Św. Piotr

Dzieje zabytku

Figura św. Piotra powstała w drugiej połowie XVIII wieku i prawdopodobnie została wykonana przez anonimowego pomocnika Antoniego Gegenbaura.

Opis

Rzeźba ścięta z tyłu i drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty zwrócony frontalnie, z uniesioną głową skierowaną w lewo, w kontrapoście. Prawą ręką przytrzymuje na biodrze księgę, lewą unosi do góry w geście wskazującym dłoni, na której ma zawieszona dwa klucze. Twarz ma szczupłą, pociągłą, z wysokim czołem, oczy okrągłe, wyłupiaste, głęboko osadzone, nos garbaty, usta pełne i rozchylone. Twarz okolona krótką, gęstą brodą, włosy skręcone w pojedyncze pukle po bokach głowy, na jej czubku łysina. Święty ubrany jest w tunikę, ściśle przylegającą do ciała, marszczoną i łamaną, przepasaną w talii oraz płaszcz przerzucony przez prawe przedramię, wywinięty na lewym boku i podwieszony na prawym. Figura w całości złocona, klucze srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Figura św. Piotra jest identyczna z rzeźbą tego samego świętego z kościoła w Sieciechowie, której wykonanie jest atrybuowane anonimowemu pomocnikowi Antoniego Gegenbaura. Obie rzeźby mają taką samą pozę, analogiczne oddane zostały rysy ich twarzy, włosy, a także modelunek i układ szat. Powtórzeniem tej figury są również rzeźby św. Piotra w Mętkowie (dawniej w Niegowici) i Marcyporębie. Być może zatem omawiane dzieło z Raciechowic zostało wykonane przez tego samego rzeźbiarza.
Piotr był bratem św. Andrzeja, rybakiem, przyłączył się do Chrystusa i został jego apostołem. Jezus zmienił jego imię (Szymon) na Piotr, co później wyjaśnił: „Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i Ja na tej Skale zbuduje Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze do królestwa niebieskiego [...]” (Mt 16, 18-19), dlatego w ikonografii jednym z atrybutów świętego są właśnie klucze. Święci Piotr i Paweł często przedstawiani są razem. W Kościele uroczystość obu apostołów obchodzona jest równocześnie, gdyż w tradycji uznaje się, że zginęli w tym samym dniu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Przetarcia złoceń.

Streszczenie

Figura św. Piotra powstała w drugiej połowie XVIII wieku i prawdopodobnie została wykonana przez anonimowego pomocnika Antoniego Gegenbaura. Piotr był bratem św. Andrzeja, rybakiem, przyłączył się do Chrystusa i został jego apostołem. Jezus zmienił jego imię (Szymon) na Piotr. W ikonografii jednym z atrybutów świętego są klucze.

Bibliografia