Ołtarz sprawiony do kościoła w 1886 roku. Odnotowany w inwentarzu kościelnym z 1891 roku.
Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, na jednostopniowej podstawie. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego z kwadratowym reservaculum na relikwie św. Konstancji i św. Teodora. Antepedium w formie leżącego prostokąta ujętego grubą ramą, dekorowaną płaskorzeźbionym akantem. W polu, w centrum malowany na desce rollwerk z monogramem Marii w polu, ujęty wolutami utworzonymi z ornamentu roślinnego o wici zakończonej kampanulą. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki o delikatnie wypukłej ściance frontowej. Całość zamknięta opasującym je z trzech stron gzymsem przyjmującym nad polem środkowym kształt łuku segmentowego podtrzymywanego przez dwie konsole utworzone z akantu. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą. W polu ryte przedstawienie kielicha z hostią. Tabernakulum flankowane spływami wolutowymi utworzonymi z akantu. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na niewielkim cokole. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi oraz przerwany półkolisty przyczółek. W polu środkowym nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujęta ramą z figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Zwieńczenie w formie medalionu z płaskorzeźbionym monogramem Marii w glorii promienistej. W przyłuczach niszy w polu środkowym para puttów podtrzymujących owalny kartusz z napisem w polu „WIELBIJ / DUSZO MOJA PANA / ŚW(IĘTY) ŁUKASZ I R(OZDZIAŁ)”. Kondygnacja flankowana uszami utworzonymi z suchego akantu. Gzyms oraz przerwany przyczółek dekorowane kimationem. Struktura polichromowana w kolorze białym, ornamentyka, profile i kolumny złocone.
Ołtarz stanowi przykład nowożytnej struktury, lecz cechującej się prostą, jednokondygnacyjną, jednoosiową formą, ujętą po bokach akantowymi uszami. Po drugiej stronie nawy znajduje się analogicznie drugi ołtarz zakupiony do kościoła w Krzywaczce w tym samym czasie.
Stan zachowania bardzo dobry.
Ołtarz stanowi przykład nowożytnej struktury, lecz cechującej się prostą, jednokondygnacyjną, jednoosiową formą, ujętą po bokach akantowymi uszami. Po drugiej stronie nawy znajduje się analogicznie drugi ołtarz zakupiony do kościoła w Krzywaczce w tym samym czasie.
Maria Działo, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-8