Chrzcielnica

Dzieje zabytku

Chrzcielnica pochodzi z wyposażenia poprzedniego kościoła. Powstała zapewne w drugiej połowie XVIII wieku (po 1757). Została przeniesiona do nowo wybudowanej świątyni w 1888 roku. Była odnowiona w 1960 roku.

Opis

Stopa na planie koła, spłaszczona, na cokole. Trzon w formie dwulalkowej tralki, z pierścieniem w kształcie skręconego sznura pośrodku. Czara półkolista, gładka, u jej podstawy pierścień w kształcie skręconego sznura. Pokrywa drewniana, na planie koła, w formie cokołu z czterema wolutami dekorowanymi rocaille'em, tworzącymi podstawę dla figurki Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Maria ukazana frontalnie, w kontrapoście, stoi na globie, posadowionym na obłokach z uskrzydlonymi główkami anielskimi. Lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w przód, prawą stopą depcze węża. Twarz ma okrągłą, o schematycznie zaznaczonych rysach. Ubrana jest w suknię przylegającą do ciała, przepasaną w talii oraz płaszcz zawiązany na prawym ramieniu, na głowie ma welon. Pokrywa polichromowana w kolorze białym, ornamentyka i strój Marii złocony, detal srebrzony, elementy anatomiczne malowane naturalistycznie.

Zarys problematyki artystycznej

Chrzcielnica ma najbardziej popularny dla tego rodzaju dzieł kształt kielicha. Pokrywa ma formę późnobarokową, dekorowaną rocaille'em. Nietypowe jest pojawienie się w jej dekoracji figuralnej postaci Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Najczęściej na pokrywach ukazywano grupę Chrztu Chrystusa, odpowiadającą treściowo funkcji chrzcielnicy.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Liczne ubytki mechaniczne kamiennej chrzcielnicy, odpryski i zabrudzenia pokrywy.

Streszczenie

Chrzcielnica pochodzi z wyposażenia poprzedniego kościoła. Powstała zapewne w drugiej połowie XVIII wieku (po 1757). Została przeniesiona do nowo wybudowanej świątyni w 1888 roku. Chrzcielnica ma najbardziej popularny dla tego rodzaju dzieł kształt kielicha. Pokrywa ma formę późnobarokową z nietypowym przedstawieniem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej.

Bibliografia