Obraz powstał prawdopodobnie w XVIII wieku lub później w nieznanym warsztacie malarskim.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Ecce Homo. Chrystus ukazany w półpostaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w lewo, z rękami skrzyżowanymi na wysokości pasa, w lewej dłoni trzyma gałązkę trzciny. Twarz podłużna o wyrazistych, pociągłych rysach, długim nosie, z krótkim i brązowym zarostem oraz delikatnie otwartymi ustami. Włosy długie, falowane, opadające na plecy. Na głowie cierniowa korona. Na czole, szyi, ramionach i klatce piersiowej drobne krople krwi. Chrystus ubrany jest w ciemnoczerwony płaszcz związany na klatce piersiowej i przewieszony przez prawą rękę, odsłaniający nagi tors. Skrzyżowane ręce związane sznurem w nadgarstkach. Tło czarne, wokół głowy Chrystusa duży kolisty, brązowy nimb. Kolorystyka ciemna. Rama drewniana, profilowana, złocona, zdobiona pasami astragalu i stylizowaną wicią roślinną.
Obraz z przedstawieniem Ecce Homo nawiązuje do sceny, w której Piłat ukazał ubiczowanego i cierniem ukoronowanego Jezusa ludowi żydowskiemu, wypowiadając słowa „Oto Człowiek!” (J 19, 1-5). Scenę na obrazie oddano w popularnym ujęciu ikonograficznym, ukazującym Jezusa w półpostaci. Wizerunek ten nawiązuje do nowożytnej polskiej ikonografii Ecce Homo, cechującej się redukcją tematu, czyli ograniczeniem do przedstawienia najważniejszych postaci, bez zbędnego sztafażu. Redukcja taka występowała również w sztuce Zachodu, ale tylko jako jeden z wariantów ukazywania tego tematu. W sztuce polskiej artyści posunęli się tak daleko, że ostatecznie w przedstawieniu wizerunku Ecce Homo ograniczali się wyłącznie do postaci Jezusa, a w skrajnych przypadkach do jego twarzy w koronie cierniowej z widocznym fragmentem purpurowego płaszcza. Takie ujęcie miało odzwierciedlać fakt całkowitego osamotnienia Zbawiciela jako człowieka, opuszczonego przez wszystkich w obliczu straszliwej męki. Postać Chrystusa została zaznaczona silnym modelunkiem światłocieniowym. Obraz przedstawia wysokiej klasy artystyczne dzieło nieznanego artysty.
Ubytki i spękania warstwy malarskiej, spłowiały werniks, ściemnienie powierzchni.
Obraz został namalowany przez nieznanego artystę w XVIII wieku lub później. Nawiązuje do sceny, w której Piłat ukazał ubiczowanego i cierniem ukoronowanego Jezusa ludowi żydowskiemu, wypowiadając słowa „Oto Człowiek!” (J 19, 1-5).
Maria Działo, "Ecce Homo", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ecce-homo-3