Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 2: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 3: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 4: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 5: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 6: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 7: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 8: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 9: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 10: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 11: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 12: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 13: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 14: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 15: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 16: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 17: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 18: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 19: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 20: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 21: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 22: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 23: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 24: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 25: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 26: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 27: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 28: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 29: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 30: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 31: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 32: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 33: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 34: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.
Zdjęcie nr 35: Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Mucharz
Miejscowość
Mucharz
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wadowice Południe
Parafia
Św. Wojciecha
Tagi
Najświętsze Serce Jezusa ołtarz główny styl neoromański
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/04418
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
XIX wiek lub pierwsza połowa XX wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromia, złocenie; kamień
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

W dokumentach powizytacyjnych z 1729 roku zaznaczono, że umieszczonym centralnie wizerunkiem ołtarza głównego był obraz z przedstawieniem Najświętszej Marii Panny.
W 1899 roku, według sporządzonego wtedy przez księdza Stanisława Heumanna opisu ołtarz główny był postawiony na trzech stopniach, pomalowany na biało i złocony. W ołtarzu umieszczono figurę św. Wojciecha oraz obraz Matki Boskiej Szkaplerznej umieszczony wprost w ścianie kościoła „tak, jak to często wyglądało na Morawach”.
Między 1980 a 2000 rokiem przeprowadzono prace konserwatorskie.

Opis

Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, trójosiowa, na cokole. Mensa prostopadłościenna, murowana, w drewnianej obudowie, z kamiennym blatem. Antepedium podzielone na trzy pola, wydzielone czterema kolumienkami. Zewnętrzne płyciny w formie leżącego prostokąta, z płaskorzeźbionymi przedstawieniami po lewej stronie ofiara Melchizedeka, po prawej ofiara Abrahama. W polu środkowym płycina w formie kwadratu, z stylizowanym maswerkowaniem i równoramiennym krzyżem pośrodku oraz rozetami w narożach. Na mensie tabernakulum na wysokiej, prostopadłościennej podstawie, w której znajdują się drzwiczki dekorowane hostią w glorii, flankowane pilastrami z dekoracją ornamentem arabeskowym. Na osi tron wystawienia w formie niszy ujęty parą smukłych kolumienek podtrzymujących szerokie belkowanie przechodzące nad niszą w łuk. Gzyms wieńczy ornament roślinny, na środku na cokole postać baranka w glorii na księdze z siedmioma pieczęciami. Predella podzielona na trzy pola z występującymi do przodu dwiema niszami z figurami klęczących aniołów. W polach zewnętrznych trzy arkadki z płaskorzeźbionymi przedstawieniami świętych. W polu środkowym tabernakulum flankowane przed dwie arkadki z przedstawieniami świętych. Pierwsza kondygnacja utworzona z trzech arkad wydzielonych kolumnami, oś środkowa wyższa od bocznych. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa, w profilowanej ramie; archiwolta ujęta kolumienkami. Całość zamknięta silnie wysuniętym gzymsem o fantazyjnej linii. W osiach bocznych aedicule z posągami św. Piotra i św. Pawła, zwieńczone daszkiem z latarniami. Kondygnacja flankowana wielobocznymi wspornikami z figurami aniołów. Zwieńczenie w formie aediculi ujętej kolumienkami we wnękach oraz otwartymi półarkadami. Całość zamknięta gzymsem o fantazyjnej linii oraz krzyżem. W niszy figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Cokoły zdobione płycinami z malowaną i złoconą dekoracja roślinną. Rama obrazu w polu środkowym dekorowana ornamentem roślinno-geometrycznym; archiwolta ornamentem roślinnym w formie liści. Powyżej płycina w kształcie łuku odcinkowego z rzeźbionym ornamentem roślinnym. Archiwolty arkad na osiach bocznych dekorowane ornamentem geometrycznym i stylizowanymi żabkami, w przyłuczach rozety; latarnie zdobione ornamentem roślinnym i stylizowanymi żabkami. Struktura polichromowana w kolorze kości słoniowej i szarym; płyciny i profilowania w kolorze czerwonym oraz zielonym, elementy dekoracyjne złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz jest przykładem dzieła eklektycznego – czerpiącego inspiracje formalne i ornamentalne ze sztuki różnych epok, łącząc je swobodnie w kompozycję, która nigdy wcześniej nie przybrałaby takiego kształtu. Najwięcej elementów zostało zaczerpniętych ze sztuki romańskiej. Widoczne w cokole nisze arkadowe wypełnione postaciami, smukłe kolumienki o dekorowanych trzonach, wypełnione ornamentem archiwolty, wielobarwność, zwieńczenia w formie latarni były cechami spotykanymi przykładach romańskiej małej architektury i wyrobach złotniczych. Do form średniowiecznych nawiązują również smukłe postaci aniołów o małych głowach, młodzieńczych rysach i łagodnym wyrazie twarzy. Układ scen płaskorzeźbionych, figur świętych, czy na przykład elementy dekoracyjne w formie ażurowej wici, oraz materiał, z którego wykonano ołtarz – drewno, stały się powszechne dopiero w późniejszych czasach

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz główny kościoła w Mucharzu jest przykładem dzieła eklektycznego, czerpiącego przeważającą część inspiracji ze sztuki romańskiej, z której zapożyczono np. nisze arkadowe wypełnione postaciami, smukłe kolumienki o dekorowanych trzonach, wypełnione ornamentem archiwolty, wielobarwność, czy zwieńczenia w formie latarni. Ołtarz cechuje dekoracyjność i rozbudowany program ikonograficzny.

Bibliografia

"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016
Woźniak Hieronim, "Koziniec 1540-2000. Gmina Mucharz: zarys dziejów Kozińca, Mucharza, Świnnej Poręby, Jaszczurowej, Skawiec i Zagórza", Koziniec 2000
Heumann Stanisław, "Wiadomość o parafii i kościele parafialnym w Mucharzu, w dekanacie Suskim, dyecezyi Krakowskiej, zebrana na podstawie akt, wizyt biskupich i innych źródeł ", Kraków 1899

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ustawione na niewysokich cokołach pełnoplastyczne figury aniołów trzymających trójramienne świeczniki osadzone na długich trzonach. Oba spoglądają w dół, stoją w lekkim kontrapoście, a wolną rękę składają na piersi. Mają owalne twarze, małe oczy, wąskie nosy oraz usta. Jasnobrązowe, falowane włosy spływają im na karki. Ubrane są w długie suknie (anioł z lewej w niebieską, z prawej w czerwoną) i nałożone na nie białe tuniki z długimi rozszerzającymi się rękawami, wykończone złotą lamówką, przewiązane w pasie. Skrzydła mają złożone, srebrne o złoconych w górnej partii brzegach. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Ambona, przyścienna, wisząca, z jednobiegowymi schodami od strony prezbiterium. Balustrada dekorowana romboidalną płyciną z dekoracją z ornamentu rocaille’owego i akantowego. Poręcz w formie profilowanego gzymsu. Kosz na planie odcinka koła, ściany kosza wypukłe, podzielone wolutami, w polach płyciny wypełnione dekoracją w formie zbliżonej do owalu utworzonego z ornamentu rocaille’owego. Parapet w kształcie profilowanego gzymsu, wyłamanego na osi wolut. Kosz od dołu zakończony stożkiem ujętym czterema wolutami w formie karbowanej wstęgi, dekorowany motywem roślinnym, zakończony szyszką. Zaplecek wklęsły, flankowany spływami wolutowymi oraz udrapowaną tkaniną. W polu prostokątna płycina, powyżej płaskorzeźbione tablice mojżeszowe na obłoku. Baldachim powielający plan kosza, z wyłamującym się gzymsem na osiach, z podwieszonym lambrekinem, zwężający się ku górze, zwieńczony rokokowym wazonem z płomieniem. W podniebiu baldachimu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura marmoryzowana w kolorze jasnoniebieskim, profile w jasnoróżowym, dekoracje złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Tondo z przedstawieniem Boga Ojca i gołębicy Ducha Świętego w ramie dekorowanej płycinami z imitacją dekoracji kaboszonami, rautami i rozetami. W centrum kompozycji Bóg Ojciec, ukazany w półpostaci, wyłaniający się z chmur, spoglądający w dół, z prawą ręką uniesioną, a lewą odwiedzioną do boku. Ma podłużną twarz o wyrazistych rysach, wysokie czoło, wąski nos oraz siwe, kręcone włosy i długą, siwą brodę. Jest ubrany w granatową tunikę oraz jasnoróżowy płaszcz, który przechodzi na skos przez pierś i wywija się za jego plecami w fantazyjne fałdy. Poniżej postaci biała gołębica o rozłożonych skrzydłach zwrócona głową w dół. Z dzioba odchodzi jej wiązka jasnych promieni. Tło tworzą skłębione, ciemnoniebieskie obłoki rozdzielające się na środku, ukazując żółte niebo.
obraz
Bóg Ojciec i gołębica Ducha Świętego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej, złoconej ramie z przedstawieniem umęczonego Chrystusa prezentującego rany. Jezus został ujęty w półpostaci, zwrócony lekko w lewo, z głową przechyloną na prawe ramię i zwróconą do widza. Ma podłużne, szczupłe oblicze, smutny wyraz twarzy, uniesione brwi, szeroko otwarte, wzniesione do góry oczy, wąski nos i usta o kącikach opadających w dół. Krótka broda zwija się w pukle złączone symetrycznie na środku podbródka. Zwinięte w loki włosy spływają na plecy, na nich szeroka korona cierniowa, wokół głowy wąski, świetlisty nimb. Chrystus ma nagi tors o wyraźnie zaznaczonej budowie i muskulaturze, na ciele krople krwi i ślady w miejscach wbicia gwoździ, obiema dłońmi dotyka i wskazuje rozległą ranę w boku. Przez lewe ramię i rękę ma przerzucony czerwony płaszcz, który przechodzi na plecy i spływa do ziemi, łamiąc się w płytkie, równoległe fałdy. Na prawym biodrze widoczny fragment białego perizonium.
obraz
Chrystus Bolesny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w profilowanym, złoconym obramieniu. Chrystus ukazany w półpostaci, zwrócony nieznacznie w lewo, z rękami złączonymi z tyłu, skrępowany sznurem. Głowę ma pochyloną do przodu i na lewe ramię. Owalna twarz o jasnej karnacji, długim prostym nosie i przymkniętych oczach jest okolona czarnymi opadającymi na kark włosami i krótką, czarną brodą. Wokół głowy promienisty nimb. Wyraźnie zarysowano linię żeber, wokół bioder przewiązane białe, drapowane w wąskie fałdy perizonium. Kolorystyka ciemna, frontalne światło wydobywa z mroku postać umęczonego Chrystusa; głęboki światłocień.
obraz
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty prostą, drewnianą ramą. W centrum kompozycji klęczy Chrystus, który rozkłada ręce przed sobą i wznosi wzrok do nieba. Ma pociągłą twarz, duże, szeroko otwarte oczy, wąski nos i nieznacznie rozchylone usta. Krótka broda dzieli się w dwa pukle, falowane, jasnobrązowe włosy spływają mu na plecy. Jest ubrany w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, który owija się wokół lewej ręki, jest na plecach przytrzymywany przez anioła i spływa na ziemię, układając się w krótkie, twardo łamane fałdy. Anioł stoi za Chrystusem i twarz zakrywa lewą dłonią, jakby nie chciał patrzeć na to, co się dzieje. Jest ubrany w długą, białą suknię, skrzydła ma złożone, sięgające kolan. Przed nimi na obłokach i w promieniach światła unosi się złoty kielich, którego czara jest otoczona koroną cierniową a z wnętrza wyłania się krzyż. Na drugim planie, z lewej strony kompozycji trzech mężczyzn siedzi za skałą, na kolejnym planie ludzie stoją na tle bramy. Scena rozgrywa się wśród skał, na tle widocznych na horyzoncie wzniesień, poniżej ciemnego nieba i widocznych nad horyzontem ostatnich promieni zachodzącego słońca.
obraz
Chrystus w Ogrójcu

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-32

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności