Ołtarz boczny lewy
Zdjęcie nr 1: Ołtarz drewniany, sarkofagowy, wybrzuszony w górnej połowie i zwężający się ku dołowi. Mensa drewniana z portatylem. Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyłamanymi skrajnie cokołami. Retabulum ujęte parą kolumn o kapitelach kompozytowych, podtrzymujących imposty i fragmenty przerwanego falistego przyczółka. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta ujęta grubą, profilowaną ramą, z obrazem Matki Boskiej z Lourdes. Zwieńczenie w formie owalnego medalionu z monogramem Marii w polu, ujętego liśćmi akantu. Całość zakończona gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Nastawa ujęta uszami utworzonymi z liści akantu. Ołtarz i cokół polichromowane w kolorach brązowym i ciemnej zieleni, struktura nastawy polichromowana w kolorze białym; kolumny, profile, gloria i ornamentyka złocone; medalion srebrzony.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz drewniany, sarkofagowy, wybrzuszony w górnej połowie i zwężający się ku dołowi. Mensa drewniana z portatylem. Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyłamanymi skrajnie cokołami. Retabulum ujęte parą kolumn o kapitelach kompozytowych, podtrzymujących imposty i fragmenty przerwanego falistego przyczółka. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta ujęta grubą, profilowaną ramą, z obrazem Matki Boskiej z Lourdes. Zwieńczenie w formie owalnego medalionu z monogramem Marii w polu, ujętego liśćmi akantu. Całość zakończona gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Nastawa ujęta uszami utworzonymi z liści akantu. Ołtarz i cokół polichromowane w kolorach brązowym i ciemnej zieleni, struktura nastawy polichromowana w kolorze białym; kolumny, profile, gloria i ornamentyka złocone; medalion srebrzony.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz drewniany, sarkofagowy, wybrzuszony w górnej połowie i zwężający się ku dołowi. Mensa drewniana z portatylem. Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyłamanymi skrajnie cokołami. Retabulum ujęte parą kolumn o kapitelach kompozytowych, podtrzymujących imposty i fragmenty przerwanego falistego przyczółka. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta ujęta grubą, profilowaną ramą, z obrazem Matki Boskiej z Lourdes. Zwieńczenie w formie owalnego medalionu z monogramem Marii w polu, ujętego liśćmi akantu. Całość zakończona gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Nastawa ujęta uszami utworzonymi z liści akantu. Ołtarz i cokół polichromowane w kolorach brązowym i ciemnej zieleni, struktura nastawy polichromowana w kolorze białym; kolumny, profile, gloria i ornamentyka złocone; medalion srebrzony.

Ołtarz boczny lewy

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków-Nowa Huta
Miejscowość
Kraków-Nowa Huta (dawniej Pleszów)
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kraków Mogiła
Parafia
Św. Wincentego i Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Kościół
Św. Jana Chrzciciela i Matki Boskiej Szkaplerznej (Krzesławice)
Tagi
mała architektura ornament akantowy sztuka około 1700
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/28032
Kategoria
ołtarz
Dookreślenie zabytku
Ołtarz boczny
Ilość
1
Czas powstania
ok. 1700 (przed 1704)
Technika i materiał
dawno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Pierwotne wezwania obu ołtarzy bocznych (Najświętszej Marii Panny, św. Anny) oraz czas ich powstania określony na postawie stylu na rok ok. 1700, wskazują, że mogą być tożsame z nastawami wymienionymi w aktach wizytacji z 1704 roku w kaplicy św. Stanisława w Jaworniku. W tych samych dokumentach powizytacyjnych w jawornickiej świątyni Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Świętego znajdowały się wówczas inne ołtarze: Nawiedzenia i św. Józefa. Według aktów późniejszej wizytacji z 1748 roku w kościele były ołtarze boczne „B[eata] M[aria] V[irgo] de Monte Carmelo” (Szkaplerzna) oraz św. Michała Archanioła z wizerunkiem św. Elżbiety w zwieńczeniu. Według tradycji nastawy te powstały w 1737 roku. Nie są one tożsame z omawianymi retabulami.
Możliwe zatem, że po pożarze kaplicy św. Stanisława w Jaworniku w 1904 roku (lub wcześniej) dwa ołtarze boczne zostały przeniesione do kościoła Znalezienia i Podwyższenia Krzyża Świętego w Jaworniku, potem zaś razem z nim zostały przetransportowane do Krzesławic (Kraków).

Opis

Ołtarz drewniany, sarkofagowy, wybrzuszony w górnej połowie i zwężający się ku dołowi. Mensa drewniana z portatylem. Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyłamanymi skrajnie cokołami. Retabulum ujęte parą kolumn o kapitelach kompozytowych, podtrzymujących imposty i fragmenty przerwanego falistego przyczółka. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta ujęta grubą, profilowaną ramą, z obrazem Matki Boskiej z Lourdes. Zwieńczenie w formie owalnego medalionu z monogramem Marii w polu, ujętego liśćmi akantu. Całość zakończona gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Nastawa ujęta uszami utworzonymi z liści akantu.
Ołtarz i cokół polichromowane w kolorach brązowym i ciemnej zieleni, struktura nastawy polichromowana w kolorze białym; kolumny, profile, gloria i ornamentyka złocone; medalion srebrzony.




Zarys problematyki artystycznej

Oba bliźniacze ołtarze boczne reprezentują typ prostej nastawy aediculowej, ujętej parą kolumn. Natomiast interesująca jest bardzo bogata dekoracja akantowa, która tworzy uszy oraz ornamentalne zwieńczenie.
W ołtarzu znajduje się nowy obraz. Jeszcze w Jaworniku w polu przechowywany był obraz Matki Boskiej Szkaplerznej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Poddany konserwacji w 1990 roku.

Streszczenie

Ołtarz powstał ok. 1700 roku. Prawdopodobnie pochodzi z kaplicy św. Stanisława w Jaworniku. W późniejszym czasie znalazł się w świątyni w Jaworniku i razem z nią został przeniesiony do Krakowa-Krzesławic.

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Akta wizytacji biskupich
Acta visitationum decanatuum: Wielicensis ex anno 1703, Novi Montis ex anno 1704 et Scavinensis ex anno 1704 sub generali administratione R.D. Casimiri a Łubna Łubiński, episcoi Heracleensis, suffraganei, canonici sede vacante episcopatus Cracoviensis et ducatus Severiensis, a R.D. Remigio Suszycki IUD, archidiacono Cracoviensi, custode Kielcensi, scholastico Lanciciensi, SRM secretario a.D. 1703 et 1704 expedita

Autor: Remigiusz Suszycki

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Na niskiej prostopadłościennej, ośmiobocznej, dwustopniowej podstawie, niewielka stopa z trzonem w typie gruszkowym podtrzymującym półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Wewnątrz blaszana misa. Pokrywa w formie korony zamkniętej z obręczą zwieńczoną fleuronami (kwiatonami) i z czterema kabłąkami spiętymi kulą z równoramiennym krzyżem. Na na całej powierzchni imitacje kaboszonów (zaoblonych kamieni szlachetnych).
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Ambona dostępna schodami od wschodniej strony w korpusie nawowym. Kosz na rzucie sześcioboku, wydzielony profilowanym belkowaniem. Podziały pionowe pól kosza wyznaczone naprzemiennie parami pilastrów o kanelowanych trzonach i pólkolumienek z jońskimi kapitelami. Pola kosza zdobione płycinami w kształcie stojącego prostokąta o wklęsło ściętych narożach. Płyciny zdobione ornamentyką roślinną, dodatkowo w pierwszej od wschodu potłuczone tablice Dekalogu, na drugiej motyw krzyża, kotwicy i serca Jezusa, na trzeciej dwie tablice Mojżeszowe. Fryz zdobi motyw tryglifu na przemian z rozetkami. Schodki z drewnianą balustradą z motywem arkadki i ornamentyki roślinnej, w dolnej części niewielka bramka zdobiona prostą ornamentyka roślinną. Struktura polichromowana na czarno, partie detalu architektonicznego i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na niskiej podstawie na planie kwadratu. Anioł ukazany w całej postaci, frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą, ugiętą rękę wyciąga przed siebie, prawą kładzie na piersi. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach z opadającymi zewnętrznymi kącikami, uniesionymi brwiami, z dużym nosem i małymi, pełnymi ustami. Włosy krótkie, przylegające do głowy, kręcone w odstające pukle po bokach. Ubrany jest w długą, niebieską tunikę, silnie drapowaną w pionowe fałdy, zawiniętą wokół prawej nogi oraz krótszą szatę wierzchnią z szerokimi, podwiniętymi rękawami, przepasaną w talii, obficie drapowaną i laserowaną. Anioł ma niewielkie złocone skrzydła, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na niskiej podstawie na planie kwadratu. Anioł ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, z głową przechyloną na lewe ramię. Prawą, ugiętą rękę wyciąga przed siebie, lewą kładzie na piersi. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach z opadającymi zewnętrznymi kącikami, dużym nosie i małych, pełnych ustach. Włosy krótkie, silnie przylegające do głowy, kręcone w pukle po bokach. Ubrany jest w długą, niebieską tunikę, silnie drapowaną w drobne, pionowe fałdy oraz krótszą szatę wierzchnią z szerokimi, podwiniętymi rękawami, przepasaną w talii, obficie drapowaną i laserowaną. Anioł ma niewielkie złocone skrzydła, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi w zaplecku, od strony zakrystii. Kosz na planie kwadratu, o ściętych narożach, na podstawie w formie spłaszczonego wałka, z podwieszeniem w kształcie zbliżonym do półkuli, ujętej czterema listwami, zakończonej szyszką. Kosz w narożach ujęty pilastrami o kanelowanych trzonach, dźwigających niepełne belkowanie stanowiące parapet. W polach płyciny ze stylizowanym ornamentem roślinnym z motywem kwiatów. Zaplecek ujęty spływami wolutowymi. Baldachim na planie analogicznym do kosza w formie belkowania, z wyłamanymi ściętymi narożami, z podwieszonym lambrekinem. Gzyms z trzech stron dekorowany stylizowanymi liśćmi. Na baldachimie cztery woluty tworzące cokół dla wazonu z owocami. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura w kolorze niebieskim, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta w kamiennej, profilowanej ramie z inskrypcją: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ANIELA Z DORAUÓW / KIRCHMAYER / wzór córki, matki, obywatelki / urodzona d(nia) 4. Kwietnia 1805 r(oku) / zmarła d(nia) 3.Lutego 1868 r(oku)"
płyta nagrobna
Epitafium Anieli z Dorauów Kirchmayer

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ołtarz drewniany, sarkofagowy, wybrzuszony w górnej połowie i zwężający się ku dołowi. Mensa drewniana z portatylem. Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole, z wyłamanymi skrajnie cokołami. Retabulum ujęte parą kolumn o kapitelach kompozytowych, podtrzymujących imposty i fragmenty przerwanego falistego przyczółka. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta ujęta grubą, profilowaną ramą, z obrazem Chrztu Chrystusa. Zwieńczenie w formie owalnego medalionu ze splecionymi inicjałami SA w polu, ujętego liśćmi akantu. Całość zakończona Okiem Opatrzności w glorii promienistej. Nastawa ujęta uszami utworzonymi z liści akantu. Ołtarz i cokół polichromowane w kolorach brązowym i ciemnej zieleni, struktura nastawy polichromowana w kolorze białym; kolumny, profile, gloria i ornamentyka złocone; medalion srebrzony.
ołtarz
Ołtarz boczny prawy
Zdjęcie nr 1: Kropielnica umieszczona na stożkowatej podstawie zwężającej się ku górze, czara spłaszczona, puklowana o profilowanym wylewie.
kropielnica
Kropielnica
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem ustawiona na cokole z wyodrębnionymi po bokach prostopadłościanami. Ołtarz kamienny prostopadłościenny, ujęty po bokach esownicami, z przodu flankowany kanelowanymi lizenami, w centrum krzyż. Nastawa flankowana parą kolumn o kapitelach kompozytowych, dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, w partii fryzu dekorowane rozetami, wicią roślinną i muszlą. Całe pole środkowe wypełnia nisza w formie stojącego prostokąta z obrazem św. Wojciecha, ujęta złoconą ramą zdobioną dekoracją roślinną. Na belkowaniu ustawione dwa wazony z bukietami kwiatów. Kondygnacja flankowana uszami utworzonymi z ażurowego akantu. Zwieńczenie w formie owalnego pola z obrazem Męczeństwa św. Sebastiana ujętego wieńcem laurowym i ażurowymi liśćmi akantu, u dołu dwa rogi obfitości. Całość zakończona medalionem z okiem Opatrzności w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i czerwonymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, elementy dekoracji srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem, ustawiony na mensie. Mensa drewniana, prostopadłościenna, z przodu malowana na czerwono płycina z krzyżem oraz dwiema skrzyżowanymi gałązkami palm w polu. Cokół nastawy flankowany przez dwie rzeźby aniołów; pośrodku obraz „Ścięcie św. Jana Chrzciciela” w owalu. Kondygnacja złożona z obrazu z przedstawieniem św. Andrzeja w kształcie stojącego prostokąta otoczonego przez bujne wici liści akantu. Nad obrazem herb Szreniawa z syglami w polu tarczy A(NDRZEJ) S(TRZAŁKOWSKI) P(ROBOSZCZ) R(ACŁAWICKI). Tarcza zwieńczona otwartą koroną, nad którą umieszczono skrzydlatą główkę aniołka skierowaną na wprost. W zwieńczeniu ołtarza owalny obraz „Święty Antoni Padewski” w ramie z bujnego akantu. U szczytu oraz po bokach zwieńczenia trzy rzeźby aniołów. Struktura polichromowana w kolorze jasnego beżu; detale, ornamentyka i profilowania złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem, ustawiony na mensie. Mensa drewniana, prostopadłościenna, z przodu malowana na czerwono płycina z gorejącym sercem oraz dwiema skrzyżowanymi gałązkami palm w polu. Cokół nastawy flankowany przez dwie rzeźby aniołów; pośrodku obraz „Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny” w owalu. Kondygnacja złożona z obrazu z przedstawieniem św. Piotra w kształcie stojącego prostokąta, otoczonego przez bujne wici liści akantu. Nad obrazem herb Szreniawa z syglami w polu tarczy A(NDRZEJ) S(TRZAŁKOWSKI) P(ROBOSZCZ) R(ACŁAWICKI). Tarcza zwieńczona otwartą koroną, nad którą umieszczono skrzydlatą główkę aniołka skierowaną na wprost. W zwieńczeniu ołtarza owalny obraz „Święty Paweł” w ramie z bujnego akantu. U szczytu oraz po bokach zwieńczenia trzy rzeźby aniołów. Struktura polichromowana w kolorze jasnego beżu; detale, ornamentyka i profilowania złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem ustawiona na cokole z wyodrębnionymi po bokach prostopadłościanami. Ołtarz kamienny prostopadłościenny, ujęty po bokach esownicami, z przodu flankowany kanelowanymi lizenami, w centrum płaskorzeźbione gorejące serce. Nastawa flankowana parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających belkowanie wyłamane na ich osi, przerwane przez pole środkowe, w partii fryzu dekorowane rozetami. Całe pole środkowe wypełnia nisza w formie stojącego prostokąta z obrazem Matki Boskiej Różańcowej ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską, ujęta złoconą, profilowaną ramą. Na belkowaniu ustawione dwa wazony z bukietami kwiatów. Kondygnacja flankowana uszami utworzonymi z ażurowego akantu z kampanulami. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta zakończonego kluczem z rozetą, ujętego z trzech stron ażurowym akantem. W polu obraz św. Józefa z Dzieciątkiem w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach, w ramie dekorowanej ażurowym ornamentem roślinnym. Całość zakończona medalionem z monogramem Marii otoczonym obłokami, w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi i czerwonymi detalami, kolumny, profile i ornamentyka złocone, elementy dekoracji srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ołtarz boczny lewy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-lewy

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności