Portret Stefana Batorego
Zdjęcie nr 1: Portret w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem króla Stefana Batorego w centrum kompozycji. Król ukazany w postawie stojącej, delikatnie zwrócony w lewo, w prawej dłoni trzyma zwój dokumentu z pieczęcią. Twarz podłużna z długim nosem i małymi oczami, okolona ciemną i krótko przystrzyżoną brodą. Ubrany jest w jasnofioletowy żupan, czerwoną delię oraz żółte buty na wysokim obcasie, a na głowie ma ciemną i futrzaną czapkę z czarnym piórem. Tło ciemne, u góry i po bokach kompozycji podwieszona jest zielona kotara ze złotą pasmanterią. Rama drewniana, profilowana, złocona. Na odwrociu karteczka z drukowanym napisem „Ze zbiorów księdza Jana kniazia z Kozielska Puzyny księcia biskupa krakowskiego, no 43”.

Portret Stefana Batorego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Tagi
Batory Stefan portret
Miejsce przechowywania
Pałac biskupi
Identyfikator
DZIELO/21810
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
około 1900 roku
Autor
Jan Bąkowski
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 148 cm
wysokość – 263 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 235,5 cm
Szerokość bez ramy – 123 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Portret króla Stefana Batorego powstał około 1900 roku w pracowni Jana Bąkowskiego na zlecenie księdza Jana Kniazia z Kozielska Puzyny, biskupa krakowskiego. Obraz jest kopią portretu z 1583, który namalował Marcin Kober ze zbiorów klasztoru misjonarzy na Stradomiu w Krakowie.

Opis

Portret w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem króla Stefana Batorego w centrum kompozycji. Król ukazany w postawie stojącej, delikatnie zwrócony w lewo, w prawej dłoni trzyma zwój dokumentu z pieczęcią. Twarz podłużna z długim nosem i małymi oczami, okolona ciemną i krótko przystrzyżoną brodą. Ubrany jest w jasnofioletowy żupan, czerwoną delię oraz żółte buty na wysokim obcasie, a na głowie ma ciemną i futrzaną czapkę z czarnym piórem. Tło ciemne, u góry i po bokach kompozycji podwieszona jest zielona kotara ze złotą pasmanterią. Rama drewniana, profilowana, złocona. Na odwrociu karteczka z drukowanym napisem „Ze zbiorów księdza Jana kniazia z Kozielska Puzyny księcia biskupa krakowskiego, no 43”.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ukazuje stojącego przy pulpicie w stroju pontyfikalnym kardynała. Twarz niemal zwrócona frontalnie, o silnym wyrazie, o rysach starczych, z rozwichrzonymi włosami sięgającymi ramion. Oleśnicki jest ubrany w biały humerał wokół szyi, purpurowy płaszcz, futrzany mucet z haftowanym kołnierzem, rękawiczki i infułę o bogatej kameryzacji. Kardynał stoi przed pulpitem i przytrzymuje palcem kartę leżącej na nim grubej księgi z metalowymi zawiasami. W lewej dłoni trzyma pastorał o złoconej, zdobionej liśćmi akantu krzywaśni. W tle murowana z kamienia ściana z gotyckim oknem i tarczą pod kapeluszem z godłem herbu Dębno. U dołu obrazu sygnatura "J. Bąkowski (1)900".
obraz
Portret kardynała Zbigniewa Oleśnickiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Władysław Jagiełło ukazany do kolan, frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą ręką trzyma czerwono-niebieską kopię, prawą kładzie na rękojeści miecza przy boku. Twarz ma pociągłą, o zapadłych policzkach i wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, krótkim, garbatym nosie i małych ustach. Włosy ma siwe i proste, sięgające ramion. Na głowie korona otwarta, kameryzowana. Ubrany jest w kolczugę i napierśnik zapięty czerwonym pasem, z dekoracją w postaci herbów Pogoń i Orzeł w koronie w partii piersi oraz pasa z dekoracją geometryczno-roślinną przy dolnej krawędzi. Przy prawym boku zawieszony miecz. Na ramiona ma narzucony malowany na złoto płaszcz, z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją klamrą w formie krzyża liliowego. Postać ukazana na cieniowanym czerwono-bordowym tle. W lewym górnym rogu sygnatura: „Bąkowski / 96.” Obraz ujęty profilowaną i złoconą ramą.
obraz
Portret Władysława Jagiełły
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego owalu z przedstawieniem księdza Waleriana Klinki. Ujęcie portretowe, z głową zwróconą lekko w lewo. Ksiądz ma owalną twarz i małych oczach, prostym nosie i wąskich ustach i krótkie siwe włosy. Jest ubrany w czarną sutannę. Przy dolnej krawędzi obrazu napis „+1826 Ks(iądz) WALERYAN KALINKA +1886 / J(an) Bąkowski 99”.
obraz
Portret Waleriana Kalinki
Zdjęcie nr 1:
obraz
Portret Mieczysława Ledóchowskiego
Zdjęcie nr 1: Portret w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem króla Jana III Sobieskiego w centrum kompozycji. Król ukazany w postawie stojącej z prawą nogą wysuniętą do przodu, w prawej dłoni trzyma regiment, a lewą wspiera na rękojeści szabli, przypiętej do pasa. Twarz owalna z długim nosem i małymi oczami, z wąsami i wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Sobieski ubrany jest w oliwkowozielony żupan, przewiązany pasem kontuszowym oraz czerwony płaszcz – delię – z ciemną podszewką oraz żółte buty. Tło ciemne, u góry i po lewej stronie obrazu podwieszona jest kotara, u doły podłoga w kratownicę, a po prawej stronie stoi stolik, nakryty złotym obrusem. Na stoliku leżą insygnia królewskie: berło, jabłko i korona. Wyżej czerwona tarcza herbowa z koroną i godłem Królestwa – Orłem Białym z tarczą na piersi. Rama drewniana, profilowana, złocona. Na odwrociu karteczka z drukowanym napisem „Ze zbiorów księdza Jana kniazia z Kozielska Puzyny księcia biskupa krakowskiego, no 45”.
obraz
Portret króla Jana III Sobieskiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazujący Zygmunta Augusta w całej postaci, z trzymanymi w prawej ręce rękawiczkami i lewą opartą na liście położonym na okrytym tkaniną blacie. Król jest ubrany w ozdobną koszulę i długi czerwony płaszcz z ciemnym, futrzanym podbiciem wywiniętym w kołnierz; buty czarne. Stoi na posadzce w geometryczne wzory, na tle bordowej ściany i podpiętej kotary. Na odwrociu napisy: „Z zaszczytnego polecenia / J. Ośw. Xięcia Biskupa Dobr. / X. Jana z Kozielska Puzyny / JO. Xięcia Biskupa Krakowskiego / malowałem D. 1/4/1896/ Jan Bąkowski”, „Obraz ten konserwowano w Prac. Konserw. / w Muzeum Archidiecezjalnego w 2008 r / x. A nowobilski” oraz „ZE ZBIORÓW / KSIĘDZA JANA Kniazia z Kozielska / PUZYNY / KSIĘCIA; BISKUPA KRAKOWSKIEGO. / No 44”.
obraz
Zygmunt August

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Jan Bąkowski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica wkomponowana w wysoką i szeroką niszę w północnej ścianie pierwszego przęsła prezbiterium, ujętą wykonanymi z drewna cokołami i kanelowanymi półkolumnami o kompozytowych kapitelach z impostami, między którymi profilowana arkada z Okiem Opatrzności w kluczu. Nisza pokryta polichromią ukazującą Chrzest Chrystusa w Jordanie. Podstawa na rzucie ośmioboku, profilowana i fazowana w górnej części. Założony na rzucie ośmioboku cokół stanowi podstawę trzonu na rzucie koła, o części środkowej w typie gruszkowatym, zwieńczonego ośmioboczną płytą podpierającą rozłożystą czarę o powierzchni imitującej puklowanie. Czarę wieńczy pokrywa w kształcie dzwonu o gęsto profilowanej powierzchni, zwieńczonego kulą z krzyżem. Na dwóch bokach cokołu chrzcielnicy inskrypcja „FR(ANCISZEK) TUMIDALSKI / majst(er) kamien(iarski) / DĘBNIK KRZESZOWICE / 1900”.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Płyta w formie leżącego prostokąta. W jej polu złocona inskrypcja: „Tu spoczywa / JAN KANTY KEMPNER / WŁAŚCICIEL DÓBR ZIEMSKICH / ŻOŁNIERZ B. WOJSK POLSKICH / przeżywszy lat 85 +17/I 1900. Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie!”
płyta nagrobna
Epitafium Jana Kantego Kempnera
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, składająca się z kosza, zaplecka i baldachimu, z dostępem od prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie ośmioboku, ścianki dekorowane płycinami wydzielonymi przez półkolumny o kapitelach z dekoracją kwiatową na wielobocznych postumentach podtrzymujących belkowanie, którego wysuniety gzyms stanowi parapet. W polach blendy z płaskorzeźbionymi przedstawieniami czterech ewangelistów. Każdy z nich został ukazany całopostaciowo, w długiej szacie, z księgą lub zwojem w ręce i w towarzystwie symbolu apokaliptycznego. W przyłuczach blend ostrokrzew. Kosz z podwieszeniem z guzów, oparty na ośmiobocznym filarze zwieńczonym pierścieniem z dekoracją w formie rozet, ustawiony na profilowanym cokole. Balustrada dekorowana ostrołukowymi blendami. Zaplecek w kształcie wydłużonego stojącego prostokąta, półokrągły. Dekorowany płyciną z parą blend i czworoliściem z krzyżem równoramiennym. Baldachim ośmioboczny, zwieńczony ażurową wieżyczką z wimpergami, wspartą czterema przyporami, dekorowaną pinaklami, żabkami i astwerkiem; zwieńczoną pinaklem z krzyżem. Na podniebiu płaskorzeźbione przedstawienie gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Całość struktury w odcieniu ciemnego drewna, profile i detale niebieskie i czerwone, reszta profilów, wnęki blend z płaskorzeźbami i detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem schodami od strony prezbiterium. Kosz na planie ośmioboku ze ściankami wydzielonymi pilastrami z prostokątnymi płycinami na trzonach. Pola ścianek wypełniają płyciny w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach. Ujęty dołem wybrzuszonym architrawem parapet jest w formie niepełnego belkowania z gzymsem wyłamującym się nad pilastrami. U spodu kosza podwieszenie ujęte czterema wolutami, zakończone dekoracyjną szyszką w formie kiści winogrona. Schody są jednobiegowe z balustradą w formie ścianki wypełnionej romboidalną płyciną o ściętych narożach, ujętej na końcu kolumną o lekko wybrzuszonym trzonie, zwieńczoną niewielkim gazonem. Zaplecek wypełnia płycina w kształcie stojącego prostokąta. Baldachim na rzucie czworoboku o ściętych narożach, który u podstawy obiega wyłamujące się na narożach belkowanie, wieńczy forma czterech spływów wolutowych zakomponowanych naprzemiennie z trzema ażurowymi kartuszami w formie racaille'ów. Strukturę kosza zdobią motywy rozet w płycinach ścianek i gałązek z rozetkami w płycinach pilastrów. Trzon kolumny balustrady oplata wić winnej latorośli. Płycinę zaplecka wypełnia polichromowany motyw tablic z przykazaniami Bożymi ujętych płaskorzeźbionym motywem liści akantu z parą kampanuli, w narożach jest para uskrzydlonych główek anielskich. Po bokach znajduje się para rozet i podwieszeń w formie ulistnionych gałązek z małymi rozetkami. Zaplecek ujmuje para ażurowych, ornamentalnych uszaków. Podniebie baldachimu wypełnia płaskorzeźbiony motyw gołębicy Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Szczyt baldachimu jest w formie figury baranka paschalnego stojącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami na podstawie z obłoków i ujętego półkolistą glorią promienistą. Struktura ambony utrzymana jest w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka są złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa chrzcielnicy w formie ośmiobocznego, profilowanego cokołu. Trzon ośmioboczny, zwieńczony pierścieniem dekorowanym złoconymi rozetami. Czara ośmioboczna, ścianki zdobione parami blend, z ażurowymi arkadkami u spodu. Pokrywa na planie ośmioboku, zwężająca się ku górze, ze ściankami dekorowanymi płycinami w formie trójliścia, zwieńczona cokołem z rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa. Po lewej stronie Chrystus w kontrapoście, z wykrokiem na prawą nogę, z rękami zbliżonymi do siebie (brak dłoni), pochyla nieznacznie głowę. Jest owinięty w czerwony, obszerny płaszcz z zielonym podbiciem i złotą lamówką, który przykrywa jego biodra i nogi. Ma pociągłą twarz, o małych oczach, wąskim nosie i ustach, wąsy, brodę, która dzieli się w dwa pukle i falowane włosy opadające na kark. Nie widać mu stóp, które są zanurzone w wodzie. Z jego lewej strony na fragmencie podłoża stoi św. Jan Chrzciciel, który opiera lewą rękę na kiju a prawą unosi ponad głową Chrystusa muszlę. Ma owalną twarz o podobnym do Chrystusa wyrazie i wywijające się włosy opadające na kark. Jest ubrany w tunikę z futra, a na nią ma zarzucony szary płaszcz z pomarańczowym podbiciem. Struktura w odcieniu ciemnego drewna, profile szare, niebieskie i czerwone, inne profile i ornamenty złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie aediculi, flankowane przez kanelowane pilastry z jońskimi kapitelami. Powyżej pełne belkowanie z wysokim fryzem, gzymsem ozdobionym kostkowaniem i przerwanym przyczółkiem w kształcie luku nadwieszonego, z krzyżem łacińskim pośrodku. W polu medalion z płaskorzeźbionym portretem zmarłego, otoczony tasiemkami i liśćmi laurowymi oraz dębowymi. Poniżej, w kartuszu, inskrypcja: "ALFRED OBALIŃSKI / PROF(ESOR) CHIRUR(GII) UNIW(ERSYTETU) JAGIELL(OŃSKIEGO) / * 15. GRUDNIA 1843. W BRZEŻANACH / † 18 LIPCA 1898 W KRAKOWIE. / Ku wiecznej pamięci / kamień ten położyli koledzy / Tow(arzystwa) Lek(arskiego) Krakowskiego / i Prof(esorowie) Uniwersytetu".
płyta nagrobna
Epitafium Alfreda Obalińskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Nagrobek wolnostojący złożony z cokołu na dwustopniowej podstawie, na którym posadowiono rzeźbę zwieńczoną krzyżem. Podstawa gładka, dolna część szersza i niższa niż górna. Cokół zwieńczony wydatnym, profilowanym gzymsem. Na jego frontowej ścianie, na tablicy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem nadwieszonym, z uszakami w narożach dwa miejsca na medaliony oraz inskrypcja „Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) / STEFAN DZIEWOŃSKI / 1871 + 19/9 1903 / STANISŁAW DZIEWOŃSKI / *1860 +22/11 1907 / SYNOWIE”. Z tyłu nagrobka „Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) / TEKLA DZIEWOŃSKA / PRZEŻYWSZY LAT 76. / +31/7 1907. / SPOKÓJ ICH DUSZOM”. Na cokole ustawiono rzeźbę zrozpaczonej kobiety, która siedzi na skałach, głowę składa na lewej ręce opartej o kamień, w prawej trzyma rozwinięte róże. Spod bogato marszczonej sukni z krótkimi rękawami wystaje goła stopa; na głowie welon opadający na plecy. Z tyłu rzeźba imituje ułożone na sobie kamienie. Kompozycję wieńczy gładki krzyż łaciński.
nagrobek

Nagrobek Tekli, Stanisława i Stefana Dziewońskich

Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"
obraz

Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu

Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, trójnawowy, z niższym i węższym prezbiterium zakończonym absydą. Przy prezbiterium od strony południowej dostawiona kaplica na rzucie prostokąta, od północny analogiczna zakrystia, oba pomieszczenia nakryte dachami czterospadowymi. Do nawy od południa, na wysokości drugiego przęsła dostawiona zadaszona kruchta wsparta na dwóch kamiennych filarach. Do elewacji zachodniej od południa i północy dostawione dwa aneksy na rzucie prostokąta nakryte dachami czterospadowymi. Nawa główna trójprzęsłowa, znacznie wyższa i szersza od naw bocznych, kryta stropem wspartym na murowanych z cegieł filarach o kompozytowych kapitelach. Doświetlona prostokątnymi oknami zamkniętymi łukiem półkolistym o podziale naśladującym triforium. Nawy boczne wydzielone od głównej półkolistymi arkadami, doświetlone okami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. Prezbiterium kryte prostym stropem oddzielone od nawy ścianą tęczową z półkolistą arkadą z profilowaną archiwoltą. Doświetlone wąskimi oknami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Analogiczne okna w kaplicy południowej. W fasadzie czworoboczna zwężająca się ku górze wieża z drewnianą hurdycją, nakryta ostrosłupowym dachem zwieńczonym krzyżem. W przyziemiu portal nakryty wspartym na dwóch kamiennych filarach dachem półszczytowym. Powyżej prosty, drewniany krzyż oraz okrągła płycina mieszcząca tarczę zegarową. Elewacje licowane kamieniem, od południa i północy murowane z czerwonej cegły z kamiennymi obramieniami wokół okien. Dachy kryte blachą, ponad prezbiterium czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona ostrosłupowym hełmem.
kościół

Kościół św. Stefana

Zdjęcie nr 1: Nagrobek wolnostojący w kształcie krzyża ustawionego na dwustrefowym, wysokim cokole. Ramiona krzyża podkreślono inkrustacją z czarnego kamienia, na przecięciu ramion ślad po mocowaniu medalionu. Na przednim boku cokołu odkuto napis: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / STEFAN hr(abia). POTOCKI / Ur(odzony) 1820 r(oku) / Zmarł w Kościelnikach / 2 Czerwca 1891 r(oku) / BŁOGOSŁAWIENI / KTÓRZY PŁACZĄ”.
nagrobek

Nagrobek Stefana Potockiego

Zdjęcie nr 1: Wzdłuż dolnej krawędzi napis "* 1798 Adam Mickiewicz + 1854"
obraz

Portret Adama Mickiewicza

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu, w profilowanej ramie, zwieńczonej motywem rocaille'a. Na obrazie mężczyzna ukazany w trzech czwartych, do pasa, zwrócony w prawo, ubrany w togę z sobolowym, białym kołnierzem, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. W prawej górnej części obrazu napis „Uera Effigies Serui Dei / M(agistri) ADAMI OPATOUŸ / S(anctae) Th(eologiae) D(octoris) Canonici Cath(edralis) Crac(oviensis) / mira abstine(n)tia Doctrina ac / vitae sa(n)ctitatae clarissimi. Eius / Ossa dum exhumaretur, instar/mijrha et violaru(m) spargebant / odorem. obiit A(nno) D(omini) 1647 / Die 9. (Novem)bris.”.
obraz

Portret Adama Pantinusa (Opatowczyka)

Jak cytować?

Maria Działo, "Portret Stefana Batorego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-stefana-batorego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności