Ołtarz główny w kościele w Graboszycach jest złożoną strukturą, na którą składają się skrzydła tryptyku z pierwszej połowy XVI wieku oraz siedemnastowieczna struktura ołtarzowa. Skrzydła ofiarowała królowa Anna Jagiellonka Małgorzacie, żonie Dionizego Brandysa. Informacje o tym podarunku znajdujemy w aktach wizytacji biskupiej z 1602 roku. Skrzydła tryptyku przedstawiają wizerunki Matki Boskiej Bolesnej oraz Ecce Homo, a na odwrociu św. Piotra oraz św. Andrzeja. Promienista gloria została dodana w XVIII wieku lub później.
Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Nastawa ołtarzowa powstała zapewne około początku XVII wieku. Potwierdza to również analiza stylistyczna dzieła, które jest charakterystycznym przykładem snycerki dla tego okresu, ozdobionym szeregiem motywów związanych z ornamentem okuciowym. Charakterystyczne są również umieszczone na ołtarzu uskrzydlone pilastry hermowe, rauty i uszate płyciny. Znacznie wcześniejszą częścią ołtarza są skrzydła tryptyku, podarowane przez Annę Jagiellonkę. Według Tadeusza Chrzanowskiego i Mariana Korneckiego można zauważyć na nich stylistykę Hansa Süssa z Kulmbachu.
Ołtarz główny w kościele w Graboszycach jest złożoną strukturą, na którą składają się skrzydła tryptyku z pierwszej połowy XVI wieku oraz siedemnastowieczna struktura ołtarzowa. Skrzydła tryptyku ofiarowała królowa Anna Jagiellonka Małgorzacie, żonie Dionizego Brandysa. Informacje o tym podarunku znajdujemy w aktach wizytacji biskupiej z 1602 roku. Promienista gloria została dodana w XVIII wieku lub później.
Maria Działo, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-10