Św. Jan Nepomucen

Dzieje zabytku

Obrazy zamieszczone na zapleckach stalli w prezbiterium zostały wykonane w pierwszej połowie XIX wieku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach z przedstawieniem św. Jana Nepomucena. Święty ukazany w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z przechyloną głową. Prawą dłoń, w której trzyma krucyfiks, kładzie na piersi, lewą wyciąga w bok, w dłoni trzyma liść palmy. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach skierowanych w górę, długim nosie i małych, pełnych ustach, okoloną siwą brodą i włosami. Wokół głowy ma nimb otwarty. Ubrany jest w czarną sutannę, białą komżę oraz almucję, na głowie ma czarny biret. Święty przedstawiony jest na tle pejzażu, gdzie w lewej części, w oddali ukazana jest scena zrzucenia go z mostu do rzeki Wełtawy.

Zarys problematyki artystycznej

Wszystkie obrazy umieszczone na zapleckach stalli są jednorodne pod względem formalnym i zostały wykonane zapewne przez tego samego malarza. Dzieła nawiązują do tradycji późnobarokowego malarstwa sakralnego. Sposób komponowania obrazu, upozowanie postaci, a także zastosowane środki formalne jak silny światłocień i laserunki odwołują się do malarstwa XVIII wieku.
Święty Jan Nepomucen był kanonikiem kolegiaty św. Idziego w Pradze, dlatego przedstawiany jest w stroju odpowiadającym tej godności. Zginął zrzucony z praskiego mostu Karola do rzeki Wełtawy. Najczęściej ukazywany jest jako adorujący krucyfiks trzymany w ręku. Natomiast liść palmy stanowi symbol jego męczeńskiej śmierci.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Krakelury i przetarcia powierzchni malatury, silne zabrudzenia całej powierzchni.

Streszczenie

Obrazy zamieszczone na zapleckach stalli w prezbiterium zostały wykonane w pierwszej połowie XIX wieku. Święty Jan Nepomucen był kanonikiem kolegiaty św. Idziego w Pradze, dlatego przedstawiany jest w stroju odpowiadającym tej godności. Zginął zrzucony z praskiego mostu Karola do rzeki Wełtawy.

Bibliografia