Jezu Ufam Tobie
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną i częściowo złoconą ramą. W centrum kompozycji postać Chrystusa zwróconego frontalnie, który lewą ręką dotyka rany na piersi, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Postać ubrana jest w białą szatę o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Z boku wydobywają się dwie wiązki promieni czerwona i niebieska. Wokół głowy widoczny świetlisty nimb. Jezus stoi na obłokach. Tło obrazu jednolicie ciemnoszare. U dołu obrazu banderola z napisem „JEZU UFAM TOBIE”.

Jezu Ufam Tobie

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Niepołomice
Miejscowość
Zabierzów Bocheński
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niepołomice
Parafia
Opieki Matki Boskiej
Tagi
ikonografia chrystologiczna malarstwo religijne malarstwo XX wieku sztuka XX wieku
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny
Identyfikator
DZIELO/09641
Kategoria
obraz
Czas powstania
1989 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Obraz „Jezu Ufam Tobie” umieszczony w polu głównym ołtarza Miłosierdzia Bożego w zabierzowskim kościele został namalowany w 1989 roku i jest współczesny nastawie, w której go umieszczono.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną i częściowo złoconą ramą. W centrum kompozycji postać Chrystusa zwróconego frontalnie, który lewą ręką dotyka rany na piersi, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Postać ubrana jest w białą szatę o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Z boku wydobywają się dwie wiązki promieni czerwona i niebieska. Wokół głowy widoczny świetlisty nimb. Jezus stoi na obłokach. Tło obrazu jednolicie ciemnoszare. U dołu obrazu banderola z napisem „JEZU UFAM TOBIE”.

Zarys problematyki artystycznej

Omawiany obraz to współczesna kopia obrazu „Jezu Ufam Tobie” namalowanego w 1944 roku przez Adolfa Hyłę, według wizji siostry Faustyny Kowalskiej. Adolf Hyła – krakowski malarz specjalizował się przede wszystkim w malarstwie o tematyce religijnej. Największą popularność przyniosło artyście dzieło zatytułowane „Boże Miłosierdzie”, które powstało na podstawie objawień Faustyny Kowalskiej. Artysta powtórzył ten temat kilkaset razy, tworząc dzieła o tej samej tematyce do kościołów na terenie całej Polski i zagranicą. Obecnie reprodukcja obrazu Hyły lub jego kopii to jedno z najpopularniejszych przedstawień dewocyjnych w Polsce jak i na świecie.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz Miłosierdzia Bożego w zabierzowskiej świątyni powstał w 1989 roku. W polu głównym mieści się współczesny nastawie obraz „Jezu Ufam Tobie” namalowany według obrazu o tym samym temacie autorstwa Adolfa Hyły, powstałego w oparciu o wizję siostry Faustyny Kowalskiej w 1944 roku.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Natanek Piotr, "Informator Archidiecezji Krakowskiej. Parafie i Kościoły", 2010
Czapczyńska-Kleszczyńska Danuta, Szybisty Tomasz, "Korpus witraży z lat 1800-1945 w kościołach rzymskokatolickich metropolii krakowskiej i przemyskiej, t. 1: Archidiecezja Krakowska, dekanaty krakowskie", Kraków 2014
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną błękitnymi i jasnozielonymi trójkątami oraz ciemnoczerwonymi rombami. W polu ukośna krata wypełniona naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża umieszczony owalny medalion wsparty na girlandzie z kwitnących róż mieszczący frontalne przedstawienie Chrystusa przedstawionego w typie Dobrego Pasterza. Chrystus ujęty w popiersiu, ubrany w białą szatę z długimi rękawami oraz czerwony płaszcz spięty pod szyją złotą klamrą w kształcie czwórliścia. Na rękach trzyma białego baranka. Wokół głowy postaci widoczny nimb krzyżowy. Tło medalionu w kolorach zielonym, fioletowym i odcieniach niebieskiego. Powyżej prostokątne pole z napisem: "Fund[ator]: Fr[anciszek] Grodowski i Józef Łosiński / inwalidzi wojenni / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1938 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego".
witraż
Chrystus Dobry Pasterz
Zdjęcie nr 1: Kosz na rzucie ośmioboku ze ścianami o dekoracji w formie ostrołukowych płycin artykułowanymi pilastrami o kompozytowych kapitelach z podwieszonymi festonami. W dolnej części kosza ćwierćwałek dekorowany, złoconymi liscmi akantu. Kosz zwieńczony profilowanym, wydatnym gzymsem wyłamanym w osiach pilastrów. Na osi znajduje się nowsze lektorium zdobione kostkowaniem. Struktura malowana w odcieniu seledynowej zieleni z elementami koloru ciemnoczerwonego (trzony i kapitele pilastrów oraz ćwierćwałek), ornamentyka i załamania profili architektonicznych złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennej podstawie. Profilowany cokół o przekroju prostokąta o ściętych narożach, trzon o takim samym przekroju ujęty u góry i u dołu profilowanymi wałkami. Czara spłaszczona o przekroju czworoboku o ściętych narożach; z wylewem. Pola z płycinową dekoracją peudomaswerkową. Pokrywa drewniana o dekoracji analogicznej jak czara, zwieńczona pełnoplastyczną, rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Wizerunek Chrystusa przybitego trzema gwoździami do krzyża. Ciało wyprostowane, o wyraźnie wyeksponowanej linii żeber i muskulaturze, długie i szczupłe ręce rozciągnięte powyżej głowy, nogi delikatnie ugięte w kolanach, prawe kolano powyżej lewego. Głowa pochylona na prawy bark. Twarz szczupła, oczy zamknięte, nos prosty. Włosy długie, ciemnobrązowe, lekko falowane opadające na prawe ramię postaci. Na twarzy ciemny zarost – krótka, ciemnobrązowa broda i wąsy. Na głowie złocona korona cierniowa. Biodra otacza krótkie, złote perizonium przewiązane w węzeł. W miejscach przebić gwoździami oraz na ranie w boku ślady krwi. Krzyż gładki, ciemnobrązowy, na górnej belce titulus w formie złoconego, wolutowego kartusza z napisem „INRI” (łac. Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum) na białym tle. Figura w pełni polichromowana, partie szat złocone.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna i w pełni polichromowana figura Ukrzyżowanego Chrystusa. Ciało Zbawiciela o nienaturalnych proporcjach z dużą głową oraz krótkimi ramionami. Chrystus został przedstawiony jako mężczyzna o długich, brązowych włosach opadających na ramiona w spiralnie skręconych lokach. Głowa postaci pochylona na prawe ramię. Oczy zamknięte, długi, prosty nos. Na głowie złocona korona cierniowa. Stopy przebite jednym gwoździem. Z dłoni, stóp oraz rany w boku płynie krew. Perizonium białe, krótkie luźno udrapowane wokół podwójnego, złoconego sznura zakończonego chwostami opadającymi wzdłuż prawego uda postaci.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Kościół na planie krzyża łacińskiego, jednonawowy, pięcioprzęsłowy, z transeptem i jednoprzęsłowym prezbiterium zakończonym wielobocznie. Ramiona transeptu jednoprzęsłowe, o wysokości nawy, zamknięte prostymi ścianami. W narożnikach pomiędzy prezbiterium i ramionami transeptu dwa prostokątne aneksy mieszczące zakrystię i skarbiec. Prezbiterium i ramiona transeptu oddzielone od nawy wydatnymi półfilarami przechodzącymi bezpośrednio w gurty sklepienne. Prezbiterium od absydy oddziela arkada tęczowa wsparta na dostawionych do węgarów kolumnach kompozytowych. Sklepienie nad skrzyżowaniem naw krzyżowe, nad pozostałymi przęsłami nawy kolebkowe o przekroju koszowym, nad ramionami transeptu krzyżowe (ostrołukowe), w absydzie ćwierćsferyczne z lunetami. Otwory okienne prostokątne, zamknięte półkoliście, rozglifione do wewnątrz; trzy pary w nawie, dwa na ścianach zamykających ramiona transeptu. Ponad oknami w transepcie dodatkowo po jednym okrągłym oknie wypełnionym rozetą. W prezbiterium okna w kształcie wydłużonego prostokąta o smukłych proporcjach zamkniętego półkoliście, pomiędzy nimi para regularnie rozmieszczonych okien owalnych. W zachodnim przęśle nawy murowany trójprzęsłowy chór muzyczny wsparty na parze ośmiobocznych filarów z cokołami, a pod ścianami na parze półfilarów. Balustrada o prostej dekoracji płycinowej. Podniebie chóru podzielone belkami na trzy kasetony, pośrodku których kwadratowe płyciny. Fasada kościoła dwukondygnacyjna, trójosiowa przechodząca w czworoboczną wieżę. Ściany rozczłonkowane lizenami, kondygnacje oddzielone profilowanym gzymsem. W części środkowej wejście zamknięte łukiem półkolistym, z dwuspadowym drewnianym daszkiem, wyżej prostokątne okno zamknięte półkoliście. W polach bocznych mniejsze, prostokątne okna zamknięte półkoliście. Wieża o narożach ujętych lizenami, podtrzymującymi gzyms, nakryta ozdobnym zwieńczeniem z czterema wieżyczkami w narożach, pomiędzy którymi trójkątne szczyciki nad oknami i ostrosłupowy hełm zakończony krzyżem. Ściany boczne nawy i transeptu ujęte uskokowymi przyporami. Ściany zamykające ramiona transeptu podzielone na dwie strefy, z których dolna ujęta lizenami, górna wypełniona oknem w ozdobnym obramieniu. Dachy dwuspadowe, kryte dachówką. Na skrzyżowaniu naw wieloboczna, drewniana wieżyczka na sygnaturkę nakryta ostrosłupowym hełmem pokrytym blachą.
kościół
Kościół Opieki Najświętszej Marii Panny

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym . W centrum rozgrywająca się we wnetrzu scena, w której św. Franciszek na obłokach ukazuje się klęczącemu bratu Kosibie. Po lewej stronie stoi św. Franciszek wyciągający ręce w stronę brata Alojzego. Spogląda na niego, ma ciemne oczy, prosty nos, wąskie usta, ciemnobrązową brodę i takiego koloru włosy z wycięta tonsurą; głowę otacza nimb. Ubrany jest w habit przewiązany w pasie sznurem. Brak Kosiba klęczy bliżej widza, został ukazany z profilu, ręce wznosi w stronę św. Franciszka. Twarz o cechach portretowych, oczy ciemne, nos prosty, usta wąskie, głowa niemal łysa. Jest brany w habit franciszkański przepasany sznurkiem, z przywiązanym różańcem. W tle krucyfiks oraz kosz z kwitnącymi kwiatami lilii zawieszone na zielonej ścianie. Scenę otacza bordiura wypełniona w górnej części wspartym na głowicach łukiem z przecinających się półkoli, półokrągłymi, żółtymi elementami na tle zieleni po bokach oraz rozetami w dolnej partii. Między nimi napis „W 50-TĄ ROCZNICĘ NADZIN DLA NIEBA / BRATA ALOJZEGO-KOSIBY 1989”. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółci oraz zieleni.
witraż
Brat Alojzy Kosiba
Zdjęcie nr 1: Ołtarz o formach architektonicznych, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem i akantowymi uszami wzbogaconymi o motywy kwiatowe. Mensa kamienna w formie stołu wspartego na dwóch filarach, umieszczona na dwustopniowym podwyższeniu. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum ujęte złoconymi kolumienkami oraz zwieńczone złoconym, profilowanym gzymsem. Na drzwiczkach prostokątna płycina zwieńczona łukiem wklęsło-wypukłym. Nastawa drewniana ustawiona na cokole o dekoracji płycinowej, ujęta kanelowanymi pilastrami z kompozytowymi kapitelami z motywem podwieszonej kampanuli. W prostokątnym polu ołtarza obraz „Jezu Ufam Tobie” w złoconej i profilowanej ramie. Podpory dźwigają niepełne belkowanie z wydatnym gzymsem wyłamanym na osi pilastrów. Zwieńczenie prostokątne zamknięte profilowanym gzymsem o lini wklęsło-wypukłej, ujęte po bokach spływami wolutowymi. W polu zwieńczenia obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wyniesionym mieszczący wizerunek św. Barbary. Całość ołtarza zwieńczona glorią promienistą z Okiem Opatrzności na czerwonym tle, ujętym medalionem utworzonym ze srebrzonych obłoków. Struktura ołtarza malowana w odcieniach beżu, detal ramy obrazu w polu głównym nastawy w kolorze czerwonym. Ornamentyka oraz załamania profili architektonicznych złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem wyniesionym. W centrum kompozycji, na jednolitym, ciemnym tle półpostaciowe, frontalne przedstawienie św. Barbary z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Święta została ukazana jako młoda, ciemnowłosa kobieta o jasnej karnacji. Oczy skierowane ku górze, na głowie złota korona. Wokół niej świetlisty nimb. Postać w prawej ręce uniesionej na wysokość piersi trzyma kielich z hostią, lewą, ugięta w łokciu wspiera na głowicy miecza. Święta Barbara ubrana jest w jasnoniebieską suknię z długimi rękawami przewiązaną w pasie złotym sznurem oraz ciemnoczerwony płaszcz z szeroką, złotą lamówką. Podbicie płaszcza również w kolorze złotym.
obraz
Św. Barbara
Zdjęcie nr 1: Na zewnętrznej stronie prezbiterium znajduje się ogrójec, który zamknięty jest trzema ścianami, otwarty od frontu i przegrodzony balustradą, zamknięty od góry zadaszeniem. Na północnej i południowej ścianie znajdują się po trzy pola w malowanych prześwitach, dwa dolne wypełniają sceny męki Chrystusa, w najwyższych przedstawiono zachmurzone niebo. Scena główna znajduje się na wschodniej ścianie prezbiterium i złożona jest z rzeźbionego krucyfiksu oraz malowanego tła. Cykl przedstawień męki Pańskiej rozpoczyna się na ścianie południowej. Scena pierwsza cyklu – Modlitwa w Ogrójcu, usytuowana jest w środkowym polu ściany. Ilustruje klęczącego na tle pejzażu przed skałą Chrystusa, przed którym w promieniach światła unosi się anioł trzymający kielich. W prawej części przedstawienia, w tle ukazani są dwaj śpiący apostołowie. Scena druga, Biczowanie, usytuowana jest w najniższym polu ściany południowej, przedstawia wnętrze z kamiennymi ścianami. W jej prawej części znajduje się na wpół leżący i oparty o słup Chrystus ze związanymi rękami, przepasany czerwoną szatą z koroną cierniową na głowie. W lewej części przedstawiony jest oprawca, ukazany tyłem, opierający się lewą nogą o ciało Jezusa i zamachujący się na niego biczem. Kolejne przedstawienia z cyklu znajdują się na północnej ścianie. Kontynuuje go trzecia scena – Koronowanie cierniem, znajdująca się w najniższym polu. Ukazuje wnętrze z niebieską kotarą w tle, w lewej części przedstawiony jest siedzący frontalnie Chrystus w czerwonym płaszczu, za nim zaś mężczyzna, nakładający na jego głowę koronę cierniową. W prawej części na pierwszym planie znajdują się mężczyźni naigrywający się z Jezusa i składający mu pokłon, z tyłu postać żołnierza. Scena czwarta to Droga Krzyżowa, usytuowana jest w środkowym polu ściany północnej. Ilustruje upadek Chrystusa niosącego krzyż i Szymona Cyrenejczyka, który pomaga mu go podnieść. W tle pejzaż z tłumem ludzi i żołnierzami. Scena główna przedstawia Ukrzyżowanie z Marią i św. Janem. W centrum znajduje się krzyż z figurą umarłego Chrystusa na tle malowanego pustynno-górzystego pejzażu z Jerozolimą oraz ze skłębionym żółto-błękitnym niebem. Po lewej stronie krzyża Matka Boska zwrócona w trzech czwartych w prawo, lewą ręką wskazuje na krzyż, prawą składa na piersi. Ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz narzucony na głowę. Po prawej stronie krzyża św. Jan ukazany z profilu, prawą nogą oparty o skałę, wznosi ku górze splecione dłonie w geście rozpaczy. Ubrany w zieloną suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz. Wnętrze kapliczki pomalowane jest na kolor jasnozielony.
polichromia ścienna
Sceny Męki Pańskiej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron Najświetsze Serce Jezusa

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego owalu. W centrum kompozycji Dzieciątko Jezus stojące na monogramie IHS, które lewą ręką przytrzymuje krzyż, a prawą, uniesioną do góry błogosławi. Ma okrągłą twarz i krótkie, jasne włosy, skośnie przez pierś i między nogami biegnie biało-czerwona szarfa, która rozwiewa się za jego plecami. Poniżej monogramu serce Jezusa otoczone koroną cierniową, z płomieniami. Przedstawienie adorowane przez dwa, symetrycznie klęczące anioły z kadzielnicami w rękach. Anioł z prawej strony spogląda w dół, anioł z lewej unosi wzrok w kierunku serca. Oba ubrane są w białe suknie z dużym dekoltem, o szerokich rękawach spiętych złotymi klamrami na wysokości łokci oraz ramion. Każdy ma narzucony niebieski płaszcz i rozpostarte, tonące w mroku skrzydła. Tło wypełniają skłębione chmury w złotobrunatnym odcieniu, które rozjaśniają się za postacią Dzieciątka.
obraz

Adoracja Imienia Jezus

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przedstawiająca stojące na profilowanej podstawie Dzieciątko Jezus. Wzrok skierowany przed siebie, nos mały, prosty, usta pełne, kości policzkowe wydatne. Włosy brązowe, na głowie bordowa, zamknięta korona ze złotymi elementami. Prawa ręka wyciągnięta w geście błogosławieństwa, w lewej królewskie jabłko. Tunika biała z długimi rękawami, zdobiona monogramem IHS z promieniami na piersi, wicią kwiatową oraz złotą lamówką. Płaszcz bordowy ze złotym wykończeniem spięty pod szyją. Szaty płasko fałdowane. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba

Dzieciątko Jezus

Zdjęcie nr 1: Figurka nagiego Dzieciątka przeznaczonego do ubierania. Jezus ukazany w pozycji siedzącej, frontalnie, z głową delikatnie skierowaną w prawo, lewą rękę wyciąga przed siebie, prawą, ugiętą, unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, wysokim czole i dużych uszach. Oczy ma migdałowate, nos mały, zadarty, usta niewielkie, z podkreśloną brodą. Twarz okolona krótkimi, kręconymi włosami. Ciało szczupłe, o delikatnie zarysowanej klatce piersiowej. Dzieciątko ubrane jest w bogate szaty z tkaniny o haftowanym wzorze, dekorowane koralikami: białą tunikę i złoty płaszcz, w lewej dłoni trzyma jabłko królewskie, na głowie ma nałożoną koronę zamkniętą, a na szyi zawieszone perły. Figurka posadzona jest na złoconym tronie o podłokietnikach w formie herm oraz zaplecku zwieńczonym złoconym medalionem w glorii promienistej. Tron ustawiony jest na złoconym cokole zakończonym gzymsem, z rytym monogramem IHS, flankowanym motywem winnego grona.
rzeźba

Dzieciątko Jezus Koletańskie

Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawia scenę Chrztu Jezusa w Jordanie. Na pierwszym planie, po prawej stronie kompozycji znajduje się stojąca w lekkim kontrapoście postać Jezusa zwróconego nieznacznie w lewo. Jego postawę charakteryzuje lekko pochylona głowa z krótkim zarostem, o długich, falowanych włosach oraz skrzyżowane na piersiach ręce. Nagą sylwetkę osłania jedynie w partii bioder, sięgające połowy ud białe perizonium. Jezus stoi w płynącej środkiem kompozycji rzece. Po lewej stronie, na skalistym brzegu stoi zwrócony w trzech czwartych w prawo św. Jan Chrzciciel. Lekko pochyloną głowę charakteryzuje krótki ciemnobrązowy zarost i długie, opadające na plecy włosy. Nagą sylwetkę mężczyzny osłania w partii bioder perizonium wykonane ze skóry zwierzęcej. Prawą ręką podtrzymuje długą laskę w formie krzyża z banderolą z napisem: „Ecce Agnus Dei”, lewą, wyciągniętą nad głową Jezusa wylewa z małej, płaskiej miseczki wodę. Tło przedstawienia stanowi rozległy pejzaż z wzniesieniami, z widoczną na drugim planie murowaną zabudową oraz smukłymi drzewami palmowymi w głębi. Błękitne niebo zaczerwienione jest tuż nad linią horyzontu. Płaskorzeźbę ujmuje rzeźbiona na wzór retabulum ołtarzowego architektoniczna struktura. Podstawę tworzy wysoki cokół, ujęty parą kolumienek, którego pole wypełnia płycina w kształcie stojącego prostokąta o wklęsło ściętych narożach. Na cokole osadzona jest część środkowa struktury, w formie prostokątnej arkady zamkniętej łukiem półkolistym, ujętej parą kolumienek oraz parą uszaków w postaci zamkniętych trójkątnie przypór. Struktura powyżej arkady przybiera formę frontonu budowli ze szczytem, jaki tworzy gzyms wieńczący w kształcie trójkątnego przyczółka, flankowany parą niewielkich pilastrów. Powyżej widoczna konstrukcja przypominająca pokryty dachówką dach pulpitowy. Zwieńczenie ma formę aediculi z arkadą z łukiem trójlistnym, ujętą parą kolumienek wspierających belkowanie z gzymsem w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego. Dodatkowo po bokach aediculi znajduje się para przypór. Powyżej arkady w części środkowej przedstawiono płaskorzeźbione popiersie Boga Ojca. W arkadzie zwieńczenia jest figura anioła. Utrzymaną w odcieniach brązu strukturę zdobi złocona dekoracja ornamentalna w formie stylizowanych wici roślinnych i rozet.
płaskorzeźba

Chrzest Jezusa w Jordanie

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny z obrazami Dzieciątka Jezus i Anioła Stróża ustawiony na prostopadłościennej, profilowanej podstawie, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia, flankowany spływami wolutowymi w formie wici roślinnej, zamknięty profilowanym gzymsem. W zwieńczeniu dekorowany rzeźbioną, stylizowaną ornamentyką roślinną z zatkniętym na szczycie krzyżykiem łacińskim. Obrazy ujęte w prostokątne ramy, zdobione fakturowaniem i ośmioma rozetkami. Na awersie obraz z przedstawieniem młodzieńczego Jezusa, ukazanego w centrum kompozycji, w pozycji stojącej, z rękami rozłożonymi na boki, którymi przytrzymuje otaczające go kwiaty lilii. Ubrany w długą, jasnoróżową sukienkę z długimi rękawami, ze złotym obszyciem przy szyi. Twarz młodzieńcza o delikatnych rysach, wzrok spuszczony w dół; włosy jasne, średniej długości, z przedziałkiem pośrodku; wokół głowy złoty, okrągły nimb. Całość ukazana na tle pejzażu górskiego, na pierwszym planie pole białych lilii. Na rewersie obraz z przedstawieniem Anioła Stróża czuwającego nad dwójką dzieci. Anioł Stróż ukazany po prawej stronie kompozycji, w postawie stojącej, zwrócony trzy czwarte w prawo, z rękami rozłożonymi nad dwójką bawiących się u jego stóp dzieci. Ubrany w żółtą, długą suknię, przewiązaną czerwonym paskiem, z błękitną szarfą zwiewnie spływającą za plecy, ze skrzydłami rozłożonymi wysoko nad głową, ze złotą przepaską we włosach. Twarz młodzieńcza o delikatnych rysach; włosy jasnobrązowe, średniej długości. Dzieci (chłopczyk i dziewczynka) ukazane podczas zabawy nad przepaścią, trzymające się za dłonie, z bukietem polnych kwiatów w rączkach. Ubrane w białe, krótkie sukienki, dziewczynka z czerwonym fartuszkiem. Całość ukazana na tle bujnej, zielonej roślinności; po lewej stronie kompozycji przepaść. Struktura feretronu złocona.
feretron

Dzieciątko Jezus oraz Anioł Stróż

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Jezu Ufam Tobie", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/jezu-ufam-tobie-4

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności