Portret Antoniego Dembińskiego (?)
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem mężczyzny ukazanego w półpostaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. Twarz ma pełną, z drugim podbródkiem, o rysach dojrzałego mężczyzny, małych migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach z wąsami. Głowę ma wysoko podgoloną, z krótkimi włosami na jej czubku (czupryna). Ubrany jest w zbroję płytową, przez prawe ramię ma przerzucony czerwony płaszcz. Tło ciemne, jednolite. Obraz ujęty profilowaną, złoconą ramą.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem mężczyzny ukazanego w półpostaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. Twarz ma pełną, z drugim podbródkiem, o rysach dojrzałego mężczyzny, małych migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach z wąsami. Głowę ma wysoko podgoloną, z krótkimi włosami na jej czubku (czupryna). Ubrany jest w zbroję płytową, przez prawe ramię ma przerzucony czerwony płaszcz. Tło ciemne, jednolite. Obraz ujęty profilowaną, złoconą ramą.

Portret Antoniego Dembińskiego (?)

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
bocheński
Gmina
Łapanów
Miejscowość
Łapanów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niegowić
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Tagi
malarstwo XVIII wieku portret
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/03386
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza tercja XVIII wieku
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Portret Antoniego Dembińskiego (?) powstał najpewniej w pierwszej tercji XVIII wieku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem mężczyzny ukazanego w półpostaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. Twarz ma pełną, z drugim podbródkiem, o rysach dojrzałego mężczyzny, małych migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach z wąsami. Głowę ma wysoko podgoloną, z krótkimi włosami na jej czubku (czupryna). Ubrany jest w zbroję płytową, przez prawe ramię ma przerzucony czerwony płaszcz. Tło ciemne, jednolite. Obraz ujęty profilowaną, złoconą ramą.

Zarys problematyki artystycznej

W aktach wizytacji z 1748 roku jest zapis, że w tym czasie dziedziczką Łapanowa była Dembińska z Lipskich, stolnikowa krakowska. Z dużym prawdopodobieństwem chodzi tu o Teresę z Lipskich Dembińską herbu Drużyna, żonę stolnika krakowskiego Antoniego Dembińskiego herbu Rawicz (zm. 1730).
Obraz powstał zapewne w pierwszej tercji XVIII wieku, a więc przed śmiercią Antoniego Dembińskiego, małżonka Teresy. Oba obrazy tworzą portrety małżeńskie wykonane w tym samym czasie przez tego samego malarza. Dzieła te utrzymane są w konwencji portretów powstałych w pierwszej połowie XVIII wieku, szczególnie bliskie są obrazom małżeńskim malowanym przez Antoniego Józefa Misiowskiego i innym wizerunkom z dawnej galerii portretów w pałacu w Suchej (obecnie w Muzeum Narodowym w Kielcach), a także innym powstałym w podobnym czasie. Wszystkie one zachowują ten sam, konwencjonalny sposób ukazania półpostaci zwróconej w trzech czwartych, kobiety w bogatej sukni nakrytej płaszczem, mężczyzny zaś w zbroi i płaszczu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Ubytki warstwy malarskiej, płótno słabo naciągnięte, pociemniały werniks.

Streszczenie

Portret Antoniego Dembińskiego (?) powstał najpewniej w pierwszej tercji XVIII wieku. Jego żona – Teresa z Lipskich Dembińska została wymieniona w aktach wizytacji z 1748 roku, jako dziedziczka Łapanowa (po śmierci męża zmarłego w 1730). Obrazy utrzymane są w konwencji portretów wykonywanych w pierwszej połowie XVIII wieku.

Bibliografia

Stankiewicz Aleksander, "Galeria portretowa Jana Wielopolskiego (1700-1774) wojewody sandomierskiego" , „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach” , s. 148-175
"Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy", Kórnik 1990

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Akta wizytacji biskupich
Acta visitationis decanatuum Dobczycensis et Lipnicensis ex delegatione Cel. Principis R.D. Andrea Stanislai Kostka comitis in Załuskie Załuski, episcopi Cracoviensis ducis Severiae, per Clementem Stanislaum Kostka Herka, Phil. Doctorem et Professorem, Collegam minorem, Ecclesiae Collegiatae Boboviensis custodem, parochiae Droginensis curatum a.D. 1747 die vero 3 mensis Decembris inchoata et 1748 die 22 mensis Martii expeditae

Autor: Andrzej Stanisław Kostka Załuski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna od zakrystii drzwiami wyciętymi w ścianie. Kosz na planie wieloboku, o wypukłych bokach i wyłamanych trójkątnie narożach, z podwieszeniem zakończonym szyszką. Parapet w formie profilowanego gzymsu. Baldachim powtarzający plan kosza w formie belkowania, zwieńczony pełnoplastyczną rzeźbą nagiego putta siedzącego na obłoku. Na podniebiu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Polichromia jasnoróżowa i żółta, detale złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem z przedstawieniem apoteozy św. Barbary. Święta w centrum obrazu ukazana frontalnie, z głową skierowaną w lewo, klęczy na lewe kolano na obłoku, prawą nogę ma wyprostowaną. W lewej ugiętej i uniesionej ręce trzyma kielich z unoszącą się nad nim hostią w glorii promienistej, prawą rękę wyciąga w bok. Twarz ma owalną, o okrągłych oczach skierowanych w górę, małym nosie i rozchylonych ustach. Włosy ma upięte z tyłu z wplecionymi sznurami pereł i kamieni szlachetnych. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w żółtą, długą suknię spodnią, zieloną sięgającą kolan oraz czerwoną wierzchnią z wystającą białą koszulą z rozwianym fragmentem, przepasaną dekoracyjnym gorsetem w talii. Na lewe ramię ma narzucony niebieski płaszcz, opadający na prawy bok i nogę. Po prawej stronie świętej, na obłoku klęczy putto, podając jej liść palmy. Za nim, w oddali widoczna wieża. U dołu obrazu na kamiennych stopniach leżą miecz i kajdany przymocowane do kuli. W górnej części obrazu niebo wypełnione obłokami rozstępującymi się wokół głowy świętej, na ich tle trzy uskrzydlone główki anielskie.
obraz
Apoteoza św. Barbary
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica o przekroju ośmiobocznym, trzon zwężający się ku górze, ujęty profilowanym wałkiem. Czara ośmioboczna dekorowana u góry fryzem z ostrołukowych arkadek; wylew profilowany. Chrzcielnica miejscami pokryta pozostałościami polichromii.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, ściany, szalowane z listwowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie kwadratu, na betonowym podmurowaniu, przesłoniętym okapowym daszkiem gontowym. Ściany zwężające się ku górze, z izbicą. Dach gontowy, czterospadowy, łamany, zakończony metalowym szpikulcem z kulą i krzyżem. Otwór drzwiowy w ścianie wschodniej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami jednoskrzydłowymi, nakryty trójspadowym daszkiem gontowym. Otwory głosowe w formie stojącego prostokąta, po jednym na każdej ścianie w partii izbicy.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta, ujęta ramą, flankowana wolutowymi uszakami przechodzącymi w spływy wolutowe. U góry pozostałości po owalnym medalionie w kartuszu; u dołu kartusz z herbem Pilawa, z inicjałami „AT / W” i „Z / W”, ujęty antytetycznie zwróconymi wolutami. W polu tablicy inskrypcja: „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / Dopędziwszy szczęśliwie kresu smiertelnego / pełen cnot, y postępków godnych życia swego / Tu cny mąż Andrzey z Werby Werbski iest złożony / W Woiewodztwie Wołynskim szlachetnie zrodzony / Wieczny pamieci godzien dla swoiey ludzkosci / znamienitey y wielkiey v wszystkich milości / y zyciem, y poboznym zerciem godzien sławy / maż zaprawde herbowney godzien swey Pilay / któremu Magdalena Lyszkowska z dziatkami / zlany ach serdecznemi ten nagrobek łzami / wystawiła w potomny znak affektu swego / wieczney w Bogu swiatłosci / życząc duszy iego / Vmarł roku panskiego 1666 dnia 1 maia / żył lat 46”.
płyta nagrobna
Epitafium Andrzeja Werbskiego
Zdjęcie nr 1: Płyta epitafijna w formie stojącego prostokąta, dwustrefowa, ujęta ramą. W górnej strefie płaskorzeźbiona scena ukazująca klęczącego przed krzyżem rycerza, zwróconego profilem w lewo, z uniesioną głową i rękami złożonymi w geście modlitwy. Ubrany jest w zbroję płytową, z szablą przy boku, przed nim leży hełm, obok włócznia. Przed nim na skale ustawiony krzyż z figurą Chrystusa. W prawym górnym rogu herb Drużyna w wieńcu laurowym. W dolnej strefie inskrypcja: „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / GENEROSVS AC MAGNIFIC[US] MARTIN[US] DE ŁAPANOV ŁAPKA / ANIMAM CORPVS, I IERITA VITAM SPEM SALVTIS DEFERO ANEDEITA / BVNAL SPIRITVM COMMENDO CIRISTIE SVET SACTISSIME VIRGINI MATRI / VIXI / AD MOREM NON SOLVM AT NATVRAM / PACIS BELLI[US] ARTIBVS CLARVS / HVMANITATE SI NON SVPERIOR PAR CAETERI / NON TAM ANNIS QVAM BELLICIS LABORIB[US] FRACTVS MORIOR PRAEPROPERE / ISMVLTVM VIXIT QVI PROBE VIXIT / O ANICI VALETE ET VIVITE / NOC DOLORIS LABRVM FLENS MARIANNA DE LIPIE / CONSOPS SUPERSTES FIERI CURAVIT/ OBIIT ANNO 1652 DIE 28 7BRI / VIXIT ANNIS 53”. Na ramie, w lewym dolnym rogu znak kamieniarski w formie łopaty.
płyta nagrobna
Epitafium Marcina Łapki

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi od strony zakrystii. Kosz wieloboczny, na cokole, z podwieszeniem w postaci ośmiu kabłąków, zakończonych szyszką. Ścianki kosza wydzielone kolumienkami podtrzymującymi wyłamane na ich osi belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet. W polach nisze z płaskorzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów. Po prawej stronie do kosza dobudowany ćwierćkolisty podest z pełną balustradą. Zaplecek wąski, ujęty dwiema kolumienkami stojącymi na wspornikach, podtrzymującymi imposty, na których stoją wazoniki. W dolnej części płycina. W polu obraz w formie stojącego prostokąta, ujęty ramą zakończoną muszlą, z przedstawieniem Chrystusa w typie Salvator Mundi. Baldachim na planie ośmioboku, w formie belkowania, na którym ustawione są kabłąki, podtrzymujące figurę anioła grającego na trąbie. Na podniebiu baldachimu figura gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze niebiesko-zielonym; kolumienki, profile i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem kobiety, ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo. Twarz ma owalną, o małych, migdałowatych oczach, dużym nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi włosami upiętymi z tyłu głowy z kosmykami opadającymi na ramiona. We włosy, po lewej stronie wpięte kwiaty, w prawym uchu kryształowy kolczyk. Kobieta ubrana jest w białą suknię o dużym dekolcie, dekorowanym przy brzegu koronką. Na lewej piersi ma kwiat. Na ramiona ma narzucony granatowy płaszcz z czerwoną podszewką. Postać ukazana na jednolitym, ciemnym tle.
obraz
Portret Teresy z Lipskich Dembińskiej (?)

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta z inskrypcją: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / POBOŻNY PRZECHODNIU / DO BOGA WESTCHNIENIA OD CIEBIE / PROSZĄ / TU ZMARTWYCHWSTANIA CZEKAJĄC / ANTONI BANULA LAT 70 ŻYJĄCY / 14 LUTEGO 1818 ZMARŁY KATARZYNA / MAŁŻONKA W LAT 76. ŻYCIA 21 LISTOPA/DA 1823. ROKU ZESZŁA. WŁOŚCIANIE / MORAWICCY WDZIĘCZNEY PAMIĄTCE KO/CHANYCH RODZICÓW TEN POMNIK POŁOŻYŁ / SYN IAN / ROKU 1829 DNIA 23 KWIETNIA"
płyta nagrobna

Epitafium Antoniego Banduli

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie prostokątnej tablicy o kształcie zbliżonym do kwadratu z inskrypcją: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Antoni i Józefa z Żulińskich / Lubicz Lapińscy / Zmarli w R(ok)u 1800 i 1798 / tu pochowani / proszą o westchnienie”. Pod inskrypcją ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Antoniego i Józefy Łapińskich

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu z inskrypcją: "ANTONI BOBAK / DOKTÓR MEDYCYNY / MIŁOŚNIK LUDU / 1884-1956 / SPOCZĄŁ W ZIEMI RODZINNEJ / MORAWICY / POZOSTAWIAJĄC PAMIĘCI SZLA/CHETNEGO CZŁOWIEKA O WIEL/KICH ZALETACH SERCA I DUSZY".
płyta nagrobna

Epitafium Antoniego Bobaka

Zdjęcie nr 1: Płyta zamocowana dołem do góry; w formie stojącego prostokąta, obwiedziona szerokim pasem z inskrypcją: „ANNO DOMINI / 1530 HIC IACET ANDR[E]AS / [F]ILIVS [N]OBILIS / DOMINI IAC[...]SZASZAIN[S]ZKI”. W górnej części pola częściowo zatarta, odwrócona tarcza zwieńczona trzema liliami heraldycznymi, z fragmentarycznie zachowanym godłem przypominającym podkowę.
płyta nagrobna

Epitafium Andrzeja Szaszainszkiego (?)

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie pionowej płyty, ujętej spływami wolutowymi z kampanulami, z owalnym polem na portret, zwieńczonym profilowanym, falistym gzymsem. U dołu kartusz z herbem własnym (róża przebita strzałą) pod kapeluszem kanonickim, zwieńczony muszlą. Portret ujęty profilowaniem z dwiema zawiniętym na zewnątrz taśmami, przedstawia mężczyznę w popiersiu, w czerwonej pelerynie z zielonymi befkami, z orłem na łańcuchu, z głową ukazaną w trzech czwartych, zwróconą lekko w prawą stronę. Jego twarz jest pełna, o zaczerwienionych policzkach, nos szeroki, oczy otwarte w płytkich oczodołach, spoglądają wprost, usta zamknięte, lekko uśmiechnięte, wyraziście zaznaczone czerwienią. Włosy jasne, zaczesane do tyłu, sięgające szyi, sprawiające wrażenie peruki. Tło nieokreślone, ciemne, w tonacji szarej. Tablica z inskrypcją prostokątna, o zaoblonych, ujętych ceownicami narożach i wyciętych niemal półkoliście krótszych bokach, w niej złocona inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / M. ANTONIUS. ZOŁĘDZIOWSKI / U(TRIUSQUE) J(URIS) S(AGRE) T(HEOLOGIAE) D(OCTOR) P(ROFESSORI) / IN. ACADEMIA. ARCADUM. NORINDUS. CALCEDONIUS. / RECTOR. UNIVERSITATIS. SEPTENNIO. MAGNIFICUS. / PROCANCELLARUS. / CRACOVIENSIS. CATHEDRALIS. CANONICUS. / APUD. S(UMMI) P(ONTIFICES) MM. / BENEDICTUM. XIV. CLEMENTEM. XIII. / PRO. REFERENDO. III. ALBUM. SANCTORUM. / DIVO. IOANNE. CANTIO. / TRIBUS. LUSTRIS. / FELIX. IN. URBE. POSTULATOR. / PIUS. IUSTUS. LIBERALIS. CARUS. / CUM. VIXISSET. TERRIS. ANNOS. LXXII. / ASTRA. PETIIT. / AE. C. MDCCLXXXIII. IX. KAL(ENDAS) SEPTEMBRIS. / HIC. / RESURRECTIONEM. MORTUORUM. / ET. / VITAM. VENTURI. SECULI. / EXPECTAT. / M(AGNAE) M(AGISTRI) IOSEPHUS. ALOYSIUS. PUTANOWICZ. / PETRUS. IOSEPHUS. RYDULSKI. / SACREA. THEOLOGIE. DOCTORES. / MAESTI. GRATI. EXEQVUTORES. / POSUERE".
płyta nagrobna

Epitafium Antoniego Żołędziowskiego

Zdjęcie nr 1: Epitafium złożone z wysokiej podstawy ujętej lizenami i wspartej na konsolach z tablicą z inskrypcją oraz aediculi z portretem zmarłego flankowanej przez kompozytowe pilastry, podtrzymujące belkowanie. W osi środkowej pole prostokątne zamknięte łukiem półkolistym z portretem. Zmarły ukazany w popiersiu, w trzech czwartych, zwrócony w lewo. Twarz oddana szkicowo, z ciemnymi włosami odkrywającymi prawe ucho, z wąsami. Mężczyzna ubrany jest w koszulę i zarzuconą na nią czarną pelerynę. Tło neutralne, w tonacji brązów. We fryzie belkowania i pod portretem inskrypcja „REQUIESCAT IN PACE / POSTAWIŁ NA SKALE NOGI MOJE: I NAPROSTOWAŁ KROKI MOJE. / PS: 39”. Pod portretem herb rodziny Helclów; tarcza skwadrowana ze śladami złoceń, nakryta otwartą koroną. W dolnej części płycina z inskrypcją „ANTONI ZYGMUNT HELCEL / ŻOŁNIERZ Z ROKU 1831. / PROFESSOR HISTORYI PRAWA POLSKIEGO W UNIW(ERSYTECIE) JAGIEL(LOŃSKIM) / CZŁONEK TOWARZY(STWA) NAUK(OWEGO) KRAK(OWSKIEGO) I WIELU INNYCH. / AUTOR WIELU DZIEŁ OJCZYSTYCH / POSEŁ KRAJOWY / ZAŁOŻYCIEL STOWARZYSZENIA KATOLICKIEGO / WAROWNI KRZYŻA / PEŁEN MIŁOSIERDZIA DLA UBOGICH / URODZ(ONY) W KRAKOWIE 12. LIST(OPADA) 1808. UMARŁ 31. MARCA 1870.”
płyta nagrobna

Epitafium Antoniego Zygmunta Helcla

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Portret Antoniego Dembińskiego (?)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-antoniego-dembinskiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności