Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennej podstawie. Profilowany cokół o przekroju prostokąta o ściętych narożach, trzon o takim samym przekroju ujęty u góry i u dołu profilowanymi wałkami. Czara spłaszczona o przekroju czworoboku o ściętych narożach; z wylewem. Pola z płycinową dekoracją peudomaswerkową. Pokrywa drewniana o dekoracji analogicznej jak czara, zwieńczona pełnoplastyczną, rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa.
Zdjęcie nr 2: Chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennej podstawie. Profilowany cokół o przekroju prostokąta o ściętych narożach, trzon o takim samym przekroju ujęty u góry i u dołu profilowanymi wałkami. Czara spłaszczona o przekroju czworoboku o ściętych narożach; z wylewem. Pola z płycinową dekoracją peudomaswerkową. Pokrywa drewniana o dekoracji analogicznej jak czara, zwieńczona pełnoplastyczną, rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa.
Zdjęcie nr 3: Chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennej podstawie. Profilowany cokół o przekroju prostokąta o ściętych narożach, trzon o takim samym przekroju ujęty u góry i u dołu profilowanymi wałkami. Czara spłaszczona o przekroju czworoboku o ściętych narożach; z wylewem. Pola z płycinową dekoracją peudomaswerkową. Pokrywa drewniana o dekoracji analogicznej jak czara, zwieńczona pełnoplastyczną, rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa.
Zdjęcie nr 4: Chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennej podstawie. Profilowany cokół o przekroju prostokąta o ściętych narożach, trzon o takim samym przekroju ujęty u góry i u dołu profilowanymi wałkami. Czara spłaszczona o przekroju czworoboku o ściętych narożach; z wylewem. Pola z płycinową dekoracją peudomaswerkową. Pokrywa drewniana o dekoracji analogicznej jak czara, zwieńczona pełnoplastyczną, rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa.
Zdjęcie nr 5: Chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennej podstawie. Profilowany cokół o przekroju prostokąta o ściętych narożach, trzon o takim samym przekroju ujęty u góry i u dołu profilowanymi wałkami. Czara spłaszczona o przekroju czworoboku o ściętych narożach; z wylewem. Pola z płycinową dekoracją peudomaswerkową. Pokrywa drewniana o dekoracji analogicznej jak czara, zwieńczona pełnoplastyczną, rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa.

Chrzcielnica

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Niepołomice
Miejscowość
Zabierzów Bocheński
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niepołomice
Parafia
Opieki Matki Boskiej
Tagi
kamieniarka rzeźba XX wieku sztuka pierwszej połowy XX wieku sztuka XX wieku
Miejsce przechowywania
wnętrze kościoła
Identyfikator
DZIELO/09654
Kategoria
chrzcielnica
Czas powstania
1914 rok
Technika i materiał
piaskowiec, drewno rzeźbione; techniki kamieniarskie
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Kamienna chrzcielnica została sprawiona do zabierzowskiej świątyni w 1914 roku.

Opis

Chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennej podstawie. Profilowany cokół o przekroju prostokąta o ściętych narożach, trzon o takim samym przekroju ujęty u góry i u dołu profilowanymi wałkami. Czara spłaszczona o przekroju czworoboku o ściętych narożach; z wylewem. Pola z płycinową dekoracją peudomaswerkową. Pokrywa drewniana o dekoracji analogicznej jak czara, zwieńczona pełnoplastyczną, rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa.

Zarys problematyki artystycznej

Omawiana chrzcielnica powstała w 1914 roku, a pod względem form stylowych nawiązuje do neogotyku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Kamienna chrzcielnica z drewnianą pokrywą zwieńczoną pełnoplastyczną sceną Chrztu Chrystusa została sprawiona do zabierzowskiej świątyni w 1914 roku i reprezentuje styl neogotycki.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Natanek Piotr, "Informator Archidiecezji Krakowskiej 2000. Parafie i kościoły", Kraków 2000
Czapczyńska-Kleszczyńska Danuta, Szybisty Tomasz, "Korpus witraży z lat 1800-1945 w kościołach rzymskokatolickich metropolii krakowskiej i przemyskiej, t. 1: Archidiecezja Krakowska, dekanaty krakowskie", Kraków 2014
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną błękitnymi i jasnozielonymi trójkątami oraz ciemnoczerwonymi rombami. W polu ukośna krata wypełniona naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża umieszczony owalny medalion wsparty na girlandzie z kwitnących róż mieszczący frontalne przedstawienie Chrystusa przedstawionego w typie Dobrego Pasterza. Chrystus ujęty w popiersiu, ubrany w białą szatę z długimi rękawami oraz czerwony płaszcz spięty pod szyją złotą klamrą w kształcie czwórliścia. Na rękach trzyma białego baranka. Wokół głowy postaci widoczny nimb krzyżowy. Tło medalionu w kolorach zielonym, fioletowym i odcieniach niebieskiego. Powyżej prostokątne pole z napisem: "Fund[ator]: Fr[anciszek] Grodowski i Józef Łosiński / inwalidzi wojenni / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1938 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego".
witraż
Chrystus Dobry Pasterz
Zdjęcie nr 1: Kosz na rzucie ośmioboku ze ścianami o dekoracji w formie ostrołukowych płycin artykułowanymi pilastrami o kompozytowych kapitelach z podwieszonymi festonami. W dolnej części kosza ćwierćwałek dekorowany, złoconymi liscmi akantu. Kosz zwieńczony profilowanym, wydatnym gzymsem wyłamanym w osiach pilastrów. Na osi znajduje się nowsze lektorium zdobione kostkowaniem. Struktura malowana w odcieniu seledynowej zieleni z elementami koloru ciemnoczerwonego (trzony i kapitele pilastrów oraz ćwierćwałek), ornamentyka i załamania profili architektonicznych złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Wizerunek Chrystusa przybitego trzema gwoździami do krzyża. Ciało wyprostowane, o wyraźnie wyeksponowanej linii żeber i muskulaturze, długie i szczupłe ręce rozciągnięte powyżej głowy, nogi delikatnie ugięte w kolanach, prawe kolano powyżej lewego. Głowa pochylona na prawy bark. Twarz szczupła, oczy zamknięte, nos prosty. Włosy długie, ciemnobrązowe, lekko falowane opadające na prawe ramię postaci. Na twarzy ciemny zarost – krótka, ciemnobrązowa broda i wąsy. Na głowie złocona korona cierniowa. Biodra otacza krótkie, złote perizonium przewiązane w węzeł. W miejscach przebić gwoździami oraz na ranie w boku ślady krwi. Krzyż gładki, ciemnobrązowy, na górnej belce titulus w formie złoconego, wolutowego kartusza z napisem „INRI” (łac. Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum) na białym tle. Figura w pełni polichromowana, partie szat złocone.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna i w pełni polichromowana figura Ukrzyżowanego Chrystusa. Ciało Zbawiciela o nienaturalnych proporcjach z dużą głową oraz krótkimi ramionami. Chrystus został przedstawiony jako mężczyzna o długich, brązowych włosach opadających na ramiona w spiralnie skręconych lokach. Głowa postaci pochylona na prawe ramię. Oczy zamknięte, długi, prosty nos. Na głowie złocona korona cierniowa. Stopy przebite jednym gwoździem. Z dłoni, stóp oraz rany w boku płynie krew. Perizonium białe, krótkie luźno udrapowane wokół podwójnego, złoconego sznura zakończonego chwostami opadającymi wzdłuż prawego uda postaci.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Kościół na planie krzyża łacińskiego, jednonawowy, pięcioprzęsłowy, z transeptem i jednoprzęsłowym prezbiterium zakończonym wielobocznie. Ramiona transeptu jednoprzęsłowe, o wysokości nawy, zamknięte prostymi ścianami. W narożnikach pomiędzy prezbiterium i ramionami transeptu dwa prostokątne aneksy mieszczące zakrystię i skarbiec. Prezbiterium i ramiona transeptu oddzielone od nawy wydatnymi półfilarami przechodzącymi bezpośrednio w gurty sklepienne. Prezbiterium od absydy oddziela arkada tęczowa wsparta na dostawionych do węgarów kolumnach kompozytowych. Sklepienie nad skrzyżowaniem naw krzyżowe, nad pozostałymi przęsłami nawy kolebkowe o przekroju koszowym, nad ramionami transeptu krzyżowe (ostrołukowe), w absydzie ćwierćsferyczne z lunetami. Otwory okienne prostokątne, zamknięte półkoliście, rozglifione do wewnątrz; trzy pary w nawie, dwa na ścianach zamykających ramiona transeptu. Ponad oknami w transepcie dodatkowo po jednym okrągłym oknie wypełnionym rozetą. W prezbiterium okna w kształcie wydłużonego prostokąta o smukłych proporcjach zamkniętego półkoliście, pomiędzy nimi para regularnie rozmieszczonych okien owalnych. W zachodnim przęśle nawy murowany trójprzęsłowy chór muzyczny wsparty na parze ośmiobocznych filarów z cokołami, a pod ścianami na parze półfilarów. Balustrada o prostej dekoracji płycinowej. Podniebie chóru podzielone belkami na trzy kasetony, pośrodku których kwadratowe płyciny. Fasada kościoła dwukondygnacyjna, trójosiowa przechodząca w czworoboczną wieżę. Ściany rozczłonkowane lizenami, kondygnacje oddzielone profilowanym gzymsem. W części środkowej wejście zamknięte łukiem półkolistym, z dwuspadowym drewnianym daszkiem, wyżej prostokątne okno zamknięte półkoliście. W polach bocznych mniejsze, prostokątne okna zamknięte półkoliście. Wieża o narożach ujętych lizenami, podtrzymującymi gzyms, nakryta ozdobnym zwieńczeniem z czterema wieżyczkami w narożach, pomiędzy którymi trójkątne szczyciki nad oknami i ostrosłupowy hełm zakończony krzyżem. Ściany boczne nawy i transeptu ujęte uskokowymi przyporami. Ściany zamykające ramiona transeptu podzielone na dwie strefy, z których dolna ujęta lizenami, górna wypełniona oknem w ozdobnym obramieniu. Dachy dwuspadowe, kryte dachówką. Na skrzyżowaniu naw wieloboczna, drewniana wieżyczka na sygnaturkę nakryta ostrosłupowym hełmem pokrytym blachą.
kościół
Kościół Opieki Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną i częściowo złoconą ramą. W centrum kompozycji postać Chrystusa zwróconego frontalnie, który lewą ręką dotyka rany na piersi, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Postać ubrana jest w białą szatę o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Z boku wydobywają się dwie wiązki promieni czerwona i niebieska. Wokół głowy widoczny świetlisty nimb. Jezus stoi na obłokach. Tło obrazu jednolicie ciemnoszare. U dołu obrazu banderola z napisem „JEZU UFAM TOBIE”.
obraz
Jezu Ufam Tobie

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne figury siedzących na odcinkach przyczółka aniołów trzymających w ręku liście palmowe. Postacie półnagie, przepasane złoconą tkaniną. Na plecach duże, złocone, rozłożone skrzydła. Twarze pełne, włosy krótkie. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Szaty, skrzydła i liście złocone.
rzeźba
Dwa anioły w zwieńczeniu
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte grubą ramą, dekorowaną po wewnętrznej stronie maswerkiem. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / STANISŁAWIE ŁUBIEŃSKIEJ / ZGASŁEJ W WIOŚNIE ŻYCIA w STRYSZOWIE, / UKOCHANEJ i NAJLEPSZEJ CÓRCE i SIOSTRZE, / PRAWDZIWEJ CHRZEŚCIJANCE, / STAWIAJĄ TĘ TABLICE RODZICE I RODZEŃSTWO / Z PROŚBĄ O MODLITWĘ ZA JEJ DUSZĘ.”
płyta nagrobna
Epitafium Stanisławy Łubieńskiej
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednokondygnacyjna, trójosiowa. Ołtarz kamienny, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Mensa kamienna, silnie wysunięta, podtrzymywana przez dwie kamienne kolumienki. Antepedium podzielone na trzy kwadratowe pola z płycinami, w środkowej wysuniętej do przodu medalion z monogramem IHS w polu. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, obitej fakturowaną blachą, od frontu ujęte parą kolumienek. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta, dwuskrzydłowe z trybowanym przedstawieniem kielicha z unoszącą się Hostią w glorii, adorowaną przez dwa klęczące anioły. Tron do wystawiania monstrancji w formie baldachimu podtrzymywanego przez cztery kolumienki oraz z zabudowaną ścianką tylną dekorowaną rytym wzorem z czteroliści i medalionu z monogramem IHS w glorii podtrzymywanym przez parę unoszących się aniołów. Baldachim w formie dwuspadowego daszku zwieńczonego pseudowieżyczką z krzyżem; od frontu zamknięty wimpergą. Nastawa ołtarzowa ustawiona na dwustrefowym cokole z predellą dekorowaną blendami. Osie wydzielone czterema kolumnami dźwigającymi pinakle. Oś środkowa, najszersza ujęta dwiema dwustrefowymi płytkimi niszami zakończonymi trójlistnie z półpełnymi figurkami świętych: Dominika i Izydora po prawej oraz Ambrożego i Jacka po lewej; zwieńczona wimpergą, flankowaną przez dwie figurki aniołków nakryte baldachimami w formie sterczyn. W polu nisza w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem trójlistnym z płaskorzeźbionym przedstawieniem Trójcy Świętej. Osie boczne z niszami w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z figurami św. Wojciecha (po lewej) i św. Stanisława (po prawej), zamknięte dwiema wimpergami ze sterczynami oraz jednospadowym daszkiem z ażurową wieżyczką. Zwieńczenie w formie ażurowej wieżyczki z figurką św. Józefa z Dzieciątkiem, zakończonej dużą sterczyną z krzyżem dekorowaną żabkami. Struktura w kolorze naturalnego drewna, profile i ornamentyka złocone, tło pola środkowego w kolorze błękitnym, detale zielone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa drewniana w kształcie prostopadłościennej skrzyni z narożami lekko wysuniętymi przed jej lico. Antependium drewniane z umieszczoną w centrum prostokątną płyciną z płaskorzeźbioną sceną Ostatniej Wieczerzy według Leonarda da Vinci. Po bokach po dwie mniejsze płyciny w kształcie prostokąta stojącego wypełnione płaskorzeźbioną, złoconą dekoracją z winnym gronem, kłosami, kwiatami oraz muszlą palmetową. Tabernakulum w kształcie prostopadłościennej, obitej metalową blachą skrzynki, dwudrzwiowe. Na drzwiczkach odlewana dekoracja z kłosów i winnych gron, powyżej gorejące serce. Tabernakulum ujęte drewnianym tronem wystawienia w formie ażurowej kolumnady na planie półkola. Zwieńczone ażurowymi wolutami tworzącymi formę baldachimu. U szczytu korona zamknięta, u jej podstawy Baranek Apokaliptyczny. Retabulum ustawione na wysokim cokole z bokami zwróconymi pod kątem 45 stopni, zwieńczonym wydatnym profilowanym gzymsem. Na ścianach cokołów uskrzydlone główki aniołów z podwieszonym ornamentem o motywach cęgowych i roślinnych. Kondygnacja flankowana jest parą kolumn podtrzymujących niepełne belkowanie. Kolumny o kapitelach kompozytowych, marmoryzowanych trzonach, z nałożoną do połowy dekoracją w formie ornamentalnej wici roślinnej złożonej z motywów akantu, rocaille'u, palmety i ornamentu cęgowego. Na gzymsie fragmenty przerwanego trójkątnego przyczółka, na których siedzą pełnoplastyczne figury aniołków. Pole główne ołtarza o lekko zaoblonych narożach, w jego centrum złocona, profilowana rama w otoku z cierniowej korony, o kształcie prostokąta stojącego zakończonego półkoliście. Pośrodku obraz Matki Boskiej Częstochowskiej oraz obraz Ukrzyżowanie na zasuwie, ponad którym umieszczona jest płaskorzeźba Boga Ojca. Powyżej, na osi ołtarza złocona korona z krzyżykiem. Zwieńczenie ujęte jest kolumnami analogicznymi jak w kondygnacji dźwigającymi niepełne, przełamane na osi podpór belkowanie o linii wklęsło-wypukłej. W polu promienista gloria z gołębicą Ducha Świętego na tle obłoków. Po bokach zwieńczenia znajdują się spływy wolutowe dekorowane kwiatami. U szczytu krzyż wyrastający z palmety. Ołtarz malowany na kolor brązowy, złocenia w partiach profili elementów architektonicznych i ornamentów złocone, detale srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. W centrum przedstawiona grupa klęczących postaci, anioła i św. Stanisława Kostki oraz aniołka. Święty ukazany w prawej części obrazu, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z rękami skrzyżowanymi na piersi, przyjmuje Komunię Świętą od anioła. Twarz ma młodzieńczą, o dużych, ciemnych oczach, skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną krótkimi, ciemnymi włosami. Ubrany jest czarną sutannę z białym kołnierzykiem. Przed nim, w lewej części obrazu, na obłoku unosi się anioł, zwrócony profilem w lewo, w wyciągniętych ku świętemu dłoniach trzyma hostię i patenę. Anioł o młodzieńczej twarzy, dużych, ciemnych oczach, skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okolonej długimi, jasnymi włosami opadającymi na plecy. Ubrany jest w obszerną, białą tunikę przepasaną w talii. Jego skrzydła w kolorze różowo-brązowym są złożone na plecach. Poniżej anioła, w lewej części obrazu aniołek ukazany jako dziecko, klęczy na prawe kolano, zwrócony jest w trzech czwartych w prawo. W lewej, ugiętej ręce trzyma długą, zapaloną święcę opartą o ziemię, w prawej opuszczonej dzwonek. Aniołek o pełnej twarzy, dużych, ciemnych oczach, skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okolonej krótkimi, ciemnymi włosami, z grzywką. Ubrany jest w jasnoróżową, luźną tunikę, odsłaniającą prawe ramię oraz jasnoczerwony płaszcz przewiązany przez lewe ramię i wokół postaci. Skrzydła ma niewielkie, niebieskie, złożone na plecach. W dolnej części obrazu ukazana podłoga z kamiennych płyt. Przed świętym leży książka, laska i różaniec. Postacie ukazane na tle biało-szarych obłoków, rozjaśnionych na żółto w środkowej części obrazu, z trzema uskrzydlonymi główkami anielskimi w górnej partii. W prawym dolnym rogu sygnatura „B(olesław) Rutkowski / r(oku) p(ańskiego) 1914”.
obraz
Komunia anielska św. Stanisława Kostki
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w złoconej, profilowanej ramie. Na nim postać Chrystusa ukazanego w ujęciu do kolan, stojącego centralnie, z głową przechyloną w stronę lewego barku, sercem w lewej dłoni i wskazując na nie prawą. Głowa zwrócona w lewo, wzrok skierowany na widza nos prosty, usta wąskie; twarz okala bujny, ciemnobrązowy zarost, falowane włosy opadają na ramiona i plecy. Wokół głowy świetlisty nimb. Chrystus jest ubrany w czerwoną tunikę z długimi rękawami i granatowy, podbity bielą płaszcz lamowany złotem, który przerzucony jest przez prawy bark. Trzymane w dłoni serce jest otoczone koroną cierniową, zwieńczone płomieniem i krzyżem łacińskim, otacza je jasna gloria promienista. Tło jednolite, ciemne.
obraz
Najświętsze Serce Jezusa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Na okrągłej podstawie, częściowo wmurowanej w ścianę oraz prostopadłościennym cokole niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na kwadratowej podstawie data: „A(NNO) D(OMINI) 1707”. Pokrywa w kształcie smukłej półkopuły, ośmiopolowa, z żebrami. W polach między żebrami dekoracja z ornamentu małżowinowego. Latarnia ośmioboczna z profilowanym cokołem i gzymsem. Na latarni jajowata kula z toczonym daszkiem zwieńczonym guzem w kształcie zbliżonym do szyszki. Żebra kopuły, elementy dekoracyjne i ornamenty złocone. Tła i ściany latarni polichromowane, ciemnozielone.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Na niskiej prostopadłościennej podstawie, niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na trzonie ryty kartusz z godłem herbu Zadora pod kapeluszem z sześcioma chwostami po każdej ze stron, w trzech rzędach. Pokrywa w formie korony zamkniętej, z sześcioma kabłąkami złączonymi kulą i krzyżem; obręcz i kabłąki z malowanymi rautami i kaboszonami imitującymi kamienie jubilerskie. Wewnątrz korony grupa rzeźbiarska: Chrystus w Jordanie, z rękoma w geście modlitwy i św. Jan Chrzciciel polewający wodą głowę Jezusa.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Stopa na rzucie koła, na cokole; trzon profilowany, nodus tralkowy, ujęty pierścieniami. Czara półkulista z wywiniętą krawędzią. Pokrywa w formie korony zamkniętej, z czterema kabłąkami połączonymi kulą z krzyżem. Dno korony z uchwytem i datą: 1786 R.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica gotycka w kształcie kielicha. Posiada kolistą stopę, która przechodzi w stożkowato zwężającą się tuleję z wydatnym wałkiem w połowie wysokości. Czara dołem lekko zaokrąglona, rozchylająca się ku górze. Płaszcz dekorowany u dołu i poniżej górnej krawędzi wąskimi pasami z minuskułowymi napisami, przedzielone motywem lilii: MARIA ROSA ROT HIS UNS, ANNO DOMINI 1462. Pomiędzy nimi rozmieszczone są na obwodzie cztery plakietki przedstawiające trójpostaciową Grupę Ukrzyżowania oraz frontalny wizerunek księcia zatorskiego Wacława w całej postaci. W prawej ręce trzyma włócznię, lewą dłoń opiera na tarczy z orłem. Twarz okala broda zakończona w szpic oraz długie i sfalowane włosy. Głowę wieńczy niewysoka książęca mitra. Ubrany jest w długi płaszcz narzucony na późnogotycka zbroję. Drewniana pokrywa chrzcielnicy została dodana wtórnie.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnicą ustawiona na niskiej podstawie na planie kwadratu. Płaszcz stopy na planie ośmioboku, zwężający się ku górze, zamknięty profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Trzon o przekroju ośmiobocznym. Czara o przekroju ośmiobocznym, wypukła, z wywiniętym brzegiem, w dolnej części dekorowana imitacją puklowania.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica usytuowana na postumencie na rzucie półkolistym i schodkowej, kwadratowej płycie. Jej trzon w typie gruszkowym dźwiga puklowaną, półkulistą czarę z profilowanym, ćwierćkolistym w przekroju wylewem. Pokrywa drewniana, bogato profilowana, malowana na czarno, zwieńczona złoconą kulą z krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-75

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności