Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Zator
Miejscowość
Graboszyce
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Zator
Parafia
Św. Andrzeja Apostoła
Tagi
Ecce Homo Hodegetria Matka Boska Bolesna ołtarz główny św. Andrzej św. Wojciech
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/01648
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
skrzydła tryptyku: pierwsza połowa XVI wieku; struktura ołtarza: początek XVII wieku gloria: XVIII wiek lub później
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, snycerskie, rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 280 cm
wysokość – 450 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz główny w kościele w Graboszycach jest złożoną strukturą, na którą składają się skrzydła tryptyku z pierwszej połowy XVI wieku oraz siedemnastowieczna struktura ołtarzowa. Skrzydła ofiarowała królowa Anna Jagiellonka Małgorzacie, żonie Dionizego Brandysa. Informacje o tym podarunku znajdujemy w aktach wizytacji biskupiej z 1602 roku. Skrzydła tryptyku przedstawiają wizerunki Matki Boskiej Bolesnej oraz Ecce Homo, a na odwrociu św. Piotra oraz św. Andrzeja. Promienista gloria została dodana w XVIII wieku lub później.

Opis

Ołtarz przyścienny, architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacjowy. Nastawa ołtarzowa ustawiona na prostopadłościennym stole ołtarzowym, zasłanym czerwonym materiałem. Predella na niskim cokoliku w formie półwałku, zamknięta u góry puklowanym gzymsem. W osi środkowej wmontowane tabernakulum ozdobione bujną, płaskorzeźbioną winną latoroślą. Po jego bokach ścianki z lustrami, flankowane parą spiralnie skręconych laskowań. W osiach bocznych predelli płyciny o uszatych narożach, w polu których znajdują się pilastry hermowe ze skierowanymi na wprost kobiecymi głowami. Na skrajach predelli konsolki, bogato dekorowane wicią, zawijającą się w wolutki, zdobioną perełkowaniem; na brzegu konsolki skierowana ku dołowi głowa. Pierwsza kondygnacja artykułowana parą kolumn o korynckich kapitelach, wspierających niepełne belkowanie, wyłamane na ich osi. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w osiach bocznych wmontowane skrzydła tryptyku z przedstawieniami: Ecce Homo po lewej stronie oraz Matki Boskiej Bolesnej po prawej stronie. Każda z osi ujęta na brzegach obramowaniem w kształcie stojącego prostokąta o uszatych narożnikach. Fryz dekorowany symetryczną wicią roślinną, nad kolumnami srebrzone rauty. Druga kondygnacja mniejsza, flankowana analogicznymi kolumnami, wspierającymi podobne belkowanie. W polu głównym obraz św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta. W lewej osi bocznej obraz św. Wojciecha, a w prawej św. Stanisława, oba zamknięte łukiem nadwieszonym. Po bokach kondygnacji uszy o wykroju okuciowym, zdobione wicią oraz podwieszonymi girlandami z owocami winogron. Nad ołtarzem zamocowana promienista gloria, w polu której znajduje się oko Opatrzności otoczone wieńcem z obłoków oraz sześcioma skrzydlatymi główkami anielskimi. Struktura malowana na kolor czarny, kolumny i ornamentyka złocone, detale srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Nastawa ołtarzowa powstała zapewne około początku XVII wieku. Potwierdza to również analiza stylistyczna dzieła, które jest charakterystycznym przykładem snycerki dla tego okresu, ozdobionym szeregiem motywów związanych z ornamentem okuciowym. Charakterystyczne są również umieszczone na ołtarzu uskrzydlone pilastry hermowe, rauty i uszate płyciny. Znacznie wcześniejszą częścią ołtarza są skrzydła tryptyku, podarowane przez Annę Jagiellonkę. Według Tadeusza Chrzanowskiego i Mariana Korneckiego można zauważyć na nich stylistykę Hansa Süssa z Kulmbachu.

Streszczenie

Ołtarz główny w kościele w Graboszycach jest złożoną strukturą, na którą składają się skrzydła tryptyku z pierwszej połowy XVI wieku oraz siedemnastowieczna struktura ołtarzowa. Skrzydła tryptyku ofiarowała królowa Anna Jagiellonka Małgorzacie, żonie Dionizego Brandysa. Informacje o tym podarunku znajdujemy w aktach wizytacji biskupiej z 1602 roku. Promienista gloria została dodana w XVIII wieku lub później.

Bibliografia

Siemionow Aleksy, "Ziemia wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza", 1984
Chrzanowski Tadeusz, Kornecki Marian , "Sztuka Ziemi Krakowskiej", Kraków 1982
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Michniewski Artur, Michniewska Magdalena, Duda Marta, Wypych Sebastian, "Kościoły drewniane Karpat. Polska i Słowacja", Pruszków 2006

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Akta wizytacji kapitulnych
Visitatio decanatuum Novi Montis, Volbromiensis, Leloviensis et Zatoriensis de mandato R. D. Bernardi Maciejowski, episcopi Cracoviensis et ducis Severiensis a. D. 1602

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, drewniana, ustawiona na cokole, zamknięta profilowanym gzymsem. Antepedium zdobione malowaną płyciną w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach i zryzalitowanym górnym i dolnym boku. W polu baranek apokaliptyczny na księdze zamkniętej siedmioma pieczęciami, po bokach girlandy kwiatowe, tło ciemnozielone. Nastawa ołtarzowa ustawiona na niskim cokole o wysuniętych do przodu impostach, na których ustawiona jest para kolumn, wspierających przerwane belkowanie i wolutowy przyczółek. Pośrodku w ramie ozdobionej płaskorzeźbionymi liśćmi obraz Trójcy Świętej w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Po bokach obrazu zwisy z camapnul. Fryz dekorowany rozetkami i liśćmi akantu. Za kolumnami prostokątne płyciny, marmoryzowane. W zwieńczeniu płaskorzeźba św. Tekli z krzyżem i płonącym stosem na tle obłoków i promienistej glorii z czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Po bokach ołtarza akantowe uszy, przeplecione karbowaną wstęgą. Imposty w partii cokołu zdobione płycinami w kształcie niewielkich prostokątów, wypełnione liśćmi akantu. Struktura marmoryzowana na kolor ciemnoniebieski, trzony kolumn marmoryzowane na kolor zielono-beżowy, profilowania na kolor bordowy, detale i ornamentyka złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny północny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, drewniana, ustawiona na cokole, zamknięta profilowanym gzymsem. Antepedium zdobione malowaną płyciną w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach i zryzalitowanym górnym i dolnym boku. W polu monogram IHS otoczony wieńcem z kłosów zbóż. Tło jasnoniebieskie, fakturowane w ciemnoszare plamki. Nastawa ołtarzowa ustawiona na niskim cokole o wysuniętych do przodu impostach, na których ustawiona jest para kolumn, wspierających przerwane belkowanie i wolutowy przyczółek. Pośrodku w ramie ozdobionej płaskorzeźbionymi liśćmi obraz Matki Boskiej Różańcowej w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Po bokach obrazu zwisy z kamapnul. Fryz dekorowany liśćmi akantu i rozetkami. Na tle kolumn prostokątne płyciny. W zwieńczeniu monogram maryjny na tle promienistej glorii z czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Po bokach ołtarza akantowe uszy, przeplecione karbowaną wstęgą. Imposty w partii cokołu zdobione płycinami w kształcie niewielkich prostokątów, wypełnionych liśćmi akantu. Struktura malowana na kolor ciemnoniebieski i fakturowana w szare plamki, trzony kolumn marmoryzowane na kolor zielono-beżowy, profilowania na kolor bordowy, detale i ornamentyka złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny południowy
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca z dojściem od zakrystii. Korpus wieloboczny, rozszerzający się ku dołowi, z narożnikami zaakcentowanymi długimi spływami z dekoracją rzeźbiarską, kwiatową, zakończonymi wolutami. Pola korpusu ozdobione ażurowymi, kwadratowymi rozetami; parapet w formie profilowanego, wydatnego gzymsu; dolne zakończenie korpusu w kształcie wybrzuszenia, przechodzącego dołem w ostrosłup ścięty, o wklęsłych bokach, zakończony puklowaną szyszką. Baldachim pięcioboczny, ujęty wysokim, profilowanym gzymsowaniem, z lambrekinem od dołu, zwieńczony ażurowymi esownicami spiętymi u szczytu wazonem płomienistym. Pomiędzy spływami wolutowymi akroteriony. Na podniebiu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Struktura malowana na kolor ciemnoniebieski, ornamenty i profile złocone. Drzwi na ambonę nowe.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Krucyfiks z rzeźbą Chrystusa w typie Christo morte. Ciało zawieszone na niemal wyprostowanych ramionach; głowa silnie przechylona na prawe ramię; nogi delikatnie ugięte w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz podłużna z zamkniętymi oczami i długim nosem, okolona krótkim zarostem. Na głowie zielona korona cierniowa. Włosy długie, czarne, opadające na prawe ramię oraz na plecy, silnie zawinięte do tyłu w drobne pukle. Klatka piersiowa szeroka z delikatnie, łukowato zaznaczoną linią żeber i mostka. Perizonium przewiązane na prawym boku w supeł z prawym końcem zwisającym wzdłuż prawego uda. Nad głową Chrystusa znajduje się biały titulus z napisem „INRI” w polu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki, perizonium złocone. Krzyż o szerokich ramionach, prosty, malowany na czarno.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Kościół św. Andrzeja w Graboszycach usytuowany jest w centrum wsi, na wysokim wzniesieniu, przy bocznej drodze odchodzącej na zachód od drogi Wadowice-Zator. Plac kościelny otoczony jest drewnianym płotem na betonowej podmurówce i z murowanymi słupkami. W jego północno-wschodnim narożniku stoi drewniany krzyż. Po stronie południowej w miejscu dawnego cmentarza nagrobek dziedziców Graboszyc Aleksandra Chrząszcza (zm. 1868) i Emanuela Chrząszcza (zm. 1871). Na plac prowadzi wejście z dostępem schodami od strony zachodniej oraz drugie przez szeroką bramę od strony wschodnio-północnej. Kościół jest orientowany, konstrukcji zrębowej z wieżą na słup. Prezbiterium na planie prostokątnym, przy nim od północy piętrowa zakrystia. Nawa szersza kwadratowa z kruchtą od południa, od zachodu głęboka, prostokątna kruchta. Prezbiterium od nawy oddzielone ścianą arkady tęczowej, zamkniętą półkoliście z krucyfiksem na belce tęczowej. Chór muzyczny drewniany, wsparty na dwóch kolumnach z częścią środkową wysuniętą do przodu. Wewnątrz stropy, w prezbiterium ze skośnym szalowaniem po bokach, w nawie z zaskrzynieniami. Otwory okienne prostokątne, zamknięte łukiem odcinkowym, ulokowane od strony północnej oraz południowej. Wejście główne do świątyni prowadzi od strony zachodniej, a także od wschodu przez zakrystię i małą kruchtę od południa. W elewacji zewnętrznej kościoła wyróżnia się przysadzista czworoboczna wieża o ścianach pochyłych, pobitych gontem z nadwieszoną izbicą, nad izbicą nadbudowane później czworoboczne pięterko, hełm cebulasty z latarnią. Wokół kościoła kamienna podmurówka z nieregularnych płyt. Szalunek pionowy z listwowaniem. Prezbiterium niższe od nawy. Dachy, ściany i hełmy wieży oraz hełm wieżyczki na sygnaturkę gontowe. Dachy siodłowe, nad prezbiterium i zakrystią wspólne.
kościół
Kościół św. Andrzeja
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. W centrum kompozycji Matka Boska w typie Hodegetrii ukazana w półpostaci, frontalnie z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku i kwiatem białej lilii w prawej dłoni. Twarz Marii szeroka, z długim nosem, małymi ustami, ciemnobrązowymi oczami. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię oraz ciemnoniebieski płaszcz z czerwoną podszewką i złotą lamówką na brzegu, zarzucony na ramiona i głowę, spięty na piersi złotą, owalną broszką, zdobioną w okuciowe motywy. Dzieciątko ukazane w całej postaci, zwrócone trzy czwarte w prawo, lewą ręką przytrzymuje złote jabłko królewskie, prawą unosi na wysokości piersi w geście błogosławieństwa. Twarz okrągła z długim i szerokim nosem, wąskimi ustami, okolona krótkimi i brązowymi włosami. Jezus ubrany jest w czerwoną suknię z długimi rękawami, zdobioną złotymi rozetkami. Głowy obu postaci ujmują złocone promieniste nimby, otoczone złotym okręgiem. W prawym dolnym narożu obrazu tarcza z godłem herbu Lis oraz sygle „IK”. Tło złote, ryte w ornamenty roślinne.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Maria Działo, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-10

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności