Zwiastowanie
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle czerwonej kotary ukazana scena Zwiastowania. Z prawej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji stojącej Maria ubrana w niebiesko-białe szaty. Ukazana jest jako młoda kobieta z pochyloną głową. Ręce schowane pod połami szat, złożone na piersi. Na głowie Marii jasnoniebieska chusta, wokół niej świetlisty nimb. Z prawej strony kompozycji przedstawiono archanioła Gabriela ukazanego frontalnie, w pozycji stojącej. Głowa pochylona w trzech czwartych w prawo. Archanioł ma pozbawioną zarostu twarz młodego mężczyzny i brązowe, sięgające uszu włosy. Ubrany jest w biało-zielone szaty i żółte sandały. Obie ręce, ugięte w łokciach, uniesione w geście pozdrowienia. Szeroko rozpostarte skrzydła archanioła mają pióra w odcieniach zieleni i niebieskiego. Wokół głowy postaci znajduje się niebiesko-zielony nimb. W górnej części kompozycji ukazana gołębica Ducha Świętego na tle promienia skierowanego na głowię Marii. Na drugim planie granatowe niebo. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są białe lilie.
Zdjęcie nr 2: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle czerwonej kotary ukazana scena Zwiastowania. Z prawej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji stojącej Maria ubrana w niebiesko-białe szaty. Ukazana jest jako młoda kobieta z pochyloną głową. Ręce schowane pod połami szat, złożone na piersi. Na głowie Marii jasnoniebieska chusta, wokół niej świetlisty nimb. Z prawej strony kompozycji przedstawiono archanioła Gabriela ukazanego frontalnie, w pozycji stojącej. Głowa pochylona w trzech czwartych w prawo. Archanioł ma pozbawioną zarostu twarz młodego mężczyzny i brązowe, sięgające uszu włosy. Ubrany jest w biało-zielone szaty i żółte sandały. Obie ręce, ugięte w łokciach, uniesione w geście pozdrowienia. Szeroko rozpostarte skrzydła archanioła mają pióra w odcieniach zieleni i niebieskiego. Wokół głowy postaci znajduje się niebiesko-zielony nimb. W górnej części kompozycji ukazana gołębica Ducha Świętego na tle promienia skierowanego na głowię Marii. Na drugim planie granatowe niebo. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są białe lilie.

Zwiastowanie

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Pcim
Miejscowość
Stróża
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Pcim
Parafia
Najświętszej Marii Panny Królowej Polski
Tagi
Adam Bunsch malarstwo monumentalne malarstwo XX wieku sztuka XX wieku witraż
Miejsce przechowywania
nawa kościoła
Identyfikator
DZIELO/12821
Kategoria
witraż
Ilość
1
Czas powstania
1959-1960
Autor
Adam Bunsch
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
szkło barwione w masie, ramki ołowiane
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Wszystkie prawa zastrzeżone

Dzieje zabytku

Zespół witraży w oknach nawy kościoła w Stróży został zaprojektowany przez krakowskiego malarza i pedagoga Adama Bunscha w latach 1959-1960. Witraże wykonano w zakładzie witrażowniczym „Bracia Paczka” w Krakowie. Na witrażu przedstawiającym Wniebowzięcie Marii widnieje napis: „PROJEKT. A(DAM) BUNSCH. 1959” oraz „KRAKÓW / WYK(ONAŁ) ZAKŁ(AD) WITRAŻÓW BR(ACIA) PACZKA”. Ponadto, na witrażu przedstawiającym scenę Bożego Narodzenia oraz na witrażu z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej umieszczono datę 1960 oraz kolejne sygnatury wskazujące na autorstwo Adama Bunscha.

Opis

Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle czerwonej kotary ukazana scena Zwiastowania. Z prawej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji stojącej Maria ubrana w niebiesko-białe szaty. Ukazana jest jako młoda kobieta z pochyloną głową. Ręce schowane pod połami szat, złożone na piersi. Na głowie Marii jasnoniebieska chusta, wokół niej świetlisty nimb. Z prawej strony kompozycji przedstawiono archanioła Gabriela ukazanego frontalnie, w pozycji stojącej. Głowa pochylona w trzech czwartych w prawo. Archanioł ma pozbawioną zarostu twarz młodego mężczyzny i brązowe, sięgające uszu włosy. Ubrany jest w biało-zielone szaty i żółte sandały. Obie ręce, ugięte w łokciach, uniesione w geście pozdrowienia. Szeroko rozpostarte skrzydła archanioła mają pióra w odcieniach zieleni i niebieskiego. Wokół głowy postaci znajduje się niebiesko-zielony nimb. W górnej części kompozycji ukazana gołębica Ducha Świętego na tle promienia skierowanego na głowię Marii. Na drugim planie granatowe niebo. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są białe lilie.

Zarys problematyki artystycznej

Na zespół witraży wypełniających okna nawy kościoła w Stróży składają się sceny ilustrujące wydarzenia z życia Marii i Chrystusa. Cykl narracyjny tworzą przedstawienia Zwiastowania, Nawiedzenia św. Elżbiety, Bożego Narodzenia, Ofiarowania Jezusa w świątyni, Odnalezienia Chrystusa w świątyni oraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Zespół uzupełniają witraże z wyobrażeniami Matki Boskiej Fatimskiej, Najświętszego Serca Jezusa, Najświętszego Serca Marii, a także witraż z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej i wyobrażenie pelikana karmiącego własną krwią pisklęta (symbol ofiary Chrystusa i Eucharystii). Witraże w Stróży wykonał krakowski malarz, pisarz i dramaturg Adam Bunsch. Urodzony w Krakowie artysta studiował w Wiedniu i następnie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Mehoffera. Po ukończeniu studiów przez jakiś czas pracował jako nauczyciel w Państwowej Szkole Artystycznej w Bielsku oraz zajmował się twórczością w zakresie malarstwa, grafiki i witrażu. W czasie drugiej wojny światowej służył w Polskich Siłach Zbrojnych w Wielkiej Brytanii, łącząc służbę wojskową z działalnością artystyczną. Po powrocie do Polski zajmował się głównie sztuką sakralną. Tworzył obrazy, rysunku i grafiki, w tym drzeworyty inspirowane sztuką japońską. Jest autorem licznych witraży oraz polichromii ściennych w kościołach w całej Polsce, a także na terenie Anglii i Szkocji. Niektóre z projektów Bunscha były realizowane przez krakowski zakład witraży S. G. Żeleński. Szacuje się, że witraże projektu Bunscha zostały zrealizowane w blisko 40 kościołach. Do najważniejszych dzieł należą wykonane w czasie drugiej wojny światowej witraże dla kościoła Polskiej Misji Katolickiej w Londynie oraz witraże w kościele Mariackim w Katowicach i polichromia w prezbiterium kościoła Opatrzności Bożej w Katowicach-Zawodziu. Liczący 11 obiektów zespół witraży w kościele w Stróży również jest jedną z większych realizacji Bunscha. Witraże wykonał krakowski zakład witrażowniczy „Bracia Paczka”. Firma została założona w 1932 roku przez Karola Paczkę, do którego wkrótce dołączył jego brat Mieczysław. W okresie powojennym zakład funkcjonował pod nazwą „Bracia Paczka”.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Zespół witraży w kościele w Stróży, w tym omawiany witraż przedstawiający Zwiastowanie, zaprojektował w latach 1959-1960 krakowski malarz i pedagog Adam Bunsch. Artysta ten jest autorem licznych witraży oraz polichromii ściennych w kościołach w całej Polsce, a także na terenie Anglii i Szkocji. Szacuje się, że witraże projektu Bunscha zostały zrealizowane w blisko 40 kościołach. Liczący 11 obiektów zespół witraży w kościele w Stróży jest jedną z większych realizacji Bunscha. Witraże wykonał krakowski zakład witrażowniczy „Bracia Paczka”.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z przedstawieniem Wniebowzięcia Marii. W centrum kompozycji, na tle nieba ukazana Maria unoszona do nieba przez trzech aniołów. Wyobrażona całopostaciowo, z ciałem zwróconym w trzech czwartych w prawo, zakomponowanym diagonalnie. Twarz Marii owalna, o regularnych rysach z prostym nosem i niewielkimi ustami. Postać ubrana jest w obszerne biało-niebieskie szaty z długimi rękawami. Na głowie ma niebieską chustę, spod której widoczne są długie, jasne włosy. Ręce Marii są skrzyżowane na piersi. Nogi, lekko ugięte w kolanach, podtrzymywane są przez jednego z aniołów. Aniołowie zostali przedstawieni jako jasnowłosi młodzieńcy ubrani w żółto-niebiesko-zielone tuniki z długimi rękawami. Mają lekko falowane włosy sięgające karku oraz owalne twarze o regularnych rysach. Skrzydła anielskie ukazano w odcieniach niebieskiego, zieleni a także oranżu przechodzącego w czerwień. Anioł z prawej strony kompozycji został przedstawiony tyłem, podtrzymuje Marię za ramiona. Drugiego z posłańców ukazano z lewej strony witraża w ujęciu z profilu. Obiema dłońmi chwyta on za szaty Marii. Ostatni z aniołów ukazany nieco niżej został przedstawiony całopostaciowo w ujęciu w trzech czwartych z ciałem zwróconym w lewo. Obiema rękami podtrzymuje on nogi Marii. Wokół głów wszystkich wyobrażonych na witrażu postaci umieszczono jasnoniebieskie nimby. W dolnej części witraża znajduje się krajobraz z widocznymi polami i zabudowaniami. W lewym, dolnym rogu kompozycji widnieje napis: „PROJEKT A(DAM) BUNSCH. 1959” a w prawym dolnym rogu: „KRAKÓW / WYK(ONAŁ) ZAKŁ(AD) WITRAŻÓW BR(ACIA) PACZKA”.
witraż
Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle stajenki ukazana Święta Rodzina. Z lewej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji klęczącej Maria pochylająca się nad leżącym w żłóbku Dzieciątkiem Jezus. Ukazana jest jako młoda kobieta, ubrana w niebiesko-białe szaty z białą chustą na głowie. W dłoniach podtrzymuje fragment tkaniny, którą otula Jezusa. Dzieciątko zostało przedstawione frontalnie, w pozycji siedzącej w drewnianym żłóbku o skrzyżowanych nogach. Obie rączki Jezusa ugięte w łokciach i uniesione na wysokość twarzy. Bose stopy wyciągnięte do przodu. Wokół głów Marii i Dzieciątka znajdują się świetliste nimby. Z prawej strony kompozycji przedstawiono św. Józefa ukazanego w pozycji stojącej, z ciałem skierowanym w trzech czwartych w prawo. Święty pochyla się nieco do przodu w kierunku żłóbka. Ma twarz dojrzałego mężczyzny, z krótką, brązową brodą. W ręku trzyma fragment futrzanego okrycia. Ubrany jest w biało-niebieskie, długie szaty oraz białą chustę. Stopy postaci są bose. Wokół głowy świętego znajduje się świetlisty nimb. Na drugim planie, z prawej strony przedstawiono zwierzęta: wołu oraz osła i drewnianą stajenkę, a w tle rozgwieżdżone, granatowe niebo z widoczną gwiazdą betlejemską. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są owce i barany. W prawym dolnym rogu witraża umieszczona jest sygnatura „Adam Bunsch / 1960”.
witraż
Boże Narodzenie
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście przedstawiający Ofiarowanie Chrystusa w świątyni. Scena rozgrywa się na stopniach świątyni jerozolimskiej. Z lewej strony kompozycji ukazana Maria trzymająca na ręku Dzieciątko Jezus oraz Józef klęczący na stopniach świątyni. Maria przedstawiona w dynamicznej pozie, w wykroku, z ciałem zwróconym w trzech czwartych w lewo, ręce wyciągnięte do przodu. Ukazana jako młoda kobieta o regularnych rysach twarzy, ubrana w biało-niebieską suknię z długimi rękawami oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Na stopach ma niebieskie buty. Dzieciątko Jezus siedzące na rękach Marii przedstawione frontalnie ze stopami wyciągniętymi do przodu i rękami uniesionymi do góry. Ubrane jest w krótką, białą tunikę. Na Marię i Jezusa z prawego, górnego rogu witraża spływają wielobarwne promienie. Ponad głową Marii ukazany miecz, nad Dzieciątkiem Jezus krzyż na tle promieni. Święty Józef został przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-fioletowe szaty. Na głowie ma niebieską chustę. Jest on zwrócony przodem do widza. Ręce świętego są skrzyżowane na piersi. Wokół głów wszystkich, wymienionych postaci znajdują się żółte nimby. Z prawej strony kompozycji, na najwyższym stopniu schodów przedstawiono stojących Symeona i prorokinię Annę. Symeona ukazanego z lewego profilu wyobrażono jako starszego mężczyznę z długą, siwą brodą. Zwraca się on do podawanego mu przez Marię Dzieciątka Jezus, wyciągając w jego kierunku obie ręce i pochylając głowę. Starzec ubrany jest w strój kapłański, na który składa się długa, jasna tunika oraz żółto-niebieski przewiązany w pasie pomarańczową szarfą kaftan bez rękawów i biało-żółta czapka. U bosych stóp kapłana ukazano klatkę z dwoma białymi gołębiami. Stojąca nieco z tyłu prorokini Anna została ukazana jako starsza kobieta o pomarszczonej twarzy ubrana w niebieskie szaty. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę.
witraż
Ofiarowanie w świątyni
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście z przedstawieniem sceny Odnalezienia Jezusa w świątyni. W centrum kompozycji ukazany dwunastoletni Jezus stojący na niewysokim podwyższeniu, pośród uczonych w piśmie. Jezus zwrócony w trzech czwartych w prawo, lewą uniesioną do góry ręką wykonuje gest oratorski (wyprostowany palec wskazujący), prawą wyprostowaną dłonią powstrzymuje ukazaną z lewej kompozycji strony Marię. Chłopiec ubrany jest w biało-niebieską tunikę z długimi rękawami oraz jasnoszare buty. Ma dłuższe, ciemnobrązowe włosy. Z lewego, górnego naroża kompozycji spływają na niego wielobarwne promienie. Maria przedstawiona z prawego profilu, w dynamicznej pozie pochyla się w kierunku Jezusa, wyciągając ku niemu ręce. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach niebieskiego oraz biało-niebieską chustę, którą ma narzuconą na głowę. Spod szat widoczne są jasnoniebieskie buty. Maria ukazana jako młoda, długowłosa kobieta o regularnych rysach twarzy. Nieco za nią stoi św. Józef przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-brązowe szaty oraz chustę w biało-brązowe pasy. Wokół głów opisanych postaci znajdują się nimby w odcieniach koloru żółtego. Kompozycję dopełniają postaci pięciu mężczyzn, do których Jezus kieruje swoje nauczanie. Dwóch z nich przedstawiono na pierwszym planie w pozycji siedzącej. Mężczyzna z lewej strony witraża ubrany w czarno-brązowe szaty pochyla się nad otwartą księgą. Drugi z mężczyzn ubrany w czerwono-pomarańczową suknię oraz niebieską chustę ma splecione dłonie i głowę skierowaną do dołu. Grupa trzech kolejnych postaci została ukazana na drugim planie, za rodzajem architektonicznej przegrody w kolorze pomarańczowo-czerwonym. Pierwszy z mężczyzn ubrany w granatowe szaty i chustę w biało-błękitne pasy pochyla się do przodu, podpierając głowę na zgiętej w łokciu ręce. Ukazana za nim postać nosi szaty w czarno-białe pasy oraz granatowo-pomarańczową chustę również z motywem pasów. Ostatni z mężczyzn ubrany w niebiesko-granatowe szaty ukazany jest z profilu. Ma zamyślony wyraz twarzy, dłonią dotyka brody.
witraż
Odnalezienie Jezusa w świątyni
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji umieszczono scenę Nawiedzenia św. Elżbiety przez Marię, ukazaną na tle arkady domu Zachariasza i Elżbiety. Kobiety przedstawiono z profilu, w dynamicznych pozach; są zwrócone do siebie. Umieszczoną z lewej strony witraża Marię wyobrażono jako stojącą w wykroku młodą kobietę ubraną w niebiesko-białe, obszerne szaty oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Twarz Marii o regularnych rysach, z prostym nosem i niewielkimi ustami, oczy szeroko otwarte, skierowane na wprost. Postać wyciąga prawą rękę do przodu i kładzie ją na ramieniu św. Elżbiety. Ukazaną z prawej strony kompozycji Elżbietę przedstawiono jako starszą kobietę ubraną w długie i obszerne szaty w odcieniach fioletu. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę. Twarz świętej o regularnych rysach, z widocznymi zmarszczkami, oczy skierowane na Marię. Elżbieta prawą ręką wykonuje gest powitania, lewą wyciąga do przodu, obejmując Marię. Wokół głów obu kobiet ukazano nimby w odcieniach fioletu i czerwieni. W górnej strefie witraża przedstawieni dwaj aniołowie trzymający ponad głowami kobiet wieniec z róż. Postaci wyobrażone jako jasnowłosi młodzieńcy w jasnożółtych tunikach i sandałach; skrzydła w kolorach żółtym i zielonym. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są czerwone tulipany i droga wiodąca do domu św. Elżbiety.
witraż
Nawiedzenie św. Elżbiety

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Adam Bunsch

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Murowana i tynkowana, wolnostojąca dzwonnica o formach architektonicznych, dwuosiowa i dwukondygnacyjna. Kondygnacja pierwsza umieszczona na niewysokim cokole, dwuosiowa, zamknięta po bokach dwuspadowym, profilowanym daszkiem krytym blachą. Elewacja z dwoma półkolistymi arkadami artykułowana wysuniętą przed jej lico lizeną zwieńczoną jednospadowym daszkiem, krytym blachą. Lica arkad zdobione dekoracją w tynku naśladującą ciosy kamienne. W prześwitach arkad zawieszone dwa dzwony. Kondygnacja druga jednoosiowa, zamknięta trójkątnym przyczółkiem z dwuspadowym daszkiem krytym blachą. W prześwicie półkolistej arkady zawieszony dzwon. W zwieńczeniu kamienny krzyż równoramienny o wklęsłej linii ramion.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle stajenki ukazana Święta Rodzina. Z lewej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji klęczącej Maria pochylająca się nad leżącym w żłóbku Dzieciątkiem Jezus. Ukazana jest jako młoda kobieta, ubrana w niebiesko-białe szaty z białą chustą na głowie. W dłoniach podtrzymuje fragment tkaniny, którą otula Jezusa. Dzieciątko zostało przedstawione frontalnie, w pozycji siedzącej w drewnianym żłóbku o skrzyżowanych nogach. Obie rączki Jezusa ugięte w łokciach i uniesione na wysokość twarzy. Bose stopy wyciągnięte do przodu. Wokół głów Marii i Dzieciątka znajdują się świetliste nimby. Z prawej strony kompozycji przedstawiono św. Józefa ukazanego w pozycji stojącej, z ciałem skierowanym w trzech czwartych w prawo. Święty pochyla się nieco do przodu w kierunku żłóbka. Ma twarz dojrzałego mężczyzny, z krótką, brązową brodą. W ręku trzyma fragment futrzanego okrycia. Ubrany jest w biało-niebieskie, długie szaty oraz białą chustę. Stopy postaci są bose. Wokół głowy świętego znajduje się świetlisty nimb. Na drugim planie, z prawej strony przedstawiono zwierzęta: wołu oraz osła i drewnianą stajenkę, a w tle rozgwieżdżone, granatowe niebo z widoczną gwiazdą betlejemską. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są owce i barany. W prawym dolnym rogu witraża umieszczona jest sygnatura „Adam Bunsch / 1960”.
witraż
Boże Narodzenie
Zdjęcie nr 1: Ciało Chrystusa tworzy kształt litery „Y”, jest przybite do krzyża trzema złoconymi gwoździami. Głowa postaci oraz pasmo falowanych, brązowych włosów opada na prawe ramię. Twarz pociągła z krótką, brązową brodą, oczy zamknięte. Na głowie złota korona cierniowa. Tors nagi, wyprężony z wyraźnie zaznaczoną muskulaturą. W prawym boku postaci widoczna krwawiąca rana. Wokół bioder luźno udrapowane złocone perizonium przewiązane sznurem. Na prawym boku postaci tworzy się fałda kaskadowo opadająca w dół. Krzyż drewniany o trójlistnie zakończonych ramionach. W górnej części pionowej belki umieszczony złocony titulus z napisem „IN/RI”. Rzeźba polichromowana, perizonium oraz korona cierniowa złocone.
krucyfiks
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie granitowej płyty o kształcie stojącego prostokąta. W górnej części, pośrodku umieszczony medalion z portretem księdza Józefa Wątorka. Zmarły przedstawiony w tzw. krótkim popiersiu z głową zwróconą w prawo. Ukazany jako dojrzały mężczyzna o okrągłej twarzy pozbawionej zarostu oraz wyraźnie zaznaczonej łysinie. Usta wąskie, nos wydatny. Charakterystyczne duże uszy. Poniżej inskrypcja „Ś(WIĘTEJ) † P(AMIĘCI) / Ks(iądz) JÓZEF WĄTOREK / ZAŁOŻYCIEL KOŚCIOŁA i FUNDATOR OCHRONKI / W STRÓŻY, KANONIK i SZAMBELAN OJCA ŚW(IĘTEGO) / KAWALER ORDERU „POLSKI ODRODZONEJ”. / PROFESOR 1 GIMNAZIUM, RADCA SZKOLNY, / DYR(EKTOR) GIMN(AZIUM) ŻEŃSKIEGO W TARNOWIE. / DŁUGOLETNI PREZES NAUCZ(YCIELI) SZKÓŁ WYŻSZYCH. / ZMARŁ W 66 ROKU ŻYCIA, DNIA 11 LIPCA 1930 ROKU. / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI. / WDZIĘCZNI PARAFIANIE.” W narożach płyty umieszczone śruby o formach rozetek mocujące epitafium do ściany.
płyta nagrobna
Epitafium Józefa Wątorka
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, jednonawowy, czteroprzęsłowy z niższym i węższym, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Od północnego wschodu do prezbiterium i nawy przylega zakrystia na rzucie prostokąta, od południowego wschodu prostokątna kruchta, a od zachodu kolejna prostokątna kruchta. W nawie sklepienie kolebkowe z lunetami, na zdwojonych gurtach przechodzących w pilastry o kompozytowych kapitelach i kanelowanych trzonach; w prezbiterium kolebkowe z lunetami na pojedynczych gurtach. Prezbiterium od nawy wydziela ściana tęczowa otwierająca się do wnętrza półkolistą arkadą. W ostatnim, zachodnim przęśle nawy chór muzyczny o ażurowej balustradzie, wsparty na dwóch smukłych, żeliwnych kolumnach. Otwory okienne w nawie i prezbiterium w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. W ścianie zachodniej, w osi elewacji okno okrągłe. Fasada jednokondygnacyjna, jednoosiowa zamknięta trójkątną ścianą szczytową zwieńczoną krzyżem osadzonym na niewielkim daszku. W przyziemiu kruchta z otworem wejściowym w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Drzwi drewniane, dwuskrzydłowe z nadświetlem. Elewacja kruchty zamknięta schodkową ścianą szczytową zwieńczoną kamiennym krzyżem. Powyżej duże, okrągłe okno wypełnione rozetą, ujęte w motyw półkolistej arkady zaznaczonej w tynku. W górnej części fasady fryz arkadkowy. Elewacje boczne artykułowane uskokowymi przyporami, w górnej części dekorowane fryzem arkadowym. Nad nawą dach dwuspadowy, nad prezbiterium wielopołaciowy, ponad zakrystią oraz obiema kruchtami jednospadowy. Wszystkie kryte blachą. Ponad nawą umieszczona czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę, z glorietą zwieńczoną ostrosłupowym hełmem. Na jej szczycie ażurowy krzyż. Elewacje świątyni tynkowane w odcieniach koloru żółtego oraz bieli.
kościół
Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Polski
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji umieszczono scenę Nawiedzenia św. Elżbiety przez Marię, ukazaną na tle arkady domu Zachariasza i Elżbiety. Kobiety przedstawiono z profilu, w dynamicznych pozach; są zwrócone do siebie. Umieszczoną z lewej strony witraża Marię wyobrażono jako stojącą w wykroku młodą kobietę ubraną w niebiesko-białe, obszerne szaty oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Twarz Marii o regularnych rysach, z prostym nosem i niewielkimi ustami, oczy szeroko otwarte, skierowane na wprost. Postać wyciąga prawą rękę do przodu i kładzie ją na ramieniu św. Elżbiety. Ukazaną z prawej strony kompozycji Elżbietę przedstawiono jako starszą kobietę ubraną w długie i obszerne szaty w odcieniach fioletu. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę. Twarz świętej o regularnych rysach, z widocznymi zmarszczkami, oczy skierowane na Marię. Elżbieta prawą ręką wykonuje gest powitania, lewą wyciąga do przodu, obejmując Marię. Wokół głów obu kobiet ukazano nimby w odcieniach fioletu i czerwieni. W górnej strefie witraża przedstawieni dwaj aniołowie trzymający ponad głowami kobiet wieniec z róż. Postaci wyobrażone jako jasnowłosi młodzieńcy w jasnożółtych tunikach i sandałach; skrzydła w kolorach żółtym i zielonym. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są czerwone tulipany i droga wiodąca do domu św. Elżbiety.
witraż
Nawiedzenie św. Elżbiety

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna. Ołtarz prostopadłościenny, z kamienną mensą. Antepedium wyłożone kamiennymi płytami o wzorze geometrycznym. Nastawa na wysokim cokole, z wyłamanymi prostopadłościanami, w środkowej części wprawione tabernakulum. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta, dwuskrzydłowe, obite blachą z wzorem roślinnym. Nastawa w formie niszy ujętej lizenami, zwieńczonej płaskim baldachimem z krzyżem na wysokim cokole. Nisza flankowana dwiema parami niższych lizen. W polu niszy figura św. Józefa. Nastawa obłożona płytami kamiennymi.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Budynek złożony z dwóch stopionych ze sobą brył, niższej o dwuspadowym dachu nakrywającym wnętrze prezbiterium i nawy oraz ostrosłupa wieży wpisanego w fasadę. Od strony prezbiterium dostawiona nieregularna bryła, niższa od kościoła, nakryta dwuspadowym dachem, mieszcząca zakrystię i kaplice Matki Boskiej. Połać dwustadowego dachu o nieregularnym, zygzakowatym konturze krawędzi, odsłaniającej przeszklone ściany, a miejscami sięgająca ziemi. Trójkątna w przekroju fasada z wieżą wpisaną w jej prawą połowę; lewa zaś w górnej połowie wypełniona witrażem, zamkniętym u dołu balkonem, nakrywającym przedsionek z wejściem do świątyni. Zewnętrzne elewacje kościoła pokryte są okładziną z wapienia pińczowskiego Trójkątne w przekroju wnętrze podzielone na trzy nawy filarami. Prezbiterium zamknięte ścianą z wydzielonym trójkątem ołtarza głównego, złożonego z dwóch ścian pokrytych okładziną ceramiczną ustawionych pod kątem rozwartym, z otworem u szczytu na okno. Po przeciwnej stronie wnętrza wejście na wieżę i parapet chóru muzycznego. Na zakończeniu lewej nawy wejście do kaplicy Matki Boskiej, na zakończeniu prawej nawy zaaranżowana kaplica bł. Anieli Salawy. Ściany boczne całkowicie przeszklone; połowę przestrzeni fasady wypełnia witraż o polu w formie trójkąta o kącie prostym. W kaplicy Matki Boskiej otwory w formie szczelin oświetlające wnętrze umieszczone nieregularnie w polu ściany.
kościół
Sanktuarium bł. Anieli Salawy
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle stajenki ukazana Święta Rodzina. Z lewej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji klęczącej Maria pochylająca się nad leżącym w żłóbku Dzieciątkiem Jezus. Ukazana jest jako młoda kobieta, ubrana w niebiesko-białe szaty z białą chustą na głowie. W dłoniach podtrzymuje fragment tkaniny, którą otula Jezusa. Dzieciątko zostało przedstawione frontalnie, w pozycji siedzącej w drewnianym żłóbku o skrzyżowanych nogach. Obie rączki Jezusa ugięte w łokciach i uniesione na wysokość twarzy. Bose stopy wyciągnięte do przodu. Wokół głów Marii i Dzieciątka znajdują się świetliste nimby. Z prawej strony kompozycji przedstawiono św. Józefa ukazanego w pozycji stojącej, z ciałem skierowanym w trzech czwartych w prawo. Święty pochyla się nieco do przodu w kierunku żłóbka. Ma twarz dojrzałego mężczyzny, z krótką, brązową brodą. W ręku trzyma fragment futrzanego okrycia. Ubrany jest w biało-niebieskie, długie szaty oraz białą chustę. Stopy postaci są bose. Wokół głowy świętego znajduje się świetlisty nimb. Na drugim planie, z prawej strony przedstawiono zwierzęta: wołu oraz osła i drewnianą stajenkę, a w tle rozgwieżdżone, granatowe niebo z widoczną gwiazdą betlejemską. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są owce i barany. W prawym dolnym rogu witraża umieszczona jest sygnatura „Adam Bunsch / 1960”.
witraż
Boże Narodzenie
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście przedstawiający Ofiarowanie Chrystusa w świątyni. Scena rozgrywa się na stopniach świątyni jerozolimskiej. Z lewej strony kompozycji ukazana Maria trzymająca na ręku Dzieciątko Jezus oraz Józef klęczący na stopniach świątyni. Maria przedstawiona w dynamicznej pozie, w wykroku, z ciałem zwróconym w trzech czwartych w lewo, ręce wyciągnięte do przodu. Ukazana jako młoda kobieta o regularnych rysach twarzy, ubrana w biało-niebieską suknię z długimi rękawami oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Na stopach ma niebieskie buty. Dzieciątko Jezus siedzące na rękach Marii przedstawione frontalnie ze stopami wyciągniętymi do przodu i rękami uniesionymi do góry. Ubrane jest w krótką, białą tunikę. Na Marię i Jezusa z prawego, górnego rogu witraża spływają wielobarwne promienie. Ponad głową Marii ukazany miecz, nad Dzieciątkiem Jezus krzyż na tle promieni. Święty Józef został przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-fioletowe szaty. Na głowie ma niebieską chustę. Jest on zwrócony przodem do widza. Ręce świętego są skrzyżowane na piersi. Wokół głów wszystkich, wymienionych postaci znajdują się żółte nimby. Z prawej strony kompozycji, na najwyższym stopniu schodów przedstawiono stojących Symeona i prorokinię Annę. Symeona ukazanego z lewego profilu wyobrażono jako starszego mężczyznę z długą, siwą brodą. Zwraca się on do podawanego mu przez Marię Dzieciątka Jezus, wyciągając w jego kierunku obie ręce i pochylając głowę. Starzec ubrany jest w strój kapłański, na który składa się długa, jasna tunika oraz żółto-niebieski przewiązany w pasie pomarańczową szarfą kaftan bez rękawów i biało-żółta czapka. U bosych stóp kapłana ukazano klatkę z dwoma białymi gołębiami. Stojąca nieco z tyłu prorokini Anna została ukazana jako starsza kobieta o pomarszczonej twarzy ubrana w niebieskie szaty. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę.
witraż
Ofiarowanie w świątyni
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście z przedstawieniem sceny Odnalezienia Jezusa w świątyni. W centrum kompozycji ukazany dwunastoletni Jezus stojący na niewysokim podwyższeniu, pośród uczonych w piśmie. Jezus zwrócony w trzech czwartych w prawo, lewą uniesioną do góry ręką wykonuje gest oratorski (wyprostowany palec wskazujący), prawą wyprostowaną dłonią powstrzymuje ukazaną z lewej kompozycji strony Marię. Chłopiec ubrany jest w biało-niebieską tunikę z długimi rękawami oraz jasnoszare buty. Ma dłuższe, ciemnobrązowe włosy. Z lewego, górnego naroża kompozycji spływają na niego wielobarwne promienie. Maria przedstawiona z prawego profilu, w dynamicznej pozie pochyla się w kierunku Jezusa, wyciągając ku niemu ręce. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach niebieskiego oraz biało-niebieską chustę, którą ma narzuconą na głowę. Spod szat widoczne są jasnoniebieskie buty. Maria ukazana jako młoda, długowłosa kobieta o regularnych rysach twarzy. Nieco za nią stoi św. Józef przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-brązowe szaty oraz chustę w biało-brązowe pasy. Wokół głów opisanych postaci znajdują się nimby w odcieniach koloru żółtego. Kompozycję dopełniają postaci pięciu mężczyzn, do których Jezus kieruje swoje nauczanie. Dwóch z nich przedstawiono na pierwszym planie w pozycji siedzącej. Mężczyzna z lewej strony witraża ubrany w czarno-brązowe szaty pochyla się nad otwartą księgą. Drugi z mężczyzn ubrany w czerwono-pomarańczową suknię oraz niebieską chustę ma splecione dłonie i głowę skierowaną do dołu. Grupa trzech kolejnych postaci została ukazana na drugim planie, za rodzajem architektonicznej przegrody w kolorze pomarańczowo-czerwonym. Pierwszy z mężczyzn ubrany w granatowe szaty i chustę w biało-błękitne pasy pochyla się do przodu, podpierając głowę na zgiętej w łokciu ręce. Ukazana za nim postać nosi szaty w czarno-białe pasy oraz granatowo-pomarańczową chustę również z motywem pasów. Ostatni z mężczyzn ubrany w niebiesko-granatowe szaty ukazany jest z profilu. Ma zamyślony wyraz twarzy, dłonią dotyka brody.
witraż
Odnalezienie Jezusa w świątyni
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji umieszczono scenę Nawiedzenia św. Elżbiety przez Marię, ukazaną na tle arkady domu Zachariasza i Elżbiety. Kobiety przedstawiono z profilu, w dynamicznych pozach; są zwrócone do siebie. Umieszczoną z lewej strony witraża Marię wyobrażono jako stojącą w wykroku młodą kobietę ubraną w niebiesko-białe, obszerne szaty oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Twarz Marii o regularnych rysach, z prostym nosem i niewielkimi ustami, oczy szeroko otwarte, skierowane na wprost. Postać wyciąga prawą rękę do przodu i kładzie ją na ramieniu św. Elżbiety. Ukazaną z prawej strony kompozycji Elżbietę przedstawiono jako starszą kobietę ubraną w długie i obszerne szaty w odcieniach fioletu. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę. Twarz świętej o regularnych rysach, z widocznymi zmarszczkami, oczy skierowane na Marię. Elżbieta prawą ręką wykonuje gest powitania, lewą wyciąga do przodu, obejmując Marię. Wokół głów obu kobiet ukazano nimby w odcieniach fioletu i czerwieni. W górnej strefie witraża przedstawieni dwaj aniołowie trzymający ponad głowami kobiet wieniec z róż. Postaci wyobrażone jako jasnowłosi młodzieńcy w jasnożółtych tunikach i sandałach; skrzydła w kolorach żółtym i zielonym. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są czerwone tulipany i droga wiodąca do domu św. Elżbiety.
witraż
Nawiedzenie św. Elżbiety

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty profilowaną, złoconą ramą zdobioną w narożach motywami ornamentalnymi, przedstawia scenę Zwiastowania Najświętszej Marii Pannie. Po prawej stronie kompozycji znajduje się postać klęczącej na klęczniku Marii skierowanej w prawo i odwracającej się ku znajdującemu się za nią archaniołowi Gabrielowi. Głowa Marii jest lekko opuszczona i przechylona na prawe ramię, owalną twarz charakteryzują delikatne, młodzieńcze rysy z długim, nosem, drobnymi ustami i półprzymkniętymi oczami. Ciemne blond włosy widoczne są spod osłaniającej głowę i opadającej na plecy białej chusty. Strój Marii stanowi czerwona, przewiązana w pasie suknia oraz przerzucony przez lewe ramię i osłaniający nogi niebieski płaszcz. Na stopach są sandały. Maria prawą rękę wspiera na piersiach, lewą na otwartej księdze leżącej na pulpicie klęcznika. Po lewej stronie kompozycji ukazana jest przyklękająca na obłokach postać archanioła Gabriela zwróconego w trzech czwartych w lewo. Ukazaną w profilu twarz charakteryzują wyraziste rysy, długie, blond, skręcone włosy opadają na plecy. Archanioł ubrany jest w jasnoróżową suknię o podpiętych dekoracyjnymi zaponami rękawach i dolnym brzegu. Przez lewe ramię przerzucony jest niebieski płaszcz. Na plecach widoczne są skrzydła, na nogach wysoko wiązane sandały. Lewą rękę wznosi ku górze, w prawej zgiętej w łokciu i wyciągniętej przed siebie trzyma kwiat białej lilii. W górnej partii kompozycji, pośród obłoków widoczne są sylwetki aniołków, z których jeden trzyma gałązki różane. Pośrodku, na tle promienistej glorii ukazana jest gołębica Ducha Świętego. Po prawej stronie, tuż przy krawędzi, widoczne jest fragmentarycznie okno ze stojącym na parapecie wysokim wazonem z białymi i różowymi różami oraz lilią. W lewym, dolnym rogu, obok klęcznika znajduje się kosz z motkiem i robótką oraz zamknięta księga. Sygnatura: „A(nno) D(omini) 1848 / Jan Stankiewicz pinx[it] / osw[?] / Fondator / [...] Kod[?]ski”.
obraz

Zwiastowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz ze sceną Zwiastowania w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem. W dolnej części kompozycji, przy przykrytym obrusem klęczniku, na którym leży otwarta księga, klęczy Maria. Spogląda na karty księgi, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą do boku. Ma owalną twarz, duże, półprzymknięte oczy, spiczasty nos i odznaczający się podbródek. Jest ubrana w czerwoną suknię z długimi rękawami i niebieski płaszcz przechodzący przez prawą rękę i opadający przez plecy na ziemię; płaszcz gnie się grubymi, łamanymi fałdami. Maria ma na głowie welon, który rozwiewa się w tył i do boku. Ponad nią, z lewej strony, z nieba zlatuje archanioł Gabriel o kolorowych skrzydłach, który patrzy na Marię. W prawej ręce trzyma kwiat lilii, lewą wskazuje na znajdującą się powyżej gołębicę Ducha Świętego wśród promieni. Archanioł ma owalną twarz z dużymi, głęboko osadzonymi oczami, prosty nos i usta rozciągnięte w nieznacznym uśmiechu. Jest ubrany w białą, odsłaniającą część torsu tunikę przewiązaną w pasie i spiętą na lewym udzie klejnotem. Wokół bioder i przez lewe ramię przechodzi mu jasna szarfa. W lewym dolnym rogu kompozycji, na posadzce z dwukolorowych, ułożonych w szachownicę płytek, znajduje się koszyk z przyborami do szycia – fragmentem białej tkaniny oraz tego samego koloru kłębkiem nici z zatkniętą igłą. W tle niebieskie niebo ograniczone z każdej strony zacienionymi obłokami.
obraz

Zwiastowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta. Dzieło przedstawia scenę Zwiastowania umieszczoną na tle komnaty otwierającej się z lewej strony na rozległy, górzysty pejzaż. W centrum kompozycji ukazano z prawego profilu archanioła Gabriela stojącego na obłoku. Posłaniec zwrócony jest w kierunku Marii. Jasnowłosy młodzieniec ukazany jest w dynamicznej pozie. W lewej ręce trzyma kwiat lilii, prawą, unosi do góry. Postać ubrana jest w złotą suknię oraz czerwoną tunikę; stopy bose. Z prawej strony obrazu przedstawiono klęczącą przy pulpicie Marię. Postać ukazana jest frontalnie, z głową w trzech czwartych zwróconą w kierunku centrum kompozycji i pochyloną do dołu. Marię przedstawiono jako młodą, długowłosą kobietę o owalnej twarzy składającą prawą rękę na piersi. Jest ona ubrana w jasnoróżową tunikę, na którą ma narzucony niebieski płaszcz z żółtym podbiciem. W górnej części kompozycji, ponad Marią i Gabrielem ukazana jest gołębica Ducha Świętego w obłoku z promieniami skierowanymi w stronę Marii. Na drugim planie, po lewej stronie kompozycji ukazano krajobraz widoczny przez prześwit w murze, zaś po prawej łoże z kolumną i udrapowaną, czerwoną kotarą. Kolorystyka obrazu jest pastelowa, stonowana. Światłocień uwypukla fałdy szat i kształtuje głębię przestrzeni.
obraz

Zwiastowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ze sceną Zwiastowania. Po lewej stronie przedstawienia przed pulpitem z otwartą księgą klęczy Maria. Obie ręce kieruje w stronę ukazującego się jej archanioła, głowę odwraca w przeciwnym kierunku. Ma okrągłą twarz, przymknięte oczy, długi nos i szerokie usta. Ciemne, związane włosy opadają jej na plecy. Jest ubrana w różową suknię i niebieski płaszcz. Przed nią, na ziemi leżą rozsypane róże. Z prawej strony kompozycji na chmurze klęczy archanioł, który prawą ręką wskazuje niebo, a w lewej trzyma kwiat lilii. Ma podłużną twarz, z dużymi oczami, szpiczastym nosem i małymi ustami, jasne włosy opadają mu na kark. Jest ubrany w białą suknię z czerwonym podbiciem widocznym przy rękawach i rozcięciu ponad lewym kolanem. Skrzydła ma rozłożone. Ponad jego prawą ręką widoczna jest gołębica Ducha Świętego. Tło ciemnożółte, przechodzące w ciemne po lewej stronie kompozycji. W tle ukazane aniołki i putta: dwa putta powyżej archanioła, powyżej Marii jedno, a nad nim trzy aniołki zrzucające na ziemię kwiaty róż. Obraz oprawiony w profilowaną, złoconą ramę, dekorowaną na górnej i dolnej krawędzi plakietami z kwiatu róży z liśćmi.
obraz

Zwiastowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego owalu. W prawej części ukazana klęcząca Maria, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z głową skierowana w górę i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz ma młodzieńczą, o delikatnych rysach, okoloną jasnobrązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy. Ubrana jest w czerwoną suknię oraz niebieski płaszcz zarzucony na ramiona. Przed nią, w lewej części obrazu nadlatujący archanioł ukazany z profilu. W prawej ręce trzyma gałązkę lilii, lewą unosi, z wskazującym gestem dłoni. Twarz ma młodzieńczą, okoloną jasnymi włosami. W partii bioder przewiązany jest rozwianą, pomarańczową szatą. Skrzydła ma białe, na wpół rozłożone. Scena ukazana jest we wnętrzu z widocznym po prawej stronie łóżkiem z baldachimem i stojącą obok kolumną, przesłoniętymi w górnej części gęstymi obłokami z puttami. W lewej części obrazu, w oddali widoczny górzysty pejzaż. W dolnej zaś sygnatura „A(leksandra) Adamska-Kuś / [...]”.
obraz

Zwiastowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w złoconej, akantowej ramie. Kompozycja dwupostaciowa umieszczona w architektonicznym wnętrzu. Z lewej ukazana Maria siedząca na rozbudowanym, drewnianym tronie; zwrócona w lewo. Prawa ręka spoczywa na otwartej, umieszczonej na pulpicie księdze, lewa złożona na piersi. Głowa ukazana z prawego profilu, uniesiona lekko ku górze w kierunku anioła. Twarz o spiczasto zakończonym podbródku z dużymi oczami, krótkim nosem, włosy długie i ciemne spływające na plecy. Maria ubrana w czerwoną suknię oraz zarzucony na ramiona ciemnogranatowy płaszcz. Z prawej przedstawiony ukazujący się na obłokach archanioł Gabriel. W lewym ręku trzyma kwiat lilii, prawą wskazuje na widoczną w prawym, górnym rogu kompozycji gołębicę Ducha Świętego. Ubrany w długą, białą tunikę oraz krótszą, złotą szatę wierzchnią. W lewym, górnym narożu obrazu podwieszona i udrapowana, czerwona kotara. Tło jednolite, ciemne. Kolorystyka ciemna, ciepła.
obraz

Zwiastowanie

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Zwiastowanie", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/zwiastowanie-4

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności