Obraz św. Marii Magdaleny powstał na początku XIX wieku. Został zamontowany do nowo sprawionego do kościoła ołtarza głównego (1811).
Obraz w formie trapezu o wklęsłych bokach i podstawie, zamknięty łukiem falistym, o ściętych dolnych narożach. W centrum ukazana pokutująca św. Maria Magdalena pośród skał.
Święta przedstawiona do pasa, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, zamkniętych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okolona długimi, ciemnobrązowymi włosami opadającymi na plecy i ramiona. Ubrana jest w ciemną brązowo-zieloną szatę zarzuconą na ramiona i plecy. Święta ukazana w ciemnej grocie, przed nią na skale ustawiona puszka na wonności, czaszka i krzyż. W tle widoczne zachmurzone niebo.
Na obrazie ukazano świętą w popularnej konwencji przedstawieniowej, w jaskini lub pośród skał, modlącej się, z przypisanymi jej atrybutami takimi jak krzyż, czaszka i puszka na wonności. Kompozycja wykonana została niewątpliwie w oparciu o wzór graficzny. W obrazie za pomocą jednego źródła światła wydobyto z ciemnego tła groty twarz Marii Magdaleny oraz jej atrybuty - czaszkę i puszkę. Dzieło namalowane zostało poprawnie, z zastosowaniem ciepłej, brunatnej kolorystyki, oraz miękkiego światłocienia, nie wykazuje jednak większych walorów artystycznych.
Maria Magdalena była jedną z niewiast, które podążyły za Chrystusem. W Piśmie Świętym została opisana jako kobieta, z której Jezus wypędził siedem demonów (Łk 8, 2). Święta ta była obecna przy ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Jezusa. Część biblistów utożsamiało ją również z opisaną w Piśmie nierządnicą oraz siostrą Marty i Łazarza. Po wniebowstąpieniu Jezusa Maria Magdalena razem z rodzeństwem i innymi towarzyszami wyruszyła w podróż statkiem pozbawionym steru i dopłynęła do Marsylii. Na miejscu nawrócili oni parę książęcą, św. Łazarz został biskupem Marsylii, a Maria Magdalena udała się do pustelni na 30 lat. Omawiany obraz przedstawia pokutującą w pustelni Marię Magdalenę. Zgodnie z ikonografią święta ma rozpuszczone włosy, a jej ciało zakryte jest brązowym płaszczem pokutnym. Krzyż, czaszka i księga, które leżą przed nią na skale symbolizują pokutę.
Obraz uszkodzony wzdłuż krawędzi, spękane podobrazie w kilku miejscach; krakelury na całej powierzchni; ściemniały werniks, silne zabrudzenia.
Obraz św. Marii Magdaleny powstał na początku XIX wieku. Przedstawia pokutującą w pustelni Marię Magdalenę. Zgodnie z ikonografią święta ma rozpuszczone włosy, a jej ciało zakryte jest brązowym płaszczem pokutnym. Krzyż, czaszka i księga, które leżą przed nią na skale symbolizują pokutę.
Paulina Kluz, "Św. Maria Magdalena ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-maria-magdalena-15