W opracowaniu dotyczącym sztuki powiatu nowotarskiego spisanym w 1938 roku przez Tadeusza Szydłowskiego obraz z przedstawieniem Dobrego Pasterza występuje w zaplecku nieistniejącej już dziś ambony. Po likwidacji tej części wyposażenia, którą wymieniały jeszcze opracowania z lat osiemdziesiątych XX wieku, malowidło trafiło na ścianę prezbiterium, w miejscu lokalizacji ambony. Przypuszczenia te potwierdza Andrzej Skorupa w pracy z 2004 roku.
Obraz z dwóch połączonych desek, w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, w profilowanej, złoconej ramie, dekorowanej perełkowaniem; na tablicy w formie stojącego prostokąta, z ostrokrzewem w przyłuczach. W centrum obrazu całopostaciowe przedstawienie Chrystusa, zwróconego w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, obiema rękami trzyma za nogi owcę niesioną na ramionach. Twarz pociągła, rysy o wyraźnym grubym konturze, podkreślone światłocieniem, zaróżowione policzki; okolona krótką brodą; wokół głowy nimb. Włosy półdługie, falowane, ściśle przylegające do głowy, z przedziałkiem na środku. Chrystus ubrany w niebieską tunikę z długimi rękawami, drapowaną w równoległe fałdy oraz jasnoczerwony płaszcz, przewieszony przez prawe ramie, otaczający postać i podtrzymywany prawa ręką, stopy bose. Fałdy szat wydobyte ciemnym konturem. Chrystus na tle krajobrazu, z horyzontem w jednej piątej wysokości kompozycji. Postać ujęta dwoma niewielkimi drzewami o pierzastych koronach. Powyżej niebo o białoszarych, kłębiastych obłokach. Kolorystyka z dominantą tonów zimnych, szaroniebieskich. Silny światłocień.
Widoczne łączenia desek, zamalowane ubytki w strukturze drewna.
Obraz z wizerunkiem Chrystusa Dobrego Pasterza został namalowany w XVIII wieku, pierwotnie stanowił zaplecek rozebranej już ambony.
Agata Felczyńska , "Chrystus Dobry Pasterz", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-dobry-pasterz