Para aniołów
Zdjęcie nr 1: Rzeźby ścięte z tyłu, drążone, ukazane jako siedzące na przerwanym przyczółku, skierowane w stronę ołtarza. Lewa figura pochylona, z uniesioną nad głową prawą ręką i wyciągniętą przed siebie lewą. Figura anioła po prawej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Anioły mają pociągłe twarze, z wystającymi brodami, dużymi oczami, zadartymi nosami i pełnymi ustami, okolone silnie kręconymi włosami opadającymi na kark. Anioł po lewej stronie ubrany jest w niebieską, silnie drapowaną szatę, odsłaniającą częściowo tors, przerzuconą przez prawe ramię, podtrzymywaną na lewym ramieniu wstążką, otaczającą postać w partii bioder. Anioł po prawej ubrany jest w czerwoną, ekspresyjnie fałdowaną szatę odsłaniającą tors, przerzuconą przez lewe ramię i otaczającą postać w partii bioder. Skrzydła obu aniołów rozpostarte na boki, pozłocone. Polichromia ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 2: Rzeźby ścięte z tyłu, drążone, ukazane jako siedzące na przerwanym przyczółku, skierowane w stronę ołtarza. Lewa figura pochylona, z uniesioną nad głową prawą ręką i wyciągniętą przed siebie lewą. Figura anioła po prawej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Anioły mają pociągłe twarze, z wystającymi brodami, dużymi oczami, zadartymi nosami i pełnymi ustami, okolone silnie kręconymi włosami opadającymi na kark. Anioł po lewej stronie ubrany jest w niebieską, silnie drapowaną szatę, odsłaniającą częściowo tors, przerzuconą przez prawe ramię, podtrzymywaną na lewym ramieniu wstążką, otaczającą postać w partii bioder. Anioł po prawej ubrany jest w czerwoną, ekspresyjnie fałdowaną szatę odsłaniającą tors, przerzuconą przez lewe ramię i otaczającą postać w partii bioder. Skrzydła obu aniołów rozpostarte na boki, pozłocone. Polichromia ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 3: Rzeźby ścięte z tyłu, drążone, ukazane jako siedzące na przerwanym przyczółku, skierowane w stronę ołtarza. Lewa figura pochylona, z uniesioną nad głową prawą ręką i wyciągniętą przed siebie lewą. Figura anioła po prawej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Anioły mają pociągłe twarze, z wystającymi brodami, dużymi oczami, zadartymi nosami i pełnymi ustami, okolone silnie kręconymi włosami opadającymi na kark. Anioł po lewej stronie ubrany jest w niebieską, silnie drapowaną szatę, odsłaniającą częściowo tors, przerzuconą przez prawe ramię, podtrzymywaną na lewym ramieniu wstążką, otaczającą postać w partii bioder. Anioł po prawej ubrany jest w czerwoną, ekspresyjnie fałdowaną szatę odsłaniającą tors, przerzuconą przez lewe ramię i otaczającą postać w partii bioder. Skrzydła obu aniołów rozpostarte na boki, pozłocone. Polichromia ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 4: Rzeźby ścięte z tyłu, drążone, ukazane jako siedzące na przerwanym przyczółku, skierowane w stronę ołtarza. Lewa figura pochylona, z uniesioną nad głową prawą ręką i wyciągniętą przed siebie lewą. Figura anioła po prawej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Anioły mają pociągłe twarze, z wystającymi brodami, dużymi oczami, zadartymi nosami i pełnymi ustami, okolone silnie kręconymi włosami opadającymi na kark. Anioł po lewej stronie ubrany jest w niebieską, silnie drapowaną szatę, odsłaniającą częściowo tors, przerzuconą przez prawe ramię, podtrzymywaną na lewym ramieniu wstążką, otaczającą postać w partii bioder. Anioł po prawej ubrany jest w czerwoną, ekspresyjnie fałdowaną szatę odsłaniającą tors, przerzuconą przez lewe ramię i otaczającą postać w partii bioder. Skrzydła obu aniołów rozpostarte na boki, pozłocone. Polichromia ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 5: Rzeźby ścięte z tyłu, drążone, ukazane jako siedzące na przerwanym przyczółku, skierowane w stronę ołtarza. Lewa figura pochylona, z uniesioną nad głową prawą ręką i wyciągniętą przed siebie lewą. Figura anioła po prawej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Anioły mają pociągłe twarze, z wystającymi brodami, dużymi oczami, zadartymi nosami i pełnymi ustami, okolone silnie kręconymi włosami opadającymi na kark. Anioł po lewej stronie ubrany jest w niebieską, silnie drapowaną szatę, odsłaniającą częściowo tors, przerzuconą przez prawe ramię, podtrzymywaną na lewym ramieniu wstążką, otaczającą postać w partii bioder. Anioł po prawej ubrany jest w czerwoną, ekspresyjnie fałdowaną szatę odsłaniającą tors, przerzuconą przez lewe ramię i otaczającą postać w partii bioder. Skrzydła obu aniołów rozpostarte na boki, pozłocone. Polichromia ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 6: Rzeźby ścięte z tyłu, drążone, ukazane jako siedzące na przerwanym przyczółku, skierowane w stronę ołtarza. Lewa figura pochylona, z uniesioną nad głową prawą ręką i wyciągniętą przed siebie lewą. Figura anioła po prawej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Anioły mają pociągłe twarze, z wystającymi brodami, dużymi oczami, zadartymi nosami i pełnymi ustami, okolone silnie kręconymi włosami opadającymi na kark. Anioł po lewej stronie ubrany jest w niebieską, silnie drapowaną szatę, odsłaniającą częściowo tors, przerzuconą przez prawe ramię, podtrzymywaną na lewym ramieniu wstążką, otaczającą postać w partii bioder. Anioł po prawej ubrany jest w czerwoną, ekspresyjnie fałdowaną szatę odsłaniającą tors, przerzuconą przez lewe ramię i otaczającą postać w partii bioder. Skrzydła obu aniołów rozpostarte na boki, pozłocone. Polichromia ciała naturalistyczna.
Zdjęcie nr 7: Rzeźby ścięte z tyłu, drążone, ukazane jako siedzące na przerwanym przyczółku, skierowane w stronę ołtarza. Lewa figura pochylona, z uniesioną nad głową prawą ręką i wyciągniętą przed siebie lewą. Figura anioła po prawej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Anioły mają pociągłe twarze, z wystającymi brodami, dużymi oczami, zadartymi nosami i pełnymi ustami, okolone silnie kręconymi włosami opadającymi na kark. Anioł po lewej stronie ubrany jest w niebieską, silnie drapowaną szatę, odsłaniającą częściowo tors, przerzuconą przez prawe ramię, podtrzymywaną na lewym ramieniu wstążką, otaczającą postać w partii bioder. Anioł po prawej ubrany jest w czerwoną, ekspresyjnie fałdowaną szatę odsłaniającą tors, przerzuconą przez lewe ramię i otaczającą postać w partii bioder. Skrzydła obu aniołów rozpostarte na boki, pozłocone. Polichromia ciała naturalistyczna.

Para aniołów

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Raba Wyżna
Miejscowość
Raba Wyżna
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Rabka
Parafia
Św. Stanisława
Tagi
Anioł rzeźba późnobarokowa rzeźba XVIII wieku
Miejsce przechowywania
zwieńczenie ołtarza głównego
Identyfikator
DZIELO/05731
Kategoria
rzeźba
Ilość
2
Czas powstania
przed 1765 rokiem
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, pozłocenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Wyposażenie w kościele św. Stanisława w Rabie Wyżnej powstało prawdopodobnie przed 1765 rokiem, gdyż w aktach wizytacji z tego roku wymienionych jest siedem ołtarzy o innych niż w aktach poprzedniej (1728) wezwaniach i ilości. Figury aniołów powstały z przeznaczeniem do ołtarza głównego jako jego dekoracja rzeźbiarska. Najpewniej razem z ołtarzem były odnawiane i odmalowywane w latach 1841-1843, 1903, 1961-1969 i 1985.

Opis

Rzeźby ścięte z tyłu, drążone, ukazane jako siedzące na przerwanym przyczółku, skierowane w stronę ołtarza. Lewa figura pochylona, z uniesioną nad głową prawą ręką i wyciągniętą przed siebie lewą. Figura anioła po prawej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Anioły mają pociągłe twarze, z wystającymi brodami, dużymi oczami, zadartymi nosami i pełnymi ustami, okolone silnie kręconymi włosami opadającymi na kark. Anioł po lewej stronie ubrany jest w niebieską, silnie drapowaną szatę, odsłaniającą częściowo tors, przerzuconą przez prawe ramię, podtrzymywaną na lewym ramieniu wstążką, otaczającą postać w partii bioder. Anioł po prawej ubrany jest w czerwoną, ekspresyjnie fałdowaną szatę odsłaniającą tors, przerzuconą przez lewe ramię i otaczającą postać w partii bioder. Skrzydła obu aniołów rozpostarte na boki, pozłocone. Polichromia ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Figury aniołów formalnie różnią się od rzeźb biskupów z bramek ołtarza głównego, które pochodzą prawdopodobnie z jednego z retabulów bocznych i zostały wykonane przez inny warsztat. Anioły cechuje ekspresja w układach ciała i kształtowaniu przylegających, obficie drapowanych i lekko rozwianych szat. Ich ciało jest miękko modelowane, z zachowaniem poprawności anatomicznej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zabrudzenia, drobne przetarcia polichromii. Figury prawdopodobnie odnawiane i odmalowywane w latach 1841-1843, 1903, 1961-1969 i 1985.

Streszczenie

Figury powstały najpewniej jako dekoracja rzeźbiarska do ołtarza głównego, przed 1765 rokiem. Formalnie różnią się od rzeźb biskupów z bramek ołtarza głównego, które pochodzą prawdopodobnie z jednego z retabulów bocznych i zostały wykonane przez inny warsztat.

Bibliografia

Pietrzak Michał, "Kronika parafii Raba Wyżna, t. 1: 1835-1993", Raba Wyżna-Kraków 2011

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Akta wizytacji biskupich
Visitatio decanatus Neoforiensis per R.D. Jacobum Zaskalski, Sacra suthoritate Apostolica publicum notarium, in Maniowy parochum, decanum Neoforiensem in anno 1765 die 30 Januarii inchoata, ex post sequentibus diebus et mensibus expedita, R.D. Francisco de Potkana Potkański, episcopo Patarensi, suffraganeo, canonico, vicario in spiritualibus et officiali generali Cracoviensi dedicata et devota

Autor: Jakub Zaskalski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna wisząca, z dostępem od strony prezbiterium w postaci dwubiegowych schodów z podestem. Balustrada pełna, na cokole, dekorowana płycinami w formie rombów, z poręczą w postaci gzymsu. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach i wklęsłych bokach, na cokole w formie spłaszczonego wałka dekorowanego kampanulami w układzie poziomym. U spodu podwieszony odwrócony ostrosłup o ściętym wierzchołku i wklęsłych bokach ujęty w narożach spływami wolutowymi, dekorowany kampanulami, zakończony szyszką zdobioną cęgami. Ścianki kosza wydzielone pilastrami w formie wolut, których trzony dekorowane są ukwieconymi gałązkami. Na ściankach rocaille'owe płyciny z ornamentem roślinnym. Parapet w postaci gzymsu. Baldachim na planie analogicznym względem kosza, w formie gzymsu, dekorowany stylizowanym perełkowaniem, z podwieszonym lambrekinem. Na nim, na podstawie utworzonej z obłoków figura Chrystusa, zwróconego frontalnie, trzymającego na lewym ramieniu krzyż, z prawą ręką wskazującą w górę. Po jego lewej figurka Mojżesza z tablicami przykazań, po prawej św. Michała Archanioła trzymającego trąbę i wagę. Na podniebieniu baldachimu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego z czterema wiązkami promieni oraz dwie ukwiecone gałązki. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, z białym detalem, ornamentyka i profile złocone, obłoki i gołębica srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, przedstawia anioła stojącego na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura zwrócona frontalnie, z prawą nogą opartą na obłoku, głową przechyloną na prawy bark oraz uniesionymi przed sobą, ugiętymi rękami. Twarz owalna, o pełnych policzkach i wystającej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okolona krótkimi, zaczesanymi do tyłu włosami. Anioł ubrany jest w silnie fałdowaną, różową tunikę z fioletową podszewką, z jednym rękawem na lewym przedramieniu, odsłaniającą połowę torsu i prawe ramię oraz prawą nogę. Skrzydła pozłocone, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura anioła ukazana frontalnie, z lewą nogą opartą na obłoku oraz wyciągniętymi przed siebie, ugiętymi rękoma. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach i podkreślonej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi, falowanymi, zaczesanymi w tył włosami. Anioł ubrany jest w obficie fałdowaną zieloną tunikę z pomarańczową podszewką, z jednym rękawem na prawym ramieniu, odsłaniającą tors, lewe ramię oraz lewą nogę. Skrzydła pozłacane, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita do krzyża o prostych ramionach trzema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowie opadającej bezwładnie w prawą stronę, z lekko ugiętymi w kolanach nogami oraz stopami skrzyżowanymi w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła, pociągła, z zamkniętymi oczami, długim, wąskim nosem i otwartymi ustami, okolona krótką brodą skręconą w regularne pukle oraz falowanymi włosami opadającymi na plecy i prawe ramię. Na głowie ma zieloną koronę cierniową w formie kołpaka. Sylwetka smukła, proporcjonalnie wydłużona, ciało silnie wychudzone o podkreślonych mięśniach, żebrach i mostku klatki piersiowej oraz ścięgnach nóg i rąk. W boku zaznaczona rana z rzeźbionymi kroplami krwi. Perizonium białe, krótkie, ściśle przylegające do ciała, silnie drapowane, odwinięte i osuwające się w partii podbrzusza, z kaskadowym zwisem tkaniny na prawym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Do górnej belki krzyża przybita płaskorzeźbiona tabliczka z inskrypcją „INRI”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, tynkowany, orientowany, jednonawowy. Prezbiterium prostokątne, krótkie, zamknięte trójbocznie, przy północnej ścianie prostokątna zakrystia z niższym przedsionkiem. Od wschodu, na zewnętrznej ścianie prezbiterium ogrójec. Nawa główna szersza od prezbiterium, na rzucie prostokąta, od północy przylega prostokątna kaplica, do której od zachodu dobudowany jest niski przedsionek, od południa przylega kruchta boczna, od zachodu prostokątny przedsionek z wieżą na planie kwadratu. Prezbiterium i nawa nakryte stropami, łuk tęczowy półkolisty, wewnątrz ujęty pilastrami, zakończony kluczem. Dostęp do kaplicy z nawy głównej przez wysokie przejście arkadowe na ścianie północnej, w południowej przejście do kruchty bocznej, na osi, pod chórem wejście do przedsionka. Kaplica boczna sklepiona kolebkowo. Fasada bez podziałów z wbudowaną wieżą, ujętą spłaszczonymi spływami. Na osi portal wejściowy flankowany dwoma pilastrami podtrzymującymi gzyms, na którym znajduje się półkoliste okno. W polu dwuskrzydłowe drzwi wejściowe ujęte opaską tynkową. Wieża dwukondygnacyjna, w dolnej kondygnacji okulus, w górnej okna w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym usytuowane z czterech stron. Na spływach ujmujących wieżę dwa okulusy. Wieża nakryta dachem ostrosłupowym. Południowa ściana oraz prezbiterium opięte grubymi szkarpami nakrytymi daszkami o nieregularnej wysokości. Do wschodniej ściany prezbiterium dobudowany murowany ogrojec flankowany filarami, nakryty wielospadowym daszkiem. Elewacje gładkie, tynkowane zakończone profilowanym gzymsem. Wejścia do kościoła przez przybudówkę kaplicy bocznej od północy oraz przez zachodni przedsionek i południową kruchtę. Okna w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym: siedem w elewacji południowej, trzy w północnej. Okna w formie stojącego prostokąta w dwóch kondygnacjach na północnej i południowej ścianie przedsionka zachodniego. Nawa główna, prezbiterium, kaplica i kruchta boczna nakryte dachem dwuspadowym, zakrystia i przybudówki dachami pulpitowymi.
kościół
Kościół św. Stanisława
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego owalu. Przedstawia spotkanie Marii i św. Elżbiety. W prawej części obrazu Maria zwrócona w trzech czwartych w prawo, lewą ręką podtrzymuje płaszcz na wysokości łona, prawą kieruje w stronę Elżbiety. Twarz ma owalną o bladej karnacji, łagodnych, młodzieńczych rysach i jasnych włosach ukrytych pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i plecy, podtrzymywany z przodu oraz biały welon opadający na ramiona i plecy. Nad głową ma nimb. W lewej części obrazu św. Elżbieta zwrócona w trzech czwartych w lewo, prawą rękę wyciąga w stronę Marii, lewą ją obejmuje. Twarz ma owalną o łagodnych, młodzieńczych rysach, jasnej karnacji, okoloną jasnymi włosami, przesłoniętymi welonem. Ubrana jest w beżową suknię, przepasaną w talii, czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zarzucony na lewe ramię i opadający na plecy i z przodu postaci, na głowie ma biały welon. Postacie ukazane na zewnątrz przed wejściem do domu widocznego za Elżbietą.
obraz
Nawiedzenie św. Elżbiety

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Parapet chóru muzycznego wsparty na dwóch filarach, o kanelowanych trzonach w górnej części. Balustrada o wypukłej środkowej partii, na niskim cokole, podzielona na pola pilastrami, dźwigającymi profilowany gzyms stanowiący poręcz. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta ujętego ramą, z malowanymi przedstawieniami muzykujących aniołów siedzących na obłokach. Aniołki w kolejności od lewej strony trzymają waltornię, wiolonczelę, skrzypce, następne dwa nuty, później skrzypce, flet poprzeczny i waltornię.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica przyścienna. Czara półkolista z imitacją puklowania, z wywiniętym brzegiem, podtrzymywana u dołu przez dwie konsole, zakończone wolutą z uskrzydloną główką anielską. Nakryta płaską pokrywą na planie ściętego koła, na której znajduje się niewielka grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Na pokrywie dwa rzędy ornamentalnych cęg, dolny zwrócony do wewnątrz, górny na zewnątrz, tworzące kabłąki podtrzymujące gołębicę Ducha Świętego w otoku z obłoków i glorii promienistej. Chrzcielnica i pokrywa laserowane w kolorze niebieskim, detale złocone i srebrzone; główka anielska i grupa rzeźbiarska polichromowane naturalistycznie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz
Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna z zakrystii przez drzwi w polu zaplecka. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na podstawie w formie wałka, z podwieszeniem w formie spłaszczonego stożka ze zbiegającymi się z czterech naroży lizenami, dekorowanego rocaille'em. Kosz ujęty w narożach pilastrami, dekorowany w partii ścianek, trzonów pilastrów i wałka rocaille'em, parapet w formie gzymsu. Zaplecek wysoki, flankowany dwoma wąskimi pilastrami, zwieńczonymi konsolami z rocaille'em podtrzymującymi pełne belkowanie, wyłamane na ich osi oraz wolutowy przerwany przyczółek. W polu zaplecka drzwi. Na belkowaniu rokokowy kartusz z napisem „DOCETE OMNES / GENTES. Math(eus) 28”. Ponad belkowaniem trójkąt z trzema płomieniami w polu, na obłoku, w glorii promienistej. Struktura polichromowana w sposób imitujący marmoryzację w kolorze niebiesko-białym, ornamentyka i profile pozłocone, obłoki i pole kartusza posrebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, przedstawia anioła stojącego na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura zwrócona frontalnie, z prawą nogą opartą na obłoku, głową przechyloną na prawy bark oraz uniesionymi przed sobą, ugiętymi rękami. Twarz owalna, o pełnych policzkach i wystającej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okolona krótkimi, zaczesanymi do tyłu włosami. Anioł ubrany jest w silnie fałdowaną, różową tunikę z fioletową podszewką, z jednym rękawem na lewym przedramieniu, odsłaniającą połowę torsu i prawe ramię oraz prawą nogę. Skrzydła pozłocone, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura anioła ukazana frontalnie, z lewą nogą opartą na obłoku oraz wyciągniętymi przed siebie, ugiętymi rękoma. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach i podkreślonej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi, falowanymi, zaczesanymi w tył włosami. Anioł ubrany jest w obficie fałdowaną zieloną tunikę z pomarańczową podszewką, z jednym rękawem na prawym ramieniu, odsłaniającą tors, lewe ramię oraz lewą nogę. Skrzydła pozłacane, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne przyścienne rzeźby, przedstawiające w całej postaci dwa siedzące w antytetycznych pozach uskrzydlone anioły. W rozłożonych na boki rękach trzymają: trzcinę z gąbką (anioł po lewej) i dzidę (anioł po prawej). Anioły, okryte złotą draperią, siedzą ukośnie na srebrzystych obłokach.
rzeźba

Aniołowie

Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne wyobrażające dwóch aniołów ze skrzydłami, ukazanych w całej postaci, w antytetycznych pozach, w kontrapoście, w trzech czwartych zwróconych ku środkowi ołtarza, z głowami skierowanymi do widza. Anioł po prawej prawą ręką uniesioną na wysokość barku, a anioł po lewej lewą ręką wskazują wymownym gestem na obraz Matki Boskiej umieszczony w retabulum. Obaj aniołowie o młodzieńczych twarzach okolonych ciemnymi kędzierzawymi włosami. Ramiona i tors nagie, o jasnej karnacji. Brzuch, biodra i uda okryte silnie pofałdowaną dynamicznie złotą draperią spływającą z tyłu postaci aż do ziemi. Na nogach wysokie buty odsłaniające palce. Pod stopami srebrzyste laserowane na niebiesko obłoki.
rzeźba

Aniołowie

Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, z tyłu drążone. Figury całopostaciowe, zwrócone antytetycznie, stojące w kontrapoście, z pochylonymi głowami, z obiema rękoma skierowanymi ku środkowi ołtarza, przytrzymują latarnie. Twarze owalne, o indywidualnych rysach, delikatnie zarysowanych oczach i ustach oraz płaskim nosie. Włosy w postaci krótkich, gęstych loków. Ubrane w przewiązaną diagonalnie przez tors, obficie drapowaną szatę, opadającą na tył postaci. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Figury aniołów

Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne, z tyłu drążone. Figury analogiczne, zwrócone antytetycznie. Anioły ukazane en face, stojące w kontrapoście, o lekko esowato wygiętych sylwetkach, na głowach podtrzymują woluty, ręce od wewnętrznej strony ołtarza, ugięte, uniesione do góry, podtrzymują woluty, zewnętrzne wyciągnięte w bok, dzierżą miecze o płomienistych ostrzach. Twarze pociągłe, o niewielkich oczach i długich prostych nosach. Włosy długie, opadające gęstymi puklami na ramiona. Anioły ubrane w białe tuniki sięgające do kolan, ze złotą lamówką, szatę spodnią sięgającą do kostek, odsłaniającą prawe nogi, obficie drapowane w grube fałdy, ekspresyjnie poruszone; łuskowy puklerz oraz przewieszony ukośnie przez prawe ramię płaszcz. Na głowach hełm, na nogach wysokie sandały. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty białe, detale i skrzydła złocone.
rzeźba

Figury aniołów (kariatydy)

Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w profilowaną ramę, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z winnej latorośli. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion z monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Pomiędzy nimi umiejscowiono niewielki ornament roślinny. Na awersie umieszczono obraz w kształcie stojącego prostokąta z wyobrażeniem Marii jako Królowej Nieba. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie stojącą na brązowobiałych obłokach Matkę Boską z rozłożonymi rękami. Madonna w prawej ręce trzyma berło, a w lewej wielokwietną gałązkę. Matka Boża lekko pochylając głowę w lewo ma owalną twarz o rumianych policzkach, wydatny nos i pełne usta. Jej głowę otaczają długie, ciemne włosy spływające na ramiona. Na głowie ortoczonej fantazyjnym nimbem ma złotą, zamkniętą koronę. Ubrana jest w długą suknię przewiązaną w talii oraz równomiernie opadający na jej ramiona spięty pod szyją płaszcz. Elementy stroju Marii przykrywa srebrzona i złocona sukieka wotywna. Po obu jej stronach ukazano jedną nad drugą rodzielone postzacią Madonny trzy pary muzykujących aniołków. Górna para w zielonych tunikach gra na flecie i trąbce. Środkowa w czerwono-różowych szatach gra na skrzypcach i kontrabasie, a ostania w niebiesakich tunikach na trąbkach. Dolną cześć kompozycji flankują kanelowane pilastry z korynckimi kapitelami. Na ich tle na postumentach z prawej strony przedstawiono w całej postaci stojacego św. Piotra w niebieskiej tunice i ochrowym płaszczu z kluczami w ręce, a z lewej św. Pawła Apostoła w zielonej tunice i czerwonym płaszczu z mieczem w lewej ręce. Na postumentach widnieją podpisy: "Ś[więty] Piotr" i "Ś[więty] Paweł". Na głowicach pilastrów z prawej strony wyobrażono w różowej tunice św. Michała Archanioła z wagą w rece, a z prawej Archanioła Gabriela w czerwono-niebiskich szatach z krzyżem i lilią w dłoniach. Ponad Marią przedatwiono na jasnoochrowym tle Trójcę Świętą siedzącą na obłokach. Z prawej strony ukazano frontalnie ujętego Boga Ojca wyobrażonego jako siwobrodego starca o bujnych siwych włosach. W prawej ręce trzyma złote berło, lewą zaś wyciąga przed siebie. Bóg Ojciec lewą nogę ugiętą w kolanie wspiera o obłoki. Jego twarz charakteryzuje jasna karnacja, szeroko otwarte oczy, wydatny nos i usta. Wokół głowy widać trójkąt. Ubrany jest w bladoniebieską tunikę i zielony płaszcz lamowany perełkami. Naprzeciw Boga Ojca z lewej strony siedzi Chrystus, który ma nieznacznie skrzyżowane nogi. Zbawiciel trzymający oburącz na wysokości ramienia drewniany krzyż, został przedstawiony w trzech czwartych w prawo. Jest to dojrzały mężczyzna o pociągłej twarzy okolonej brązowymi, długimi włosami spływającymi na ramiona oraz brodą. Ma jasną karnację, prosty nos i wydatne usta. Nagi tors okrywa czerwony płaszcz odsłaniający stopy. Na dłoniach i stopach widoczne są rany po gwoździach. Głowę Jezusa okala fantazyjny nimb. Powyżej obu postaci unosi się widziana z profilu gołębica Ducha Świętego w promienistym otoku. Na rewersie umieszczono czworoboczny obraz w kształcie stojacego prostokąta z przedsatwieniem Marii jako Królowej Aniołów. W centrum kompozycji na tle obłoków w otoczeniu aniołów ukazano stojącą frontalnie Marię trzymającą obiema rękami na lewym przedramieniu Małego Jezusa. Maria ma lekko pochyloną głowę w prawo z owalną twarzą, jasną karnacją oraz drobnym nosem i ustami. Ubrana jest w maforion i suknię, które w całości pokrywa srebrzona sukienka wotywna. Dzieciątko ma rozłożone obie rączki. Ma owalną twarz o jasnej karnacji drobny nos i usta. Ubrane jest w tunikę przykrytą srebrzoną sukienka wotywną odsłaniającą częściowo skrzyżowane nogi. Wokół Madonny ukazano siedem igrajacych na tle obłoków aniołów w róznokolorowych tunikach trzymający girlandę z różnokolorowych róż.
feretron

feretron z obrazami Matki Boskiej Królowej Nieba i Matki Boskiej Królowej Aniołów

Zdjęcie nr 1: Drewniany, polichromowany na niebiesko strop, na planie ośmioboku, ujęty profilowaną ramą. W jego centrum grupa Koronacji Marii w glorii promienistej. W środku grupy figura Matki Boskiej na tle opaski dekorowanej kwiatami. Maria ukazana frontalnie, w kontrapoście, z rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma pociągłą, szczupłą, o młodzieńczych rysach, okoloną długimi włosami, upiętymi z tyłu głowy. Ubrana jest w srebrzoną suknię oraz złocony płaszcz narzucony na ramiona i zawinięty na lewej nodze, na głowie ma koronę zamkniętą. Marię flankują dwie banderole z napisem: „FIAT”. Po jej prawej znacznie większa figura Chrystusa, ukazanego frontalnie, w pozycji siedzącej, z głową skierowaną do wewnątrz; jego lewa ręka spoczywa na piersi, prawa jest ugięta i uniesiona w geście wskazującym. Twarz ma pociągłą, szczupłą, okoloną brodą skręconą w dwa pukle, oraz kręconymi włosami. Chrystus przewiązany jest w partii bioder złoconym płaszczem otaczającym postać i odsłaniającym lewą nogę. Jego ciało w odsłoniętych partiach, ma delikatnie zarysowaną muskulaturę, z zaznaczonymi śladami męki. Po lewej stronie Marii znacznie większa figura Boga Ojca, ukazanego frontalnie, w pozycji siedzącej. Lewą ręką przytrzymuje jabłko królewskie, w dłoni dzierży berło, prawą wyciąga w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o starczych rysach, okoloną długą, kręconą brodą opadającą na pierś oraz krótkimi włosami. Ubrany jest w obficie drapowaną srebrzoną tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz z dekoracyjną, kameryzowaną lamówką, zapięty na piersi i opadający na boki, z zawiniętym fragmentem tkaniny na lewej nodze. Nad postaciami nadlatująca gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej z banderolą z napisem: „FIAT”. Grupa na tle trzystrefowej glorii promienistej dekorowanej gwiazdami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Glorię z grupą Koronacji otacza dwunastu aniołów, ułożonych naprzemiennie w cztery pary muzykujących postaci (ze skrzypcami, wiolonczelą, gitarą, trąbką, harfą) z czterema aniołami podtrzymującymi tace z symbolicznymi przedmiotami (różaniec, wieniec laurowy, chleb (?), dyscyplina). Strop dekorowany jest w całości gwiazdami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Figury w partiach ciała polichromowane są naturalistycznie, ich szaty są złocone, srebrzone i laserowane; atrybuty są srebrzone.
rzeźba

Drewniany strop z dekoracja rzeźbiarską grupy Koronacja Marii i muzykujących aniołów

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Para aniołów", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/para-aniolow-5

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności