Kościół pw. Opieki Matki Boskiej w Kamieniu jest budowlą powstałą w latach 1924-1927. Wyposażenie świątyni poza kilkoma elementami przeniesionymi do obecnej budowli ze starszej kaplicy, która służyła kamieńskim parafianom za tymczasowy kościół do 1923 roku, powstało głównie w drugiej ćwierci XX wieku. Omawiana ambona stanowi część większego zespołu elementów wyposażenia kościelnego, których wykonanie pod koniec lat trzydziestych XX wieku zlecono należącej do rodziny Czartoryskich Fabryce Wyrobów Alabastrowych „Żórawno” z Żórawna nad Dniestrem (obecnie na terenie Ukrainy). We wspomnianej fabryce w latach 1937-1939 wykonano dla kościoła w Kamieniu ołtarz główny oraz dwa ołtarze boczne, chrzcielnicę i omawianą ambonę oraz nieistniejącą już balustradę oddzielającą prezbiterium od nawy (usunięta w 1979 roku). Wszystkie elementy wykonano z szarego alabastru o charakterystycznym siwym zabarwieniu. Omawiana ambona w 1939 roku zastąpiła tymczasową, drewnianą kazalnicę, która dodatkowo była wyłożona kolorową tapetą.
Ambona przyścienna dostępna od strony zakrystii przez kamienny portal o wykroju prostokątnym. Kosz na rzucie połowy ośmioboku wsparty na dwóch kolumnach. Ściany proste, gładkie wyłożone alabastrem, w dolnej części profilowanie, w górnej prosty gzyms wykonany z ciemniejszego kamienia. Kolumny o gładkich, nieco ciemniejszych od struktury ambony trzonach i impostowych kapitelach, wsparte na wspólnej, prostopadłościennej podstawie. W zaplecku portal o prostym, kamiennym obramieniu; w nadprożu płaskorzeźbiony medalion z przedstawieniem gołębicy Ducha Świętego. Drzwi drewniane, polichromowane z efektem marmoryzacji.
Jak już wspomniano, kościół w Kamieniu jest budowlą powstałą w latach 1924-1927, według projektu warszawskiego architekta Zdzisława Mączyńskiego. Architektura świątyni łączy w sobie różne cechy stylowe: głównie neogotyk z elementami neobarokowymi, a wyposażenie to głównie dzieła powstałe w drugiej ćwierci XX wieku. Do najstarszych elementów wystroju świątyni należą obiekty przeniesione z kaplicy stojącej do 1923 roku na miejscu obecnego kościoła. Zaliczają się do nich obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z przełomu XVI i XVII wieku w ołtarzu głównym i barokowe obrazy przedstawiające Zaśnięcie i Pogrzeb Marii. Na szczególną uwagę zasługuje cenny zespół alabastrowych ołtarzy wraz z chrzcielnicą i omawianą amboną o cechach neoromańskich. Jak już zaznaczono, obiekty te zostały wykonane w latach 1937-1939 w Fabryce Wyrobów Alabastrowych „Żórawno” w Żórawnie. Zakłady w Żórawnie należały do Kazimierza Jerzego Czartoryskiego i przed drugą wojną światową stanowiły ważny ośrodek specjalizujący się projektowaniu i produkcji elementów wyposażenia wnętrz, w tym sakralnych, sporządzonych z wydobywanego w okolicy szarego alabastru. Fabryka ta wykonywała elementy wyposażenia wnętrz, w tym realizowała liczne projekty elementów wyposażenia kościelnego ołtarzy, ambon, świeczników czy balustrad i okładzin ściennych. Z alabastru żórawieńskiego wykonane są np. elementy wyposażenia kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny przy ulicy Rakowickiej w Krakowie (ołtarze projektu Józefa Szostakiewicza) czy rzeszowskiego kościoła pw. Chrystusa Króla.
Dobry.
Omawiana ambona stanowi część większego zespołu elementów wyposażenia kościelnego, których wykonanie pod koniec lat trzydziestych XX wieku zlecono należącej do rodziny Czartoryskich Fabryce Wyrobów Alabastrowych „Żórawno” z Żórawna nad Dniestrem (obecnie na terenie Ukrainy). We wspomnianej fabryce w latach 1937-1939 wykonano dla kościoła w Kamieniu neoromański ołtarz główny oraz dwa ołtarze boczne, chrzcielnicę i omawianą ambonę oraz nieistniejącą już balustradę oddzielającą prezbiterium od nawy (usunięta w 1979 roku).
Justyna Kuska, "Ambona", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ambona-25