Płyta nagrobna Joachima Lubomirskiego
Zdjęcie nr 1: Nagrobek renesansowy, przyścienny w formie prostokątnej płyty zwieńczonej wydatnym gzymsem dekorowanym jajownikiem. Zmarły ukazany w pozycji półleżącej, na poduszce; z głową wspartą na prawej ręce, lewa ręka ułożona wzdłuż ciała wsparta na uniesionym do góry kolanie lewej nogi; trzyma buzdygan. Ma zwężającą się twarz o zatartych już nieco rysach. Postać ubrana jest w pełną zbroję płytową z folgami w dolnej partii; osobno położony hełm wzdłuż lewej nogi. Za postacią widoczna rękojeść miecza (pod prawym bokiem).
Zdjęcie nr 2: Nagrobek renesansowy, przyścienny w formie prostokątnej płyty zwieńczonej wydatnym gzymsem dekorowanym jajownikiem. Zmarły ukazany w pozycji półleżącej, na poduszce; z głową wspartą na prawej ręce, lewa ręka ułożona wzdłuż ciała wsparta na uniesionym do góry kolanie lewej nogi; trzyma buzdygan. Ma zwężającą się twarz o zatartych już nieco rysach. Postać ubrana jest w pełną zbroję płytową z folgami w dolnej partii; osobno położony hełm wzdłuż lewej nogi. Za postacią widoczna rękojeść miecza (pod prawym bokiem).
Zdjęcie nr 3: Nagrobek renesansowy, przyścienny w formie prostokątnej płyty zwieńczonej wydatnym gzymsem dekorowanym jajownikiem. Zmarły ukazany w pozycji półleżącej, na poduszce; z głową wspartą na prawej ręce, lewa ręka ułożona wzdłuż ciała wsparta na uniesionym do góry kolanie lewej nogi; trzyma buzdygan. Ma zwężającą się twarz o zatartych już nieco rysach. Postać ubrana jest w pełną zbroję płytową z folgami w dolnej partii; osobno położony hełm wzdłuż lewej nogi. Za postacią widoczna rękojeść miecza (pod prawym bokiem).

Płyta nagrobna Joachima Lubomirskiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
bocheński
Gmina
Łapanów
Miejscowość
Tarnawa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niegowić
Parafia
Parafia Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Tagi
nagrobek poza sansowinowska rzeźba nagrobna rzeźba XVI wieku
Miejsce przechowywania
północna ściana nawy
Identyfikator
DZIELO/08770
Kategoria
nagrobek
Ilość
1
Czas powstania
po 10 lutego 1571 roku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
kamień, techniki kamieniarskie, polichromia
Wymiary podstawowe
szerokość – 191 cm
wysokość – 133 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Po wykonaniu nagrobek został wprawiony w ścianę kościoła. Przed 1898 rokiem płyta została celowo uszkodzona – skuto fragment hełmu i gzymsu ponad postacią. Między 1898 a 1930 rokiem górną partię odłączono, pozostawiając jedynie płytę z postacią leżącego zmarłego. W 2015 roku nagrobek został zrekonstruowany i odrestaurowany.

Opis

Nagrobek renesansowy, przyścienny w formie prostokątnej płyty zwieńczonej wydatnym gzymsem dekorowanym jajownikiem. Zmarły ukazany w pozycji półleżącej, na poduszce; z głową wspartą na prawej ręce, lewa ręka ułożona wzdłuż ciała wsparta na uniesionym do góry kolanie lewej nogi; trzyma buzdygan. Ma zwężającą się twarz o zatartych już nieco rysach. Postać ubrana jest w pełną zbroję płytową z folgami w dolnej partii; osobno położony hełm wzdłuż lewej nogi. Za postacią widoczna rękojeść miecza (pod prawym bokiem).

Zarys problematyki artystycznej

Między 1898 a 1930 rokiem nagrobek został rozdzielony, górną partię z dekoracją i inskrypcją, która informowała o kalwińskim pochodzeniu fundatora, przechowywano osobno. W 2015 roku nagrobek zrekonstruowano i odnowiono. Przywrócono mu dawną, typową dla nagrobków renesansowych strukturę, w której postać zmarłego leży w charakterystycznej pozie poniżej tablicy z inskrypcją odnoszącą się do jego osoby. Dwa główne elementy uzupełniono o otaczające tablicę dekoracje złożone z wolut oraz kartusz z herbem Drużyna. Zmarły został ukazany w pozycji leżącej, na boku, z prawą ręką podpierającą głowę i zgiętą lewą nogą. Sprawia wrażenie odpoczywającego, osoby pogrążonej w lekkim śnie. Ten sposób ukazywania zapoczątkował włoski artysta Andrea Sansovino, który w takim ujęciu przedstawił zmarłego kardynała Ascania Sforzę w nagrobku w rzymskiej bazylice Santa Maria del Popolo. Na taki sposób ukazywania wpływ miała filozofia neoplatońska, w której moment śmierci traktowany był jako chwilowy sen, po którym nastąpi życie wieczne. Ten typ przedstawienia stał się bardzo popularny w XVI wieku, w Polsce pojawił się po raz pierwszy w nagrobkach kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu.

Podobny schemat prezentuje nagrobek zmarłego kilkanaście lat wcześniej Sebastiana Lubomirskiego umieszczony w kościele parafialnym w Sanoku czy Elżbiety Firlejówny w kościele w Bejscach (Hieronimo Cavanesi, po 1580).
W czasach, kiedy w kościele wmurowana była jedynie płyta z podobizną zmarłego wielu badaczy uważało ją za nagrobek Stanisława Lubomirskiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, po konserwacji.

Literatura

Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, pow. Bocheński, s. 21.

Streszczenie

Renesansowy nagrobek Joachima Lubomirskiego został wykonany po jego śmierci w 1571 roku. Między 1898 a 1930 rokiem górną partię odłączono, pozostawiając jedynie płytę z postacią leżącego zmarłego, a w 2015 roku przywrócono mu pierwotny wygląd. Zmarły został przedstawiony w pozie sansowinowskiej – nazwa pochodzi od nazwiska rzeźbiarza, który pierwszy zastosował ją w rzeźbie nagrobnej.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Ellnain Zbigniew, "Nagrobek Lubomirskiego w Tarnawie", http://spzz.zegocina.pl/publikacje/ellnain/tablica.htm [dostęp z dn. 23.04.2018]
Paprota Janusz, "Reformacja w Bochni i okolicach, cz. 2", https://bochenskiedzieje.pl/artykuly/xvi-xviii-wiek/179-bochenski-epizod-reformacyjny?showall=&start=1 [dostęp z dn. 23.04.2018]
"„Sprawozdania Komisyi do Badania Historyi sztuki w Polsce”",
"„Sprawozdania Komisyi do Badania Historyi sztuki w Polsce”",
Wojtowicz Tadeusz, "Nagrobek Joachima Lubomirskiego w kościele tarnawskim" , „Orli Lot. Miesięcznik Krajoznawczy” , s. 26-28
Piątkowska Łucja, "Parafie Ziemi Bocheńskiej", Bochnia 2004
Krupiński Andrzej , "Zabytki urbanistyki i architektury województwa tarnowskiego", Warszawa-Kraków 1989

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Dzwonnica typu parawanowego, wolnostojąca, murowana, tynkowana, trójosiowa. Obiekt wzniesiony na cokole obłożonym kamienną okładziną. W dolnej partii trzy arkady sięgające powyżej jej poziomu, oddzielone kratami. W górnej partii arkady przelotowe, od góry zamknięte w osi środkowej łukiem półkolistym, z przechodzącym w partii muru gzymsem. W każdej arkadzie górnej wisi jeden dzwon; arkady obu kondygnacji lewej osi mniejsze. Dzwonnicę wieńczy gzyms podokapowy, powyżej którego trójkątny szczyt podkreślony dekoracją ramową i przekryty blachą.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: W centrum postać zmarłego Chrystusa, przybitego trzema gwoździami do krzyża. Postać w delikatnym zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach i delikatnie przegiętej sylwetce. Duża głowa w koronie cierniowej opada na prawe ramię; twarz o sumarycznych rysach, okolona zarostem; włosy w postaci pukli opadają na ramię. Ciało naprężone, wychudzone, ekspresyjnie kształtowane, uwypuklone poszczególne elementy anatomiczne, z zaznaczonymi śladami męki. Perizonium w formie tkaniny ściśle opasującej biodra, drapowanej w spływające faliście fałdy, ze zwisem na prawym boku. Titulus w formie banderoli z napisem „INRI”.Po lewej stronie figura św. Elżbiety, zwróconej frontalnie z wyciągniętymi przed siebie rękami. Twarz pełna, niezindywidualizowana. Na nakrytej welonem głowie ma koronę. Postać ubrana w błękitną tunikę przepasaną w talii złotą szarfą i podwikę; na ramiona ma narzucony czerwony płaszcz. Po prawej postać św. Katarzyny Sieneńskiej w analogicznym układzie ciała. Twarz pełna, również niezindywidualizowana. Święta jest ubrana w habit dominikański. Karnacja postaci bardzo jasna.
rzeźba
Chrystus Ukrzyżowany ze św. Elżbietą i św. Katarzyną
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, murowany z kamienia i cegły, na planie prostokąta z szerszą nawą i węższym prezbiterium o zamknięciu wielobocznym, dobudowaną zakrystią, kruchtą od frontu i przedsionkiem od południa. Od zachodu chór muzyczny z organami wsparty na dwóch kolumnach. Na ścianach iluzjonistyczne płyciny z fragmentami wici akantowej, glify we wnękach okiennych, na gzymsie ornament kostkowy, na stropie delikatna polichromia geometryczna z fragmentami wici akantowej. Nawa i prezbiterium przykryte stropem z głęboką fasetą imitującą sklepienie zwierciadlane, z oddzielającym je od partii ścian gzymsem. Otwory okienne w kształcie stojących prostokątów zakończonych półkoliście, różnej wielkości. Jedno okno w prezbiterium, po dwa z każdej strony nawy, dwa w kruchcie, dwa w fasadzie, a powyżej nich niewielki okulus. Główne wejście do kościoła od zachodu, przez kruchtę, kolejne od południa, przez przybudówkę, następne do zakrystii i do kotłowni. Fasada została zakomponowana z dwóch części. Ściana kościoła jest zwieńczona trójkątnym szczytem ujętym niewysokimi murkami i zakończonym półokrągło, a przed jej lico wychodzi prostopadłościenna kruchta z małym, trójkątnym szczytem opracowanym podobnie jak szczyt fasady. Kościół ustawiony na cokole z kamienną okładziną. Elewacje zewnętrzne są gładkie, z podziałami lizenowo-ramowymi: naroża podkreślone lizenami, kondygnacja oddzielona od partii dachu gzymsem podokapowym. Dachy dwuspadowe, kryte dachówką, na kalenicy nawy sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę z hełmem cebulastym krytym blachą.
kościół
Kościół Narodzenia Najświetszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Fragment dekoracji wieńczącej nagrobek Joachima Lubomirskiego. W centrum kartusz z godłem herbu Drużyna zdobiony perełkowaniem i ornamentem rollwerkowym. Flankują go spływy wolutowe uzupełnione wstążkami.
detal architektoniczny
Fragment nagrobka Joachima Lubomirskiego
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta z inskrypcją „HVC AGEQ(VE) TRA(N)SIS OCVLOS DEFLECTE VIATOR / DVQ LECAS ALIQVOT CAR(M)INA FIGE PEDE / ECCE TIBI TVVLVS CVIVS TEGAT OSSA ROGABIS / MOX T(AME)N AVDITO NO(M)I(N)E MAEST VS ERIS / IOACHIM LVBOMIRIVS HIC IACET NO(M)I(N)E CLARO / P(RE)SIDIVM G(E)N(T)IS SPESQ(VE) DECVSQ(VE) SVI / HOC NEQ(VE) MAIORES BELLIQ(VE) TOGAEQ(VE) TROPHAE IS / ILLA DVCQ(VE) G(E)N(E)TRIX CLARA POLONIA TVLIT / MVLTA VIRI VIRTVS FVIT ET PROVDE(N)TIA MVLTA / CO(N)STA(N)TER VIVVS IVSTITIAM COLVIT / CORPORIS EXVVIAS CI(N)ERESQ(VE) HIC ILLE RELIQ(VI)T / S(E)PV(LTI)S AETEREI VIVT IN ARCE POLI / OBIIT ANNO M D LXXI MENSE FEBRVA/RIO DIE X IN ZERAVICZA”. Pole ujęte jest pilastrami z dekoracją.
nagrobek
Fragment nagrobka Joachima Lubomirskiego
Zdjęcie nr 1: Na profilowanym, prostopadłościennym postumencie ustawiona pełnoplastyczna figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem stojącej na niebieskim globie ziemskim, depczącej węża z czerwonym jabłkiem w pysku i podtrzymującej różaniec. Maria jest ubrana w długie, złocone szaty, na lewym ręku podtrzymuje analogicznie ubrane Dzieciątko. Obie postaci w koronach zamkniętych. Po bokach i na górze pełnoplastyczne wizerunki aniołków siedzących na obłokach i podtrzymujących części różańca oraz różany wieniec nad głową Marii. Całość otoczona ażurową strukturą utworzoną z esowato akantowo-rocaille'owych wygiętych wolut, na których ustawiony jest bogato dekorowany lambrekinem baldachim. W zwieńczeniu gloria promienista z monogramem maryjnym w obłokach. Odsłonięte partie ciała postaci polichromowane naturalistycznie, pozostałe fragmenty srebrzone i złocone; postument w kolorze jasnozielonym ze złoconymi profilami.
feretron
Matka Boska Różańcowa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Fragment dekoracji wieńczącej nagrobek Joachima Lubomirskiego. W centrum kartusz z godłem herbu Drużyna zdobiony perełkowaniem i ornamentem rollwerkowym. Flankują go spływy wolutowe uzupełnione wstążkami.
detal architektoniczny
Fragment nagrobka Joachima Lubomirskiego
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta z inskrypcją „HVC AGEQ(VE) TRA(N)SIS OCVLOS DEFLECTE VIATOR / DVQ LECAS ALIQVOT CAR(M)INA FIGE PEDE / ECCE TIBI TVVLVS CVIVS TEGAT OSSA ROGABIS / MOX T(AME)N AVDITO NO(M)I(N)E MAEST VS ERIS / IOACHIM LVBOMIRIVS HIC IACET NO(M)I(N)E CLARO / P(RE)SIDIVM G(E)N(T)IS SPESQ(VE) DECVSQ(VE) SVI / HOC NEQ(VE) MAIORES BELLIQ(VE) TOGAEQ(VE) TROPHAE IS / ILLA DVCQ(VE) G(E)N(E)TRIX CLARA POLONIA TVLIT / MVLTA VIRI VIRTVS FVIT ET PROVDE(N)TIA MVLTA / CO(N)STA(N)TER VIVVS IVSTITIAM COLVIT / CORPORIS EXVVIAS CI(N)ERESQ(VE) HIC ILLE RELIQ(VI)T / S(E)PV(LTI)S AETEREI VIVT IN ARCE POLI / OBIIT ANNO M D LXXI MENSE FEBRVA/RIO DIE X IN ZERAVICZA”. Pole ujęte jest pilastrami z dekoracją.
nagrobek
Fragment nagrobka Joachima Lubomirskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Płyta nagrobna Joachima Lubomirskiego ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/plyta-nagrobna-joachima-lubomirskiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności