Para aniołów
Zdjęcie nr 1: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.

Para aniołów

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Biskupice
Miejscowość
Łazany
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niegowić
Parafia
Parafia Znalezienia Krzyża Świętego
Tagi
barok późny barok rzeźba XVIII wieku sztuka barokowa sztuka pierwszej połowy XVIII wieku sztuka późnobarokowa sztuka XVIII wieku Wadowice
Miejsce przechowywania
ołtarz w kaplicy Lubomirskich
Identyfikator
DZIELO/03534
Kategoria
rzeźba
Ilość
2
Czas powstania
druga ćwierć XVIII wieku
Technika i materiał
drewno rzeźbione, polichromowane, złocone i srebrzone
Wymiary podstawowe
wysokość – 110 cm
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Uznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Ołtarz, którego częścią są omawiane rzeźby aniołów, powstał najprawdopodobniej w drugiej ćwierci XVIII wieku i pochodzi z kościoła parafialnego w Wadowicach. Pod koniec XIX wieku nastawa, nosząca pierwotnie wezwanie św. Jana z Kęt, wraz z drugim, niezachowanym do dziś ołtarzem, została przewieziona do kościoła pw. Znalezienia Krzyża Świętego w Łazanach przez pochodzącego z Wadowic Franciszka Błachuta – proboszcza łazańskiej świątyni. Tomasz Graff wskazuje, że być może z zakończoną w 1897 roku przebudową fasady kościoła w Wadowicach (wg projektu Tomasza Prylińskiego) wiązała się wymiana części wystroju wnętrza wadowickiej fary. Oba ołtarze zostały sprowadzone do Łazan w 1899 roku. Omawianą nastawę ustawiono w kaplicy Lubomirskich w miejscu wcześniejszego stiukowego ołtarza św. Stanisława. Ołtarz odnowiono, konieczne prace wykonał stolarz Jan Wilk ze Sławkowic.

Opis

Para pełnoplastycznych, drążonych od tyłu, polichromowanych, złoconych i srebrzonych rzeźb przedstawiających stojące anioły w dynamicznych pozach. Figury przedstawione w kontrapoście, ustawione na niewielkich postumentach. Ubrane w długie, bogato drapowane, złocone suknie oraz rozwiane srebrzone płaszcze. Stopy bose. Obie postaci wykonują analogiczne gesty, składając jedną rękę na piersi, drugą wyciągając lekko do przodu. Twarze owalne, pełne z wydatnymi policzkami oraz podbródkami okolone jasnobrązowymi, kręconymi włosami. Karnacje polichromowane, skrzydła srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Omawiany ołtarz i jego wystrój rzeźbiarski jest dziełem późnobarokowym, datowanym na drugą połowę XVIII wieku (Maria Jachimczak) lub nieco wcześniej, na drugą ćwierć XVIII wieku (Tomasz Graff). Do oryginalnych elementów wyposażenia nastawy zaliczają się struktura ołtarza, figury stojących aniołów w kondygnacji pierwszej oraz putta w zwieńczeniu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz, którego częścią są omawiane rzeźby, powstał najprawdopodobniej w drugiej ćwierci XVIII wieku i pochodzi z kościoła parafialnego w Wadowicach. W 1899 roku z inicjatywy wadowiczanina, proboszcza w Łazanach księdza Franciszka Błachuta, nastawa wraz z drugim, również późnobarokowym ołtarzem (niezachowany), została przeniesiona do świątyni w Łazanach. Omawiany ołtarz i jego wystrój rzeźbiarski jest dziełem późnobarokowym.

Bibliografia

Graff Tomasz, "Odkrycie barokowego ołtarza z Wadowic w kościele parafialnym w Łazanach" , „Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny” , s. 212-219
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Krasnowolski Bogusław, "Parafia i kościół pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego w Łazanach", Kraków 2013
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona ośmioboczna o architektonicznych formach dostępna schodkami z prezbiterium. Kosz wsparty na czterech smukłych kolumienkach o złoconych trzonach ujętych w połowie wysokości pierścieniami; kapitele impostowe dekorowane girlandami. Podpory podtrzymują strukturę o formie baldachimu dekorowanego trójlistnym maswerkiem oraz czterolistną rozetką. Kosz wydzielony profilowanym gzymsem, u dołu którego podwieszony fryz arkadkowy; rozczłonkowany kolumienkami analogicznymi jak w podstawie, ale z kanelowanymi trzonami. W polach dekoracja płycinowa wypełniona symetrycznym ornamentem roślinnym i kwiatowym z wplecionymi elementami takimi jak krzyż i winne grona. Kosz zakończony parapetem w formie profilowanego gzymsu z ornamentem kostkowym. Poniżej fryz arkadkowy wypełniony motywem maswerkowym. Schody jednobiegowe, sześciostopniowe z profilowaną poręczą, złoconą i polichromowaną na kolor czarny. Balaski w formie kolumienek z prostopadłościennymi bazami oraz impostowymi kapitelami. Poręcz zakończona słupem w postaci filaru o profilowanej podstawie. Trzon z płaskorzeźbionymi złoconymi półkolumienkami i złoconą dekoracją roślinną ujętą w prostokątną płycinę zamkniętą łukiem półkolistym; powyżej rozetka. Struktura ambony malowana na czarno z czerwonymi elementami. Trzony kolumn oraz ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Komplet sześciu kamiennych konsol w formie męskich, brodatych głów, na które spływają żebra krzyżowego sklepienia w nawie głównej. Postać pierwsza o twarzy szerokiej, okolonej długim zarostem oraz włosami układającymi się w loki na czole. Oczy zamknięte, wydatny, prosty nos. Widoczne rurkowate bruzdy na czole. Postać druga o twarzy pociągłej, okolonej długim zarostem artykułowanym za pomocą rurkowatych fałd. Broda na końcu nieznacznie rozdwojona. Włosy proste ponad czołem tworzą trójkątne zakola. Oczy zamknięte, czoło pokryte bruzdami. Postać trzecia o trójkątnej twarzy z niskim, pokrytym bruzdami czołem i kręconych włosach. Oczy zamknięte. Postać czwarta o owalnej, pełnej twarzy, wystających kościach policzkowych. Zarost artykułowany za pomocą równoległych fałdek. Włosy układające się w loki ponad czołem. Oczy zamknięte. Postać piąta o szerokiej, płaskiej twarzy z gęstym zarostem. Długie, falowane wąsy, zamknięte oczy. Włosy ponad czołem układające się w loki. Postać szósta o pociągłej, podłużnej twarzy z zarostem. Długi, prosty nos, zamknięte oczy, niskie czoło ponad, którym bujne, proste włosy. Na przecięciach żeber dwa polichromowane zworniki z godłem herbu Drużyna oraz syglami „S(ebastian) L(ubomirski)" umieszczonymi na czerwonym tle, pierwszy ośmioboczny, drugi w kształcie wieloliścia. W podniebiu arkady tęczowej wolutowa konsola ustawiona na kapitelu pilastra w podniebiu łuku tęczowego. U podstawy konsoli, na osi umieszczony rollwerkowy kartusz mieszczący godło herbu Drużyna oraz sygle „S(ebastian) L(ubomirski)”.
detal architektoniczny
Detal architektoniczny
Zdjęcie nr 1: Piaskowcowa, płaskorzeźbiona chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennym, profilowanym postumencie z uskokiem. Trzon o przekroju ośmiobocznym dekorowany płaskorzeźbionym, symetrycznym ornamentem roślinnym. Czara półkolista, puklowana; w narożach owalne tarcze z godłami herbów: Odrowąż, Gryf, Drużyna i Warna oraz syglami „S(ebastian) L(ubomirski)”. W otoku czary ornament analogiczny jak na trzonie. Pokrywa drewniana o podstawie ośmiobocznej z dekoracją płycinową. Zwieńczona przecinającymi się kabłąkami dekorowanymi kaboszonami, zamknięta kulą oraz równoramiennym krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna, wolnostojąca figura Baranka leżącego na zamkniętej księdze; z chorągwią pashalną. Całość umieszczona na wklęsło-wypukłym postumencie na planie odcinka koła. Postument i chorągiew polichromowane w kolorach czerwonym i zielonym oraz złocone, baranek srebrzony.
rzeźba
Baranek Boży
Zdjęcie nr 1: Chór muzyczny konstrukcji drewnianej, wsparty na dwóch ośmiobocznych kolumnach o trzonach dekorowanych płycinami wypełnionymi maswerkiem, ustawionych na wysokich cokołach. Parapet chóru muzycznego o linii wklęsło-wypukłej z wybrzuszoną częścią środkową. Balustrada pełna, dekorowana płycinami z umieszczonym w centrum złoconym geometrycznym ornamentem. W narożach płycin złocone rozetki. W dolnej części parapetu podwieszony złocony lambrekin, w górnej profilowany gzyms. Chór dostępny za pomocą drewnianych schodów w południowo-zachodnim narożniku nawy. Wejście ujęte parą lizen, w nadprożu ornament naśladujący podwieszoną kotarę. Struktura chóru malowana w odcieniach jasnego brązu z ciemnoczerwonymi elementami, ornamentyka złocona.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Trzy obrazy w kształcie stojącego prostokąta w prostych, drewnianych i złoconych ramach połączone w tryptyk za pomocą większej drewnianej ramy zwieńczonej złoconym ornamentem roślinnym oraz krzyżem. Analogiczny ornament w dolnej części ramy. W centrum umieszczony obraz przedstawiający Chrystusa w typie Ecce Homo. Postać ukazana frontalnie, w popiersiu z uniesioną lekko ku górze głową zwieńczoną koroną cierniową. Wokół głowy świetlisty nimb. Twarz pociągła, szczupła okolona długimi włosami oraz ciemnym zarostem. Wzrok skierowany ku górze, na twarzy widoczne krople krwi. Chrystus ubrany w czerwony płaszcz. Tło obrazu jednolite, ciemne. Po bokach wizerunku Chrystusa umieszczone dwa mniejsze obrazy przedstawiające św. Jana Kantego (z lewej) i św. Andrzeja Bobolę (z prawej). Święty Jan Kanty ukazany w popiersiu z ciałem zwróconym w trzech czwartych w lewo. Wyobrażony jako starszy mężczyzna z siwymi włosami, z łysiną ponad czołem i krótką, siwą brodą. Ubrany w płaszcz z gronostajowym kołnierzem; w prawej ręce trzyma krzyż. Wokół głowy postaci przedstawiony świetlisty nimb. Tło obrazu jednolite, ciemne. Święty Andrzej Bobola ukazany w popiersiu w trzech czwartych zwrócony w prawo. Przedstawiony jako dojrzały mężczyzna o lekko siwych włosach i krótkiej brodzie, ubrany w czarny habit jezuicki. Wzrok skierowany ku górze. Wokół głowy świetlisty nimb. Tło obrazu jednolite, ciemne.
obraz
Chrystus w typie Ecce Homo ze św. Janem Kantym i św. Andrzejem Bobolą

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne przyścienne rzeźby, przedstawiające w całej postaci dwa siedzące w antytetycznych pozach uskrzydlone anioły. W rozłożonych na boki rękach trzymają: trzcinę z gąbką (anioł po lewej) i dzidę (anioł po prawej). Anioły, okryte złotą draperią, siedzą ukośnie na srebrzystych obłokach.
rzeźba

Aniołowie

Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne wyobrażające dwóch aniołów ze skrzydłami, ukazanych w całej postaci, w antytetycznych pozach, w kontrapoście, w trzech czwartych zwróconych ku środkowi ołtarza, z głowami skierowanymi do widza. Anioł po prawej prawą ręką uniesioną na wysokość barku, a anioł po lewej lewą ręką wskazują wymownym gestem na obraz Matki Boskiej umieszczony w retabulum. Obaj aniołowie o młodzieńczych twarzach okolonych ciemnymi kędzierzawymi włosami. Ramiona i tors nagie, o jasnej karnacji. Brzuch, biodra i uda okryte silnie pofałdowaną dynamicznie złotą draperią spływającą z tyłu postaci aż do ziemi. Na nogach wysokie buty odsłaniające palce. Pod stopami srebrzyste laserowane na niebiesko obłoki.
rzeźba

Aniołowie

Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, z tyłu drążone. Figury całopostaciowe, zwrócone antytetycznie, stojące w kontrapoście, z pochylonymi głowami, z obiema rękoma skierowanymi ku środkowi ołtarza, przytrzymują latarnie. Twarze owalne, o indywidualnych rysach, delikatnie zarysowanych oczach i ustach oraz płaskim nosie. Włosy w postaci krótkich, gęstych loków. Ubrane w przewiązaną diagonalnie przez tors, obficie drapowaną szatę, opadającą na tył postaci. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Figury aniołów

Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne, z tyłu drążone. Figury analogiczne, zwrócone antytetycznie. Anioły ukazane en face, stojące w kontrapoście, o lekko esowato wygiętych sylwetkach, na głowach podtrzymują woluty, ręce od wewnętrznej strony ołtarza, ugięte, uniesione do góry, podtrzymują woluty, zewnętrzne wyciągnięte w bok, dzierżą miecze o płomienistych ostrzach. Twarze pociągłe, o niewielkich oczach i długich prostych nosach. Włosy długie, opadające gęstymi puklami na ramiona. Anioły ubrane w białe tuniki sięgające do kolan, ze złotą lamówką, szatę spodnią sięgającą do kostek, odsłaniającą prawe nogi, obficie drapowane w grube fałdy, ekspresyjnie poruszone; łuskowy puklerz oraz przewieszony ukośnie przez prawe ramię płaszcz. Na głowach hełm, na nogach wysokie sandały. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty białe, detale i skrzydła złocone.
rzeźba

Figury aniołów (kariatydy)

Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w profilowaną ramę, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z winnej latorośli. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion z monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Pomiędzy nimi umiejscowiono niewielki ornament roślinny. Na awersie umieszczono obraz w kształcie stojącego prostokąta z wyobrażeniem Marii jako Królowej Nieba. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie stojącą na brązowobiałych obłokach Matkę Boską z rozłożonymi rękami. Madonna w prawej ręce trzyma berło, a w lewej wielokwietną gałązkę. Matka Boża lekko pochylając głowę w lewo ma owalną twarz o rumianych policzkach, wydatny nos i pełne usta. Jej głowę otaczają długie, ciemne włosy spływające na ramiona. Na głowie ortoczonej fantazyjnym nimbem ma złotą, zamkniętą koronę. Ubrana jest w długą suknię przewiązaną w talii oraz równomiernie opadający na jej ramiona spięty pod szyją płaszcz. Elementy stroju Marii przykrywa srebrzona i złocona sukieka wotywna. Po obu jej stronach ukazano jedną nad drugą rodzielone postzacią Madonny trzy pary muzykujących aniołków. Górna para w zielonych tunikach gra na flecie i trąbce. Środkowa w czerwono-różowych szatach gra na skrzypcach i kontrabasie, a ostania w niebiesakich tunikach na trąbkach. Dolną cześć kompozycji flankują kanelowane pilastry z korynckimi kapitelami. Na ich tle na postumentach z prawej strony przedstawiono w całej postaci stojacego św. Piotra w niebieskiej tunice i ochrowym płaszczu z kluczami w ręce, a z lewej św. Pawła Apostoła w zielonej tunice i czerwonym płaszczu z mieczem w lewej ręce. Na postumentach widnieją podpisy: "Ś[więty] Piotr" i "Ś[więty] Paweł". Na głowicach pilastrów z prawej strony wyobrażono w różowej tunice św. Michała Archanioła z wagą w rece, a z prawej Archanioła Gabriela w czerwono-niebiskich szatach z krzyżem i lilią w dłoniach. Ponad Marią przedatwiono na jasnoochrowym tle Trójcę Świętą siedzącą na obłokach. Z prawej strony ukazano frontalnie ujętego Boga Ojca wyobrażonego jako siwobrodego starca o bujnych siwych włosach. W prawej ręce trzyma złote berło, lewą zaś wyciąga przed siebie. Bóg Ojciec lewą nogę ugiętą w kolanie wspiera o obłoki. Jego twarz charakteryzuje jasna karnacja, szeroko otwarte oczy, wydatny nos i usta. Wokół głowy widać trójkąt. Ubrany jest w bladoniebieską tunikę i zielony płaszcz lamowany perełkami. Naprzeciw Boga Ojca z lewej strony siedzi Chrystus, który ma nieznacznie skrzyżowane nogi. Zbawiciel trzymający oburącz na wysokości ramienia drewniany krzyż, został przedstawiony w trzech czwartych w prawo. Jest to dojrzały mężczyzna o pociągłej twarzy okolonej brązowymi, długimi włosami spływającymi na ramiona oraz brodą. Ma jasną karnację, prosty nos i wydatne usta. Nagi tors okrywa czerwony płaszcz odsłaniający stopy. Na dłoniach i stopach widoczne są rany po gwoździach. Głowę Jezusa okala fantazyjny nimb. Powyżej obu postaci unosi się widziana z profilu gołębica Ducha Świętego w promienistym otoku. Na rewersie umieszczono czworoboczny obraz w kształcie stojacego prostokąta z przedsatwieniem Marii jako Królowej Aniołów. W centrum kompozycji na tle obłoków w otoczeniu aniołów ukazano stojącą frontalnie Marię trzymającą obiema rękami na lewym przedramieniu Małego Jezusa. Maria ma lekko pochyloną głowę w prawo z owalną twarzą, jasną karnacją oraz drobnym nosem i ustami. Ubrana jest w maforion i suknię, które w całości pokrywa srebrzona sukienka wotywna. Dzieciątko ma rozłożone obie rączki. Ma owalną twarz o jasnej karnacji drobny nos i usta. Ubrane jest w tunikę przykrytą srebrzoną sukienka wotywną odsłaniającą częściowo skrzyżowane nogi. Wokół Madonny ukazano siedem igrajacych na tle obłoków aniołów w róznokolorowych tunikach trzymający girlandę z różnokolorowych róż.
feretron

feretron z obrazami Matki Boskiej Królowej Nieba i Matki Boskiej Królowej Aniołów

Zdjęcie nr 1: Drewniany, polichromowany na niebiesko strop, na planie ośmioboku, ujęty profilowaną ramą. W jego centrum grupa Koronacji Marii w glorii promienistej. W środku grupy figura Matki Boskiej na tle opaski dekorowanej kwiatami. Maria ukazana frontalnie, w kontrapoście, z rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma pociągłą, szczupłą, o młodzieńczych rysach, okoloną długimi włosami, upiętymi z tyłu głowy. Ubrana jest w srebrzoną suknię oraz złocony płaszcz narzucony na ramiona i zawinięty na lewej nodze, na głowie ma koronę zamkniętą. Marię flankują dwie banderole z napisem: „FIAT”. Po jej prawej znacznie większa figura Chrystusa, ukazanego frontalnie, w pozycji siedzącej, z głową skierowaną do wewnątrz; jego lewa ręka spoczywa na piersi, prawa jest ugięta i uniesiona w geście wskazującym. Twarz ma pociągłą, szczupłą, okoloną brodą skręconą w dwa pukle, oraz kręconymi włosami. Chrystus przewiązany jest w partii bioder złoconym płaszczem otaczającym postać i odsłaniającym lewą nogę. Jego ciało w odsłoniętych partiach, ma delikatnie zarysowaną muskulaturę, z zaznaczonymi śladami męki. Po lewej stronie Marii znacznie większa figura Boga Ojca, ukazanego frontalnie, w pozycji siedzącej. Lewą ręką przytrzymuje jabłko królewskie, w dłoni dzierży berło, prawą wyciąga w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o starczych rysach, okoloną długą, kręconą brodą opadającą na pierś oraz krótkimi włosami. Ubrany jest w obficie drapowaną srebrzoną tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz z dekoracyjną, kameryzowaną lamówką, zapięty na piersi i opadający na boki, z zawiniętym fragmentem tkaniny na lewej nodze. Nad postaciami nadlatująca gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej z banderolą z napisem: „FIAT”. Grupa na tle trzystrefowej glorii promienistej dekorowanej gwiazdami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Glorię z grupą Koronacji otacza dwunastu aniołów, ułożonych naprzemiennie w cztery pary muzykujących postaci (ze skrzypcami, wiolonczelą, gitarą, trąbką, harfą) z czterema aniołami podtrzymującymi tace z symbolicznymi przedmiotami (różaniec, wieniec laurowy, chleb (?), dyscyplina). Strop dekorowany jest w całości gwiazdami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Figury w partiach ciała polichromowane są naturalistycznie, ich szaty są złocone, srebrzone i laserowane; atrybuty są srebrzone.
rzeźba

Drewniany strop z dekoracja rzeźbiarską grupy Koronacja Marii i muzykujących aniołów

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Para aniołów", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/para-aniolow-3

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności