Anioł

Dzieje zabytku

Ambona wraz z rzeźbą anioła powstała zapewne podczas jednej z osiemnastowiecznych renowacji świątyni. Jedna z ważniejszych rozpoczęła się w 1781 roku: „[Ksiądz] Franciszek Minocki […] z Panią Anną z Morskich Grodzicką Kasztelanową Oświęcimską, wysokich cnót Kollatorką, wspólnie łożonym nakładem, z samych prawie fundamentów, reperuie Kościół”. Prawdopodobnie remont trwał kilka lat, bowiem jeszcze podczas wizytacji w 1783 roku nie podjęto się opisu kościoła ze względu na trwające prace „dla znaczney reparacyi, w którey teraz iest exekrowany, y dlatego co do materyalnego stanu nie opisuje się”. Wtedy prawdopodobnie kościół uzyskał obecne, rokokowe wyposażenie: trzy ołtarze oraz ambonę. W inwentarzu z 1827 roku zapisano: „Ambona snycerskiey roboty nowszey ieszcze nie malowana, na szczycie statuą anioła z trabą maiąca, do którey wchód dobry z zakrysti”. Pełną konserwację nastawy wykonano w 1996 roku pod kierownictwem Kingi Kuzemczak i Danuty Przędy. Podczas konserwacji na kartach księgi, którą trzyma anioł umieszczono, a zapewne raczej odsłonięto spod warstw farby napis: „Rzekł Bóg do Pana mego siądź po prawicy mojej”.

Opis

Rzeźba pełnoplastyczna, przedstawiająca anioła stojącego na obłoku z lewą nogą ugiętą w kolanie, który dmie w trąbę, a w lewej dłoni trzyma otwartą księgę z napisem „RZEKŁ / BÓG / DO PANA / MEGO / SIĄDŹ / PO PRAWICY / MOJEJ”. Twarz podłużna, okolona długimi, kręconymi włosami z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Anioł owinięty jest bogato drapowaną tkaniną, tworzącą ostro załamujące się fałdy. Karnacja biała; szaty, skrzydła, trąbka i elementy księgi złocone.

Streszczenie

Ambona wraz z rzeźbą dmącego w trąbę anioła powstała zapewne podczas jednej z osiemnastowiecznych renowacji świątyni po 1783 roku. Została wykonana w stylu rokokowym wraz z pozostałym wyposażeniem świątyni: dwoma ołtarzami bocznymi oraz ołtarzem głównym.

Bibliografia