Pierwotnie był to ołtarz poświęcony św. Tekli, o czym świadczy płaskorzeźba świętej umieszczona w zwieńczeniu ołtarza oraz obraz świętej, obecnie zawieszony na ścianie kościoła. Ksiądz Franciszek Malecki po objęciu probostwa w Graboszycach w 1792 roku tak opisał stan kościoła i znajdujące się w nim ołtarze: „We wnętrzu ołtarze pomalowane na biało, pozłacane. Nad wejściem za główny ołtarz z obu stron figury aniołów. W ołtarzu po lewej stronie obraz Trójcy Świętej, a po prawej św. Tekli. Ołtarze na marmurowych portalitach […]”. Pierwotnie w zwieńczeniu ołtarza znajdowały się figury aniołów, które zostały niestety skradzione w 2001 roku. Obecnie w polu głównym znajduje się obraz Trójcy Świętej. Pierwszy obraz Trójcy Świętej do ołtarza bocznego (stojącego po drugiej stronie nawy) pojawił się zapewne wraz z założeniem Bractwa Koronki Trójcy Święteje w Graboszycach, o którym wzmiankowano w kronice parafialnej w 1733 roku, gdy wdowa po właścicielu dworu Stanisławie Russockim z Brzezia, Anna Russocka w związku z założeniem bractwa ofiarowała na rzecz kościoła zapis. Obecny obraz Trójcy Świętej wykonał znany krakowski malarz Wojciech Eljasz w 1887 roku.
Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, drewniana, ustawiona na cokole, zamknięta profilowanym gzymsem. Antepedium zdobione malowaną płyciną w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach i zryzalitowanym górnym i dolnym boku. W polu baranek apokaliptyczny na księdze zamkniętej siedmioma pieczęciami, po bokach girlandy kwiatowe, tło ciemnozielone. Nastawa ołtarzowa ustawiona na niskim cokole o wysuniętych do przodu impostach, na których ustawiona jest para kolumn, wspierających przerwane belkowanie i wolutowy przyczółek. Pośrodku w ramie ozdobionej płaskorzeźbionymi liśćmi obraz Trójcy Świętej w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Po bokach obrazu zwisy z camapnul. Fryz dekorowany rozetkami i liśćmi akantu. Za kolumnami prostokątne płyciny, marmoryzowane. W zwieńczeniu płaskorzeźba św. Tekli z krzyżem i płonącym stosem na tle obłoków i promienistej glorii z czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Po bokach ołtarza akantowe uszy, przeplecione karbowaną wstęgą. Imposty w partii cokołu zdobione płycinami w kształcie niewielkich prostokątów, wypełnione liśćmi akantu. Struktura marmoryzowana na kolor ciemnoniebieski, trzony kolumn marmoryzowane na kolor zielono-beżowy, profilowania na kolor bordowy, detale i ornamentyka złocone.
Ołtarz boczny w kościele w Graboszycach powstał w pierwszej połowie XVIII wieku. Reprezentuje typ aediculowy, czyli jednoosiowej nastawy, ujętej parą podpór dźwigających belkowanie z promienistą glorią w zwieńczeniu. Stanowi przykład jednego z najbardziej popularnych typów retabulum w XVIII wieku w Europie, najczęściej stosowanych do ołtarzy bocznych, skromniejszych od ołtarza głównego. Razem z drugim ołtarzem bocznym powstał w nieznanym warsztacie.
Ołtarz boczny w kościele w Graboszycach powstał w pierwszej połowie XVIII wieku. Reprezentuje typ aediculowy, czyli jednoosiowej nastawy, ujętej parą podpór dźwigających belkowanie z promienistą glorią w zwieńczeniu. Obecnie w polu głównym umieszczony jest obraz Trójcy Świętej, a w zwieńczeniu rzeźba św. Tekli na tle promienistej glorii.
Maria Działo, "Ołtarz boczny północny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-polnocny-12