Nagrobek Teresy ze Skotnickich i Józefa Konopków

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Wielka Wieś
Miejscowość
Modlnica
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Bolechowice
Parafia
Parafia Św. Wojciecha i Matki Boskiej Bolesnej
Miejsce przechowywania
Kościół
Identyfikator
DZIELO/03981
Kategoria
nagrobek
Ilość
1
Czas powstania
po 1811
Technika i materiał
kamień kuty, polichromowany, brąz; stiuk rzeźbiony
Wymiary podstawowe
szerokość – 130 cm
wysokość – 275 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Opis

Wmurowany w ścianę kościoła nagrobek, na wysokim postumencie, z tablicą w kształcie leżącego prostokąta z czterema metalowymi ćwiekami w kształcie rozet, w szerokiej ramie z stiukowymi herbami Nowina i Bogoria na bokach i profilowanym gzymsem z czterema stiukowymi rozetami. Ponad gzymsem ukazana z prawego profilu klęcząca i wsparta na urnie kobieta, ubrana w togę i płaszcz zarzucony na głowę, plecy i częściowo zakrywający urnę, na której kobieta wspiera ręce i głowę. Twarz pełna, o delikatnych rysach i zamkniętych oczach. Włosy sięgające ramion, o gęstych, kręconych puklach. Urna w typie amfory greckiej zdobiona dołem szerokimi liśćmi i pięciopłatkowymi kwiatami, górą fryzem z liśćmi akantu. Na tablicy inskrypcja: "D(eo) O(ptimo) M(aximo) / Józefowi i Teressie Skotnickich / KONOPKOM. / Łowczym Sanockim / Rodzicom Dobrodziejom Naszym. / Teressie w dniu 15. Grudnia 1801. a Józefowi / d(nia) 27. Września 1811. R(oku) zmarłym / Pomnik kładziemy".

Zarys problematyki artystycznej

Postać klęczącej kobiety-żałobnicy, ubranej w długie, miękko modelowane szaty, wspartej na urnie w geście rozpaczy należał do tradycyjnych motywów sepulkralnych w dobie klasycyzmu i romantyzmu. Wyobrażenie to posiada genezę rzymską (projekt nagrobka Antoniny z Czackich Krasińskiej autorstwa rzymskiego rzeźbiarza Francesco Laboureura w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie; nagrobek Stanisława Sołtyka autorstwa Francesca Pozziego w kościele Dominikanów w Krakowie). W ten sposób ukazywane kobiety często stanowiły istotny, jeśli nie jedyny element pomników nagrobnych na cmentarzach w Krakowie, Lwowie i Wilnie. Zapewne ten sam rzeźbiarz – być może dzierżawca łomów czarnego marmuru w Dębniku – wykonał figurę kobiety na nagrobku Józefa Gowin Niesiołowskiego w kościele parafialnym pw. św. Klemensa w Wieliczce.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Miejscami drobne ubytki kamienia i stiuku, brak prawej dłoni kobiety.

Streszczenie

Nagrobek Teresy ze Skotnickich i Józefa Konopków powstały po 1811 roku należy do typowych przykładów monumentów doby klasycyzmu i romantyzmu z wyobrażeniem klęczącej, ubranej w antyczną togę kobiety-żałobnicy wspartej na urnie w typie greckiej amfory. Identyczną postać, być może ten sam rzeźbiarz, wykonał na nagrobku Józefa Niesiołowskiego w kościele parafialnym pw. św. Klemensa w Wieliczce.

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Nagrobek Teresy ze Skotnickich i Józefa Konopków", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/nagrobek-teresy-ze-skotnickich-i-jozefa-konopkow

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności