Obraz Chrystusa w drodze do grobu Łazarza powstał w XVI wieku.
Obraz w formie leżącego prostokąta. Przedstawia grupę osób otaczających Chrystusa, ukazanych do pasa. W centrum Jezus zwrócony w trzech czwartych w prawą, z głową skierowaną w lewo. Prawą rękę wyciąga w geście wskazującym, lewą ma opuszczoną. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i szerokich ustach, okoloną krótką brodą i jasnymi, kręconymi włosami, opadającymi na ramiona. Wokół głowy ma nimb. Ubrany jest w czerwoną tunikę, o szerokich rękawach, z dekoracyjnym obszyciem dekoltu oraz granatowy płaszcz z żółtą podszewką, przewiązany diagonalnie przez lewe ramię. Po lewej stronie Chrystusa św. Marta ukazana w trzech czwartych, od tyłu, zwrócona ku Jezusowi, z wyciągniętymi obiema rękami. Głowę ma przesłoniętą białym welonem. Ubrana jest w czarną suknię oraz żółty płaszcz z niebieską podszewką. Obok Marty stoi mężczyzna zwrócony w trzech czwartych w lewo. Ubrany w niebieską tunikę oraz brązową szatę wierzchnią, na głowie ma biały turban. Za nim trzy postacie: młodzieńca, dojrzałego mężczyzny i starca. Po lewej stronie Chrystusa stoi św. Maria Magdalena, zwrócona w trzech czwartych w prawo, pochylona, z prawą ręką złożoną na piersi oraz lewą podtrzymującą płaszcz. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami, upiętymi z tyłu głowy i opadającymi na ramiona. Ubrana jest w białą suknię spodnią i brązową suknię wierzchnią o dużym dekolcie oraz czarny płaszcz zarzucony na ramiona. Na szyi ma medalion z pereł. Za świętą stoi trzech mężczyzn, jeden o dojrzałych rysach, bez brody oraz dwóch starców z brodami. Scena ukazana we wnętrzu, z otworem w prawej części obrazu, ukazującym niebo. Obraz ujęty złoconą, profilowana ramą, dekorowaną kimationem.
Po konserwacji.
Paulina Kluz, "Chrystus w drodze do grobu Łazarza ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-w-drodze-do-grobu-lazarza