Tryptyk z obrazami Matka Boska z Dzieciątkiem oraz św. Katarzyna i św. Barbara (awers skrzydeł), św. Mikołaj i św. Stanisław (rewers skrzydeł)
Zdjęcie nr 1: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 2: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 3: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 4: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 5: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 6: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 7: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 8: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 9: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 10: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 11: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 12: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 13: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 14: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 15: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
Zdjęcie nr 16: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.

Tryptyk z obrazami Matka Boska z Dzieciątkiem oraz św. Katarzyna i św. Barbara (awers skrzydeł), św. Mikołaj i św. Stanisław (rewers skrzydeł)

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Myślenice
Miejscowość
Trzemeśnia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Myślenice
Parafia
Parafia św. Klemensa
Tagi
Hodegetria Hodegetria krakowska Matka Boska z Dzieciątkiem
Miejsce przechowywania
nowy kościół
Identyfikator
DZIELO/17242
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
około 1460 roku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
tempera na drewnie lipowym; srebrzenie, puncowanie, radełkowanie
Wymiary podstawowe
wysokość – 129 cm
Inne wymiary – kwatera środkowa z ramą: 129 x 85,5 cm; skrzydła z ramą: 129 x 42,5 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obrazy zostały wykonane w warsztacie krakowskim około 1460 roku. Pierwsze przemalowanie miało miejsce w XVI wieku (płaszcz Marii i gwiazdy). Pomiędzy 1641 a 1665 rokiem w zaprawie teł obrazów wykonano dekorację roślinną, zmniejszono promień nimbu Marii oraz ukształtowano ryte w zaprawie korony świętych dziewic. W dolnej części środkowej kwatery domalowano trzy niewielkie postacie. Są to wizerunki inicjatorów tych zmian, a więc Katarzyny z Jordanów Brzechwiny (ówczesnej patronki kościoła w Trzemeśni) oraz jej córki i syna Rafała. Po raz kolejny obraz środkowy był przemalowany w XIX wieku. Na księdze Chrystusa dodano monogram IHS, przekształcono jego tunikę oraz broszę Marii, namalowano nowe gwiazdy na jej płaszczu, dodano dużą gwiazdę na ramieniu, krzyż nad czołem, dodano również nowe ramy. W XX wieku wykonano kolejne, drobne przemalówki. W latach 2005-2009 obraz został całkowicie przemalowany. Podczas konserwacji w 2009 roku przeprowadzonej przez Małgorzatę Schuster-Gawłowską usunięto wtórne nawarstwienia i przywrócono mu wygląd najbliższy pierwotnemu.

Opis

Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy.
Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb.
Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb.
Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem.
Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem.
Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem należy do typu ikonograficznego Hodegetria (Wskazująca Drogę). Przedstawia on Marię podtrzymującą Dzieciątko na lewym ramieniu, która prawą dłonią wskazuje na nie. Jerzy Gadomski wyróżnił grupę obrazów wykształconych w Małopolsce w XV wieku, określając je jako Hodegetrie krakowskie. Są to samodzielne przedstawienia Hodegetrii ukazanej w półpostaci. Ideowo nawiązujące do wizerunków Madonn św. Łukasza, dlatego otoczone były szczególnym kultem, zaś w XV wieku czczono je jako wizerunki łaskawe.
Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w Trzemeśni został wykonany według kanonu ikonograficzno-formalnego Hodegetrii krakowskich. Sposób oddania postaci (zbliżenie głowy Chrystusa do Marii i jego dłoni do jej szyi), zastosowanie galonów w szatach postaci, zwiększony kontrast modelunku twarzy oraz inne jeszcze cechy wskazują na to, że obraz powstał w trzeciej ćwierci XV wieku, a dokładniej około 1460 roku. Sposób malowania świętych dziewic i biskupów odpowiada malarstwu małopolskiemu z lat 1450-1470.
Dzieło z Trzemeśni jest wyjątkowym przykładem połączenia obrazu Hodegetrii krakowskiej z nastawą typu tryptykowego. Wiele wskazuje na to, że wszystkie części składowe tryptyku wykonał ten sam warsztat. Postać Marii z Dzieciątkiem kontrastuje ze smukłymi, wydłużonymi postaciami świętych dziewic, których formę zapewne wymogły wymiary podobrazia.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Po konserwacji.

Streszczenie

Obrazy zostały wykonane w warsztacie krakowskim około 1460 roku. Pomiędzy 1641 a 1665 rokiem w zaprawie teł obrazów wykonano dekorację roślinną, zmniejszono promień nimbu Marii oraz ukształtowano ryte w zaprawie korony świętych dziewic. W dolnej części środkowej kwatery domalowano trzy niewielkie postacie (Katarzyny z Jordanów Brzechwiny, ówczesnej patronki kościoła w Trzemeśni, oraz jej córki i syna Rafała). Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem reprezentuje typ Hodegetrii krakowskiej. Sposób malowania świętych dziewic i biskupów odpowiada malarstwu małopolskiemu z lat 1450-1470.

Bibliografia

Kornecki Marian, "Zabytki sztuki" , [w:] "Monografia powiatu myślenickiego, t. 1: Historia" , red.Reinfuss Roman , Kraków 1970 , s. 285-356
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016
Schuster-Gawłowska Małgorzata, Gadomski Jerzy, "Trzemeśnia"
Pencakowski Paweł, "Recepcja dzieł dawnej sztuki i pamiątek przeszłości w diecezji krakowskiej", Kraków 2009
Gadomski Jerzy, "O tryptyku z Hodegetrią w Trzemeśni"

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Barbara św.
Barbara św.
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Stanisław św.
Stanisław św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Wysoka podstawa na rzucie zbliżonym do kwadratu. Trzon tralkowy, kanelowany, ustawiony na kostce, zakończony profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Czara półkolista, puklowana, o ośmiobocznym, profilowanym brzegu. Na boku podstawy inskrypcja: „A[nno] D[omini] 1728 KAS[…]”. Wewnątrz czary metalowa misa na wodę. Pokrywa drewniana, w formie cokołu, ujętego po bokach złoconymi liśćmi akantu, z drzwiczkami na froncie. Na niej ustawiona grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa, z klęczącą frontalnie figurą Jezusa oraz stojącego obok, na skale św. Jana Chrzciciela, nad nimi Oko Opatrzności w glorii promienistej oraz gołębica Ducha Świętego. Na skale inskrypcje „966” i „1966”.
chrzcielnica
Chrzcielnica z pokrywą
Zdjęcie nr 1: Płyta zamocowana dołem do góry; w formie stojącego prostokąta, obwiedziona szerokim pasem z inskrypcją: „ANNO DOMINI / 1530 HIC IACET ANDR[E]AS / [F]ILIVS [N]OBILIS / DOMINI IAC[...]SZASZAIN[S]ZKI”. W górnej części pola częściowo zatarta, odwrócona tarcza zwieńczona trzema liliami heraldycznymi, z fragmentarycznie zachowanym godłem przypominającym podkowę.
płyta nagrobna
Epitafium Andrzeja Szaszainszkiego (?)
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od zakrystii przez zaplecek. Kosz na planie czworoboku o ściętych narożach, o wypukłej ściance przedniej i wklęsłych bocznych, na profilowanym cokole oraz spłaszczonym wałku dekorowanym płycinami. U spodu kosza podwieszenie w formie stożka o wklęsłych bokach, ujętego w narożach karbowanymi wolutami, zakończonego szyszką ozdobioną rozetami. Kosz ujęty w narożach pilastrami, o trzonach w formie wolut dekorowanych rocaille'em. Na ściankach rocaille'owe płyciny z płaskorzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów, na ściance bocznej lewej św. Łukasz z wołem, na przedniej – po prawej św. Jan z orłem, po lewej św. Mateusz z aniołem, na ściance bocznej prawej św. Marek z lwem. Parapet kosza w formie gzymsu. Zaplecek w kształcie prostokątnej ramy, opasującej drzwi. Baldachim na planie analogicznym względem kosza w formie podstawy ujętej fryzem zdobionym rozetami i gzymsem dekorowanym kimationem, z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Na baldachimie cztery woluty podtrzymujące cokół, na którym stoi figura Chrystusa Dobrego Pasterza. Na podniebieniu baldachimu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego w promienistej glorii. Struktura ambony polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi, fioletowymi i czerwonymi detalami. Ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figurka Chrystusa z ruchomymi rękami, stojącego przy słupie ustawiona jest na owalnej podstawie. Chrystus stoi w wykroku, delikatnie pochylony ku słupowi, z głową skierowaną w prawo, z rękami wysuniętymi przed siebie, ujmującymi słup biczowania. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o uwypuklonych kościach policzkowych, dużych oczach i nosie, okoloną krótką brodą i długimi, falowanymi włosami opadającymi na plecy. Ciało Chrystusa jest wychudzone, z silnie uwypuklonymi żebrami klatki piersiowej. Przez biodra ma przewiązane krótkie, obficie drapowane, złocone perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Słup w formie tralki na cokole. Polichromia ciała naturalistyczna, z zaznaczonymi licznymi strużkami krwi.
rzeźba
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna, ustawiona na rzeźbionym fragmencie podłoża i na niskiej podstawie na planie ośmioboku. Chrystus zwrócony jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. W lewej ręce trzyma drzewce zakończone krzyżem z chorągwią z tkaniny z naszytym krzyżem, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, półprzymkniętych oczach, uniesionych brwiach, dużym nosie i małych ustach, okoloną krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion, rzeźbionymi w regularne fale. Chrystus ubrany jest w złocony płaszcz z czerwoną podszewką zarzucony na ramiona i plecy, otaczający postać i zarzucony z przodu na lewe przedramię, odsłaniając nagi tors z zaznaczoną raną w boku. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz
Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie wydłużonego stojącego prostokąta, ujętego w profilowaną, srebrzoną, drewnianą ramę. W centrum kompozycji przedstawiona stojąca św. Katarzyna Aleksandryjska ukazana całopostaciowo, w ujęciu trzy czwarte zwrócona w prawo, w kierunku centrum dawnego tryptyku. Katarzyna przedstawiona jako młoda, jasnowłosa kobieta o owalnej, miękko modelowanej twarzy z małym nosem, drobnymi ustami i charakterystycznym wysokim czołem. Długie, falowane włosy zaczesane do tyłu spływają na ramiona i plecy postaci w spiralnie skręconych puklach. Święta okryta jest obszernym i obficie fałdowanym, jasnozielonym płaszczem, spod którego widoczna jest karminowo-czerwona suknia oraz prawa stopa obuta w czerwony pantofel ze szpiczastym noskiem. Płaszcz lamowany jest podwójną, złoconą bordiurą. Draperie szat tworzą ostre, geometryczne załamania szczególnie widoczne na wysokości talii oraz przy dolnej krawędzi szaty. Głowa Katarzyny, w obficie wysadzanej perłami oraz kamieniami szlachetnymi koronie typu otwartego, otoczona jest złoconym nimbem. Święta trzyma atrybuty swojej męczeńskiej śmierci: w lewej ręce pęknięte koło tortur, w prawej miecz wzniesiony ostrzem ku górze i oparty na jej prawym ramieniu. Tło jednolicie złocone, w dolnej części kompozycji przedstawiona roślinność nawiązująca do łąki kwietniej ukazanej na centralnym obrazie.
obraz
Św. Katarzyna Aleksandryjska
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie wydłużonego stojącego prostokąta, ujętego w prostą, drewnianą ramę malowaną na czerwono. W centrum kompozycji przedstawiony archanioł Gabriel ukazany w ujęciu trzy czwarte zwrócony w prawo, w kierunku znajdującej się pierwotnie na drugim ze skrzydeł dawnego ołtarza Marii. Gabriel przyklękając na prawe kolano, prawą dłoń wyciąga przed siebie w geście pozdrowienia; w lewej natomiast trzyma banderolę z czarnym, gotyckim napisem: „Ave gratia plena d[omi]n[u]s tecu[m]”. Postać przedstawiona jako długowłosy młodzieniec o delikatnej urodzie. Okrągłą, pozbawioną zarostu twarz o jasnej karnacji z delikatnie zaznaczonym rumieńcem okalają miękko bujne, jasne i falowane włosy. Pełne, niewielkie usta o rozchylonych wargach zaznaczono karminem. Wzrok skierowany ku górze; głęboko osadzone, brązowe oczy, powyżej których delikatnie zaznaczone łuki brwiowe. Anioł ubrany jest w szaty liturgiczne: długą, białą albę oraz zabarwioną na czerwono kapę z zieloną podszewką spiętą pod szyją ozdobną broszą w kształcie kwiatu z rubinem w środku; pod szyją widoczny humerał. Draperia szat w dolnej części kompozycji marszczy się obficie, tworząc geometryczne fałdy. Skrzydła Gabriela, pokryte piórami, malowane są w kolorach złotym, beżowym i ciemnozielonym. Tło jednolite, ciemnoczerwone. W dolnej części kompozycji przedstawiona ujęta w skrócie perspektywicznym posadzka ułożona z jasnozielonych, kwadratowych płytek.
obraz
Archanioł Gabriel ze sceny Zwiastowania
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie wydłużonego, stojącego prostokąta stojącego, ujętego w profilowaną, srebrzoną, drewnianą ramę. W centrum kompozycji przedstawiona stojąca św. Barbara ukazana całopostaciowo, w ujęciu trzy czwarte zwrócona w lewo, w kierunku centrum dawnego tryptyku. Głowa delikatnie pochylona do dołu. Barbara przedstawiona jako młoda, jasnowłosa kobieta o owalnej, miękko modelowanej twarzy z małym nosem, drobnymi ustami i charakterystycznym wysokim czołem. Długie, falowane włosy spływają obficie na ramiona i plecy postaci w spiralnie skręconych puklach. Święta okryta jest obszernym i obficie fałdowanym, ciemnoróżowym płaszczem spiętym pod szyją ozdobną broszą w kształcie kwiatu, spod którego widoczna jest ciemnogranatowa spięta w talii paskiem suknia oraz lewa stopa obuta w czerwony pantofel ze szpiczastym noskiem. Płaszcz wykończony jest podwójną, złoconą lamówką. Jego poły okrywają ramiona i przedramiona postaci, odsłaniając klatkę piersiową. Następnie, tworząc obfite fałdy są udrapowane na wysokości bioder. Głowa Barbary, w obficie wysadzanej perłami oraz kamieniami szlachetnymi koronie typu otwartego, otoczona jest złoconym nimbem. W prawym ręku święta trzyma wieżę z trzema oknami, zwieńczoną szpiczastym, gotyckim hełmem — symbol jej męczeńskiej śmierci. Lewą rękę wspiera na rękojeści miecza skierowanego ostrzem do dołu. Tło jednolicie złocone, w dolnej części kompozycji przedstawiona roślinność nawiązująca do łąki kwietniej ukazanej na centralnym obrazie Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej kwitnące krzewy poziomek i borówek oraz konwalie i orliki.
obraz
Św. Barbara
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany z cegły, z użyciem zendrówki, na wysokim podmurowaniu z kamienia łupanego, jednonawowy, orientowany. Prezbiterium i nawa na planie prostokątów, nawa szersza i dłuższa od prezbiterium. Zakrystia na rzucie wydłużonego prostokąta przylega do wschodniej ściany prezbiterium, występując poza mury nawy. Prezbiterium od wschodu ujęte w narożach dwiema ukośnymi szkarpami, od południa jedną prostopadłą. Przy południowej ścianie nawy kruchta na planie kwadratu. Nawa w narożach ujęta szkarpami, od wschodu dwiema prostopadłymi, od zachodu ukośnymi. Prezbiterium dwuprzęsłowe, nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Na zwornikach dwie tarcze z herbami Trzy Korony i Wieniawa. Zakrystia sklepiona kolebkowo. Nawa nakryta drewnianym stropem z kasetonami i rozetami. Kruchta sklepiona krzyżowo-żebrowo ze zwornikiem z tarczą z herbem Wieniawa. Otwór tęczowy w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W zachodniej części nawy drewniany parapet chóru muzycznego wsparty na dwóch filarach. Fasada w jednej trzeciej wysokości odcięta kamiennym gzymsem kapnikowym, zakończona jodełkowym fryzem w partii muru, zwieńczona trójkątnym szczytem. Mur dekorowany zendrówką ułożoną „w zęby”, w partii szczytu w układzie rombowym. Na osi kamienny ostrołukowy portal o schodkowym nadprożu, dekorowanym krzyżującym się laskowaniem; węgary gładkie w jednej trzeciej wysokości przechodzące w piramidki i profilowanie powyżej. Nad portalem kamienna kwadratowa tablica, ujęta kamiennym obramieniem z tarczą z herbem Wieniawa. Ponad nią, na osi okulus w kamiennym obramieniu. Elewacje północna i południowa w części nawy w jednej trzeciej wysokości przedzielone kamiennym gzymsem kapnikowym, na zakończeniu ścian z gzymsem wieńczącym. Mur dekorowany zendrówką w układzie rombowym. Na elewacji południowej cztery okna w formie wydłużonego, stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, w kamiennych obramieniach, podzielone laskowaniem. Południowa ściana prezbiterium zakończona gzymsem wieńczącym, w górnej części muru dekorowana zendrówką ułożoną „w zęby”. Szkarpy opinające nawę uskokowe, zwężające się ku górze, nakryte daszkami pulpitowymi. Szkarpy opinające prezbiterium nakryte daszkami pulpitowymi, podzielone gzymsami kapnikowymi. Kruchta od strony wschodniej i zachodniej podzielona kamiennym gzymsem kapnikowym, od południa zakończona gzymsem wieńczącym. Na ścianie południowej kruchty kamienny, ostrołukowy portal, o schodkowym nadprożu, dekorowanym krzyżującym się laskowaniem; węgary gładkie, w jednej trzeciej wysokości przechodzące w piramidki i profilowanie powyżej. Nad portalem kamienna tarcza z herbem Wieniawa. Elewacja wschodnia zwieńczona trójkątnym szczytem, w którego partii mur dekorowany jest zendrówką w układzie rombowym. Na osi okno w formie wydłużonego, stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, w kamiennym obramieniu, zamurowane w trzech piątych wysokości, zakończone daszkiem pulpitowym. W dolnej części okna znajduje się ogrójec. Nawa i prezbiterium nakryte osobnymi blaszanymi dachami dwuspadowymi, kruchta i zakrystia pulpitowymi. Nad nawą blaszana wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i hełmem baniastym.
kościół
Kościół św. Małgorzaty
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w złoconej i profilowanej ramie. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska z Dzieciątkiem stojąca na półksiężycu, na tle krajobrazu. Maria ukazana całopostaciowo, frontalnie, z głową pochyloną nieznacznie w lewo — w kierunku Jezusa, którego trzyma na swoim prawym przedramieniu. Postać przedstawiona jako młoda, jasnowłosa kobieta, o jasnej karnacji z delikatnie zaznaczonym rumieńcem. Owalną twarz o wysokim czole, miękko zarysowanym podbródku oraz drobnych, pełnych ustach okalają długie, falujące włosy, które opadają na ramiona i plecy postaci. Oczy o migdałowatym kształcie wpatrzone przed siebie. Na głowie Marii widoczna złota korona typu otwartego zdobiona perłami oraz kamieniami szlachetnymi; wokół głowy złocony nimb. Postać ubrana w czerwoną suknię w złote wzory, spiętą w talii brązowym paskiem tłoczonym we wzór kratki, zapinanym metalową sprzączką. Otwory w pasku nabijane metalowymi nitami w kształcie pięciolistnych kwiatów. Dolna krawędź sukni obramiona szeroką lamówką wyszywaną perłami oraz kamieniami szlachetnymi. Na ramionach Marii obszerny, bogato zdobiony płaszcz wykonany z ciężkiej, granatowej tkaniny dekorowanej motywem owoców granatu oraz liści dębu. Jego brzegi lamowane szeroką, złotą bordiurą zdobioną umieszczonymi na przemian szmaragdowymi i rubinowymi kaboszonami oraz perłami; pod szyją ozdobna zapinka. Spod płaszcza miejscami widoczna purpurowa podszewka. Na wysokości bioder postaci okrycie tworzy obfite fałdy, które Maria podtrzymuje swoją prawą dłonią. Na lewym przedramieniu Matki Boskiej siedzące Dzieciątko Jezus ukazane w ujęciu w trzech czwartych, zwrócone w kierunku Marii, do której wznosi obie dłonie i głowę. Twarz Dzieciątka okrągła, usta i nos drobne. Jezus spogląda na Marię. Jego jasnowłosą głowę, na której ukazana złota korona zdobiona perłami oraz kamieniami szlachetnymi otacza złoty nimb. Dzieciątko ubrane jest w ciemnobrązową tunikę lamowaną dołem, pod szyją i wokół rękawów szeroką taśmą wyszywaną kamieniami szlachetnymi. Obie postaci otacza gloria utworzona ze złotych promieni, pomiędzy którymi widoczne ciemnopomarańczowe języki ognia. U stóp Marii ukazana kwietna łąka z realistycznie przedstawioną roślinnością: paprociami, krzewami poziomek i jagód oraz kwiatami, wśród których można rozpoznać ciemnofioletowe orliki i fiołki. Powyżej, na dalszym planie gęstwina drzew o cienkich, brązowych pniach oraz jasnozielonych liściach, tworzących zwartą strukturę układającą się w kształt łuku ostrego. W górnych narożach obrazu, ponad linią drzew dwie postaci jasnowłosych aniołów w długich, ciemnogranatowych tunikach. Anioł z lewej trzyma banderolę z napisem: „Regina celi letare all[elui]a”, anioł z prawej z napisem: „quia quem meristi por[tare]”. Rozpostarte skrzydła aniołów ukazane w kolorach zielonym, ciemnogranatowym oraz purpurowym.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie wydłużonego, stojącego prostokąta, ujętego w prostą, drewnianą ramę malowaną na czerwono. W centrum kompozycji przedstawiona Maria ukazana całopostaciowo, frontalnie z głową w ujęciu trzy czwarte skierowaną w lewo i pochyloną nieznacznie do dołu w kierunku trzymanej przez nią otwartej księgi. Postać przedstawiona jako młoda, jasnowłosa kobieta o owalnej twarzy, z okrągłym podbródkiem, niewielkimi, pełnymi ustami oraz prostym nosem. Cera jasna, policzki lekko zaróżowione. Długie, falowane włosy zaczesane do tyłu opadają na ramiona i plecy postaci. Głowę Marii otacza złocony nimb. Postać ubrana jest w jasnoróżową, długą suknię spiętą w talii wąskim, czarnym paskiem. Wycięty w szpic dekolt szaty wykończony jest złoconą lamówką. W podobny sposób ozdobiony jest dolny brzeg sukni i rękawy wokół nadgarstków. Na ramionach Marii przedstawiono obszerny biały płaszcz z jasnozielonym podbiciem. Brzeg okrycia, podobnie jak suknia, wykończony jest podwójną, złotą bordiurą. Płaszcz z prawej strony swobodnie opada w dół, z lewej, podtrzymywany przez Marię na wysokości bioder, tworzy duże, trójkątne fałdy. Draperia szat w dolnej części kompozycji, w zetknięciu z podłogą marszczy się obficie, tworząc geometryczne załamania. Tło jednolite, ciemnoczerwone. W dolnej części kompozycji przedstawiona ujęta w skrócie perspektywicznym posadzka ułożona z jasnozielonych, kwadratowych płytek.
obraz
Matka Boska ze sceny Zwiastowania

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Tryptyk z obrazami Matka Boska z Dzieciątkiem oraz św. Katarzyna i św. Barbara (awers skrzydeł), św. Mikołaj i św. Stanisław (rewers skrzydeł)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/tryptyk-z-obrazami-matka-boska-z-dzieciatkiem-oraz-sw-katarzyna-i-sw-barbara-awers-skrzydel-sw-mikolaj-i-sw-stanislaw-rewers-skrzydel

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności