Zegar eucharystyczny powstał w 1906 roku nakładem Kazimierza Zajączkowskiego, który prowadził zakład sprzedaży dewocjonaliów w Krakowie na Placu Mariackim 8. Litografię wykonał A. Surczykiewicz (Durczykiewicz?) w Krakowie.
Zegar w kształcie stojącego prostokąta. W części centralnej okrągła tarcza, pośrodku kielich z hostią na tle błękitnego nieba, od którego odchodzą dwie fantazyjnie wycięte wskazówki. Wokół tarczy dwa okręgi, w pierwszym nazwy miesiąców, w drugim cyfry od 1 do 31. Powyżej napis „RENOVATIO * SANCTISSIMI * SACRAMENTI”, a nad nim dwa anioły podtrzymujące zamkniętą koronę. Anioły o owalnych twarzach, młodzieńczych rysach i średniej długości bujnych włosach. Ubrane w długie suknie z długimi rękawami, przewiązane w pasie wstążką. Rysunek oddany sumarycznie. W dolnej części kompozycji stylizowany, ornamentalny kartusz, w polu słaboczytelny napis i data „1906”. Poniżej sygnatury: „Nakładem K(azimierza) Zajączkowskiego w Krakowie.” oraz „Lit(itografia) A(?) S(D?)urczykiewicza w Krakowie.
Zegar do renowacji postaci świętych (hostii i komunikantów) służył do oznaczania terminu odnawiania zapasów hostii, aby uniknąć niebezpieczeństwa ich zepsucia. Do konsekracji nie wolno było używać hostii, które zostały wypieczone przed dwoma lub trzema miesiącami. W tym celu, aby ściśle przestrzegać terminu zmiany postaci świętych, należało wykonać „zegar”, który wskazywałby datę sporządzenia i datę konsekracji. Przyrząd ten był zwłaszcza stosowany w kościołach, gdzie ruch komunikujących był nieduży. Zegar miał składać się z tarczy podzielonej na 31 dni, dwóch okienek do tabliczek z miesiącami i dwóch wskazówek, jednej z napisem „sporządzone”, drugiej „konsekrowane” ustawione na miejscu dat wyżej wymienionych czynności. Tablica miała być również oznaczona symbolami eucharystycznymi tak jak w omawianym dziele (kielich z hostią) i być „bardzo starannie wykonana ad hoc przez artystę grafika”. Ze względu na małą ilość zachowanych tego typu obiektów zegar w kościele w Nowej Hucie stanowi wyjątkowy przykład „Renovatio Sanctissimi Sacramenti”. Spośród zachowanych zegarów do renowacji postaci świętych można wskazać starszy przykład, osiemnastowieczny, w kościele św. Mikołaja w Czulicach. Omawiane dzieło w formie litografii powstało w zakładzie Kazimierza Zajączkowskiego w 1906 roku według A. S(D?)urczykiewicza w Krakowie. Zakład ten odnotowano w Krakowskiej Księdze Adresowej opublikowanej w 1907 roku. Zajączkowski zajmował się sprzedażą reprodukcji obrazów i figur religijnych, a także różnych dewocjonaliów, takich jak różańce, książeczki do nabożeństwa i świece woskowe.
Zegar do renowacji postaci świętych (hostii i komunikantów) służył do oznaczania terminu odnawiania zapasów hostii. Został wykonany w 1906 roku w zakładzie Kazimierza Zajączkowskiego w Krakowie, na co wskazuje data umieszczona pośrodku i sygnatura poniżej. Ze względu na małą ilość zachowanych przykładów tego typu obiektów zegar stanowi wyjątkowy przykład „Renovatio Sanctissimi Sacramenti”.
Maria Działo, "Zegar eucharystyczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/zegar-eucharystyczny