Nawiedzenie św. Elżbiety
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji umieszczono scenę Nawiedzenia św. Elżbiety przez Marię, ukazaną na tle arkady domu Zachariasza i Elżbiety. Kobiety przedstawiono z profilu, w dynamicznych pozach; są zwrócone do siebie. Umieszczoną z lewej strony witraża Marię wyobrażono jako stojącą w wykroku młodą kobietę ubraną w niebiesko-białe, obszerne szaty oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Twarz Marii o regularnych rysach, z prostym nosem i niewielkimi ustami, oczy szeroko otwarte, skierowane na wprost. Postać wyciąga prawą rękę do przodu i kładzie ją na ramieniu św. Elżbiety. Ukazaną z prawej strony kompozycji Elżbietę przedstawiono jako starszą kobietę ubraną w długie i obszerne szaty w odcieniach fioletu. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę. Twarz świętej o regularnych rysach, z widocznymi zmarszczkami, oczy skierowane na Marię. Elżbieta prawą ręką wykonuje gest powitania, lewą wyciąga do przodu, obejmując Marię. Wokół głów obu kobiet ukazano nimby w odcieniach fioletu i czerwieni. W górnej strefie witraża przedstawieni dwaj aniołowie trzymający ponad głowami kobiet wieniec z róż. Postaci wyobrażone jako jasnowłosi młodzieńcy w jasnożółtych tunikach i sandałach; skrzydła w kolorach żółtym i zielonym. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są czerwone tulipany i droga wiodąca do domu św. Elżbiety.

Nawiedzenie św. Elżbiety

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Pcim
Miejscowość
Stróża
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Pcim
Parafia
Najświętszej Marii Panny Królowej Polski
Tagi
Adam Bunsch malarstwo monumentalne malarstwo XX wieku sztuka XX wieku witraż
Miejsce przechowywania
nawa kościoła
Identyfikator
DZIELO/12820
Kategoria
witraż
Ilość
1
Czas powstania
1959-1960
Autor
Adam Bunsch
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
szkło barwione w masie, ramki ołowiane
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Wszystkie prawa zastrzeżone

Dzieje zabytku

Zespół witraży w oknach nawy kościoła w Stróży został zaprojektowany przez krakowskiego malarza i pedagoga Adama Bunscha w latach 1959-1960. Witraże wykonano w zakładzie witrażowniczym „Bracia Paczka” w Krakowie. Na omawianym witrażu widnieje napis: „PROJEKT. A(DAM) BUNSCH. 1959” oraz „KRAKÓW / WYK(ONAŁ) ZAKŁ(AD) WITRAŻÓW BR(ACIA) PACZKA”. Ponadto, na witrażu przedstawiającym scenę Bożego Narodzenia oraz na witrażu z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej umieszczono datę 1960 oraz kolejne sygnatury wskazujące na autorstwo Adama Bunscha.

Opis

Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji umieszczono scenę Nawiedzenia św. Elżbiety przez Marię, ukazaną na tle arkady domu Zachariasza i Elżbiety. Kobiety przedstawiono z profilu, w dynamicznych pozach; są zwrócone do siebie. Umieszczoną z lewej strony witraża Marię wyobrażono jako stojącą w wykroku młodą kobietę ubraną w niebiesko-białe, obszerne szaty oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Twarz Marii o regularnych rysach, z prostym nosem i niewielkimi ustami, oczy szeroko otwarte, skierowane na wprost. Postać wyciąga prawą rękę do przodu i kładzie ją na ramieniu św. Elżbiety. Ukazaną z prawej strony kompozycji Elżbietę przedstawiono jako starszą kobietę ubraną w długie i obszerne szaty w odcieniach fioletu. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę. Twarz świętej o regularnych rysach, z widocznymi zmarszczkami, oczy skierowane na Marię. Elżbieta prawą ręką wykonuje gest powitania, lewą wyciąga do przodu, obejmując Marię. Wokół głów obu kobiet ukazano nimby w odcieniach fioletu i czerwieni. W górnej strefie witraża przedstawieni dwaj aniołowie trzymający ponad głowami kobiet wieniec z róż. Postaci wyobrażone jako jasnowłosi młodzieńcy w jasnożółtych tunikach i sandałach; skrzydła w kolorach żółtym i zielonym. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są czerwone tulipany i droga wiodąca do domu św. Elżbiety.

Zarys problematyki artystycznej

Na zespół witraży wypełniających okna nawy kościoła w Stróży składają się sceny ilustrujące wydarzenia z życia Marii i Chrystusa. Cykl narracyjny tworzą przedstawienia: Zwiastowania, Nawiedzenia św. Elżbiety, Bożego Narodzenia, Ofiarowania Jezusa w świątyni, Odnalezienia Chrystusa w świątyni oraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Zespół uzupełniają witraże z wyobrażeniami Matki Boskiej Fatimskiej, Najświętszego Serca Jezusa, Najświętszego Serca Marii, a także witraż z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej i wyobrażenie pelikana karmiącego własną krwią pisklęta (symbol ofiary Chrystusa i Eucharystii). Witraże w Stróży wykonał krakowski malarz, pisarz i dramaturg Adam Bunsch. Urodzony w Krakowie artysta studiował w Wiedniu i następnie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Mehoffera. Po ukończeniu studiów przez jakiś czas pracował jako nauczyciel w Państwowej Szkole Artystycznej w Bielsku oraz zajmował się twórczością w zakresie malarstwa, grafiki i witrażu. W czasie drugiej wojny światowej służył w Polskich Siłach Zbrojnych w Wielkiej Brytanii, łącząc służbę wojskową z działalnością artystyczną. Po powrocie do Polski zajmował się głównie sztuką sakralną. Tworzył obrazy, rysunki i grafiki, w tym drzeworyty inspirowane sztuką japońską. Jest autorem licznych witraży oraz polichromii ściennych w kościołach w całej Polsce, a także na terenie Anglii i Szkocji. Niektóre z projektów Bunscha były realizowane przez krakowski zakład witraży S. G. Żeleński. Szacuje się, że witraże projektu Bunscha zostały zrealizowane w blisko 40 kościołach. Do najważniejszych dzieł należą wykonane w czasie drugiej wojny światowej witraże dla kościoła Polskiej Misji Katolickiej w Londynie oraz witraże w kościele Mariackim w Katowicach i polichromia w prezbiterium kościoła Opatrzności Bożej w Katowicach-Zawodziu. Liczący 11 obiektów zespół witraży w kościele w Stróży również jest jedną z większych realizacji Bunscha. Witraże wykonał krakowski zakład witrażowniczy „Bracia Paczka”. Firma została założona w 1932 roku przez Karola Paczkę, do którego wkrótce dołączył jego brat Mieczysław. W okresie powojennym zakład funkcjonował pod nazwą „Bracia Paczka”.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Zespół witraży w kościele w Stróży, w tym omawiany witraż przedstawiający Nawiedzenie św. Elżbiety, zaprojektował w latach 1959-1960 krakowski malarz i pedagog Adam Bunsch. Artysta ten jest autorem licznych witraży oraz polichromii ściennych w kościołach w całej Polsce, a także na terenie Anglii i Szkocji. Szacuje się, że witraże projektu Bunscha zostały zrealizowane w blisko 40 kościołach. Liczący 11 obiektów zespół witraży w kościele w Stróży jest jedną z większych realizacji Bunscha. Witraże wykonał krakowski zakład witrażowniczy „Bracia Paczka”.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle czerwonej kotary ukazana scena Zwiastowania. Z prawej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji stojącej Maria ubrana w niebiesko-białe szaty. Ukazana jest jako młoda kobieta z pochyloną głową. Ręce schowane pod połami szat, złożone na piersi. Na głowie Marii jasnoniebieska chusta, wokół niej świetlisty nimb. Z prawej strony kompozycji przedstawiono archanioła Gabriela ukazanego frontalnie, w pozycji stojącej. Głowa pochylona w trzech czwartych w prawo. Archanioł ma pozbawioną zarostu twarz młodego mężczyzny i brązowe, sięgające uszu włosy. Ubrany jest w biało-zielone szaty i żółte sandały. Obie ręce, ugięte w łokciach, uniesione w geście pozdrowienia. Szeroko rozpostarte skrzydła archanioła mają pióra w odcieniach zieleni i niebieskiego. Wokół głowy postaci znajduje się niebiesko-zielony nimb. W górnej części kompozycji ukazana gołębica Ducha Świętego na tle promienia skierowanego na głowię Marii. Na drugim planie granatowe niebo. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są białe lilie.
witraż
Zwiastowanie
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z przedstawieniem Wniebowzięcia Marii. W centrum kompozycji, na tle nieba ukazana Maria unoszona do nieba przez trzech aniołów. Wyobrażona całopostaciowo, z ciałem zwróconym w trzech czwartych w prawo, zakomponowanym diagonalnie. Twarz Marii owalna, o regularnych rysach z prostym nosem i niewielkimi ustami. Postać ubrana jest w obszerne biało-niebieskie szaty z długimi rękawami. Na głowie ma niebieską chustę, spod której widoczne są długie, jasne włosy. Ręce Marii są skrzyżowane na piersi. Nogi, lekko ugięte w kolanach, podtrzymywane są przez jednego z aniołów. Aniołowie zostali przedstawieni jako jasnowłosi młodzieńcy ubrani w żółto-niebiesko-zielone tuniki z długimi rękawami. Mają lekko falowane włosy sięgające karku oraz owalne twarze o regularnych rysach. Skrzydła anielskie ukazano w odcieniach niebieskiego, zieleni a także oranżu przechodzącego w czerwień. Anioł z prawej strony kompozycji został przedstawiony tyłem, podtrzymuje Marię za ramiona. Drugiego z posłańców ukazano z lewej strony witraża w ujęciu z profilu. Obiema dłońmi chwyta on za szaty Marii. Ostatni z aniołów ukazany nieco niżej został przedstawiony całopostaciowo w ujęciu w trzech czwartych z ciałem zwróconym w lewo. Obiema rękami podtrzymuje on nogi Marii. Wokół głów wszystkich wyobrażonych na witrażu postaci umieszczono jasnoniebieskie nimby. W dolnej części witraża znajduje się krajobraz z widocznymi polami i zabudowaniami. W lewym, dolnym rogu kompozycji widnieje napis: „PROJEKT A(DAM) BUNSCH. 1959” a w prawym dolnym rogu: „KRAKÓW / WYK(ONAŁ) ZAKŁ(AD) WITRAŻÓW BR(ACIA) PACZKA”.
witraż
Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle stajenki ukazana Święta Rodzina. Z lewej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji klęczącej Maria pochylająca się nad leżącym w żłóbku Dzieciątkiem Jezus. Ukazana jest jako młoda kobieta, ubrana w niebiesko-białe szaty z białą chustą na głowie. W dłoniach podtrzymuje fragment tkaniny, którą otula Jezusa. Dzieciątko zostało przedstawione frontalnie, w pozycji siedzącej w drewnianym żłóbku o skrzyżowanych nogach. Obie rączki Jezusa ugięte w łokciach i uniesione na wysokość twarzy. Bose stopy wyciągnięte do przodu. Wokół głów Marii i Dzieciątka znajdują się świetliste nimby. Z prawej strony kompozycji przedstawiono św. Józefa ukazanego w pozycji stojącej, z ciałem skierowanym w trzech czwartych w prawo. Święty pochyla się nieco do przodu w kierunku żłóbka. Ma twarz dojrzałego mężczyzny, z krótką, brązową brodą. W ręku trzyma fragment futrzanego okrycia. Ubrany jest w biało-niebieskie, długie szaty oraz białą chustę. Stopy postaci są bose. Wokół głowy świętego znajduje się świetlisty nimb. Na drugim planie, z prawej strony przedstawiono zwierzęta: wołu oraz osła i drewnianą stajenkę, a w tle rozgwieżdżone, granatowe niebo z widoczną gwiazdą betlejemską. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są owce i barany. W prawym dolnym rogu witraża umieszczona jest sygnatura „Adam Bunsch / 1960”.
witraż
Boże Narodzenie
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście przedstawiający Ofiarowanie Chrystusa w świątyni. Scena rozgrywa się na stopniach świątyni jerozolimskiej. Z lewej strony kompozycji ukazana Maria trzymająca na ręku Dzieciątko Jezus oraz Józef klęczący na stopniach świątyni. Maria przedstawiona w dynamicznej pozie, w wykroku, z ciałem zwróconym w trzech czwartych w lewo, ręce wyciągnięte do przodu. Ukazana jako młoda kobieta o regularnych rysach twarzy, ubrana w biało-niebieską suknię z długimi rękawami oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Na stopach ma niebieskie buty. Dzieciątko Jezus siedzące na rękach Marii przedstawione frontalnie ze stopami wyciągniętymi do przodu i rękami uniesionymi do góry. Ubrane jest w krótką, białą tunikę. Na Marię i Jezusa z prawego, górnego rogu witraża spływają wielobarwne promienie. Ponad głową Marii ukazany miecz, nad Dzieciątkiem Jezus krzyż na tle promieni. Święty Józef został przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-fioletowe szaty. Na głowie ma niebieską chustę. Jest on zwrócony przodem do widza. Ręce świętego są skrzyżowane na piersi. Wokół głów wszystkich, wymienionych postaci znajdują się żółte nimby. Z prawej strony kompozycji, na najwyższym stopniu schodów przedstawiono stojących Symeona i prorokinię Annę. Symeona ukazanego z lewego profilu wyobrażono jako starszego mężczyznę z długą, siwą brodą. Zwraca się on do podawanego mu przez Marię Dzieciątka Jezus, wyciągając w jego kierunku obie ręce i pochylając głowę. Starzec ubrany jest w strój kapłański, na który składa się długa, jasna tunika oraz żółto-niebieski przewiązany w pasie pomarańczową szarfą kaftan bez rękawów i biało-żółta czapka. U bosych stóp kapłana ukazano klatkę z dwoma białymi gołębiami. Stojąca nieco z tyłu prorokini Anna została ukazana jako starsza kobieta o pomarszczonej twarzy ubrana w niebieskie szaty. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę.
witraż
Ofiarowanie w świątyni
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście z przedstawieniem sceny Odnalezienia Jezusa w świątyni. W centrum kompozycji ukazany dwunastoletni Jezus stojący na niewysokim podwyższeniu, pośród uczonych w piśmie. Jezus zwrócony w trzech czwartych w prawo, lewą uniesioną do góry ręką wykonuje gest oratorski (wyprostowany palec wskazujący), prawą wyprostowaną dłonią powstrzymuje ukazaną z lewej kompozycji strony Marię. Chłopiec ubrany jest w biało-niebieską tunikę z długimi rękawami oraz jasnoszare buty. Ma dłuższe, ciemnobrązowe włosy. Z lewego, górnego naroża kompozycji spływają na niego wielobarwne promienie. Maria przedstawiona z prawego profilu, w dynamicznej pozie pochyla się w kierunku Jezusa, wyciągając ku niemu ręce. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach niebieskiego oraz biało-niebieską chustę, którą ma narzuconą na głowę. Spod szat widoczne są jasnoniebieskie buty. Maria ukazana jako młoda, długowłosa kobieta o regularnych rysach twarzy. Nieco za nią stoi św. Józef przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-brązowe szaty oraz chustę w biało-brązowe pasy. Wokół głów opisanych postaci znajdują się nimby w odcieniach koloru żółtego. Kompozycję dopełniają postaci pięciu mężczyzn, do których Jezus kieruje swoje nauczanie. Dwóch z nich przedstawiono na pierwszym planie w pozycji siedzącej. Mężczyzna z lewej strony witraża ubrany w czarno-brązowe szaty pochyla się nad otwartą księgą. Drugi z mężczyzn ubrany w czerwono-pomarańczową suknię oraz niebieską chustę ma splecione dłonie i głowę skierowaną do dołu. Grupa trzech kolejnych postaci została ukazana na drugim planie, za rodzajem architektonicznej przegrody w kolorze pomarańczowo-czerwonym. Pierwszy z mężczyzn ubrany w granatowe szaty i chustę w biało-błękitne pasy pochyla się do przodu, podpierając głowę na zgiętej w łokciu ręce. Ukazana za nim postać nosi szaty w czarno-białe pasy oraz granatowo-pomarańczową chustę również z motywem pasów. Ostatni z mężczyzn ubrany w niebiesko-granatowe szaty ukazany jest z profilu. Ma zamyślony wyraz twarzy, dłonią dotyka brody.
witraż
Odnalezienie Jezusa w świątyni

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Adam Bunsch

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Murowana i tynkowana, wolnostojąca dzwonnica o formach architektonicznych, dwuosiowa i dwukondygnacyjna. Kondygnacja pierwsza umieszczona na niewysokim cokole, dwuosiowa, zamknięta po bokach dwuspadowym, profilowanym daszkiem krytym blachą. Elewacja z dwoma półkolistymi arkadami artykułowana wysuniętą przed jej lico lizeną zwieńczoną jednospadowym daszkiem, krytym blachą. Lica arkad zdobione dekoracją w tynku naśladującą ciosy kamienne. W prześwitach arkad zawieszone dwa dzwony. Kondygnacja druga jednoosiowa, zamknięta trójkątnym przyczółkiem z dwuspadowym daszkiem krytym blachą. W prześwicie półkolistej arkady zawieszony dzwon. W zwieńczeniu kamienny krzyż równoramienny o wklęsłej linii ramion.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle stajenki ukazana Święta Rodzina. Z lewej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji klęczącej Maria pochylająca się nad leżącym w żłóbku Dzieciątkiem Jezus. Ukazana jest jako młoda kobieta, ubrana w niebiesko-białe szaty z białą chustą na głowie. W dłoniach podtrzymuje fragment tkaniny, którą otula Jezusa. Dzieciątko zostało przedstawione frontalnie, w pozycji siedzącej w drewnianym żłóbku o skrzyżowanych nogach. Obie rączki Jezusa ugięte w łokciach i uniesione na wysokość twarzy. Bose stopy wyciągnięte do przodu. Wokół głów Marii i Dzieciątka znajdują się świetliste nimby. Z prawej strony kompozycji przedstawiono św. Józefa ukazanego w pozycji stojącej, z ciałem skierowanym w trzech czwartych w prawo. Święty pochyla się nieco do przodu w kierunku żłóbka. Ma twarz dojrzałego mężczyzny, z krótką, brązową brodą. W ręku trzyma fragment futrzanego okrycia. Ubrany jest w biało-niebieskie, długie szaty oraz białą chustę. Stopy postaci są bose. Wokół głowy świętego znajduje się świetlisty nimb. Na drugim planie, z prawej strony przedstawiono zwierzęta: wołu oraz osła i drewnianą stajenkę, a w tle rozgwieżdżone, granatowe niebo z widoczną gwiazdą betlejemską. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są owce i barany. W prawym dolnym rogu witraża umieszczona jest sygnatura „Adam Bunsch / 1960”.
witraż
Boże Narodzenie
Zdjęcie nr 1: Ciało Chrystusa tworzy kształt litery „Y”, jest przybite do krzyża trzema złoconymi gwoździami. Głowa postaci oraz pasmo falowanych, brązowych włosów opada na prawe ramię. Twarz pociągła z krótką, brązową brodą, oczy zamknięte. Na głowie złota korona cierniowa. Tors nagi, wyprężony z wyraźnie zaznaczoną muskulaturą. W prawym boku postaci widoczna krwawiąca rana. Wokół bioder luźno udrapowane złocone perizonium przewiązane sznurem. Na prawym boku postaci tworzy się fałda kaskadowo opadająca w dół. Krzyż drewniany o trójlistnie zakończonych ramionach. W górnej części pionowej belki umieszczony złocony titulus z napisem „IN/RI”. Rzeźba polichromowana, perizonium oraz korona cierniowa złocone.
krucyfiks
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie granitowej płyty o kształcie stojącego prostokąta. W górnej części, pośrodku umieszczony medalion z portretem księdza Józefa Wątorka. Zmarły przedstawiony w tzw. krótkim popiersiu z głową zwróconą w prawo. Ukazany jako dojrzały mężczyzna o okrągłej twarzy pozbawionej zarostu oraz wyraźnie zaznaczonej łysinie. Usta wąskie, nos wydatny. Charakterystyczne duże uszy. Poniżej inskrypcja „Ś(WIĘTEJ) † P(AMIĘCI) / Ks(iądz) JÓZEF WĄTOREK / ZAŁOŻYCIEL KOŚCIOŁA i FUNDATOR OCHRONKI / W STRÓŻY, KANONIK i SZAMBELAN OJCA ŚW(IĘTEGO) / KAWALER ORDERU „POLSKI ODRODZONEJ”. / PROFESOR 1 GIMNAZIUM, RADCA SZKOLNY, / DYR(EKTOR) GIMN(AZIUM) ŻEŃSKIEGO W TARNOWIE. / DŁUGOLETNI PREZES NAUCZ(YCIELI) SZKÓŁ WYŻSZYCH. / ZMARŁ W 66 ROKU ŻYCIA, DNIA 11 LIPCA 1930 ROKU. / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI. / WDZIĘCZNI PARAFIANIE.” W narożach płyty umieszczone śruby o formach rozetek mocujące epitafium do ściany.
płyta nagrobna
Epitafium Józefa Wątorka
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście z przedstawieniem sceny Odnalezienia Jezusa w świątyni. W centrum kompozycji ukazany dwunastoletni Jezus stojący na niewysokim podwyższeniu, pośród uczonych w piśmie. Jezus zwrócony w trzech czwartych w prawo, lewą uniesioną do góry ręką wykonuje gest oratorski (wyprostowany palec wskazujący), prawą wyprostowaną dłonią powstrzymuje ukazaną z lewej kompozycji strony Marię. Chłopiec ubrany jest w biało-niebieską tunikę z długimi rękawami oraz jasnoszare buty. Ma dłuższe, ciemnobrązowe włosy. Z lewego, górnego naroża kompozycji spływają na niego wielobarwne promienie. Maria przedstawiona z prawego profilu, w dynamicznej pozie pochyla się w kierunku Jezusa, wyciągając ku niemu ręce. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach niebieskiego oraz biało-niebieską chustę, którą ma narzuconą na głowę. Spod szat widoczne są jasnoniebieskie buty. Maria ukazana jako młoda, długowłosa kobieta o regularnych rysach twarzy. Nieco za nią stoi św. Józef przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-brązowe szaty oraz chustę w biało-brązowe pasy. Wokół głów opisanych postaci znajdują się nimby w odcieniach koloru żółtego. Kompozycję dopełniają postaci pięciu mężczyzn, do których Jezus kieruje swoje nauczanie. Dwóch z nich przedstawiono na pierwszym planie w pozycji siedzącej. Mężczyzna z lewej strony witraża ubrany w czarno-brązowe szaty pochyla się nad otwartą księgą. Drugi z mężczyzn ubrany w czerwono-pomarańczową suknię oraz niebieską chustę ma splecione dłonie i głowę skierowaną do dołu. Grupa trzech kolejnych postaci została ukazana na drugim planie, za rodzajem architektonicznej przegrody w kolorze pomarańczowo-czerwonym. Pierwszy z mężczyzn ubrany w granatowe szaty i chustę w biało-błękitne pasy pochyla się do przodu, podpierając głowę na zgiętej w łokciu ręce. Ukazana za nim postać nosi szaty w czarno-białe pasy oraz granatowo-pomarańczową chustę również z motywem pasów. Ostatni z mężczyzn ubrany w niebiesko-granatowe szaty ukazany jest z profilu. Ma zamyślony wyraz twarzy, dłonią dotyka brody.
witraż
Odnalezienie Jezusa w świątyni
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, jednonawowy, czteroprzęsłowy z niższym i węższym, jednoprzęsłowym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Od północnego wschodu do prezbiterium i nawy przylega zakrystia na rzucie prostokąta, od południowego wschodu prostokątna kruchta, a od zachodu kolejna prostokątna kruchta. W nawie sklepienie kolebkowe z lunetami, na zdwojonych gurtach przechodzących w pilastry o kompozytowych kapitelach i kanelowanych trzonach; w prezbiterium kolebkowe z lunetami na pojedynczych gurtach. Prezbiterium od nawy wydziela ściana tęczowa otwierająca się do wnętrza półkolistą arkadą. W ostatnim, zachodnim przęśle nawy chór muzyczny o ażurowej balustradzie, wsparty na dwóch smukłych, żeliwnych kolumnach. Otwory okienne w nawie i prezbiterium w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. W ścianie zachodniej, w osi elewacji okno okrągłe. Fasada jednokondygnacyjna, jednoosiowa zamknięta trójkątną ścianą szczytową zwieńczoną krzyżem osadzonym na niewielkim daszku. W przyziemiu kruchta z otworem wejściowym w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Drzwi drewniane, dwuskrzydłowe z nadświetlem. Elewacja kruchty zamknięta schodkową ścianą szczytową zwieńczoną kamiennym krzyżem. Powyżej duże, okrągłe okno wypełnione rozetą, ujęte w motyw półkolistej arkady zaznaczonej w tynku. W górnej części fasady fryz arkadkowy. Elewacje boczne artykułowane uskokowymi przyporami, w górnej części dekorowane fryzem arkadowym. Nad nawą dach dwuspadowy, nad prezbiterium wielopołaciowy, ponad zakrystią oraz obiema kruchtami jednospadowy. Wszystkie kryte blachą. Ponad nawą umieszczona czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę, z glorietą zwieńczoną ostrosłupowym hełmem. Na jej szczycie ażurowy krzyż. Elewacje świątyni tynkowane w odcieniach koloru żółtego oraz bieli.
kościół
Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Polski

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna. Ołtarz prostopadłościenny, z kamienną mensą. Antepedium wyłożone kamiennymi płytami o wzorze geometrycznym. Nastawa na wysokim cokole, z wyłamanymi prostopadłościanami, w środkowej części wprawione tabernakulum. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta, dwuskrzydłowe, obite blachą z wzorem roślinnym. Nastawa w formie niszy ujętej lizenami, zwieńczonej płaskim baldachimem z krzyżem na wysokim cokole. Nisza flankowana dwiema parami niższych lizen. W polu niszy figura św. Józefa. Nastawa obłożona płytami kamiennymi.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle stajenki ukazana Święta Rodzina. Z lewej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji klęczącej Maria pochylająca się nad leżącym w żłóbku Dzieciątkiem Jezus. Ukazana jest jako młoda kobieta, ubrana w niebiesko-białe szaty z białą chustą na głowie. W dłoniach podtrzymuje fragment tkaniny, którą otula Jezusa. Dzieciątko zostało przedstawione frontalnie, w pozycji siedzącej w drewnianym żłóbku o skrzyżowanych nogach. Obie rączki Jezusa ugięte w łokciach i uniesione na wysokość twarzy. Bose stopy wyciągnięte do przodu. Wokół głów Marii i Dzieciątka znajdują się świetliste nimby. Z prawej strony kompozycji przedstawiono św. Józefa ukazanego w pozycji stojącej, z ciałem skierowanym w trzech czwartych w prawo. Święty pochyla się nieco do przodu w kierunku żłóbka. Ma twarz dojrzałego mężczyzny, z krótką, brązową brodą. W ręku trzyma fragment futrzanego okrycia. Ubrany jest w biało-niebieskie, długie szaty oraz białą chustę. Stopy postaci są bose. Wokół głowy świętego znajduje się świetlisty nimb. Na drugim planie, z prawej strony przedstawiono zwierzęta: wołu oraz osła i drewnianą stajenkę, a w tle rozgwieżdżone, granatowe niebo z widoczną gwiazdą betlejemską. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są owce i barany. W prawym dolnym rogu witraża umieszczona jest sygnatura „Adam Bunsch / 1960”.
witraż
Boże Narodzenie
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście przedstawiający Ofiarowanie Chrystusa w świątyni. Scena rozgrywa się na stopniach świątyni jerozolimskiej. Z lewej strony kompozycji ukazana Maria trzymająca na ręku Dzieciątko Jezus oraz Józef klęczący na stopniach świątyni. Maria przedstawiona w dynamicznej pozie, w wykroku, z ciałem zwróconym w trzech czwartych w lewo, ręce wyciągnięte do przodu. Ukazana jako młoda kobieta o regularnych rysach twarzy, ubrana w biało-niebieską suknię z długimi rękawami oraz chustę w tych samych kolorach zarzuconą na głowę. Na stopach ma niebieskie buty. Dzieciątko Jezus siedzące na rękach Marii przedstawione frontalnie ze stopami wyciągniętymi do przodu i rękami uniesionymi do góry. Ubrane jest w krótką, białą tunikę. Na Marię i Jezusa z prawego, górnego rogu witraża spływają wielobarwne promienie. Ponad głową Marii ukazany miecz, nad Dzieciątkiem Jezus krzyż na tle promieni. Święty Józef został przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-fioletowe szaty. Na głowie ma niebieską chustę. Jest on zwrócony przodem do widza. Ręce świętego są skrzyżowane na piersi. Wokół głów wszystkich, wymienionych postaci znajdują się żółte nimby. Z prawej strony kompozycji, na najwyższym stopniu schodów przedstawiono stojących Symeona i prorokinię Annę. Symeona ukazanego z lewego profilu wyobrażono jako starszego mężczyznę z długą, siwą brodą. Zwraca się on do podawanego mu przez Marię Dzieciątka Jezus, wyciągając w jego kierunku obie ręce i pochylając głowę. Starzec ubrany jest w strój kapłański, na który składa się długa, jasna tunika oraz żółto-niebieski przewiązany w pasie pomarańczową szarfą kaftan bez rękawów i biało-żółta czapka. U bosych stóp kapłana ukazano klatkę z dwoma białymi gołębiami. Stojąca nieco z tyłu prorokini Anna została ukazana jako starsza kobieta o pomarszczonej twarzy ubrana w niebieskie szaty. Na głowie ma zarzuconą niebieską chustę.
witraż
Ofiarowanie w świątyni
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście z przedstawieniem sceny Odnalezienia Jezusa w świątyni. W centrum kompozycji ukazany dwunastoletni Jezus stojący na niewysokim podwyższeniu, pośród uczonych w piśmie. Jezus zwrócony w trzech czwartych w prawo, lewą uniesioną do góry ręką wykonuje gest oratorski (wyprostowany palec wskazujący), prawą wyprostowaną dłonią powstrzymuje ukazaną z lewej kompozycji strony Marię. Chłopiec ubrany jest w biało-niebieską tunikę z długimi rękawami oraz jasnoszare buty. Ma dłuższe, ciemnobrązowe włosy. Z lewego, górnego naroża kompozycji spływają na niego wielobarwne promienie. Maria przedstawiona z prawego profilu, w dynamicznej pozie pochyla się w kierunku Jezusa, wyciągając ku niemu ręce. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach niebieskiego oraz biało-niebieską chustę, którą ma narzuconą na głowę. Spod szat widoczne są jasnoniebieskie buty. Maria ukazana jako młoda, długowłosa kobieta o regularnych rysach twarzy. Nieco za nią stoi św. Józef przedstawiony jako dojrzały, brodaty mężczyzna ubrany w czerwono-brązowe szaty oraz chustę w biało-brązowe pasy. Wokół głów opisanych postaci znajdują się nimby w odcieniach koloru żółtego. Kompozycję dopełniają postaci pięciu mężczyzn, do których Jezus kieruje swoje nauczanie. Dwóch z nich przedstawiono na pierwszym planie w pozycji siedzącej. Mężczyzna z lewej strony witraża ubrany w czarno-brązowe szaty pochyla się nad otwartą księgą. Drugi z mężczyzn ubrany w czerwono-pomarańczową suknię oraz niebieską chustę ma splecione dłonie i głowę skierowaną do dołu. Grupa trzech kolejnych postaci została ukazana na drugim planie, za rodzajem architektonicznej przegrody w kolorze pomarańczowo-czerwonym. Pierwszy z mężczyzn ubrany w granatowe szaty i chustę w biało-błękitne pasy pochyla się do przodu, podpierając głowę na zgiętej w łokciu ręce. Ukazana za nim postać nosi szaty w czarno-białe pasy oraz granatowo-pomarańczową chustę również z motywem pasów. Ostatni z mężczyzn ubrany w niebiesko-granatowe szaty ukazany jest z profilu. Ma zamyślony wyraz twarzy, dłonią dotyka brody.
witraż
Odnalezienie Jezusa w świątyni
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum św. Stanisław Kostka ukazany do pasa, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, oczach skierowanych w górę, małym nosie i pełnych ustach, okoloną krótkimi, jasnymi włosami. Wokół głowy ma nimb. W partii tułowia zakryty jest metalową, srebrzoną sukienką w postaci tuniki o kwiatowym wzorze, przepasanej w talii, na ramiona ma narzucony płaszcz o kwiatowym wzorze, z kołnierzykiem. Święty ukazany na cieniowanym, zielono-niebiesko-brązowym tle. W lewym dolnym rogu sygnatura „M. Sabatowicz / 1959”.
obraz
Św. Stanisław Kostka
Zdjęcie nr 1: Tabernakulum proste, w formie prostopadłościennej skrzynki, o złotych drzwiczkach z wytłaczaną formą równoramiennego krzyża i wypukłą srebrną rybą oraz koszem z chlebem pośrodku. Po obu stronach, na niewysokich postumentach umieszczone dwa klęczące anioły z wysokimi, uniesionymi do góry skrzydłami, zwróconymi ku środkowi. Twarze o delikatnych rysach, silnie zarumienionych policzkach z długimi nosami, głęboko osadzonymi oczami i wysuniętym podbródkiem. Włosy długie, bujne, skręcone w duże pukle po bokach głowy. Anioły ubrane są w białe suknie i czerwone dalmatyki o fioletowych podszewkach. Anioł po lewej stronie trzyma w dłoniach kadzielnicę, a anioł po prawej płomienisty wazon. Polichromie w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczne.
tabernakulum
Tabernakulum

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Nawiedzenie św. Elżbiety ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/nawiedzenie-sw-elzbiety-1

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności