W aktach wizytacji biskupa Michała Jerzego Ciołka z 1783 roku zapisano: „Tablice w Zakrystyi drewniane; iedna pro signo renovationis S[anctis]simi, druga do wieszania przed Kościołem, na znak Odpustu, na ktorey Monstrancya iest malowana, dwie”. O istnieniu dwóch tablic w pierwszej połowie XIX wieku świadczy również zapis w inwentarzu z 1827 roku: „Tablic drewnianych, iedna okazująca wystawienie, druga czas Renowacyi Sanctissimi”. Niestety do czasów współczesnych zachowała się tylko tablica „okazująca (...) czas Renowacyi Sanctissimi”, czyli zegar do renowacji postaci świętych (hostii i komunikantów).
Zegar w kształcie stojącego prostokąta. W części centralnej okrągła tarcza z pejzażem oraz kołem pośrodku, ozdobionym kielichem z hostią, od którego odchodzą dwie fantazyjnie wycięte wskazówki. Wokół tarczy z pejzażem dwa okręgi, w pierwszym liczby od 1 do 31, w drugim, zewnętrznym – łacińskie nazwy miesięcy. W górnej części kompozycji biała banderola z napisem: „Renovatio Sanctissimi Sacramenti”. Poniżej, wpisany w koło na czerwonym tle monogram Chrystusa. Tło czarne.
Zegar do renowacji postaci świętych (hostii i komunikantów) służył do oznaczania terminu odnawiania zapasów hostii, aby uniknąć niebezpieczeństwa ich zepsucia. Do konsekracji nie wolno było używać hostii, które zostały wypieczone przed dwoma lub trzema miesiącami. W tym celu, aby ściśle przestrzegać terminu zmiany postaci świętych, należało wykonać „zegar”, który wskazywałby datę sporządzenia i datę konsekracji. Przyrząd ten był zwłaszcza stosowany w kościołach, gdzie ruch komunikujących był nieduży. Zegar miał składać się z tarczy podzielonej na 31 dni, dwóch okienek do tabliczek z miesiącami i dwoma wskazówkami: jedna z napisem „sporządzone”, druga „konsekrowane” ustawionymi na miejscu dat wyżej wymienionych czynności. Tablica miała być również oznaczona symbolami eucharystycznymi tak jak w kościele w Czulicach (kielich z hostią) i być „bardzo starannie wykonana ad hoc przez artystę grafika”, co również potwierdza jakość wykonania czulickiego dzieła. Ze względu na małą ilość zachowanych tego typu obiektów zegar czulicki stanowi wyjątkowy przykład „Renovatio Sanctissimi Sacramenti”. Spośród zachowanych zegarów do renowacji postaci świętych można wskazać jeszcze znacznie późniejszy, dziewiętnastowieczny przykład tego typu przedmiotu znajdujący się w kościele św. Wincentego w Krakowie.
Dobry, nieliczne przetarcia warstwy malarskiej.
Zegar do renowacji postaci świętych (hostii i komunikantów) służył do oznaczania terminu odnawiania zapasów hostii. Został wykonany przed 1783 rokiem, na co wskazuje zapis w wizytacji biskupiej. Ze względu na małą ilość zachowanych przykładów tego typu obiektów zegar czulicki stanowi wyjątkowy przykład „Renovatio Sanctissimi Sacramenti”.
Maria Działo, "Zegar eucharystyczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/zegar-eucharystyczny-1