Portret Teresy Eleonory Makowieckiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem owalnego medalionu z popiersiem starszej kobiety. Postać zwrócona w trzech czwartych w prawo. Twarz ma owalną, o dojrzałych, portretowych rysach, małych oczach, dużym, garbatym nosie i wąskich ustach, z zaznaczonym podbródkiem. Na głowie ma niski, czarny czepiec, wokół twarzy obszycie z koronki, u dołu podwika. Ubrana jest w czerwoną suknię obszytą koronką, na ramiona ma narzucony czarny płaszcz z dostrzegalnym wzorem na lewym ramieniu. Postać ukazana jest na jednolitym zielono-brązowym tle. U dołu obrazu biały kartusz z napisem „Vera Effigies Illustrissimae Castellanae Camenecensis. / D(ominae) Teressiae Eleonorae Makowiecka / Fundatricis, Missionis [...] Jordanow, Pientissimae, / Verior Christianae Perfectionis, et Usq(ue) ad prodigium, in Deus prodigalitatis normo / Verissima, profusae in Societatem Polonam Munificentiae Idea.” Obraz ujęty drewnianą, złoconą, profilowaną ramą dekorowaną rzeźbionym, ażurowym ornamentem roślinnym z elementami rocaille'u.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem owalnego medalionu z popiersiem starszej kobiety. Postać zwrócona w trzech czwartych w prawo. Twarz ma owalną, o dojrzałych, portretowych rysach, małych oczach, dużym, garbatym nosie i wąskich ustach, z zaznaczonym podbródkiem. Na głowie ma niski, czarny czepiec, wokół twarzy obszycie z koronki, u dołu podwika. Ubrana jest w czerwoną suknię obszytą koronką, na ramiona ma narzucony czarny płaszcz z dostrzegalnym wzorem na lewym ramieniu. Postać ukazana jest na jednolitym zielono-brązowym tle. U dołu obrazu biały kartusz z napisem „Vera Effigies Illustrissimae Castellanae Camenecensis. / D(ominae) Teressiae Eleonorae Makowiecka / Fundatricis, Missionis [...] Jordanow, Pientissimae, / Verior Christianae Perfectionis, et Usq(ue) ad prodigium, in Deus prodigalitatis normo / Verissima, profusae in Societatem Polonam Munificentiae Idea.” Obraz ujęty drewnianą, złoconą, profilowaną ramą dekorowaną rzeźbionym, ażurowym ornamentem roślinnym z elementami rocaille'u.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem owalnego medalionu z popiersiem starszej kobiety. Postać zwrócona w trzech czwartych w prawo. Twarz ma owalną, o dojrzałych, portretowych rysach, małych oczach, dużym, garbatym nosie i wąskich ustach, z zaznaczonym podbródkiem. Na głowie ma niski, czarny czepiec, wokół twarzy obszycie z koronki, u dołu podwika. Ubrana jest w czerwoną suknię obszytą koronką, na ramiona ma narzucony czarny płaszcz z dostrzegalnym wzorem na lewym ramieniu. Postać ukazana jest na jednolitym zielono-brązowym tle. U dołu obrazu biały kartusz z napisem „Vera Effigies Illustrissimae Castellanae Camenecensis. / D(ominae) Teressiae Eleonorae Makowiecka / Fundatricis, Missionis [...] Jordanow, Pientissimae, / Verior Christianae Perfectionis, et Usq(ue) ad prodigium, in Deus prodigalitatis normo / Verissima, profusae in Societatem Polonam Munificentiae Idea.” Obraz ujęty drewnianą, złoconą, profilowaną ramą dekorowaną rzeźbionym, ażurowym ornamentem roślinnym z elementami rocaille'u.
Zdjęcie nr 4: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem owalnego medalionu z popiersiem starszej kobiety. Postać zwrócona w trzech czwartych w prawo. Twarz ma owalną, o dojrzałych, portretowych rysach, małych oczach, dużym, garbatym nosie i wąskich ustach, z zaznaczonym podbródkiem. Na głowie ma niski, czarny czepiec, wokół twarzy obszycie z koronki, u dołu podwika. Ubrana jest w czerwoną suknię obszytą koronką, na ramiona ma narzucony czarny płaszcz z dostrzegalnym wzorem na lewym ramieniu. Postać ukazana jest na jednolitym zielono-brązowym tle. U dołu obrazu biały kartusz z napisem „Vera Effigies Illustrissimae Castellanae Camenecensis. / D(ominae) Teressiae Eleonorae Makowiecka / Fundatricis, Missionis [...] Jordanow, Pientissimae, / Verior Christianae Perfectionis, et Usq(ue) ad prodigium, in Deus prodigalitatis normo / Verissima, profusae in Societatem Polonam Munificentiae Idea.” Obraz ujęty drewnianą, złoconą, profilowaną ramą dekorowaną rzeźbionym, ażurowym ornamentem roślinnym z elementami rocaille'u.

Portret Teresy Eleonory Makowieckiej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Jordanów
Miejscowość
Jordanów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Trójcy Przenajświętszej i św. Wawrzyńca
Tagi
malarstwo XVIII wieku portret sztuka pierwszej połowy XVIII wieku
Miejsce przechowywania
strych
Identyfikator
DZIELO/10709
Kategoria
obraz
Dookreślenie zabytku
portret
Ilość
1
Czas powstania
po 1704 roku
Technika i materiał
olej na płótnie naciągniętym na deskę
Wymiary podstawowe
szerokość – 75 cm
wysokość – 96 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 77 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Portret Teresy Eleonory Makowieckiej powstał po jej śmierci, a więc po 1704 roku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem owalnego medalionu z popiersiem starszej kobiety. Postać zwrócona w trzech czwartych w prawo. Twarz ma owalną, o dojrzałych, portretowych rysach, małych oczach, dużym, garbatym nosie i wąskich ustach, z zaznaczonym podbródkiem. Na głowie ma niski, czarny czepiec, wokół twarzy obszycie z koronki, u dołu podwika. Ubrana jest w czerwoną suknię obszytą koronką, na ramiona ma narzucony czarny płaszcz z dostrzegalnym wzorem na lewym ramieniu. Postać ukazana jest na jednolitym zielono-brązowym tle. U dołu obrazu biały kartusz z napisem „Vera Effigies Illustrissimae Castellanae Camenecensis. / D(ominae) Teressiae Eleonorae Makowiecka / Fundatricis, Missionis [...] Jordanow, Pientissimae, / Verior Christianae Perfectionis, et Usq(ue) ad prodigium, in Deus prodigalitatis normo / Verissima, profusae in Societatem Polonam Munificentiae Idea.” Obraz ujęty drewnianą, złoconą, profilowaną ramą dekorowaną rzeźbionym, ażurowym ornamentem roślinnym z elementami rocaille'u.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz przedstawia Teresę Eleonorę z Dembińskich Makowiecką (zm. 1704), podkomorzankę krakowską. Była ona żoną Rafała Kazimierza Makowieckiego z Borzymia herbu Pomian (zm. 1689), z którym miała dwie córki – Mariannę i Józefę.
Przed 1663 rokiem Makowieccy kupili połowę miasta Jordanowa oraz Skawę, Wysoką i Malejową. Od około 1675 roku zostali właścicielami również drugiej połowy Jordanowa oraz okolicznych wsi w dobrach jordanowskich. Po śmierci męża Teresa Eleonora zarządzała tym majątkiem aż do 1704 roku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Liczne przetarcia i zabrudzenia warstwy malarskiej, ubytki w dolnej części obrazu.

Streszczenie

Portret Teresy Eleonory Makowieckiej powstał po jej śmierci, a więc po 1704 roku. Teresa Eleonora była żoną Rafała Kazimierza Makowieckiego. Byli oni właścicielami połowy, a od 1675 roku całego Jordanowa.

Bibliografia

Wimmer Jan, "Makowiecki Rafał Kazimierz" , [w:] "Polski słownik biograficzny, t. 19" , Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1974 , s. 225-227

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Teresa Eleonora z Dembińskich Makowiecka

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1:
kościół
Kościół Przenajświętszej Trójcy
Zdjęcie nr 1: Ambona wolnostojąca, ustawiona na ośmiobocznej, dwustopniowej podstawie oraz środkowej kolumnie dekorowanej liśćmi akantu i otaczającymi ją ośmioma kolumienkami. Kosz na planie ośmioboku, na niewielkiej podstawie z podwieszonymi kwiatonami, z dostępem w postaci jednobiegowych schodów z dwiema balustradami dekorowanymi stylizowanymi blendami. Ścianki kosza wydzielone niskimi kolumienkami. W polach prostokątne nisze w formie stojącego prostokąta, w górnej partii dekorowane stylizowanym astwerkiem, z płaskorzeźbionymi czterech ewangelistów i Chrystusa Dobrego Pasterza. Parapet w formie gzymsu z pulpitem. Struktura politurowana w kolorze ciemnego brązu, detal złocony, wizerunki postaci polichromowane. Płaskorzeźby Chrystusa i ewangelistów ukazane w półpostaci. Apostołowie zwróceni są w trzech czwartych, w dłoniach trzymają pióra i zwoje lub księgi, towarzyszą im ich symbole. Chrystus lewą ręką podtrzymuje na ramieniu owcę, w prawej trzyma laskę pasterską. Wszyscy ubrani są w obszerne tuniki i płaszcze narzucone na ramiona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Chrystusa u słupa. Jezus ukazany w całej postaci, w wykroku, zwrócony w trzech czwartych w prawo, obiema rękami obejmujący słup, opiera o niego głowę. Twarz ma podłużną, o półprzymkniętych oczach, z długim i wąskim nosem, okoloną ciemną i krótką brodą. Włosy długie, ciemnobrązowe, opadają na plecy. Wokół głowy nimb. Ciało masywne, muskularne, w całości pokryte krwawiącymi ranami. Przez biodra przewiązane krótkie, białe perizonium, obficie fałdowane, opadające ciężko. Szyja, ręce i prawa noga Chrystusa owinięte sznurem i przywiązane do słupa. Ten ostatni w formie wysokiej, brązowej kolumny. Tło obrazu jednolite, ciemnobrązowe.
obraz
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Rzeźby drążone z tyłu, klęczące na obłokach, ustawione na prostokątnych postumentach o ściętych narożach z przodu. Figury zwrócone do wewnątrz, z rękoma złożonymi w geście modlitwy, skierowanymi w przeciwną stronę. Twarze mają pociągłe, o pełnych policzkach, migdałowatych oczach, małych nosach i rozchylonych ustach. Włosy mają krótkie, brązowe, układające się w fale. Anioły ubrane są w luźne tuniki o szerokich rękawach, przepasane w talii oraz obfite płaszcze zarzucone na jedno ramię i otaczające postacie wokół nóg. Skrzydła mają rozłożone. Polichromia ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba
Dwa anioły
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta, pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, w przyłuczach ryta w zaprawie i złocona wić roślinna. W centrum kompozycji Maria i św. Elżbieta ukazane w całej postaci, zwrócone ku sobie, na tle pejzażu, u dołu niewielkie postacie donatorów. Maria w lewej części obrazu, zwrócona w trzech czwartych w lewo, prawą ręką trzyma dłoń Elżbiety, lewą unosi, pozdrawiając ją. Ma owalną twarz, o młodzieńczych rysach, wysokim czole, półprzymkniętych oczach, małym nosie i pełnych ustach, okoloną gęstymi, jasnobrązowymi, długimi włosami opadającymi na ramiona i plecy, czoło przewiązane opaską. Ubrana jest w zielono-złotą suknię spodnią, wielkowzorzystą, różową suknię wierzchnią podwiązaną nad kolanem i na ramionach, przepasaną w talii, szaro-brązowy płaszcz, z zieloną podszewką zarzucony na plecy i opadający po bokach postaci, wokół szyi podwika. W prawej części obrazu św. Elżbieta, zwrócona w trzech czwartych w prawo, lewą rękę ma ugiętą, na wysokości talii, wskazując dłonią na Marię, prawą wyciąga przed siebie i trzyma jej dłoń. Twarz ma owalną, o starczych rysach, półprzymkniętych oczach, małym nosie i pełnych ustach. Ubrana jest w zieloną suknię z brązowym wzorem w dolnej części, czerwony płaszcz zarzucony na ramiona i podtrzymywany lewą ręką z przodu, na głowie ma biały welon zawiązany wokół szyi. Postacie przedstawione na tle pejzażu z pierzastymi drzewami oraz budynkami, w oddali góry ukazane w perspektywie powietrznej. Ponad nimi szaro-różowe niebo. W dolnej części obrazu niewielkie, klęczące postacie. Po lewej stronie dojrzały mężczyzna z długą brodą, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z uniesioną głową, w wyciągniętych z przodu rękach trzyma czapkę. Ubrany jest w szubę z futrzanym kołnierzem. Przed nim biało-czarna tarcza z godłem herbu Bonarowa i syglami „SBZ”. Po prawej stronie pięć klęczących postaci, zwróconych w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na pierwszym planie kobieta w ciemnej sukni z krezą wokół szyi i dłoni, na głowie ma rańtuch. Przed nią czerwona tarcza z godłem herbu Trąby i syglami „ZHI”. Obok niej dwóch młodzieńców ubranych w ciemnobrązowe żupany, przed nimi leżą futrzane czapki. Obok dwie postacie dziewczęce ubrane w suknie z kryzami wokół szyi, z toczenicami i wiankami na głowach. Przed nimi czerwona tarcza z godłem herbu Półkozic.
obraz
Nawiedzenie św. Elżbiety
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, trójosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, z predellą. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny z drewnianą mensą i kamiennym portatylem. Antepedium ujęte ramą, w polu płaskorzeźbiona korona zamknięta ze skrzyżowanym mieczem i gałązką oliwną, na tle budynku kościoła. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej skrzynki ujętej kolumienkami z pinaklami. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym z przedstawieniem kielicha z hostią w glorii. Nastawa w postaci trzech nisz, flankowanych kolumnami z pinaklami, zwieńczonych baldachimami. Środkowa największa, z figurą św. Zygmunta na cokole, w bocznych figury św. Stanisława Kostki i św. Jacka na wysokich, ośmiobocznych cokołach. Pomiędzy niszami gałązki astwerku. Zwieńczenie w formie niszy zamkniętej łukiem ostrym, ujętej stylizowanymi kolumienkami dźwigającymi pinakle. W niej ustawiona figura św. Jadwigi, na wysokim ośmiobocznym cokole. Struktura ołtarza i tabernakulum politurowane w kolorze ciemnobrązowym, ornamentyka i detale architektoniczne złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Wmurowany w ścianę kościoła nagrobek, na wysokim postumencie, z tablicą w kształcie leżącego prostokąta z czterema metalowymi ćwiekami w kształcie rozet, w szerokiej ramie z stiukowymi herbami Nowina i Bogoria na bokach i profilowanym gzymsem z czterema stiukowymi rozetami. Ponad gzymsem ukazana z prawego profilu klęcząca i wsparta na urnie kobieta, ubrana w togę i płaszcz zarzucony na głowę, plecy i częściowo zakrywający urnę, na której kobieta wspiera ręce i głowę. Twarz pełna, o delikatnych rysach i zamkniętych oczach. Włosy sięgające ramion, o gęstych, kręconych puklach. Urna w typie amfory greckiej zdobiona dołem szerokimi liśćmi i pięciopłatkowymi kwiatami, górą fryzem z liśćmi akantu. Na tablicy inskrypcja: "D(eo) O(ptimo) M(aximo) / Józefowi i Teressie Skotnickich / KONOPKOM. / Łowczym Sanockim / Rodzicom Dobrodziejom Naszym. / Teressie w dniu 15. Grudnia 1801. a Józefowi / d(nia) 27. Września 1811. R(oku) zmarłym / Pomnik kładziemy".
nagrobek

Nagrobek Teresy ze Skotnickich i Józefa Konopków

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta, przymocowana do ściany czterema śrubami, znajdującymi się w narożach. Wzdłuż krawędzi złocona ramka. W polu złocona inskrypcja: „Tutaj spoczywa / ELEONORA z REMERÓW KEMPNER / WNUCZKA BARBARY LISICKIEJ / FUNDATORKI TUTEJSZEGO KOŚCIOŁA / zmarła w 60 roku życia d(nia) 5/I 1877. / Prosi o westchnienie do Boga.” Ponad inskrypcją złocony krzyż.
płyta nagrobna

Epitafium Eleonory Kemper

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający ekstazę św. Teresy w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem nadwieszonym. Po prawej stronie malowidła u dołu ukazana jest św. Teresa w pozycji półleżącej, wsparta na lewym łokciu na chmurze obłoków. Nad nią, nieznacznie z lewej strony obrazu został przedstawiony anioł w locie, o sylwetce silnie esowato wygiętej, z prawą ręką uniesioną do góry, w której trzyma promień przeszywający serce świętej. Postać ubrana jest w habit karmelitański, z różańcem w prawej dłoni. Jej twarz jest zastygła w półśnie, z zamkniętymi oczami i delikatnie rozchylonymi ustami. Anioł został ukazany z uniesionymi ku górze skrzydłami, z twarzą zwróconą w lewo, ubrany w błękitną tunikę oraz zwiewny różowy płaszcz z żółtą podszewką, otulający całą postać, poza odsłoniętą do połowy lewą nogą. Karnacje jasne. Całość ukazana na tle gęstych, szarych chmur. Kolorystyka obrazu przygaszona, ciemna.
obraz

Ekstaza św. Teresy z Avilla

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta z inskrypcją: „KU UCZCZENIU / ELEONORY z JANOWSKICH / GIRTLEROWEJ / Żony Kazimierza ur(odzonej) 20/2 1812 r(oku) zm(arłej) 15/1. 1893 r(oku) / w Krakowie. / w dowód niewygasłej pamięci / Jej cnotliwego życia / dzieci i wnuki pomnik ten poświęcają. / NAJLEPSZA ŻONA, PRZEZACNA MATKA, / WZOROWA CHRZEŚCIANKA PRACE z MĘŻEM / DZIELIŁA, WIARĄ TROSKI SŁODZĄC BOJAŻNI / BOŻEJ UCZYŁA. / POKÓJ JEJ ZACNEJ DUSZY”.
płyta nagrobna

Epitafium Eleonory z Janowskich Girtlerowej

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie zbliżonym do kwadratu ze skomponowaną z różnej wielkości i typów pisma inskrypcją poniżej herbów Starykoń i Sulima. Upamiętniający zmarłą napis został pozłocony. „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Teresa z Xiążąt Sułkowskich / HRABINA WIELOPOLSKA / urodzona d(nia) 24. Stycznia 1746. r(oku) umarła d(nia) 18. / Grudnia 1818 r(oku) powszechnie żałowana nie tylko / od swych dzieci których wychowaniem w zasadach / Religii Katolickiej, i wzorowo maiątkiem przez lat / 45. iako wdowa trudniła się, lecz i przez podwładnych / iako dobra Pani z wdzięcznością wspominana / poleca się modliwtom ze Jey duszę”.
płyta nagrobna

Epitafium Teresy z Sułkowskich Wielopolskiej

Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"
obraz

Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Portret Teresy Eleonory Makowieckiej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-teresy-eleonory-makowieckiej

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności