Św. Stanisław Kostka

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Niepołomice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niepołomice
Parafia
Opieki Matki Boskiej
Tagi
Maksymilian Romańczyk malarstwo monumentalne malarstwo XX wieku sztuka XX wieku witraż
Miejsce przechowywania
kościół, okno w ścianie południowej
Identyfikator
DZIELO/09622
Kategoria
witraż
Czas powstania
1937 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
szkło barwione
Wymiary podstawowe
szerokość – 123 cm
wysokość – 380 cm
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Omawiany witraż został wykonany w 1937 roku w pracowni prowadzonej przez Maksymiliana Romańczyka przy ulicy św. Jana 30 w Krakowie. Jak można dowiedzieć się z inskrypcji umieszczonej w dolnej części witraża, dzieło zostało ufundowane przez młodzież męska z parafii Opieki Matki Boskiej w Zabierzowie Bocheńskim. Po przeciwnej stronie nawy znajduje się witraż o analogicznej kompozycji z medalionem mieszczącym przedstawienie św. Teresy z Lisieux ufundowanym przez młodzież żeńską z omawianej parafii. Witraże w zabierzowskiej świątyni uległy uszkodzeniu w 1945 roku w wyniku wybuchu składu amunicji w pobliskim Kłaju. Jak odnotowano w „Liber memorabilium” koszt napraw wyniósł 12 tysięcy złotych. W 1981 roku witraże zabezpieczono poprzez zamontowanie w każdym z okien dodatkowego przeszklenia.

Opis

Witraż w kształcie wydłużonego, stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. W centrum kompozycji medalion mieszczący popiersie św. Stanisława Kostki. Święty zwrócony w trzech czwartych w prawo. Twarz owalna, o regularnych rysach. Ręce na wysokości piersi złożone w geście modlitwy. Poniżej bukiet białych lilii. Święty Stanisław ubrany jest w czarną sutannę z białym kołnierzem. Wokół głowy jasnożółty nimb. W górnej części witrażu przedstawione winne grona na tle geometrycznej kompozycji w kolorach żółtym i czerwonym. W dolnej strefie witrażu inskrypcja „FUNDACJA / MŁODZIEŻY MĘSKIEJ R(OKU) P(AŃSKIEGO) 1937”. Tło kompozycji wypełnione motywem rombów w kolorach jasnożółtym i białym.

Zarys problematyki artystycznej

Zespół witraży wypełniający okna naw oraz prezbiterium kościoła w Zabierzowie Bocheńskim został wykonany w krakowskim Zakładzie Witrażów i Oszkleń Artystycznych Maksymiliana Romańczyka w latach 1937-1938. Historia tego przedsiębiorstwa sięga początku lat trzydziestych XX wieku. Bracia Maksymilian i Fryderyk Romańczykowie wcześniej byli zatrudnieni w firmie witrażowniczej S. G. Żeleński. Jednak na początku lat trzydziestych rozstali się z dotychczasowym pracodawcą i związali się z zakładem prowadzonym przez Jana Kusiaka, który od lat dwudziestych XX wieku dzierżawił dawną firmę szklarską Teodora Zajdzikowskiego (zał. 1880). Fryderyk Romańczyk w 1931 roku założył własną pracownię w Siemianowicach Śląskich. Jego brat natomiast w bliżej nieznanych okolicznościach przejął zakład od wspomnianego wyżej Jana Kusiaka. Jak uważa Danuta Czapczyńska-Kleczyńska, nastąpiło to w pierwszej połowie lat trzydziestych XX wieku, najpewniej do 1934 roku. Funkcjonująca pod auspicjami Maksymiliana Romańczyka firma działała do 1945 roku. Zakład wykonywał liczne zlecenia na terenie małopolski i województwa śląskiego, m.in. zespół witraży o tematyce eucharystycznej w prezbiterium kościoła św. Mikołaja w Rychwałdzie (1935), witraże w kościele św. Zygmunta w Żelichowie (1938), w kościele świętych Apostołów Piotra i Pawła w Mszance (1939). W 1937 roku pracownia Romańczyka wykonała bliżej nieokreślone prace w kościele parafialnym w Grybowie. W tym samym roku zaczęto również realizować zamówienie dla kościoła w Zabierzowie Bocheńskim. Część witraży została ukończona w 1937 roku, pozostałe powstały już w 1938 roku. Jak pisze Tomasz Szybisty: „stylistyka partii figuralnych w kompozycjach „Serce Jezusa" i „Serce Marii" w prezbiterium sięga jeszcze wyraźnie do rozwiązań dziewiętnastowiecznych (idealizowane typy postaci), które czytelne są także w pozostałych medalionach z wizerunkami świętych, jednak już w nieco bardziej zmodernizowanej redakcji, odwołującej się do malarstwa młodopolskiego i nurtów współczesnych (zastosowanie przeskalowanych motywów roślinnych oraz charakterystycznych pasowych teł). W niektórych witrażach, zwłaszcza, górnych partiach kompozycji „Św. Stanisław Kostka” i „Św. Teresa od Dzieciątka Jezus”, dochodzą również wyraźnie do głosy inspiracje art déco". Omawiany witraż stanowi przykład niezbyt skomplikowanej kompozycji o tematyce religijnej, jakie zakład Romańczyka wykonywał w drugiej połowie lat trzydziestych XX wieku, posługując się gotowymi rozwiązaniami ikonograficznymi i kompozycyjnymi. W medalionie przedstawiono św. Stanisława Kostkę.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Witraż został wykonany w 1937 roku w pracowni prowadzonej przez Maksymiliana Romańczyka przy ulicy św. Jana 30 w Krakowie. Dzieło zostało ufundowane przez młodzież męską z parafii Opieki Matki Boskiej w Zabierzowie Bocheńskim. W medalionie przedstawiono św. Stanisława Kostkę.

Bibliografia

Laskowski Andrzej, "Zespół witraży w kościele parafialnym w Mszance koło Gorlic. Przyczynek do dziejów witrażownictwa krakowskiego 2. ćwierci XX wieku" , „Analecta Cracoviensia” , s. 273-303
Natanek Piotr, "Informator Archidiecezji Krakowskiej 2000. Parafie i kościoły", Kraków 2000
Czapczyńska-Kleszczyńska Danuta, Szybisty Tomasz, "Korpus witraży z lat 1800-1945 w kościołach rzymskokatolickich metropolii krakowskiej i przemyskiej, t. 1: Archidiecezja Krakowska, dekanaty krakowskie", Kraków 2014
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Św. Stanisław Kostka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-stanislaw-kostka-11

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności