Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Do krzyża przybita trzema gwoździami figura Chrystusa na szeroko rozpiętych ramionach, z nogami ugiętymi w kolanach, założonymi prawa na lewą. Chrystus został przedstawiony w typie Cristo vivo, ze spuszczoną na prawe ramię głową, z otwartymi oczami. Spod zielonej korony cierniowej spływają na ramiona i plecy ciemnobrązowe, długie włosy. Biodra ciasno okryte czerwonym perizonium przewiązanym na prawym boku, z końcem układającym się w drobne, kaskadowe fałdy. Sylwetka szczupła o podkreślonej linii żeber; na ciele widoczne ślady Męki. Nad głową Chrystusa titulus w formie banderoli z napisem: „INRI”. Krzyż gładki, brązowy; polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 2: Do krzyża przybita trzema gwoździami figura Chrystusa na szeroko rozpiętych ramionach, z nogami ugiętymi w kolanach, założonymi prawa na lewą. Chrystus został przedstawiony w typie Cristo vivo, ze spuszczoną na prawe ramię głową, z otwartymi oczami. Spod zielonej korony cierniowej spływają na ramiona i plecy ciemnobrązowe, długie włosy. Biodra ciasno okryte czerwonym perizonium przewiązanym na prawym boku, z końcem układającym się w drobne, kaskadowe fałdy. Sylwetka szczupła o podkreślonej linii żeber; na ciele widoczne ślady Męki. Nad głową Chrystusa titulus w formie banderoli z napisem: „INRI”. Krzyż gładki, brązowy; polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.

Krucyfiks

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Budzów
Miejscowość
Bieńkówka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Sułkowice
Parafia
Parafia Przenajświętszej Trójcy
Tagi
Chrystus Ukrzyżowany krucyfiks rzeźba XIV wieku rzeźba XV wieku
Identyfikator
DZIELO/13752
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
XIV/XV wiek
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie
Wymiary podstawowe
szerokość – 80 cm
wysokość – 158 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość figury – 76 cm
Szerokość figury – 52 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Opis

Do krzyża przybita trzema gwoździami figura Chrystusa na szeroko rozpiętych ramionach, z nogami ugiętymi w kolanach, założonymi prawa na lewą. Chrystus został przedstawiony w typie Cristo vivo, ze spuszczoną na prawe ramię głową, z otwartymi oczami. Spod zielonej korony cierniowej spływają na ramiona i plecy ciemnobrązowe, długie włosy. Biodra ciasno okryte czerwonym perizonium przewiązanym na prawym boku, z końcem układającym się w drobne, kaskadowe fałdy. Sylwetka szczupła o podkreślonej linii żeber; na ciele widoczne ślady Męki. Nad głową Chrystusa titulus w formie banderoli z napisem: „INRI”. Krzyż gładki, brązowy; polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Drewniany krucyfiks gotycki datowany na koniec XIV lub początek XV wieku, częściowo przerzeźbiony i przemalowany o widocznych cechach rzeźby gotyckiej: wyraz umęczonej twarzy, bezwładnie otwarte usta, włosy ułożone w ciasno skręcone pukle i perizonium ciasno oplatające biodra z jednym końcem ułożonym na boku w spływające kaskadowo fałdy. Niewyjaśnioną pozostaje kwestia autora rzeźby i jej pierwotnego umiejscowienia.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dostateczny; brak dwóch palców u lewej ręki Jezusa, ubytki i spękania w warstwie polichromii, figura silnie przemalowana.

Streszczenie

Drewniany krucyfiks gotycki datowany na koniec XIV lub początek XV wieku częściowo przerzeźbiony i przemalowany o widocznych cechach rzeźby gotyckiej.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Stopa chrzcielnicy w formie ośmiobocznego, profilowanego cokołu, ustawionego na czworobocznej kostce. Stopa przechodząca u góry w ośmioboczną o opływowych kształtach. Trzon złożony z ośmiu kolumienek, zdobionych skręconym żłobkowaniem. Kapitel trzonu ośmioboczny, na każdej ściance ozdobiony liściem stylizowanego akantu. Czara ośmioboczna z ażurowymi arkadkami u spodu, każda ze ścianek czary zdobiona trzema małymi płycinami w formie czwórliści. Pokrywa na planie ośmioboku, zwężająca się ku górze, ze ściankami dekorowanymi zwężającymi się ku górze płycinami, zwieńczona niskim cokołem z rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa. Po lewej stronie Chrystus w delikatnym kontrapoście. Jest ubrany w czerwony płaszcz z niebieskim podbiciem. Ma podłużną twarz o małych oczach, wąskim nosie i ustach; ciemnobrązowe wąsy i brodę, która dzieli się w dwa pukle i falowane włosy opadające na kark. Z jego lewej strony na skale stoi św. Jan Chrzciciel, który prawą rękę z muszlą w dłoni unosi ponad głową Chrystusa i polewa go wodą. Ma owalną twarz o podobnym do Chrystusa wyrazie i wywijające się średniej długości włosami opadającymi na plecy. Jest ubrany w szatę ze skóry wielbłąda, odsłaniającą prawe ramię, a na nią ma zarzucony fioletowy płaszcz z szarym podbiciem. Struktura chrzcielnicy polichromowana w kolorze beżowym, stopa oraz płyciny w kolorze jasnego fioletu, zdobienia złocone, polichromia postaci naturalistyczna.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Pierwsza kropielnica ustawiona na okrągłej stopie, zwielokrotnionej; trzon masywny, odgraniczony od góry i od dołu pierścieniami. Czara ujęta od dołu pierścieniem, półkolista, u góry zdobiona rzeźbionym pasem prostego kimationu, a wyżej jodełką; misa metalowa. Druga kropielnica o trzonie zwężającymi się ku górze, u góry oddzielonym od czary pierścieniem. Czara półkolista, zdobiona płaską dekoracją imitującą puklowanie.
kropielnica
Dwie kropielnice
Zdjęcie nr 1: Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami. Figura w delikatnym zwisie, ramiona szeroko rozłożone, kolana silnie ugięte, stopy w układzie prawa na lewą. Twarz podłużna o długim nosie, oczy i usta zamknięte; okolona krótką brodą zakończoną dwoma puklami. Włosy długie, ciemnobrązowe, opadające na plecy i prawe ramię. Na głowie ciemnozielona korona cierniowa. Sylwetka szczupła z wyraźnie uwypukloną linią żeber klatki piersiowej i wąską talią. Ciało pokrywają liczne strużki krwi. Perizonium w formie tkaniny ściśle owijającej biodra, zawiązanej na prawym boku ze zwisem wzdłuż prawego uda. Nad głową Chrystusa biały, pionowy titulus w formie banderoli z napisem: „I(ESUS) N(AZARENUS) / R(EX) I(UDAEROUM)”. Krzyż gładki, malowany na kolor ciemnobrązowy. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, perizonium białe ze złotą lamówką.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od lewej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie czworoboku, na wypukłym cokole, flankowany na narożach spływami wolutowymi, od dołu ujęty niską szyszką; parapet w formie profilowanego gzymsu, wyłamanego nad osiami. Ścianki kosza zdobione prostokątnymi płycinami z malowanymi przedstawieniami czterech ewangelistów, ujętymi złoconymi ramami. Obraz umieszczony na ściance przedniej ambony przedstawia św. Mateusza oraz św. Łukasza w towarzystwie odpowiadających im atrybutów: człowieka i woła, a na obrazie na ściance bocznej ambony ukazano: św. Jana z orłem oraz św. Marka z lwem. Ewangeliści zostali przedstawieni frontalnie, w postawie stojącej, w delikatnym kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie. W prawych dłoniach trzymają pióra do pisania, a w lewych otwartą księgę (za wyjątkiem św. Marka, który w lewej dłoni trzyma pióro, a w prawej zamkniętą księgę). Święci ubrani są w długie suknie z długimi rękawami w kolorze niebieskim (św. Marek w kolorze różowym) oraz żółte płaszcze (św. Jan — płaszcz w kolorze czerwonym, a św. Marek — w kolorze niebieskim). Święci mają charakterystyczne duże i bose stopy; twarze podłużne, z dużymi oczami i krótkimi brodami (św. Jan bez zarostu); włosy długie, zaczesane do tyłu. Wokół głów mają złote, koliste nimby. Tło obrazów stonowane, ugrowe. Święty Łukasz, św. Marek oraz człowiek i orzeł trzymają kałamarze. U dołu podpisy: „S(więty) Mateusz”, „S(więty) Łukasz”, „S(więty) Jon”, „S(więty) Marek". Struktura ambony polichromowana na beżowy kolor, a profilowania i detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźby aniołków ukazane są w pozycji siedzącej, zwrócone ku sobie w lustrzanym odbiciu, z głowami uniesionym do góry i z rękami na wysokości piersi, z szeroko rozpostartymi skrzydłami; w pasie przewiązane są złotą chustą. Mają subtelny modelunek ciała. Twarze ich są okrągłe, z pucułowatymi policzkami. Włosy średniej długości, ciemnobrązowe, zasłaniające uszy. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, skrzydła i chusta złocone.
rzeźba
Dwa anioły w zwieńczeniu
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, murowany z kamienia łamanego, tynkowany; jednonawowy z krótkim prezbiterium zamkniętym trójbocznie; z kruchtą od północy i z zakrystią od południa; z czworoboczną wieżą od zachodu, tworzącą u dołu przedsionek kościoła z wyjściem na chór. Nawa na rzucie wydłużonego prostokąta; dach nawy o jednej kalenicy, zwieńczony sygnaturką. Wieża na planie kwadratu, masywna, zwieńczona baniastym hełmem. Sygnaturka ośmioboczna z latarnią i hełmem baniastym. Wewnątrz kościoła stropy; chór muzyczny wsparty na dwóch kanelowanych słupach.
kościół
Kościół Przenajświętszej Trójcy w Bieńkówce

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do belki krzyża trzema gwoździami, w typie Christo morte. Ciało w głębokim zwisie, ramiona ułożone w kształt litery „Y”. Głowa opadająca na klatkę piersiową, przechylona na prawe ramię. Twarz szeroka, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na prawe ramię. Oczy zamknięte, nos niewielki, prosty, usta rozchylone. Na głowie korona cierniowa. Sylwetka ciała smukła o wyraźnie zaznaczonej muskulaturze, zwłaszcza w partii klatki piersiowej i ramion. Dłonie o zaciśniętych palcach. Wokół bioder perizonium układające się w głębokie poprzeczne fałdy, z rozwianym zwisem przy lewym boku. Stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą. Karnacja ciała w jasnoszarym odcieniu z zaznaczonymi czerwoną farbą śladami męki. Włosy i zarost ciemnobrązowe, perizonium i korona cierniowa złote. Nad głową srebrny titulus w formie banderoli.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Na krzyżu z jasnego drewna zawieszono polichromowaną figurę martwego Chrystusa o szeroko rozpostartych ramionach. Ciało Zbawiciela do krzyża jest przymocowane za pomocą trzech gwoździ. On sam został ukazany jako martwy z zamkniętymi oczami i nieznacznie słaniającą się głową. Jego postać jest nieznacznie wysmuklona z naturalnie potraktowaną muskulaturą korpusu, zaznaczononą raną prawego boku. Nogi są lekko zwrółcone do osi środkowej, z założeniem prawej stopy na lewą. Twarz Zbawiciela jest mocno wychudła i pociągła. Charakteryzują ją zamknięte oczy, wydatny nos i usta. Otaczają ją brązowe włosy opadające puklami na kark oraz na prawe ramię oraz brązowy zarost. Chrystus ma na głowie cierniową koronę, spod której na czoło spływają nieznaczne krople krwi. Biodra Zbawiciela przepasane są szarobiałym perizonium w formie zawoju z rozwianym festonem przy prawym boku. Tkaninę drapują ostre załamania. Ponad głową Chrystusa na pionowej belce krzyża zawieszono rozwiany titulus z napisem INRI przytwierdzone do krzyża wbitym na środku gwoździem. Całą figurę pokrywa naturalistyczna polichromia.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita jest do krzyża o prostych ramionach czterema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowa bezwładnie opada na prawe ramię, nogi ugięte w kolanach, skierowane w prawo. Twarz Chrystusa jest pociągła, o zamkniętych oczach, prostym, długim nosie oraz pełnych, rozchylonych ustach, okolona krótką brodą oraz delikatnie kręconymi włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało wychudzone, o silnie zaznaczonej muskulaturze rąk i nóg, wyraźnie podkreślonych żebrach klatki piersiowej i zapadłym brzuchu. Biodra przepasane są krótkim perizonium zawieszonym na sznurze, z rozwianym zwisem tkaniny przy lewym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki, korona cierniowa i perizonium pozłocone.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita do krzyża o prostych ramionach trzema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowie opadającej bezwładnie w prawą stronę, z lekko ugiętymi w kolanach nogami oraz stopami skrzyżowanymi w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła, pociągła, z zamkniętymi oczami, długim, wąskim nosem i otwartymi ustami, okolona krótką brodą skręconą w regularne pukle oraz falowanymi włosami opadającymi na plecy i prawe ramię. Na głowie ma zieloną koronę cierniową w formie kołpaka. Sylwetka smukła, proporcjonalnie wydłużona, ciało silnie wychudzone o podkreślonych mięśniach, żebrach i mostku klatki piersiowej oraz ścięgnach nóg i rąk. W boku zaznaczona rana z rzeźbionymi kroplami krwi. Perizonium białe, krótkie, ściśle przylegające do ciała, silnie drapowane, odwinięte i osuwające się w partii podbrzusza, z kaskadowym zwisem tkaniny na prawym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Do górnej belki krzyża przybita płaskorzeźbiona tabliczka z inskrypcją „INRI”.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Krzyż prosty, współczesny. Rzeźba zawieszona na krzyżu na wyprostowanych ramionach, figura w typie Christo vivo, głowa delikatnie przechylona na prawe ramię; nogi ugięte w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz Chrystusa pociągła, o wyraźnych rysach, dużym i wąskim nosie; okolona krótkim zarostem; na głowie szeroka korona cierniowa. Sylwetka wychudzona, z wydatną klatką piersiową i wąską talią. Perizonium przewiązane na lewym boku, ciasno oplatające biodra. Nad głowią Chrystusa znajduje się titulus w formie białej banderoli z napisem „INRI”. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki, perizonium złocone.
rzeźba

krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Krucyfiks w typie Christo morte; postać Chrystusa umarłego przybitego do krzyża trzema gwoździami. Sylwetka w delikatnym zwisie, o silnie zaznaczonej anatomii ciała, z podkreśloną linią żeber i zaznaczonymi śladami męki. Perizonium w formie tkaniny przewiązanej na sznurze, sięgające kolan i odsłaniające prawe udo; z prawej strony spływające kaskadowo. Twarz Jezusa podłużna opadająca na prawe ramię, okolona zarostem; oczy zamknięte, nos podłużny, wystające kości policzkowe; włosy długie spływające na prawe ramię, na głowie złota korona cierniowa. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, korona cierniowa i perizonium złocone.
rzeźba

Krucyfiks

Jak cytować?

Maria Działo, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-9

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności