Dzieje zabytku nie są znane.
Figura drążona, na cokole. Święty Wojciech został ukazany w pozycji stojącej z uniesionymi rękami – prawą przyciska do piersi, w lewej trzyma podwójny krzyż misyjny. Twarz ma pociągłą, o wyrazistych rysach, brwi wąskie, oczy szeroko otwarte, głęboko osadzone, nos prosty, usta rozchylone. Ma długą, sięgająca dekoltu, siwiejącą brodę. Jest ubrany w sutannę, komżę oraz kapę i paliusz; na głowie ma infułę, na dłoniach czerwone rękawiczki. Paliusz i infuła zdobione czerownymi krzyżami. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, szaty i atrybuty złocone.
Święty Wojciech urodził się w Czechach, podczas bierzmowania przyjął imię Adalbertus. Był biskupem Pragi, misjonarzem na Węgrzech, w Polsce i w Prusach, gdzie został zamordowany w 997 roku. W kościele w Przytkowicach został ukazany frontalnie, w uproszczony sposób, bez identyfikujących go jednoznacznie atrybutów, jedynie trzymając podwójny krzyż, który pozwala ujrzeć w nim jednego z misjonarzy i biskupów. Omawiana rzeźba odpowiada umieszczonej po przeciwnej stronie figurze św. Stanisława, również jednego z najważniejszych świętych patronów Polski. Cechuje ją dobra jakość artystyczna – ma poprawnie odwzorowane proporcje ciała, gesty oraz sposób ułożenia fałdów szat. Rysy twarzy oraz poza świętego wskazują, że jego odwzorowanie powstało później niż struktura ołtarza, której jest częścią.
Dobry.
Święty Wojciech w kościele w Przytkowicach został ukazany frontalnie, w uproszczony sposób, bez identyfikujących go jednoznacznie atrybutów. Sposób ukazania twarzy oraz poza świętego wskazują, że jego odwzorowanie powstało później niż struktura ołtarza, której jest częścią.
Agata Felczyńska, "Św. Wojciech", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wojciech-27