Portret Waleriana Kalinki
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego owalu z przedstawieniem księdza Waleriana Klinki. Ujęcie portretowe, z głową zwróconą lekko w lewo. Ksiądz ma owalną twarz i małych oczach, prostym nosie i wąskich ustach i krótkie siwe włosy. Jest ubrany w czarną sutannę. Przy dolnej krawędzi obrazu napis „+1826 Ks(iądz) WALERYAN KALINKA +1886 / J(an) Bąkowski 99”.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego owalu z przedstawieniem księdza Waleriana Klinki. Ujęcie portretowe, z głową zwróconą lekko w lewo. Ksiądz ma owalną twarz i małych oczach, prostym nosie i wąskich ustach i krótkie siwe włosy. Jest ubrany w czarną sutannę. Przy dolnej krawędzi obrazu napis „+1826 Ks(iądz) WALERYAN KALINKA +1886 / J(an) Bąkowski 99”.

Portret Waleriana Kalinki

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Miejsce przechowywania
Pałac biskupi
Identyfikator
DZIELO/18504
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
około 1899 roku
Autor
Jan Bąkowski
Wymiary podstawowe
szerokość – 55 cm
wysokość – 67 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 58 cm
Szerokość bez ramy – 45,5 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Wszystkie prawa zastrzeżone

Opis

Obraz w kształcie stojącego owalu z przedstawieniem księdza Waleriana Klinki. Ujęcie portretowe, z głową zwróconą lekko w lewo. Ksiądz ma owalną twarz i małych oczach, prostym nosie i wąskich ustach i krótkie siwe włosy. Jest ubrany w czarną sutannę. Przy dolnej krawędzi obrazu napis „+1826 Ks(iądz) WALERYAN KALINKA +1886 / J(an) Bąkowski 99”.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz został namalowany według fotografii Podolskiego lub rysunku Stanisława Witkiewicza zamieszczonego w czasopiśmie „Kłosy” (nr 1/23, tom XLIV, 1887).

Streszczenie

Namalowany około 1899 roku przez Jana Bąkowskiego obraz przedstawiający księdza Waleriana kalinkę został namalowany według fotografii Podolskiego lub rysunku Stanisława Witkiewicza zamieszczonego w czasopiśmie „Kłosy w 1887 roku.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ukazuje stojącego przy pulpicie w stroju pontyfikalnym kardynała. Twarz niemal zwrócona frontalnie, o silnym wyrazie, o rysach starczych, z rozwichrzonymi włosami sięgającymi ramion. Oleśnicki jest ubrany w biały humerał wokół szyi, purpurowy płaszcz, futrzany mucet z haftowanym kołnierzem, rękawiczki i infułę o bogatej kameryzacji. Kardynał stoi przed pulpitem i przytrzymuje palcem kartę leżącej na nim grubej księgi z metalowymi zawiasami. W lewej dłoni trzyma pastorał o złoconej, zdobionej liśćmi akantu krzywaśni. W tle murowana z kamienia ściana z gotyckim oknem i tarczą pod kapeluszem z godłem herbu Dębno. U dołu obrazu sygnatura "J. Bąkowski (1)900".
obraz
Portret kardynała Zbigniewa Oleśnickiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Władysław Jagiełło ukazany do kolan, frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą ręką trzyma czerwono-niebieską kopię, prawą kładzie na rękojeści miecza przy boku. Twarz ma pociągłą, o zapadłych policzkach i wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, krótkim, garbatym nosie i małych ustach. Włosy ma siwe i proste, sięgające ramion. Na głowie korona otwarta, kameryzowana. Ubrany jest w kolczugę i napierśnik zapięty czerwonym pasem, z dekoracją w postaci herbów Pogoń i Orzeł w koronie w partii piersi oraz pasa z dekoracją geometryczno-roślinną przy dolnej krawędzi. Przy prawym boku zawieszony miecz. Na ramiona ma narzucony malowany na złoto płaszcz, z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją klamrą w formie krzyża liliowego. Postać ukazana na cieniowanym czerwono-bordowym tle. W lewym górnym rogu sygnatura: „Bąkowski / 96.” Obraz ujęty profilowaną i złoconą ramą.
obraz
Portret Władysława Jagiełły
Zdjęcie nr 1:
obraz
Portret Mieczysława Ledóchowskiego
Zdjęcie nr 1: Portret w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem króla Jana III Sobieskiego w centrum kompozycji. Król ukazany w postawie stojącej z prawą nogą wysuniętą do przodu, w prawej dłoni trzyma regiment, a lewą wspiera na rękojeści szabli, przypiętej do pasa. Twarz owalna z długim nosem i małymi oczami, z wąsami i wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Sobieski ubrany jest w oliwkowozielony żupan, przewiązany pasem kontuszowym oraz czerwony płaszcz – delię – z ciemną podszewką oraz żółte buty. Tło ciemne, u góry i po lewej stronie obrazu podwieszona jest kotara, u doły podłoga w kratownicę, a po prawej stronie stoi stolik, nakryty złotym obrusem. Na stoliku leżą insygnia królewskie: berło, jabłko i korona. Wyżej czerwona tarcza herbowa z koroną i godłem Królestwa – Orłem Białym z tarczą na piersi. Rama drewniana, profilowana, złocona. Na odwrociu karteczka z drukowanym napisem „Ze zbiorów księdza Jana kniazia z Kozielska Puzyny księcia biskupa krakowskiego, no 45”.
obraz
Portret króla Jana III Sobieskiego
Zdjęcie nr 1: Portret w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem króla Stefana Batorego w centrum kompozycji. Król ukazany w postawie stojącej, delikatnie zwrócony w lewo, w prawej dłoni trzyma zwój dokumentu z pieczęcią. Twarz podłużna z długim nosem i małymi oczami, okolona ciemną i krótko przystrzyżoną brodą. Ubrany jest w jasnofioletowy żupan, czerwoną delię oraz żółte buty na wysokim obcasie, a na głowie ma ciemną i futrzaną czapkę z czarnym piórem. Tło ciemne, u góry i po bokach kompozycji podwieszona jest zielona kotara ze złotą pasmanterią. Rama drewniana, profilowana, złocona. Na odwrociu karteczka z drukowanym napisem „Ze zbiorów księdza Jana kniazia z Kozielska Puzyny księcia biskupa krakowskiego, no 43”.
obraz
Portret Stefana Batorego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazujący Zygmunta Augusta w całej postaci, z trzymanymi w prawej ręce rękawiczkami i lewą opartą na liście położonym na okrytym tkaniną blacie. Król jest ubrany w ozdobną koszulę i długi czerwony płaszcz z ciemnym, futrzanym podbiciem wywiniętym w kołnierz; buty czarne. Stoi na posadzce w geometryczne wzory, na tle bordowej ściany i podpiętej kotary. Na odwrociu napisy: „Z zaszczytnego polecenia / J. Ośw. Xięcia Biskupa Dobr. / X. Jana z Kozielska Puzyny / JO. Xięcia Biskupa Krakowskiego / malowałem D. 1/4/1896/ Jan Bąkowski”, „Obraz ten konserwowano w Prac. Konserw. / w Muzeum Archidiecezjalnego w 2008 r / x. A nowobilski” oraz „ZE ZBIORÓW / KSIĘDZA JANA Kniazia z Kozielska / PUZYNY / KSIĘCIA; BISKUPA KRAKOWSKIEGO. / No 44”.
obraz
Zygmunt August

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Jan Bąkowski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kamienna płyta epitafijna w kształcie kwadratu. U góry wyryty herb Kościesza, poniżej inskrypcja: "STANISŁAW KOŚCIESZA OŻEGALSKI / WŁAŚCICIEL DÓBR ZIEMSKICH / PRZEŻYWSZY LAT 52 / OPATRZONY S.S. SAKRAMENTAMI ZASNĄŁ W PANU / D. 17/6 1899 R. W BOLECHOWICACH / Ku czci i pamięci - najdroższemu mężowi i ojcu - / żona i synowie. / Zdrowaś Marya."
płyta nagrobna
Epitafium Stanisława Ożegalskiego
Zdjęcie nr 1: Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami. Figura w silnym zwisie, ramiona szeroko rozłożone, kolana delikatnie ugięte, stopy w układzie prawa na lewą. Twarz podłużna, szczupła, o długim nosie, oczy i usta zamknięte; okolona krótką brodą zakończoną dwoma puklami. Włosy średniej długości, ułożone w skręcone pukle opadające na kark i ramiona. Na głowie zielona korona cierniowa. Sylwetka szczupła z wyraźnie uwypuklonym umięśnieniem i linią żeber klatki piersiowej. Perizonium w formie tkaniny ściśle owijającej biodra, zawiązanej na lewym boku ze zwisem wzdłuż lewego uda. Nad głową Chrystusa biały titulus w formie banderoli z napisem: „I(ESUS) N(AZARENUS) / R(EX) I(UDAEROUM)”. Krzyż gładki o trójlistnie zakończonych ramionach, malowany na kolor jasnobrązowy. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, perizonium białe z błękitnym cieniowaniem.
rzeźba
Krzyż procesyjny
Zdjęcie nr 1: Płyta w formie leżącego prostokąta z czterema uszakami w narożach, przytwierdzona do ściany czterema metalowymi, okrągłymi guzami. W polu złocona inskrypcja: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / O(JCIEC) KAROL MILANYAK / profesor Teologii św(iętej) przez lat 40 / długoletni Prowincyał O.O. Karmelitów / urodz(ony) 1824 we Fridmanie / umarł 2. Marca 1899 we Lwowie / Bracia Zakonni proszą o westchnienie / za duszę Jego. / R(EQUIESCAT) I(N) P(ACE)”.
płyta nagrobna
Epitafium ojca Karola Milanyaka
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, ściany, szalowane z listwowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie kwadratu, na betonowym podmurowaniu, przesłoniętym okapowym daszkiem gontowym. Ściany zwężające się ku górze, z izbicą. Dach gontowy, czterospadowy, łamany, zakończony metalowym szpikulcem z kulą i krzyżem. Otwór drzwiowy w ścianie wschodniej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami jednoskrzydłowymi, nakryty trójspadowym daszkiem gontowym. Otwory głosowe w formie stojącego prostokąta, po jednym na każdej ścianie w partii izbicy.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi dwoma prostopadłościanami. Ołtarz sarkofagowy, wybrzuszony w górnej części i zwężający się ku dołowi, na cokole; mensa drewniana. Na frontowej ścianie skrzyni ołtarzowej płycina w formie odwróconego trapezu dekorowana malowaną winną latoroślą na brązowo-zielonym tle. Na ołtarzu tabernakulum w formie drewnianej skrzynki, o ściętych narożach, ustawione na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianki dekorowane płycinami. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, z przedstawieniem kielicha z hostią. Nastawa ujęta parą kolumn dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, z fryzem dekorowanym rozetami i kartuszem oraz fragmenty przerwanego półkolistego przyczółka z figurami puttów. Niemal całe pole środkowe wypełnione jest wnęką w formie stojącego prostokąta, ujętego grubą ramą dekorowaną rozetami, z obrazem Najświętszego Serca Jezusa. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, zamknięte wolutami i muszlą. W polu obraz Zwiastowania w formie stojącego owalu, ujęty profilowaną ramą, dekorowany naokoło ornamentem roślinnym. Struktura polichromowana w kolorze brązowo-czerwonym; kolumny, profile i ornamentyka złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa niearchitektoniczna, ramowa, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz sarkofagowy, wybrzuszony w górnej części, zwężający się ku dołowi, na cokole; mensa drewniana. Na frontowej ścianie skrzyni ołtarzowej płycina w formie odwróconego trapezu dekorowana malowaną winną latoroślą na ciemnoczerwonym tle. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie połowy ośmioboku, wydzielone kolumienkami na cokołach, dźwigającymi pełne belkowanie o fryzie dekorowanym uskrzydloną główką anielską i ornamentem roślinnym. Na ściankach płyciny w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym wypełnione rytym ornamentem roślinnym. Drzwiczki o tej samej formie z rytym przedstawieniem kielicha z hostią w glorii. Tabernakulum zwieńczone tronem wystawienia w kształcie wklęsło-wypukłego cokołu, zwężającego się ku górze. Nastawa w formie stojącego prostokąta o wciętych górnych narożach, ujęta profilowaną ramą, z uszakami w formie spływów wolutowych z wyodrębnionymi zwojami dekorowanymi ornamentem roślinnym; zwieńczona rocaille'owym kartuszem. W polu figura Chrystusa Ukrzyżowanego przybita do prostego krzyża, ukazanego na tle malowanej panoramy Jerozolimy, w której prawym dolnym roku znajduje się sygnatura „S(tanisław) Karas / 1913”.
ołtarz
Ołtarz boczny

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie stojącego prostokąta z inskrypcją „QVI ME PLA/SMASTI MI/SERERE MEI T”. Poniżej okrąg w obręczy, zdobionej rzędem trójkątów, w polu serce z trzema gwoździami i litery „W(ALERIANUS) S(TANISLAVIENSIS) / P(LEBANUS) B(ARWALDENSIS)”. Dolna część płyty zniszczona.
płyta nagrobna

Epitafium księdza Waleriana Stanisławskiego

Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"
obraz

Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu

Zdjęcie nr 1: Portret biskupa w czarnej sutannie z kołnierzem i pektorałem na piersi. W prawym górnym rogu otoczona labrami tarcza z godłem herbu Rawicz ze skrzyżowanymi infułą i pastorałem oraz literami A[NDREAS] [GAWROŃSKI] E[PISCOPUS] C[RACOVIENSIS].
obraz

Portret Andrzeja Gawrońskiego

Zdjęcie nr 1: Wzdłuż dolnej krawędzi napis "* 1798 Adam Mickiewicz + 1854"
obraz

Portret Adama Mickiewicza

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, pozbawiony ramy. W centrum kompozycji, na szaro-brązowym tle ukazany siedzący w fotelu Adam Stefan Sapieha. Postać przedstawiona w ujęciu trzy czwarte z ciałem zwróconym w prawo. Kardynał został ukazany jako dojrzały mężczyzna o wyrazistych rysach twarzy z krótkimi, siwymi włosami. Wzrok skierowany w lewo. Prawa dłoń wsparta na oparciu fotela, lewa zaciśnięta w pięść, złożona na kolanach. Kardynał ubrany jest sutannę arcybiskupią oraz fioletową pelerynę, na piersi ma złoty pektorał. Fotel, na którym siedzi obity jest ciemnozieloną tkaniną dekorowaną w motywy roślinne, podłokietniki drewniane zakończone wolutami. W lewym, górnym rogu obrazu przedstawiony herb arcybiskupa. Na tle czerwonego płaszcza heraldycznego podbitego gronostajem, spiętego w narożach i zwieńczonego mitrą książęcą i czerwonym kapeluszem arcybiskupim z chwostami umieszczono trójpolową tarczę z godłami herbowymi zwieńczoną krzyżem arcybiskupim. W prawym dolnym rogu obrazu umieszczona sygnatura „X J. Kamiński (?) / 1927”.
obraz

Portret Adama Stefana Sapiehy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu, w profilowanej ramie, zwieńczonej motywem rocaille'a. Na obrazie mężczyzna ukazany w trzech czwartych, do pasa, zwrócony w prawo, ubrany w togę z sobolowym, białym kołnierzem, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. W prawej górnej części obrazu napis „Uera Effigies Serui Dei / M(agistri) ADAMI OPATOUŸ / S(anctae) Th(eologiae) D(octoris) Canonici Cath(edralis) Crac(oviensis) / mira abstine(n)tia Doctrina ac / vitae sa(n)ctitatae clarissimi. Eius / Ossa dum exhumaretur, instar/mijrha et violaru(m) spargebant / odorem. obiit A(nno) D(omini) 1647 / Die 9. (Novem)bris.”.
obraz

Portret Adama Pantinusa (Opatowczyka)

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Portret Waleriana Kalinki", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-waleriana-kalinki

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności