Portret Władysława Jagiełły
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Władysław Jagiełło ukazany do kolan, frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą ręką trzyma czerwono-niebieską kopię, prawą kładzie na rękojeści miecza przy boku. Twarz ma pociągłą, o zapadłych policzkach i wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, krótkim, garbatym nosie i małych ustach. Włosy ma siwe i proste, sięgające ramion. Na głowie korona otwarta, kameryzowana. Ubrany jest w kolczugę i napierśnik zapięty czerwonym pasem, z dekoracją w postaci herbów Pogoń i Orzeł w koronie w partii piersi oraz pasa z dekoracją geometryczno-roślinną przy dolnej krawędzi. Przy prawym boku zawieszony miecz. Na ramiona ma narzucony malowany na złoto płaszcz, z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją klamrą w formie krzyża liliowego. Postać ukazana na cieniowanym czerwono-bordowym tle. W lewym górnym rogu sygnatura: „Bąkowski / 96.” Obraz ujęty profilowaną i złoconą ramą.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Władysław Jagiełło ukazany do kolan, frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą ręką trzyma czerwono-niebieską kopię, prawą kładzie na rękojeści miecza przy boku. Twarz ma pociągłą, o zapadłych policzkach i wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, krótkim, garbatym nosie i małych ustach. Włosy ma siwe i proste, sięgające ramion. Na głowie korona otwarta, kameryzowana. Ubrany jest w kolczugę i napierśnik zapięty czerwonym pasem, z dekoracją w postaci herbów Pogoń i Orzeł w koronie w partii piersi oraz pasa z dekoracją geometryczno-roślinną przy dolnej krawędzi. Przy prawym boku zawieszony miecz. Na ramiona ma narzucony malowany na złoto płaszcz, z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją klamrą w formie krzyża liliowego. Postać ukazana na cieniowanym czerwono-bordowym tle. W lewym górnym rogu sygnatura: „Bąkowski / 96.” Obraz ujęty profilowaną i złoconą ramą.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Władysław Jagiełło ukazany do kolan, frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą ręką trzyma czerwono-niebieską kopię, prawą kładzie na rękojeści miecza przy boku. Twarz ma pociągłą, o zapadłych policzkach i wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, krótkim, garbatym nosie i małych ustach. Włosy ma siwe i proste, sięgające ramion. Na głowie korona otwarta, kameryzowana. Ubrany jest w kolczugę i napierśnik zapięty czerwonym pasem, z dekoracją w postaci herbów Pogoń i Orzeł w koronie w partii piersi oraz pasa z dekoracją geometryczno-roślinną przy dolnej krawędzi. Przy prawym boku zawieszony miecz. Na ramiona ma narzucony malowany na złoto płaszcz, z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją klamrą w formie krzyża liliowego. Postać ukazana na cieniowanym czerwono-bordowym tle. W lewym górnym rogu sygnatura: „Bąkowski / 96.” Obraz ujęty profilowaną i złoconą ramą.

Portret Władysława Jagiełły

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Tagi
malarstwo XIX wieku portret
Miejsce przechowywania
Pałac biskupi
Identyfikator
DZIELO/20502
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1896 rok
Autor
Jan Bąkowski
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 191 cm
wysokość – 161 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 136 cm
Szerokość bez ramy – 94 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz przedstawiający Władysława Jagiełłę namalował Jan Bąkowski w 1896 roku. Dzieło należało do kolekcji kardynała Jana Puzyny.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Władysław Jagiełło ukazany do kolan, frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą ręką trzyma czerwono-niebieską kopię, prawą kładzie na rękojeści miecza przy boku. Twarz ma pociągłą, o zapadłych policzkach i wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, krótkim, garbatym nosie i małych ustach. Włosy ma siwe i proste, sięgające ramion. Na głowie korona otwarta, kameryzowana. Ubrany jest w kolczugę i napierśnik zapięty czerwonym pasem, z dekoracją w postaci herbów Pogoń i Orzeł w koronie w partii piersi oraz pasa z dekoracją geometryczno-roślinną przy dolnej krawędzi. Przy prawym boku zawieszony miecz. Na ramiona ma narzucony malowany na złoto płaszcz, z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją klamrą w formie krzyża liliowego. Postać ukazana na cieniowanym czerwono-bordowym tle. W lewym górnym rogu sygnatura: „Bąkowski / 96.” Obraz ujęty profilowaną i złoconą ramą.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ukazuje stojącego przy pulpicie w stroju pontyfikalnym kardynała. Twarz niemal zwrócona frontalnie, o silnym wyrazie, o rysach starczych, z rozwichrzonymi włosami sięgającymi ramion. Oleśnicki jest ubrany w biały humerał wokół szyi, purpurowy płaszcz, futrzany mucet z haftowanym kołnierzem, rękawiczki i infułę o bogatej kameryzacji. Kardynał stoi przed pulpitem i przytrzymuje palcem kartę leżącej na nim grubej księgi z metalowymi zawiasami. W lewej dłoni trzyma pastorał o złoconej, zdobionej liśćmi akantu krzywaśni. W tle murowana z kamienia ściana z gotyckim oknem i tarczą pod kapeluszem z godłem herbu Dębno. U dołu obrazu sygnatura "J. Bąkowski (1)900".
obraz
Portret kardynała Zbigniewa Oleśnickiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego owalu z przedstawieniem księdza Waleriana Klinki. Ujęcie portretowe, z głową zwróconą lekko w lewo. Ksiądz ma owalną twarz i małych oczach, prostym nosie i wąskich ustach i krótkie siwe włosy. Jest ubrany w czarną sutannę. Przy dolnej krawędzi obrazu napis „+1826 Ks(iądz) WALERYAN KALINKA +1886 / J(an) Bąkowski 99”.
obraz
Portret Waleriana Kalinki
Zdjęcie nr 1:
obraz
Portret Mieczysława Ledóchowskiego
Zdjęcie nr 1: Portret w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem króla Jana III Sobieskiego w centrum kompozycji. Król ukazany w postawie stojącej z prawą nogą wysuniętą do przodu, w prawej dłoni trzyma regiment, a lewą wspiera na rękojeści szabli, przypiętej do pasa. Twarz owalna z długim nosem i małymi oczami, z wąsami i wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Sobieski ubrany jest w oliwkowozielony żupan, przewiązany pasem kontuszowym oraz czerwony płaszcz – delię – z ciemną podszewką oraz żółte buty. Tło ciemne, u góry i po lewej stronie obrazu podwieszona jest kotara, u doły podłoga w kratownicę, a po prawej stronie stoi stolik, nakryty złotym obrusem. Na stoliku leżą insygnia królewskie: berło, jabłko i korona. Wyżej czerwona tarcza herbowa z koroną i godłem Królestwa – Orłem Białym z tarczą na piersi. Rama drewniana, profilowana, złocona. Na odwrociu karteczka z drukowanym napisem „Ze zbiorów księdza Jana kniazia z Kozielska Puzyny księcia biskupa krakowskiego, no 45”.
obraz
Portret króla Jana III Sobieskiego
Zdjęcie nr 1: Portret w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem króla Stefana Batorego w centrum kompozycji. Król ukazany w postawie stojącej, delikatnie zwrócony w lewo, w prawej dłoni trzyma zwój dokumentu z pieczęcią. Twarz podłużna z długim nosem i małymi oczami, okolona ciemną i krótko przystrzyżoną brodą. Ubrany jest w jasnofioletowy żupan, czerwoną delię oraz żółte buty na wysokim obcasie, a na głowie ma ciemną i futrzaną czapkę z czarnym piórem. Tło ciemne, u góry i po bokach kompozycji podwieszona jest zielona kotara ze złotą pasmanterią. Rama drewniana, profilowana, złocona. Na odwrociu karteczka z drukowanym napisem „Ze zbiorów księdza Jana kniazia z Kozielska Puzyny księcia biskupa krakowskiego, no 43”.
obraz
Portret Stefana Batorego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazujący Zygmunta Augusta w całej postaci, z trzymanymi w prawej ręce rękawiczkami i lewą opartą na liście położonym na okrytym tkaniną blacie. Król jest ubrany w ozdobną koszulę i długi czerwony płaszcz z ciemnym, futrzanym podbiciem wywiniętym w kołnierz; buty czarne. Stoi na posadzce w geometryczne wzory, na tle bordowej ściany i podpiętej kotary. Na odwrociu napisy: „Z zaszczytnego polecenia / J. Ośw. Xięcia Biskupa Dobr. / X. Jana z Kozielska Puzyny / JO. Xięcia Biskupa Krakowskiego / malowałem D. 1/4/1896/ Jan Bąkowski”, „Obraz ten konserwowano w Prac. Konserw. / w Muzeum Archidiecezjalnego w 2008 r / x. A nowobilski” oraz „ZE ZBIORÓW / KSIĘDZA JANA Kniazia z Kozielska / PUZYNY / KSIĘCIA; BISKUPA KRAKOWSKIEGO. / No 44”.
obraz
Zygmunt August

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Jan Bąkowski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta. W polu inskrypcja „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) / LUDMIŁA MACHNICKA / UR(ODZONA) DN(IA) 17/IX 1858 ZM(ARŁA) 15 / VI 1896 R(OKU) / PROSI O WESTCHNIENIE DO BOGA.”
płyta nagrobna
Epitafium Ludmiły Machnickiej
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta z bieloną inskrypcją „Wsto lat niewoli / prosimy ze łzami / Królowo Polski / módl się za nami ! / 1896”.
tablica pamiątkowa
Tablica pamiątkowa
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica w typie kielichowym. Uskokowa stopa na rzucie ośmioboku przechodzi w trzon ujęty u podstawy i u góry wklęską i wałkiem. Czara powtarzająca rzut stopy i trzonu ujęta jest dołem i wzdłuż górnej krawędzi profilowanym gzymsem. Brzusiec artykułują płyciny w kształcie odwróconych, półkolistych arkad. Czasza chrzcielnicy ma formę kopuły zwieńczonej latarnią z krzyżem. Płyciny trzonu, czary i latarni wypełnia ornamentyka roślinna. Płyciny czaszy pokrywa motyw naśladujący dachówkę karpiówkę. Struktura chrzcielnicy utrzymana jest w odcieniach brązu, detal i ornamentyka są złocone i srebrzone. Z chrzcielnicą łączy się pobliska płaskorzeźba przedstawiająca Chrzest Jezusa w Jordanie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Retabulum osadzone jest na wysokim, zdwojonym, zryzalitowanym uskokowo cokole. Ołtarz jest prostopadłościenny z drewnianą mensą. Część środkową ujmuje para kolumn o żłobkowanych trzonach i korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie o silnie wysuniętym gzymsie. Zwieńczenie ma formę aediculi ujętej parą pilastrów i spływów wolutowych, zamkniętej trójkątnym przyczółkiem. Dodatkowo ujęta jest ona przerwanym, półkolistym przyczółkiem. Płycina antepedium jest w kształcie leżącego prostokąta z płaskorzeźbionym motywem złoconego kielicha eucharystycznego oraz kwiatów lilii skrzyżowanych z włócznią oraz trzciną z gąbką na tle srebrzonych obłoków ujętych promienistą glorią. Płyciny górnego cokołu (predelli) zdobi motyw ostów i cierni. Część środkową ujmuje para ażurowych, akantowych uszaków z motywem tuniki, kolumny biczowania oraz trzciny po lewej stronie i chusty św. Weroniki, drabiny, włóczni i trzciny z gąbką po prawej. U góry, pośrodku znajduje się uskrzydlona główka anielska. Powyżej, w partii belkowania, którego gzyms zdobi kostkowanie, jest umieszczony kartusz herbowy z monogramem IHS. Fryz zdobi stylizowana wić roślinna oraz para uskrzydlonych główek anielskich, natomiast zwieńczenie retabulum m.in. motywy roślinne, rozetki i kampanulle. Szczyt tworzy podtrzymująca krzyż para aniołów o sylwetkach od pasa w dół w formie liści akantu. Na przerwanym przyczółku znajduje się para przyklękających aniołów, ubranych w suknie w kolorach jasnoczerwonym i niebieskim oraz złocone płaszcze, trzymających w dłoniach włócznię i trzcinę z gąbką. Pole w części środkowej ma kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną, złoconą ramą. W środku znajduje się przedstawienie św. Anny nauczającej małą Marię. Pole w zwieńczeniu ma kształt stojącego owalu ujętego złoconą ramą w formie wieńca laurowego. Zawiera wizerunek św. Józefa. Struktura retabulum utrzymana jest w odcieniach brązu, partie detalu architektonicznego i ornamentyka są złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Retabulum osadzone jest na wysokim, zdwojonym, zryzalitowanym uskokowo cokole. Ołtarz jest prostopadłościenny z drewnianą mensą. Pośrodku mensy znajduje się tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki o lekko wypukłej przedniej ściance. Z przodu naroża ujmuje para półkolumienek, z tyłu półwałków. Prostokątne, zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym drzwiczki zdobi polichromowane przedstawienie kielicha eucharystycznego na obłokach. Część środkową retabulum ujmuje para kolumn o żłobkowanych trzonach i korynckich kapitelach, ustawionych na tle zdwojonych pilastrów. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie o silnie wysuniętym gzymsie. Zwieńczenie ma formę aediculi ujętej parą pilastrów i spływów wolutowych, zamkniętej trójkątnym przyczółkiem. Dodatkowo ujęta jest ona przerwanym, półkolistym przyczółkiem. Płycina antepedium jest w kształcie leżącego prostokąta z płaskorzeźbionym motywem złoconego, gorejącego serca, krzyża i kotwicy na tle srebrzonych obłoków ujętych promienistą glorią. Płyciny górnego cokołu (predelli) wypełnia stylizowana ornamentyka roślinna. Część środkową ujmuje para ażurowych uszaków z motywem kwiatu oraz wici akantu. U góry, pośrodku znajduje się uskrzydlona główka anielska. Powyżej, w partii belkowania, którego gzyms zdobi kostokowanie, umieszczony jest kartusz herbowy z monogramem maryjnym. Fryz zdobi stylizowana wić roślinna oraz para uskrzydlonych główek anielskich, natomiast zwieńczenie retabulum m.in. motywy roślinne, rozetki i kampanule. Szczyt tworzy podtrzymująca koronę para aniołów o sylwetkach od pasa w dół w formie liści akantu. Na przerwanym przyczółku znajduje się para przysiadających aniołów w sukniach w kolorze jasnofioletowym i pomarańczowym oraz złoconych płaszczach. Pole w części środkowej ma kształt stojącego prostokąta ujętego profilowaną, złoconą ramą. W środku znajduje się wizerunek Najświętszego Serca Jezusa. Pole w zwieńczeniu ma kształt stojącego owalu ujętego złoconą ramą w formie wieńca laurowego. Zawiera scenę Chrztu Jezusa w Jordanie. Struktura retabulum utrzymana jest w odcieniach brązu, partie detalu architektonicznego i ornamentyka są złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego u góry łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokami, ujętego profilowaną ramą. W środkowej części kompozycji przedstawiono scenę zwiastowania Najświętszej Marii Pannie. Marię ujętą w trzech czwartych w prawo wyobrażono klęczącą na klęczniku z lewej strony kompozycji. Lewą rękę przycisk do piersi, a prawą nieznacznie odsuwa od siebie. Jest to młoda dziewczyna po owalnej twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosem i ustami z mocno drapowaną białą chusta na głowie zakrywającą jest włosy. Głowę Marii okala nimb. Madonna ubrań jest w bladofioletową suknię oraz ciemnozielony płaszcz nieznacznie zsuwający się z jej prawego ramienia, którego poła okrywa jej kolana. Na drewnianym klęczniku leży otwarta księga. Klęczący przed nią uskrzydlony Archanioł Gabriel ujęty w trzech czwartych w lewo klęczy na szarobiałych obłokach. Obiema rękami prezentuje Marii pergaminowy list zakończony u dołu zawieszoną na przytwierdzonych do jego rogów sznurku okrągłą, woskową pieczęcią zdobioną symbolem Trójcy Świętej. Na liście umieszczono kaligraficzne wypisane pozdrowienie anielskie: „AVE MARIA GRA/TIA PLENA DOMINVS / TECVM BENEDICTA TV / IN MVLIERIBVS ET / BENEDICTVS TRV/CTVS [FRVCTVS] VENTRIS TVI / JESVS CHRISTVS”. Jego młodzieńcza twarz o jasnej karnacji z wydatnym nosem i ustami widoczna jest z profilu. Otaczają ją falujące brązowe włosy, spływające na jego plecy spod złotego diademu dekorowanego na przędzie klejnotem z krzyżykiem. Gabriel ubrany jest w jasną tunikę dekorowaną drobnymi kwiatuszkami oraz złocistą szatę z podwiniętymi rękawami opadającą na jego plecy i przewiązaną skrzyżowaną na piersi ciemnozieloną stułą o końcach zdobionych złotymi chwostami. Pomiędzy obłokami na których klęczy archanioł widoczne są uskrzydlone główki anielskie. W górnej części kompozycji widać otwarte niebiosa okolone po zewnętrznej niebieskoszarymi obłokami z igrającymi w nich aniołkami adorującymi widocznego w połowie na obłoku Boga Ojca. Stworzyciel został ukazany na jasnym tle utworzonym z niezliczonej liczby ułożonych koncentrycznie uskrzydlonych główek anielskich. Bóg Ojciec został ujęty frontalnie z uniesioną prawą ręką oraz niebieskim globem podtrzymywanym lewą na szaroniebieskim obłoku. Jest to starzec z obfitą siwą brodą i włosami oraz zamkniętymi oczami. Ubrany jest w ciemnoniebieską tunikę oraz przerzucony prze lewe ramię bladoszkarłatny płaszcz. Poniże ponad głowami Marii i Archanioła w świetlanym otoku przedstawiono gołębicę Ducha Świętego, od której snop świtała pada na Marię. W dolnej części kompozycji wyobrażono siedzących sześciu proroków i królów starotestamentalnych trzymających prostokątne tablice z napisami. Widoczny w centrum król Dawid gra na złocistej harfie. Są to starsi mężczyźni w orientalnych strojach. Dwóch z nich ma złote korony, dwóch wzorzyste turbany, a dwaj pozostali mają głowy okryte tkaninami. Ich twarze okalają siwe brody, bądź też krótkie brody brązowe. W prawym dolnym rogu widoczna jest sygnatura „B. Weiss 1896.”
obraz
Zwiastowanie Najświętszej Marii Pannie

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Płyta granitowa w formie prostokąta zbliżonego do kwadratu, w drewnianej, profilowanej ramie, polichromowanej na czarno. W polu złocona inskrypcją: „Ś(więtej) P(amięci) / KS(IĄDZ) PRAŁ(AT) WŁADYSŁAW / WĄDRZYK / UR(ODZONY) 11 VIII 1912 WE WŁOSIENICY / ZM(ARŁ) W 51 ROKU KAPŁAŃSTWA 13 XI 1990 / WICEDZIEKAN DEKANATU MAKOWSKIEGO / PROBOSZCZ W ZAWOI W LAT(ACH) 1957 – 1987 / GORLIWY I ODDANY APOSTOŁ SŁOWA / BOŻEGO. / Na wieczną pamiątkę Bogu wdzięczni / za okazaną miłość i dobroć / Parafianie.”
płyta nagrobna

Epitafium księdza Władysława Wądrzyka

Zdjęcie nr 1: Prostokątna płyta w kształcie leżącego prostokąta, z czarnego marmuru, opatrzona majuskułowym napisem w języku polskim (litery pozłocone): Ś. P. / D. O. M. / KS. KAN. WŁADYSŁAW SERAFIN / PROBOSZCZ PARAFII SUCHEJ BESKIDZKIEJ / OD 1953 DO 1971 R. / TROSKLIWY GOSPODARZ I DOBRODZIEJ / KOŚCIOŁA / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI / WDZIĘCZNI PARAFIANIE. Płyta umieszczona w ramie z piaskowca, profilowanej, prostokątnej, z uszakami w narożach.
płyta nagrobna

Epitafium księdza Władysława Serafina

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta, przymocowana do ściany czterema śrubami o łbach przyjmujących kształt rozet, umieszczonymi w narożach. W polu złocona inskrypcja: „PAMIĘCI / WŁADYSŁAWA KEMPNERA / UR(ODZONEGO) 1841. + 26.IV.1906. / WIĘZIEŃ STANU z r. 1863. / SODALIS MARIANUS / Inżynier-Dyrektor departamentu ministeryjalnego / RADCA RZĄDU / Kawaler orderu żelaznej korony / Właściciel dóbr ziemskich. / Prosi o Zdrowaś Marya!”
płyta nagrobna

Epitafium Władysława Kempera

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta umieszczona na zewnętrznej ścianie południowej kaplicy pw. Michała Archanioła. W prawym, górnym narożu medalion ze zdjęciem, w lewym skrzyżowane liść palmy oraz krzyż. Poniżej napis „Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) / KSIĄDZ / WŁADYSŁAW / JETTMAR / PIERWSZY ADMINISTRATOR / KOŚCIOŁA W GORZKOWIE / URODZONY W 1886. ROKU / PRZEŻYŁ 32 LATA / W TYM 6 LAT KAPŁAŃSTWA / ZMARŁ JAKO OFIARA OBOWIĄZKU / W CZASIE EPIDEMII / 25 PAŹDZIERNIKA 1918 ROKU / «NIKT NIE MOŻE MIEĆ / WIĘKSZEJ MIŁOŚCI / JAK ODDAĆ ŻYCIE / ZA SWYCH PRZYJACIÓŁ» / J.15.13. / PARAFIANIE 1967 R(OK)”. Tło fakturowane. Wokół tablicy cementowe obramienie zdobione poziomym żłobkowaniem.
płyta nagrobna

Epitafium księdza Władysława Jettmara

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie prostej tablicy o kształcie leżącego prostokąta ze złoconą inskrypcją „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI)/ WŁADYSŁAW CIEPIELA / LAT 49 / z BIEŃCZYC / ZMARŁ TRAGICZNIE 25.VIII.1973 / w RACIBOROWICACH NR 15 / PROSZĄ O WSPARCIE MODLITWĄ / RODZICE”.
płyta nagrobna

Epitafium Władysława Ciepieli

Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"
obraz

Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Portret Władysława Jagiełły", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-wladyslawa-jagielly

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności