Obraz z przedstawieniem Ukrzyżowanego Chrystusa powstał prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII wieku. Należał do kolekcji kardynała Jana Puzyny.
Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum krzyż o prostym zakończeniu belek z przybitą do niego trzema gwoździami postacią żyjącego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, układających się łukowato, z uniesioną głową skierowaną w prawo, stopy skrzyżowane w układzie lewa na prawą. Twarz Chrystusa wychudzona, ze szklistymi oczami skierowanymi w górę, prostym nosem i pełnymi ustami; okolona krótką brodą i brązowymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Ciało szczupłe, muskularne, zwłaszcza w partii ramion i nóg. Przez biodra ma przewiązane białe, krótkie, opadające perizonium, zawiązane na prawym boku, z rozwianym zwisem tkaniny. Pionowa belka krzyża zakończona tabliczką z napisem „IN /RI”, u dołu krzyża leży czaszka. W lewym dolnym rogu obrazu niewyraźna, wstająca postać. W prawym dolnym rogu kilka zarysowanych sylwetek postaci oraz kościotrupów na tle płomieni (dusze czyścowe?). Scena na tle brunatnego, cieniowanego nieba, z widocznym zaćmionym słońcem przy górnej krawędzi obrazu. Dzieło ujęte złoconą ramą, dekorowaną ornamentem geometrycznym i rozetami.
Nieznaczne przetarcia werniksu i warstwy malarskiej, płótno zdublowane.
Paulina Kluz, "Chrystus Ukrzyżowany", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-ukrzyzowany-9