Św. Władysław

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Czarny Dunajec
Miejscowość
Piekielnik
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Jakuba Apostoła
Tagi
rzeźba XVIII wieku
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny przy północnej ścianie nawy
Identyfikator
DZIELO/05303
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza ćwierć XVIII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Figura św. Władysława powstała zapewne w pierwszej ćwierci XVIII wieku. Według notatek proboszcza Józefa Świstka (1926-1928) nastawa z rzeźbami została sprowadzona do nowo wybudowanego kościoła w Piekielniku przez poprzedniego proboszcza Józefa Szmolko w latach 1882-1884. Nie ma pewności co do informacji pochodzącej z powyższego zapisu, jakoby ołtarz miał być przywieziony z Lipnicy Wielkiej.

Opis

Święty ukazany frontalnie, z głową lekko przechyloną w prawo, w kontrapoście. Obie ręce ma ugięte, wyciągnięte przed siebie, w lewej dłoni trzyma jabłko królewskie, w prawej zamkniętą koronę. Twarz ma pociągłą, o wąskich oczach, prostym nosie i małych, otwartych ustach, okoloną gęstą brodą i ciemnymi, krótkimi włosami. Nad głową ma nimb. Ubrany jest w srebrzoną zbroję, ze złoconymi detalami oraz złocony płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty na piersi ozdobną klamrą. Polichromia ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Figury dwóch królów węgierskich, św. Władysława i św. Stefana, różnią się pod względem formalnym od rzeźb ze zwieńczenia ołtarza. Charakteryzuje je typ twarzy o wąskich, wyłupiastych oczach, małym nosie i otwartych ustach oraz regularnie falowanych włosach. Rzeźby, mimo nieco sztywnego układu ciała, niepozbawione są ekspresji wyrażonej w sposobie modelowania rozwianych płaszczy. Cechuje je również przywiązanie do szczegółu widoczne w precyzyjnie rzeźbionych zbrojach.
Święty Władysław był synem Beli I i córki Mieszka II. Objął tron węgierski w 1077 roku. W ikonografii przedstawiany był zawsze w stroju monarchy z przynależnymi mu insygniami, takimi jak berło czy jabłko królewskie. Bardzo często występuje w towarzystwie św. Stefana. Przedstawienia obu tych świętych, szczególnie czczonych na Węgrzech, można spotkać niemal w każdym kościele na terenach polskiego Spisza i Orawy z racji wcześniejszej przynależności terytorialnej tych ziem do Węgier.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Przetarcia i ubytki warstwy srebrzeń i złoceń.

Streszczenie

Figura św. Władysława powstała zapewne w pierwszej ćwierci XVIII wieku. Według notatek proboszcza Józefa Świstka (1926-1928) nastawa z rzeźbami została sprowadzona do nowo wybudowanego kościoła w Piekielniku przez poprzedniego proboszcza Józefa Szmolko w latach 1882-1884 z Lipnicy Wielkiej. Święty Władysław jako król węgierski przedstawiany był zawsze w stroju monarchy z przynależnymi mu insygniami, takimi jak berło czy jabłko królewskie.

Bibliografia

Skorupa Andrzej, "Kościoły polskiej Orawy", Kraków 1997
Trajdos Tadeusz, "Piekielnik w epoce „starego kościoła”" , [w:] "Piekielnik na Orawie... niemal od zarania dziejów" , red.Hopciaś Zygmunt , Kraków 2019 , s. 7-54
Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Władysław", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wladyslaw-4

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności