Rzeźba figuralna ołtarza (oprócz rzeźby Najświętszego Serca Pana Jezusa) powstała w drugiej połowie XVIII wieku.
Rzeźba św. Marka ścięta z tyłu, ustawiona na niskim półokrągłym cokole. Figura ukazana w delikatnym kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie i wysuniętą do przodu, z prawą ręką uniesioną wysoko, a lewą ugiętą w łokciu i opuszczoną w dół, dłonie masywne. Święty ma głowę zwróconą ku górze i przechyloną delikatnie w lewo. Twarz podłużna, okolona długą i bujną brodą oraz średniej długości włosami opadającymi na plecy i zasłaniającymi uszy; nos długi i wąski, usta otwarte, oczy skierowane ku górze. Święty ubrany jest w niebieską suknię z długimi rękawami, przepasaną w talii oraz zarzucony na lewe ramię złoty płaszcz z czerwoną podszewką, opadający na plecy, z jedną połą upiętą na brzuchu. Tkanina sztywna, drapowana w grube fałdy. U stóp świętego głowa lwa. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, płaszcz złocony.
Niestety w dotychczasowych badaniach nad wyposażeniem kościoła św. Marcina, wobec braku dokumentów archiwalnych informujących o wykonawcach, nie podjęto próby wskazania choćby kręgu potencjalnych autorów nastawy ołtarzowej i jej rzeźbiarskiego wystroju. Pewne cechy stylistyczne rzeźby św. Marka oraz pozostałych figur ukazujących ewangelistów z ołtarza Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz ołtarza Matki Boskiej z Lourdes przywodzą na myśl warsztat spiskiego rzeźbiarza, który wykonał część dekoracji rzeźbiarskiej w kościołach we Frydmanie i w Jurgowie. Rozważania te wymagają jednak dalszych badań. Święty Marek był bratem ciotecznym św. Barnaby. Towarzyszył św. Pawłowi i św. Barnabie w podróżach misyjnych. Nie był uczniem Chrystusa, a Ewangelię napisał na podstawie nauk św. Piotra Apostoła. Według tradycji poniósł męczeńską śmierć jako biskup Aleksandrii około 74 roku. U stóp rzeźby znajduje się lew – jedno ze zwierząt ewangelicznych, które jest atrybutem przypisywanym św. Markowi.
Dobry.
Niestety w dotychczasowych badaniach nad wyposażeniem kościoła św. Marcina, wobec braku dokumentów archiwalnych informujących o wykonawcach, nie podjęto próby wskazania choćby kręgu potencjalnych autorów nastawy ołtarzowej i jej rzeźbiarskiego wystroju. Rzeźba powstała w drugiej połowie XVIII wieku i przedstawia św. Marka, który był bratem ciotecznym św. Barnaby. Święty Marek towarzyszył św. Pawłowi i św. Barnabie w podróżach misyjnych. Nie był uczniem Chrystusa, a Ewangelię napisał na podstawie nauk św. Piotra apostoła. Według tradycji poniósł męczeńską śmierć jako biskup Aleksandrii około 74 roku.
Maria Działo, "Św. Marek", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-marek-2