Rzeźba sprawiona do ołtarza głównego.
Rzeźba pełnoplastyczna, całopostaciowa, przyścienna, drążona z tyłu. Św. Maria Magdalena ukazana została w pozycji stojącej, z lekko zgiętą w kolanie, wysuniętą do przodu prawą nogą. Prawa ręka zgięta w łokciu spoczywa na piersi, w lewej dłoni święta trzyma kielich. Jej głowa jest lekko zwrócona w prawą stronę, a wzrok skierowany ku górze. Długie pofalowane włosy opadają na ramiona. Na głowie św. Maria Magdalena nałożoną ma złoty diadem. Postać ubrana jest w długą szatę, z długimi rękawami, w kolorze szaroniebieskim, zdobioną złotą lamówką. Biodra świętej przepasane są szarfą w kolorze złotym. Na ramiona narzucony ma błękitny płaszcz, spięty pod szyją klamrą. Poły płaszcza przytrzymywane są przez św. Marie Magdalenę na przedramionach i spływają po zewnętrznych ich stronach. Prawa poła płaszcza zakrywa prawe kolano, wywijając się i ukazując różowe podbicie. U stóp Świętej, po lewej stronie znajduje się czaszka.
Rzeźba dziewiętnastowieczna.
Dobry.
Drewniane, rzeźbione, polichromowane i złocone przedstawienie patronki kościoła św. Marii Magdaleny, wykonane w XIX wieku przez nieokreślonego rzeźbiarza małopolskiego, umieszczone pośrodku ołtarza głównego.
Andrzej Włodarek, "Św. Maria Magdalena", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-maria-magdalena-11