Rzeźba św. Piotra powstała wraz z całym wystrojem rzeźbiarskim ołtarza w latach około 1693-1705, w czasie gdy proboszczem parafii był ksiądz Barny. W 1997 roku przeprowadzono konserwację ołtarza.
Rzeźba drążona, przedstawiająca św. Piotra. Święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, w lewej dłoni wyciągniętej przed siebie trzyma klucze, a w prawej zamkniętą księgę. Twarz pociągła o wyrazistych rysach, długim i prostym nosie, okolona krótką brodą, czoło wysokie z zakolami, oczy duże, nos wydatny, usta lekko rozchylone. Święty ubrany jest w długą, zieloną suknię, przewiązaną w pasie złotą szarfą oraz złoty płaszcz z czerwoną podszewką owinięty wokół prawego ramienia. Polichromia ciała naturalistyczna, płaszcz i atrybuty złocone.
Rzeźba św. Piotra przedstawia cechy formalne rzeźby, delikatnie poruszonej o ekspresyjnie podkreślonej sylwetce przy pomocy draperii szat. Święty Piotr został ukazany w tradycyjnym ujęciu z atrybutami: dwoma kluczami symbolizującymi władzę namiestnika Chrystusa oraz księgą nawiązującą do jego udziału w misji apostolskiej. Jednak wizerunek św. Piotra charakteryzują nie tylko jego atrybuty, ale również fizyczny wygląd, który jest powszechnie rozpoznawalny. W sztuce Orientu święty ma kręcone włosy, natomiast w sztuce Zachodu, wręcz przeciwnie, jest łysy lub ma tylko kępkę włosów na głowie. Jego broda jest zawsze krótka. Liczba atrybutów przypisywanych św. Piotrowi w ikonografii chrześcijańskiej jest nieliczna. Niektóre charakteryzują go jako apostoła, inne jako papieża. Najwcześniejszym i najbardziej rozpowszechnionym atrybutem są klucze, które po raz pierwszy w ikonografii świętego pojawiły się w połowie V wieku, a następnie stały się wręcz jego znakiem rozpoznawczym. Zwykle świętego przedstawiano z dwoma kluczami złotym i srebrnym (sporadycznie tylko z jednym). Klucze symbolizują jego władzę w sprawach życia wiecznego i doczesnego, moc rozwiązywania i wiązania wszystkiego, zgodnie ze słowami, jakie wypowiedział Jezus do św. Piotra: „I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16, 19).
Dobry.
Rzeźba św. Piotra została wykonana w latach około 1693-1705. Święty Piotr został ukazany w tradycyjnym ujęciu ikonograficznym z atrybutami: dwoma kluczami symbolizującymi władzę namiestnika Chrystusa oraz księgą nawiązującą do jego udziału w misji apostolskiej.
Maria Działo, "Św. Piotr", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-piotr-14