianuszkiem siwych włosów wokół głowy; siedzi przechylony na prawą stronę i wsparty prawą ręką na obłoku; w prawej dłoni trzyma berło. Lewa ręka odwiedziona w bok od ciała. Ubrany w długą złotą suknię z szerokimi rękawami i obszerny złoty płaszcz.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźba drewniana, polichromowana, złocona; pełnoplastyczna przyścienna; wyobrażenie Boga Ojca siedzącego na obłokach, umieszczone na gzymsie zwieńczenia ołtarza bocznego z 1864 roku, wykonane przez nieokreślonego rzeźbiarza małopolskiego.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona w arkadzie tęczy, dostępna jednobiegowymi schodami od wschodu, od strony wejścia do zakrystii. Kosz na rzucie ośmioboku, opięty smukłymi kolumienkami o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, ustawionymi występujących wybrzuszonych postumentach i wspierającymi gzyms występujący na nimi. Boki kosza na przemian gładkie i ozdobione nałożonymi rzeźbionymi motywami roślinnymi. Kosz nadwieszony na konsoli w kształcie spłaszczonego ostrosłupa. Zaplecek prostokątny, z prostokątną zamkniętą półkoliście płyciną, w której w górnej części litery IHS z krzyżem, otoczony promieniami. Baldachim powtarza rzut i podziały kosza, ozdobiomy lambrekinem, nakryty spłaszczonym ostrosłupem zwieńczonym prostym krzyżykiem. Na podniebiu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego wśród promieni. Struktura pomalowana na brązowo, podniebie baldachimu w kolorze bękitnym, ornamenty i detale architektoniczne złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa na rzucie koła, na cokole; trzon profilowany, nodus tralkowy, ujęty pierścieniami. Czara półkulista z wywiniętą krawędzią. Pokrywa w formie korony zamkniętej, z czterema kabłąkami połączonymi kulą z krzyżem. Dno korony z uchwytem i datą: 1786 R.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne przyścienne rzeźby, przedstawiające w całej postaci dwa siedzące w antytetycznych pozach uskrzydlone anioły. W rozłożonych na boki rękach trzymają: trzcinę z gąbką (anioł po lewej) i dzidę (anioł po prawej). Anioły, okryte złotą draperią, siedzą ukośnie na srebrzystych obłokach.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne wyobrażające dwóch aniołów ze skrzydłami, ukazanych w całej postaci, w antytetycznych pozach, w kontrapoście, w trzech czwartych zwróconych ku środkowi ołtarza, z głowami skierowanymi do widza. Anioł po prawej prawą ręką uniesioną na wysokość barku, a anioł po lewej lewą ręką wskazują wymownym gestem na obraz Matki Boskiej umieszczony w retabulum. Obaj aniołowie o młodzieńczych twarzach okolonych ciemnymi kędzierzawymi włosami. Ramiona i tors nagie, o jasnej karnacji. Brzuch, biodra i uda okryte silnie pofałdowaną dynamicznie złotą draperią spływającą z tyłu postaci aż do ziemi. Na nogach wysokie buty odsłaniające palce. Pod stopami srebrzyste laserowane na niebiesko obłoki.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, z tyłu opracowana, ustawiona na niewysokim cokole. Postać zwrócona frontalnie do widza, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce. W lewej ręce trzymał chorągiew, prawą unosi wysoko do góry w geście błogosławieństwa. Ciało o wyraźnie rzeźbionej muskulaturze z zaznaczonymi śladami męki. Twarz szczupła, o podkreślonej linii kości policzkowych i długim, prostym nosie, z dużymi oczami. Twarz okolona zarostem, włosy długie, gęste, z przedziałkiem na środku głowy, opadające na plecy. Przez biodra przepasane złote perizonium; pod szyją zapięty czerwony płaszcz opadający na plecy i lewe ramię. Karnacja ciała naturalistyczna, perizonium złocone.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, w ozdobnej ramie, z przedstawieniem Chrystusa Ukrzyżowanego. Chrystus rozpięty na krzyżu z wysoko uniesionymi nad głową. Ciało muskularne, naprężone, w lekkim skręcie tułowia w lewo i nóg w prawo. Głowa lekko przechylona na prawy bark, z twarzą zwróconą ku górze, okolona ciemnymi włosami i zarostem, na głowie korona cierniowa. Perizonium nisko zsunięte z bioder, odsłaniające prawy bok, z rozwianym końcem przy lewym udzie. Tło ciemne, ze skłębionymi ciemnymi obłokami. Ponad głową Chrystusa titulus z nieczytelnym napisem.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Na wysokim dwuczęściowym cokole, o fazowanych krawędziach, płyta z inskrypcją w formie stojącego prostokąta o ściętych górą narożach w profilowanej ramie neogotyckiej. Epitafium ujęte dwoma wielobocznymi wieżyczkami połączonymi fazowanym gzymsem przecinającym się z silnie wydłużonym łukiem kotarowym zwieńczonym krzyżem. W górnej części tablicy aplikowany wykonany z brązu medalion z płaskorzeźbionym przestawieniem głowy zmarłego w profilu; medaliony ujęty nałożonymi na tablicę, rzeźbionymi dwoma motywami liści. Na płycie inskrypcja: "Ś(więtej) p(amięci) Nikodemowi Felicynanowi / z Bętkowic BĘTKOWSKIEMU/ D(okto)r(ow)i Medycyny, M(agist)r(ow)i: Akuszeryi / Lekarzowi Sądowemu / Posłowi na Sejm krajowy, Członkowi / Rady Państwa w r(oku) 1848. 1861. do 1864. / Członkowi Towarzystw Lekarskich / Warszawskiego Wileńskiego / i Naukowego Krakowskiego / Autorowi wielu Pism lekarskich / i innych naukowych / Pogrążona w smutku żona Anna z Wisniewskich BĘTKOWSKA / z Dziećmi Małoletniemi / Zygmuntem, Anną i Heleną / Poświęcają ten Pomnik / * d(nia) 27. Września 1812 r(oku) / d(nia) 19. Października 1864 r(oku)".
płyta nagrobna
Epitafium Nikodema Felicjana Bętkowskiego
Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne przyścienne rzeźby, przedstawiające w całej postaci dwa siedzące w antytetycznych pozach uskrzydlone anioły. W rozłożonych na boki rękach trzymają: trzcinę z gąbką (anioł po lewej) i dzidę (anioł po prawej). Anioły, okryte złotą draperią, siedzą ukośnie na srebrzystych obłokach.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Ogrójec w formie murowanego, tynkowanego wykusza z wnęką w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym; ustawiony na kamiennej podmurówce, zakończony profilowanym gzymsem i daszkiem okapowym. Ogrójec wieńczy szczyt w formie cokołu z wyodrębnionymi pięcioma postumentami w układzie schodkowym, na których stoją kamienne figury. Pośrodku cokołu rzeźbione w zaprawie Oko Opatrzności w trójkątnym polu, ujętym profilowaną opaską tynkową. Na postumentach od lewej figury św. Ludwika, św. Stanisława z Piotrowinem, Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej, św. Wojciecha i św. Walentego. Święty Ludwik ukazany frontalnie, z rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma okoloną krótkimi włosami i brodą. Ubrany jest w krótką tunikę i spodnie, na nogach ma wysokie buty. Na ramiona ma narzucony płaszcz, opadający na plecy, zaś przez tors przewiązany pas z mieczem, znajdującym się przy lewym boku, na głowie korona zamknięta. Święty Stanisław ukazany frontalnie, obie ręce ma ugięte i wyciągnięte do przodu, w lewej trzyma pastorał. Twarz ma okoloną krótkimi włosami. Ubrany jest w albę, rokietę i kapę, na piersi ma krzyż pektoralny, zaś na głowie infułę. U jego nóg leżąca półpostać Piotrowina. Matka Boska ukazana frontalnie, stoi na półkuli z wężem, obie dłonie ma złożone na piersi. Twarz ma okoloną długimi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w suknię przepasaną w talii oraz płaszcz zapięty na piersi i opadający kaskadowo po bokach postaci. Święty Wojciech ukazany frontalnie, w kontrapoście, w lewej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma okoloną krótką bodą i włosami. Ubrany jest w albę, rokietę, stułę i kapę, na piersi ma krzyż pektoralny, na dłoniach rękawiczki, a na głowie infułę z krzyżem. Święty Walenty ukazany frontalnie, w obu ugiętych rękach trzyma z przodu otwartą księgę. Twarz ma okoloną krótkimi włosami. Ubrany jest w sutannę, komżę, stułę, a na głowie ma biret. W dolnej części wnęki Ogrójca nisza w formie leżącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, wewnątrz figura Chrystusa do grobu. Ponad nią zawieszony krucyfiks.
rzeźba
Ogrojec z figurami świętych
Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta wypełniona inskrypcją „Anna Latalina żyła lat 22. / zmarła d(nia) 5. Listopada 1849. r(oku) / Maryianna Latalina żyła lat 30. / zmarła d(nia) 26. Kwietnia 1855 r(oku) / Maryianna Latalina żyła lat 38. / zmarła d(nia) 8. Czerwca 1864. r(oku) / wdzięczny mąż dla trzech Żon / wraz z dziećmi te pamiątke stawia / prosi o westchnienie do Boga”.
płyta nagrobna
Epitafium Anny Lataliny, Marianny Lataliny i Marianny Lataliny
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna z marmuru dębnickiego w kształcie leżącego prostokąta z inskrypcją „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Louise Freün von Geramb, / geborne von Fülessy starb hier am 11ten / Februar 1864. im 53sten Jahre ihres Lebens. / Der liebevollen Erinnerung an die / theure Dahingeschiedene ist dieser / Denkstein von ihrem Gatten und / ihren vier Kindern geweihl”.
płyta nagrobna
Epitafium Louise Freün von Geramb
Zdjęcie nr 1: Obraz umieszczony w polu lewego ołtarza bocznego w pierwszym od prezbiterium przęśle nawy kościoła, w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, w profilowanej, złoconej ramie. W centrum stojąca, ukazana frontalnie, całopostaciowo Maria w typie Niepokalanie Poczętej. Postać stojąca na półksiężycu, z głową lekko odchyloną ku górze, skierowaną w prawą stronę i rękoma skrzyżowanymi na piersi. W lewej dłoni trzyma rzeźbioną, srebrzoną lilię. Twarz drobna, okrągła z wypukłym czołem, dużymi, okrągłymi oczami wzniesionymi ku górze i niewielkimi, pełnymi ustami. Policzki zaakcentowane różem. Włosy długie, opadające na plecy w kolorze szaro-brązowym. Maria jest ubrana w obszerne, długie, rozwiane szaty nakładane na obraz drewniane, złocone. Składają się na nie płaszcz i długa suknia. Na głowie drewniana, złocona korona otwarta z rzeźbionymi szlachetnymi kamieniami. Wokół głowy okrąg z 12 drewnianych i złoconych gwiazd. W dole kompozycji płaskorzeźbiony, srebrzony półksiężyc, oraz złocone glob i wąż z jabłkiem w paszczy. Tło malowane, nieokreślonej barwy brązowo-niebieskiej, rozjaśnione wokół głowy Marii i u dołu kompozycji.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: W polu o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami płaskorzeźbione przedstawienie tronującego Boga Ojca pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Bóg ukazany frontalnie, jako siedzący na obłoku, z ugiętymi nogami. Lewą rękę opiera na globie leżącym przy jego boku, w dłoni trzyma berło, prawą rękę wyciąga w bok. Twarz ma kwadratową, o wąskich, migdałowatych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną długą, siwą, rozdwajającą się brodą oraz krótkimi włosami. Wokół jego głowy nimb trójkątny. Ubrany jest w złoconą tunikę oraz złocony płaszcz zarzucony na lewe ramię i kolana, rozwiany z boku postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
płaskorzeźba

Bóg Ojciec

Zdjęcie nr 1: Bój Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, na obłoku, frontalnie, z głową skierowaną w lewo, z ugiętą lewą nogą. W prawej, uniesionej ręce trzyma berło, lewą rękę kładzie na globie, podtrzymywanym u spodu przez putto. Bóg Ojciec ma kwadratową twarz, o małych, okrągłych i głęboko osadzonych oczach, krótkim, garbatym nosie i małych, rozchylonych ustach; okoloną długą brodą i krótkimi włosami, rzeźbionymi w silnie skręcone pukle, odstające po bokach głowy. Ubrany jest w złoconą tunikę, o szerokich, podwiniętych rękawach, dekolcie odsłaniającym ramiona, silnie marszczoną i ściśle przylegającą do ciała. Przez lewe ramię i nogi ma przerzucony złocony, rozwiany płaszcz. Postać otoczona jest obłokami i glorią promienistą, ukazana w towarzystwie dwóch par uskrzydlonych główek anielskich.
rzeźba

Bóg Ojciec

Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Pośrodku, wśród obłoków przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, w półpostaci, zwrócona lekko w lewo, z dłońmi skrzyżowanymi w okolicach kolan Chrystusa. Po bokach adorujący dwaj aniołowie Poniżej w narożach kompozycji klęczą po stronie lewej św. Jerzy, po prawej św. Wojciech. Ponad Marią Oko Opatrzności. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię ze złotą lamówką, na która narzucony ma błękitny płaszcz z kwiatami o żółtych środkach. Głowę wieńczy dekoracyjna korona, podobnie jak Jezusa. Chrystus ukazany jest en trois quarts, w swobodnej pozycji, lewą ręką podtrzymuje księgę włożoną pod pachę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Ubrany jest w długą sukienkę z długimi rękawami, przewiązaną paskiem, odsłaniającą stopy. Św. Jerzy, w zbroi i czerwonym płaszczu narzuconym na ramiona, prawą rękę przyłożył do klatki piersiowej, lewą unosi w okolicy tułowia. Na głowie ma hełm z pióropuszem, spod którego widać długie, kręcone włosy opadające na kark. Przy lewym jego boku widoczna jest głowa zabitego smoka. Św. Wojciech, w stroju pontyfikalnym, z paliuszem na ramionach, prawą rękę położył na klatce piersiowej, lewą podtrzymuje połę kapy liturgicznej. Wokół głów świętych koliste nimby.
obraz

Adoracja Matki Boskiej Śnieżnej przez świętych Wojciecha i Jerzego

Zdjęcie nr 1: Rzeźba przedstawia błogosławiącego Boga Ojca w półpostaci, z prawą ręką wyciągniętą w geście błogosławieństwa, a lewą wspartą na globie z krzyżem. Głowę ma lekko pochyloną i skierowaną w prawo. Jego twarz jest pociągła, zakończona spiczastą brodą. Brwi mocno opadają w dół po zewnętrznej stronie, oczy, głęboko osadzone rozdzielone są wydatnym, prostym nosem. Zamknięte usta są otoczone obfitymi wąsami i gęstą brodą. Włosy, długie i pofalowane miękko spływają pojedynczymi pasmami na ramiona. Bóg Ojciec ubrany jest w tunikę i płaszcz, przerzucony przez lewe ramię. W opracowaniu tuniki dominują pionowe żłobkowania, a w przypadku płaszcza koncentryczne, rurkowate fałdy. Karnacja ciała Boga Ojca kremowa, włosy szare, szaty złote.
rzeźba

Bóg Ojciec

Zdjęcie nr 1: Tondo z przedstawieniem Boga Ojca i gołębicy Ducha Świętego w ramie dekorowanej płycinami z imitacją dekoracji kaboszonami, rautami i rozetami. W centrum kompozycji Bóg Ojciec, ukazany w półpostaci, wyłaniający się z chmur, spoglądający w dół, z prawą ręką uniesioną, a lewą odwiedzioną do boku. Ma podłużną twarz o wyrazistych rysach, wysokie czoło, wąski nos oraz siwe, kręcone włosy i długą, siwą brodę. Jest ubrany w granatową tunikę oraz jasnoróżowy płaszcz, który przechodzi na skos przez pierś i wywija się za jego plecami w fantazyjne fałdy. Poniżej postaci biała gołębica o rozłożonych skrzydłach zwrócona głową w dół. Z dzioba odchodzi jej wiązka jasnych promieni. Tło tworzą skłębione, ciemnoniebieskie obłoki rozdzielające się na środku, ukazując żółte niebo.
obraz

Bóg Ojciec i gołębica Ducha Świętego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta z kutą inskrypcją „Ś(więtej) P(amięci) / KS(IĄDZ) WOJCIECH BRANDYSIEWICZ / * 1731 R(OKU) W NOWYM TARGU /† 1781 R(OKU) W ZAKLICZYNIE / POCHOWANY POD CHÓREM / TUTEJSZEGO KOŚCIOŁA. / PROBOSZCZ W ZAKLICZYNIE / W LATACH 1762-1781. / BUDOWNICZY OBECNEGO / KOŚCIOŁA W ZAKLICZYNIE / W LATACH 1774-1775. / Z MODLITWĄ, WDZIĘCZNOŚCIĄ I PAMIĘCIĄ / W ROKU JUBILEUSZOWYM 2000: / KS(IĄDZ) STANISŁAW PAJĄK-PROBOSZCZ I WIERNI PARAFII ZAKLICZYN. / R(EQUIESCAT) I(N) P(ACE)”. U góry, pomiędzy literami „Ś” i „P” łaciński krzyżyk.
płyta nagrobna

Epitafium księdza Wojciecha Brandysiewicza

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Bóg Ojciec", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/bog-ojciec-2

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności