Ukrzyżowanie
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 4: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 5: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 6: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 7: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 8: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 9: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 10: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 11: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 12: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 13: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 14: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 15: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 16: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 17: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”
Zdjęcie nr 18: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”

Ukrzyżowanie

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kraków Centrum
Parafia
Św. Marka
Kościół
Św. Marka
Tagi
malarstwo krakowskie malarstwo XVII wieku Scena Ukrzyżowania
Miejsce przechowywania
północna ściana nawy bocznej
Identyfikator
DZIELO/25045
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1618 rok
Autor
Łukasz Porębski
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
olej na drewnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 248 cm
Wymiary szczegółowe
Szerokość bez ramy – 242 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz przedstawiający scenę Ukrzyżowania został wykonany przez Łukasza Porębskiego w 1618 roku. Powstał do ołtarza głównego w kościele św. Marka (autorstwa Baltazara Kuncza). W późniejszym czasie został przeniesiony i zawieszony w północnej nawie bocznej.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa z postaciami Matki Boskiej, św. Marii Magdaleny i św. Jana u dołu dzieła. Niemal całą szerokość i wysokość obrazu wypełnia krzyż o prostym zakończeniu ramion z postacią umarłego Chrystusa w górnej połowie, przybitego do niego trzema gwoździami. Ciało Jezusa jest w lekkim zwisie, o szeroko rozstawionych ramionach, układających się w delikatny łuk, z głową opadającą na prawy bark, ugiętymi w kolanach nogami i stopami w układzie prawa na lewą. Twarz ma podłużną, trójkątną, o zamkniętych oczach, dużym, garbatym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma szeroką koronę cierniową, wokół niej wiązki promieni. Jego ciało jest smukłe i wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej i ramion, z zaznaczonymi śladami męki. Przez biodra przewiązane białe, krótkie i opadające perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Krzyż zakończony banderolą z napisem „INRI”, u jego dołu leżą puszka, czaszka i piszczel. Postać Chrystusa flankują dwa adorujące aniołki. W dolnej części krzyża klęczy św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowana w górę, obiema rękami obejmuje belkę. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrana jest w jasnoniebieską suknię spodnią, jasnofioletowa suknię wierzchnią oraz jasnobrązowy płaszcz zarzucony na lewe ramie i plecy. Po prawej stronie krzyża stoi Matka Boska, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w górę i rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi w górę, garbatym nosem i wąskimi ustami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona oraz brązowy welon, opadający na ramiona. Po lewej stronie krzyża stoi św. Jan, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z głową skierowaną w górę oraz opuszczonymi rękami ze splecionymi dłońmi. Twarz ma owalną, o dużych, zapłakanych oczach zwróconych do góry, dużym nosie i pełnych, otwartych ustach; okoloną brązowymi i kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w brązowo-zieloną tunikę, wiązaną pod szyją oraz czerwony płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Scena ukazana jako nokturn z niebem zakrytym ciemnymi obłokami z widocznym prześwitem światła, na tle górzystego pejzażu z widokiem miasta w oddali. W prawym dolnym rogu obrazu, na kamieniu, sygnatura: „LVCAS PORHEBIVS / A(NNO) 1618 PINXERAT.”

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz przedstawiający scenę Ukrzyżowania został wykonany przez Łukasza Porębskiego w 1618 roku. Powstał do ołtarza głównego w kościele św. Marka. W późniejszym czasie został przeniesiony i zawieszony w północnej nawie bocznej.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 4: Miasto Kraków, cz. 3: Kościoły i klasztory śródmieścia, z. 2", Warszawa 1978
Sudacka Aldona, "Kościół św. Marka w Krakowie. Wyposażenie – przemiany historyczne" , [w:] "Studia z dziejów kościoła św. Marka w Krakowie" , red.Kliś Zdzisław , Kraków 2001 , s. 189-201
Samek Jan, Heydel Maria, "Porębski Łukasz" , [w:] "Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 7" , red.Makowska Urszula , Warszawa 2003 , s. 418-420
Samek Jan, "Porębski Łukasz" , [w:] "Polski słownik biograficzny, t. 27" , Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1983 , s. 659-660

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Łukasz Porębski
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Maria Magdalena św.
Maria Magdalena św.
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Jan Ewangelista św.
Jan Ewangelista św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, kamienna z drewnianym antepedium w formie leżącego prostokąta z postacią św. Augustyna ujętego wicią suchego akantu z przeplecioną, karbowaną wstążką i bukietami kwiatów. Przedstawienie otoczone profilowaną, ażurową ramą wypełnioną podobną wicią z akantu i kwiatów. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum w formie kapliczki. Ściana frontowa z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta dekorowanego krzyżem łacińskim ujętym wicią roślinną, zwieńczona trójkątnym przyczółkiem. Ścianka ujęta lizenami wypełnionymi wicią akantową podtrzymującymi pełne belkowanie obiegające bryłę, z mocno wysuniętym gzymsem wyłamanym w narożach. Całość zwieńczona czterospadowym dachem dekorowanym łuską. Na dachu baranek Boży leżący na księdze z siedmioma pieczęciami, przytrzymujący chorągiew, ukazany na tle chrystogramu otoczonego glorią promienistą. Nastawa na dwudzielnym cokole z półkolistymi bramkami ze zwieńczeniem utworzonym z ornamentu okuciowego ujmującego owalne pola. Osie pierwszej kondygnacji wydzielone kolumnami stojącymi na konsolach dekorowanych z frontu uskrzydlonymi główkami anielskimi powyżej liści akantu, na krawędziach cekinami, a po bokach wicią. Kolumny zostały przedzielone opaską w jednej trzeciej wysokości, dekorowane na całej wysokości wicią roślinną, główkami anielskimi w dolnej partii i imitacją kameryzacji na opaskach oraz w dwóch trzecich wysokości. Kolumny są ustawione na tle pilastrów dekorowanych wicią roślinną i zawieszonymi na niej chustkami. W polu centralnym kondygnacji jest nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym z postacią ukrzyżowanego Chrystusa na tle widoku Jerozolimy. W osiach bocznych mniejsze, ujęte pilastrami nisze o podobnym kształcie, których konchy wypełnione są muszlą, zwieńczone trójkątnym przyczółkiem przerwanym na cokół. W nich, na dekorowanych wicią i rozetami konsolach ustawiono figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Kondygnacje ujmują ażurowe uszaki utworzone z ornamentu okuciowego, ulistnionych wolut i przewieszonej chustki. Kolumny podtrzymują pełne belkowanie wyniesione w łuk nad polem centralnym. Podłucze dekorowane rozetami, fryz głowami anielskimi i wicią, gzyms m.in. kostkowaniem i liśćmi akantu. Całość spięta kluczem z kartuszem z herbem kanoników regularnych od pokuty (marków). Na wyniesieniu belkowania posadowiono postaci aniołów trzymających narzędzia męki: anioł po lewej włócznię, a anioł po prawej gąbkę. Górna kondygnacja oparta została na schemacie aediculi – prostokątne pole ujęto kolumnami podtrzymującymi pełne belkowanie i trójkątny przyczółek przerwany na środku na cokół, na którym ustawiono rzeźbę pelikana karmiącego młode własną krwią. Na krawędziach przyczółka dwie leżące postaci. Kondygnacja flankowana postaciami czterech ewangelistów ustawionymi na cokołach. Po lewej stronie św. Marek i św. Jan, po prawej św. Mateusz i św. Łukasz. Struktura polichromowana na kolor ciemnoniebieski; kolumny, profile, detale i ornamenty złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Kościół św. Jakuba Apostoła w Sance usytuowany jest na wzgórzu, w centrum wsi, na południe od głównej drogi. Teren przykościelny jest otoczony wysokim murem z wzniesionym na nim, niższym i żeliwnym płotem. W części północno-zachodniej muru zlokalizowana jest szeroka brama, od wschodu wąska furtka, a od południa wejście na cmentarz. Kościół jest orientowany, murowany, otynkowany, jednonawowy z czworoboczną wieżą w fasadzie i z wąskim prezbiterium, zamkniętym półkoliście. Nawa jest szersza, na planie prostokąta, nakryta sklepieniem kolebkowym. Od zachodu do nawy dostawiona kruchta, a od strony północnej do prezbiterium zakrystia. W zachodniej części świątyni wzniesiony jest murowany chór muzyczny. Wnętrze bez zaznaczonych większych podziałów architektonicznych, jedynie w prezbiterium gzyms podokapowy, wychodzący na ścianę arkady tęczowej. Wnętrze oświetlają umieszczone w południowych ścianach nawy prostokątne, zamknięte półkoliście dwa okna oraz jedno od strony południowej w prezbiterium; ponadto niewielkie okrągłe okno na ścianie wschodniej prezbiterium. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony zachodniej oraz jedno przez kruchtę od północy i dwa przez zakrystię. Zakrystia: wejście w części zachodniej zakończone ostrołukowo, nad nim okrągłe okno; drugie wejście w ścianie wschodniej, proste odrzwia; na ścianie północnej cztery prostokątne okna zakończone półkoliście. W zewnętrznej elewacji kościoła widoczny jest niewysoki, kamienny cokół wyłożony płytami z piaskowca, powyżej kościół otynkowany. Świątynię obiega podokapowy gzyms. Prezbiterium, niższe od nawy. Nawa nakryta dachem dwuspadowym z trójkątnym szczytem schodkowym na wschodnim zakończeniu. Do zachodniej fasady kościoła dostawiona jest wysoka i masywna wieża, założona na planie kwadratu. W dolnej kondygnacji na osi kościoła prostokątne, zamknięte półkoliście wejście do kruchty. Narożniki pierwszej kondygnacji flankowane lizenami, ściany w dwóch trzecich wysokości przedzielone gzymsem, powyżej na każdej ściance okrągłe okna. Kondygnacje rozdzielone daszkiem. W drugiej kondygnacji narożniki ujęte lizenami, w polach prostokątne, półkoliście zamknięte wnęki okienne z żaluzjami. Wieża zwieńczona baniastym hełmem. Nawa nakryta dachem dwuspadowym, pokrytym czerwoną dachówką, prezbiterium dachem wielopołaciowym z blachy miedzianej, która pokrywa również zakrystię. W północną ścianę kruchty pod wieżą wbudowana jest tablica pamiątkowa poświęcona kapitanowi Stanisławowi Kwiatkowskiemu.
kościół
Kościół św. Jakuba Apostoła
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z przedstawieniem Rodziny Marii i św. Janem Chrzcicielem. Po prawej stronie obrazu siedzące obok siebie św. Anna i Maria z Dzieciątkiem, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Maria z pochyloną głową, dłonie ma złożone w geście modlitwy, lewą nogę wysuniętą do przodu. Twarz ma owalną, o łagodnych, młodzieńczych rysach, okoloną brązowymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię oraz niebieski płaszcz z żółtą podszewką zarzucony na prawe ramię i opadający na kolana, na głowie i wokół szyi ma biały welon. Na jej kolanie siedzi Dzieciątko Jezus, lekko pochylone z uniesionymi obiema rękami, prawą rękę ma podtrzymywaną przez św. Annę, a dłoń w geście błogosławieństwa. Twarz ma pełną, o pucołowatych policzkach, okoloną krótkimi, kręconymi, jasnymi włosami. Ubrane jest w białą tunikę lamowaną koronką. Anna lekko pochylona w przód, lewą ręką obejmuje Marię, prawą podtrzymuje dłoń Dzieciątka. Twarz ma o starczych, łagodnych rysach. Ubrana jest w zieloną suknię oraz biały welon z podwiką. Obie razem z Marią mają na głowach aplikowane korony zamknięte. W lewej części obrazu klęczący przed nimi św. Joachim i św. Jan Chrzciciel. Ten ostatni ukazany jako dziecko, klęczy na prawym kolanie, lekko pochylony, w lewej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem z banderolą z napisem „ECCE AGNVS DEI”, prawą kładzie na piersi. Twarz ma pełną o pucołowatych policzkach, okoloną jasnymi, kręconymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w pomarańczowo-różową melotę. Święty Joachim klęczy pochylony za nim, prawą rękę opiera na postumencie, lewą kładzie na piersi. Twarz ma o starczych rysach, okoloną siwą brodą i włosami, nad głową aplikowana gloria promienista. Ubrany jest w zieloną tunikę oraz pomarańczowy płaszcz zarzucony na ramiona. Postacie znajdują się we wnętrzu z szachownicową posadzką oraz upiętymi po bokach czerwonymi draperiami. W górnej części obrazu, pośród obłoków ukazane półpostacie czterech aniołów, ubranych w kolorowe tuniki, z których dwa trzymają otwarte księgi. Tło złocone.
obraz
Rodzina Marii ze św. Janem Chrzcicielem
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie nieregularnego prostokąta o wklęsłych bokach i narożach ujęty jest profilowaną, złoconą ramą zdobioną przeplatającym ornamentem geometrycznym. W polu obrazu znajduje się scena wskrzeszenia Piotrowina przez św. Stanisława. Postać stojącego i zwróconego w trzech czwartych w lewo biskupa wypełnia niemal całe pole obrazu. Święty ubrany jest w strój pontyfikalny – sutannę, rokietę, ciemnoszary mucet i złoconą kapę, napiersiach ma złoty pektorał, a na głowie białą infułę. Prawą dłoń wyciąga w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma pastorał. U jego stóp klęczy zwrócony profilem w lewo Piotrowin, ubrany w białą szatę i składający ręce w geście modlitewnym. Postaci ukazane są na tle architektury, w głębi, na horyzoncie widoczna jest zabudowa miejska.
obraz
Św. Stanisław z Piotrowinem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron z Matką Boską i Ukrzyżowaniem

Zdjęcie nr 1: Belka profilowana, o formie pełnego belkowania, wygięta faliście, pośrodku wyłamana łukiem półkolistym nadwieszonym. Od frontu fryz dekorowany akantem i rozetami; od strony prezbiterium data: 1770; od spodu dekorowana rozetami. Na belce Grupa Ukrzyżowania. Rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane. Pośrodku krzyż z figurą martwego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach. Kolana delikatnie ugięte, stopy przebite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ciało wychudzone, smukłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami męki. Twarz pociągła, szczupła, oczy zamknięte; okolona zarostem. Włosy długie, opadające na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Perizonium krótkie, ściśle opinające biodra, delikatnie drapowanie, ze zwisem tkaniny przy prawym boku. Na górnej belce krzyża titulus w formie kartusza z literami: INRI. U dołu krzyża klęcząca św. Maria Magdalena zwróconej en trois quarts w lewo, z głową skierowaną ku górze. Lewą ręką przytrzymuje stopę Chrystusa, prawa wyciągnięta przed siebie. Włosy upięte z tyłu głowy. Ubrana w bogatą suknię z gorsetem i dekoracyjnych rękawach oraz płaszcz zarzucony na ramiona. Po prawej stronie krzyża Matki Boska, ukazana frontalnie, z delikatnie pochylona głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz pociągła, z uwypuklonym podbródkiem. Maria ubrana w suknię oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Na głowie welon. Po lewej stronie krzyża św. Jan Ewangelista, ukazany en face, z głową skierowaną ku górze i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz pociągła o młodzieńczych rysach, włosy długie, kręcone. Ubrany w długa tunikę przewiązaną w talii oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone z laserunkiem.
rzeźba

Belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, przedstawia ukrzyżowanego Chrystusa oraz Matkę Boską i św. Jana stojących pod krzyżem na tle widoku Jerozolimy. W centrum kompozycji ukazany Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami. Ramiona postaci szeroko rozpostarte, ciało zwrócone w trzech czwartych w prawo, w kierunku stojącej pod krzyżem Matki Boskiej, kolana ugięte. Głowa Jezusa pochylona do dołu, oczy zamknięte. Twarz szczupła z wydatnym podbródkiem, nos długi, prosty, usta małe. Ciemne włosy opadające na ramiona, wokół głowy świetlisty nimb. Ciało ukrzyżowanego z widocznie zaznaczoną muskulaturą, karnacja blada. Biodra Chrystusa przepasane niebieskim perizonium udrapowanym na lewym boku postaci. Nad głową Chrystusa titulus z inskrypcją I.N.R.I. Ponad prawym ramieniem poprzecznej belki krzyża namalowane słońce, ponad lewym sierp księżyca. U podnóża krzyża, po lewej stronie czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. Z lewej strony krzyża przedstawiona Matka Boska w trzech czwartych zwrócona w prawo w kierunku krzyża. Twarz postaci okrągła, nos długi, wydatny, usta małe. Wzrok skierowany na Chrystusa. Ręce złożone w geście modlitwy. Matka Boska ubrana jest w długą, czerwoną suknię, okryta jest obszernym, granatowym płaszczem z białym podbiciem. Spod sukni widoczne czubki białych pantofli. Głowa Marii nakryta brązowym welonem, powyżej nimb w formie złotego okręgu. Przedstawiony z prawej strony krzyża św. Jan Ewangelista w trzech czwartych zwrócony jest w lewo. Został ukazany jako młody mężczyzna w ciemnozielonej, długiej sukni oraz czerwonym płaszczu. Twarz świętego owalna, oczy osadzone blisko siebie, nos wydatny, usta małe. Długie, ciemne włosy opadają na plecy. Ponad głową świętego nimb w formie złotego okręgu. W tle przedstawiony rozległy pejzaż z widokiem Jerozolimy. W górnej części kompozycji ponad ukrzyżowanym Chrystusem napis „OMNES QVI TRANSITIS PER VIAM ATTENDITE ET VIDE/TE SI EST DO[LO]R SICUT DOLOR MEVS QV[ONI]AM VINDENIAVIT ME / [DOMINVS IN DIE IRE FURORIS SUI]". W dolnej części kompozycji pod krzyżem ukazana w mniejszej skali klęcząca podstać adoranta ubranego w białą komżę, czaszka oraz napis „O CRUX AVE SPES VNICA TITULUS TR/IVMPHAMS DE(FE)NDAT NOS AB OMN/IBVS MALIS”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Niemal całe pole zajmuje prosty krzyż, do którego przybita jest trzema gwoździami postać żywego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach układających się w delikatny łuk, uniesiona głowa skierowana w prawo. Twarz okrągła, z oczami skierowanymi w górę, o małym nosie i ustach, okolona krótką brodą i jasnobrązowymi włosami opadającymi na lewe ramię. Na głowie korona cierniowa. Biodra przepasane białym, krótkim, przylegającym do ciała perizonium, ze zwisem tkaniny na prawym boku. Ciało szczupłe, o lekko zarysowanej muskulaturze. U podstawy krzyża czaszka. W tle górzysty pejzaż z przedstawieniem kilku grup żołnierzy w zbrojach rzymskich ze sztandarami i krzyżami. U dołu pionowej belki krzyża napis „Poświęcony ten Obraz / R(oku) 1797 dnia 3. / Czerwca”.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, kompozycja zamknięta łukiem półkolistym z przedstawieniem sceny Ukrzyżowania Chrystusa. W centrum Chrystus przybity do krzyża. Twarz szczupła, okolona krótką brodą, z delikatnie otwartymi ustami i oczami wzniesionymi ku górze. Włosy długie, falowane, opadają na plecy i prawe ramię. Na głowie ma założoną koronę cierniową, a wokół niej złoty i kolisty nimb. Perizonium białe, ciasno oplatające biodra z dwoma długimi końcami rozwianymi ekspresyjnie po bokach. Z dłoni i stóp przybitych do krzyża spływają strużki krwi. Nad głową Chrystusa wisi titulus w formie poziomej tabliczki z napisem: „IESVS / NAZARENVS / REX IVDAEORVM”. Po lewej stronie obrazu stoją: Matka Boska w czerwonej sukni, niebieskim płaszczu i białym welonie na głowie ze złożonymi dłońmi. Obok, po prawej stoi zwrócony ku niej św. Jan Ewangelista w zielonej sukni i czerwonym płaszczu. Z tyłu Maria, żona Kleofasa, ocierająca łzy chustą. Po prawej stronie obrazu, przy krzyżu klęczy św. Maria Magdalena ze splecionymi dłońmi, uniesionymi wysoko ku górze, ukazana z lewego profilu. Ubrana jest w różową suknię i żółty płaszcz. Ma bujne i złote włosy, opadające na plecy. Z tyłu po prawej stoi żołnierz w zbroi legionisty rzymskiego, a obok dwaj starcy z siwymi brodami, ubrani w płaszcze założone na głowę: jeden w kolorze zielonym, a drugi jasnobrązowym. Nad głowami świętych znajdują się delikatnie zarysowane złote i okrągłe nimby. W tle pejzaż górski i widok na Jerozolimę. U dołu obrazu, pośrodku leży czaszka i piszczel. U góry pochmurne niebo. Rama obrazu drewniana, wąska, malowana na brązowo.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz wielkoformatowy w kształcie leżącego prostokąta. Wielopostaciowa kompozycja przedstawia moment przed ukrzyżowaniem Chrystusa na Golgocie. W centrum obrazu grupa stojących postaci: Chrystus, św. Jan Ewangelista i Matka Boska oraz klęcząca Maria Magdalena. Na lewo żołnierze oraz starszyzna żydowska, wszyscy skierowani w stronę Jezusa. W prawej części kompozycji dwa krzyże z wiszącymi łotrami, nieco dalej, w tle tłum postaci. U dołu dwójka mężczyzn przygotowujących krzyż dla Chrystusa. Zbawiciel ukazany w postawie stojącej, zwrócony trzy czwarte w lewo, z rozłożonymi szeroko na boki rękami, z głową wzniesioną do góry. Twarz podłużna, okolona brodą i długimi, bujnymi włosami, wokół głowy promienisty, biały nimb. Chrystus ubrany w długą, białą suknię z długimi rękawami. Tło pejzażowe z widokiem Jerozolimy utrzymane w chłodnej tonacji barw. W prawym dolnym rogu sygnatura „mal(ował) Wład[ysław] Front”. Rama złocona i profilowana.
obraz

Ukrzyżowanie

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ukrzyżowanie", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ukrzyzowanie-18

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności