Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 2: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 3: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 4: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 5: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 6: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 7: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 8: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 9: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 10: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 11: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 12: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 13: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.
Zdjęcie nr 14: Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów. Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Oświęcim
Miejscowość
Poręba Wielka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Kościół
Św. Bartłomieja Apostoła
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/12986
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
około 1783 roku
Technika i materiał
drewno cięte, rzeźbione, polichromowane, marmoryzowane, złocone, srebrzone
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz powstał około 1783 roku.

Opis

Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz jest murowany, prostopadłościenny z marmurową mensą z portatylem. Trzy boki ołtarza ujmują malowane na płótnie obrazy w profilowanych, polichromowanych ramach. W polu antepedium znajduje się wyobrażenie architektonicznej nastawy z przedstawieniem baranka na ołtarzu, którą flankują sylwetki św. Piotra i św. Pawła.Tabernakulum ołtarza w formie metalowej skrzynki o wypukłym froncie i drewnianej obudowie w postaci wklęsłych boków zamkniętych parą pilastrów, których trzony przechodzą w spływy wolutowe. Podpory dźwigają profilowany gzyms przebiegający przez całą szerokość tabernakulum, nad frontem dekorowany lambrekinem. Metalowe drzwiczki mają kształt stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikacjami w postaci kielicha z hostią w glorii, kłosami zbóż i winnego grona. Ponad drzwiczkami znajduje się kartusz z przedstawieniem pelikana. Na tabernakulum umiejscowiony jest tron wystawienia w formie rzeźbionego ornamentalnego tła, flankowany przez parę rzeźbionych aniołów trzymających lichtarze. Retabulum ujęte jest parą opilastrowanych filarów i parą stojących przed nimi kolumn o kapitelach kompozytowych ustawionych pod kątem względem lica ołtarza. Podpory dźwigają wyłamujące się ponad nimi belkowanie z przerwanymi nad polem środkowym architrawem i fryzem. Zwieńczenie flankuje para spływów wolutowych, zamyka fragment wyłamanego na końcach gzymsu. Retabulum ujmuje para ażurowych, rocaille'owych uszaków, a w zwieńczeniu para figur adorujących aniołów. Trzony pilastrów zdobią rocaille'owe zwisy. W polu środkowym retabulum jest wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, nadwieszonym łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą. Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Powyżej, pośrodku belkowania umieszczono rocaille'owy kartusz z płaskorzeźbioną, zamkniętą koroną w polu. W zwieńczeniu jest obraz św. Józefa w profilowanej ramie w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem segmentowym z uskokiem oraz wklęsłymi dolnymi narożami. Szczyt ma formę rokokowego kartusza z malowanym okiem Opatrzności. Na zdobionych motywami rocaille'owymi wolutach spływów znajduje się para aniołów.

Struktura ołtarza jest polichromowana w kolorze beżowym, trzony kolumn marmoryzowane, ornamentyka i profile złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Projekt ołtarzy stanowiących wystrój kościoła parafialnego w Porębie Wielkiej powstał pod wpływem twórczości Francesca Placidiego (1710/1715-1782). Nieco bogatszą, względem bocznych retabulów, architekturę ołtarza głównego charakteryzuje kilka typowych dla włoskiego architekta i rzeźbiarza zabiegów, które można zaobserwować w innych jego realizacjach. Jednym z nich jest lekko wklęsła część środkowa nastawy zestawiona z kolumnami wyprowadzonymi na zewnątrz. Typową dla twórczości Placidiego jest także redukcja architrawu równoległa z wprowadzeniem ramy obrazu głównego w jego partię. Charakterystyczne jest także zastosowanie motywu quasi-kapiteli w kształcie konsol. Szereg powyższych analogii wykazują związane z twórczością Placidiego retabula ołtarzowe znajdujące się w kościołach w Koziegłowach, Porębie Żegoty, Świątnikach Górnych, Rudawie czy w katedrze na Wawelu. W przypadku powyższego zespołu (Poręba Żegoty, Świątniki Górne i Koziegłowy), gdzie widoczne są znaczne różnice warsztatowe, należy przypuszczać, iż projekt retabulów wykonał jeden projektant, natomiast realizacji podjęły się miejscowe warsztaty snycerskie. Podobna sytuacja mogła mieć miejsce w przypadku ołtarzy w kościele parafialnym w Porębie Wielkiej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Stan zachowania jest dobry.

Streszczenie

Ołtarz główny w kościele parafialnym w Porębie Wielkiej powstał około 1783 roku. Jego struktura, podobnie, jak ołtarzy bocznych, pod względem kompozycji i układów poszczególnych detali architektonicznych nasuwa skojarzenia z wpływami twórczości Francesca Placidiego.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna z baldachimem. Kosz czworoboczny o ściętych narożach, lekko wybrzuszony w górnej części. W polach płyciny utworzone z ornamentu rocaille oraz podwieszone festony roślinne; w narożach polichromowane i złocone uskrzydlone główki anielskie. U dołu kosza ambony cztery odwrócone woluty. Zaplecek ujęty pilastrami o gładkich trzonach z wolutami i festonami w górnej części oraz uszami utworzonymi z rocaille'ów. W zaplecku dwuskrzydłowe drzwi. Baldachim czworoboczny w formie belkowania o wklęsło-wypukłej linii z podwieszonym lambrekinem. W zwieńczeniu srebrzona gołębica Ducha Świętego na tle obłoków oraz glorii promienistej. Struktura malowana w odcieniach bieli i różu; ornamenty złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica w typie kielichowym osadzona na czworobocznej, profilowanej, zwężającej się ku górze stopie. Niewysoki trzon jest w formie kanelurowanego trzonu czworobocznego filara. Powyżej wąski, puklowany nodus, nad nim jest wklęska ujęta od góry pierścieniem z motywem astragalu. W górnej partii przybiera formę rozszerzającej się, profilowanej i zrobionej motywem rozetek profitki o wywiniętej na zewnątrz krawędzi zdobionej motywem lancetowatych liści. Misa chrzcielnicy przybiera formę owalnej wazy o lekko spłaszczonym brzuścu ujętym parą wolutowych imadeł. U ujętego wałkiem wylewu podwieszony w dwóch miejscach rodzaj festonu z liści laurowych. Pokrywa zwieńczona kompozycją liści i pary wolut wspierających kulę z krzyżem. Struktura chrzcielnicy marmoryzowana w odcieniach szarości, ornamentyka złocona i srebrzona.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Malowidło w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, obwiedzione niebiesko-czerwono-złotą bordiurą ze stylizowanych motywów roślinnych, przedstawia scenę Bożego Narodzenia. W środku kompozycji została ukazana Święta Rodzina. Klęczącą po lewej stronie Marię przedstawiono z profilu. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i półdługie ciemne włosy nakryte białą chustą. Odziana jest w jasną szatę spodnią i długi niebieski płaszcz. W dłoniach trzyma Dzieciątko Jezus, przedstawione frontalnie w białej pieluszce na biodrach, z jasnymi kręconymi włosami i uniesionymi w górę rękami, nad głową promienie świetlistej glorii. Po prawej stronie kompozycji klęczy Józef, ukazany z profilu, o szczupłej twarzy okolonej zarostem, długim, prostym nosie, długich siwych włosach. Odziany w szarą tunikę i zielony płaszcz spięty pod szyją. Józef rozkłada ręce w geście adoracji. Po lewej stronie za Matką Boską znajduje się dwóch klęczących pasterzy oraz jeden stojący z dzieckiem na rękach. Pasterze mają długie włosy, odzienia skórzane oraz tuniki, a przez ramię przewieszone bukłaki i sakwy. U stóp pasterza na pierwszym planie znajduje się owca, laska pasterska oraz kapelusz. Pomiędzy Józefem a Marią żłóbek z sianem i białą chustą, a przed żłóbkiem owca. Po prawej stronie za Józefem przedstawiono wołu i osła zwróconych w stronę Dzieciątka. Nad Świętą Rodziną znajdują się dwie uskrzydlone główki anielskie, a pomiędzy nimi gwiazda, której światło tworzy glorię otaczającą Marię, Józefa i Jezusa. W tle ściana z prześwitem okiennym, fragment drewnianego stropu oraz nocny pejzaż po prawej stronie.
polichromia ścienna
Boże Narodzenie
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna, ustawiona na podstawie na planie nieregularnego koła przedstawia całopostaciowy wizerunek Chrystusa Zmartwychwstałego stojącego frontalnie, w kontrapoście, w lewej ręce trzymającego chorągiew paschalną, z prawą uniesioną w geście błogosławieństwa. Twarz jest szczupła, pociągła, o wysokim czole, delikatnie rzeźbionych rysach i wystających kościach policzkowych, niewielkich oczach zwróconych ku górze, prostym nosie i rozchylonych ustach, okolona krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz falowanymi włosami opadającymi na ramiona. Jezus ubrany jest w czerwony płaszcz ze złotą lamówką, odsłaniający tors, zapięty na piersi, opadający na ramiona i plecy, zarzucony z przodu na lewe przedramię, przesłaniając partie nóg. Ciało jest szczupłe, o delikatnym modelunku z zaznaczonymi śladami męki. Polichromia naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obrazy cyklu stacji drogi krzyżowej mają kształt stojących prostokątów. Charakteryzują je wielopostaciowe, zdynamizowane, wielofiguralne kompozycje najczęściej osadzone na tle pejzażu lub architektury. Malowidła cechuje stosunkowo plastyczny modelunek postaci – fizjonomii, muskulatury, draperii. Proporcje sylwetek oraz ich upozowanie są poprawnie uchwycone. Kolorystyka obrazów jest żywa, nasycona, o stosunkowo szerokiej gamie barw. Obrazy ujmują drewniane, profilowane, polichromowane ramy w odcieniu ciemnej czerwieni z dodatkiem złoceń, ze zwieńczeniem o linii wklęsło-wypukłej, mieszczącym łaciński, majuskułowy numer stacji pod złoconym krzyżem. W dolnej części białe pole o kształcie prostokąta mieszczące nazwy poszczególnych stacji.
obraz
Droga krzyżowa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujętego profilowaną, złoconą ramą. W centrum półpostać Chrystusa zwróconego frontalnie z głową przechyloną na prawe ramię oraz dłońmi skrzyżowanymi i związanymi w nadgarstkach. Twarz pociągła, szczupła, o wyraźnych rysach wydobytych modelunkiem, okolona krótkim zarostem oraz długimi włosami opadającymi na ramiona, odsłaniającymi lewe ucho. Na głowie płaskorzeźbiona, złocona korona cierniowa. Tors odkryty, o silnym modelunku światłocieniowym wydobywającym linię żeber i piersi. Na ciele zaznaczone ślady męki broczące krwią. Na ramiona narzucony płaskorzeźbiony, złocony płaszcz podtrzymywany z przodu. W lewej dłoni Jezus trzyma płaskorzeźbioną, złoconą trzcinę. Postać ujęta jest płaskorzeźbioną, złoconą glorią promienistą na jednolitym, jasnoniebieskim tle.
obraz
Ecce Homo

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica posadowiona na szerokiej podstawie na rzucie koła, z trzonem w dolnej części lekko wklęsłym zakończonym puklowanym pierścieniem, z czarą o formie rozchylonego kielicha z regularnymi wgłębieniami i gładkim, zaoblonym brzegiem. Pokrywa miedziana w formie puklowanego stożka, zwieńczonego postumentem z krzyżem.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od strony prezbiterium w postaci jednobiegowych, zakręconych w górnej partii schodów z pełną balustradą dekorowaną płycinami w kształcie rombów oraz poręczą w formie profilowanego gzymsu. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach i wklęsłych bokach, ustawiony na ćwierćkolistym wałku dekorowanym liśćmi i muszlą; z podwieszeniem w formie ostrosłupa o ściętym wierzchołku i narożach ujętych czterema spływami wolutowymi dekorowanymi akantem i muszlą, zakończonym szyszką. Kosz ujęty w narożach spływami wolutowymi, zdobionymi akantem i kampanulami, podtrzymującymi niepełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem stanowiącym parapet. W polach ścianek kartusze z podwieszonymi girlandami. W narożu pulpit w postaci postumentu z rzeźbioną księgą. Zaplecek w formie wydłużonego prostokąta flankowanego pilastrami dekorowanymi zwisami, zakończonymi konsolami dźwigającymi imposty z silnie wysuniętym gzymsem oraz fragmenty przerwanego, wolutowego, odwróconego przyczółka. W polu zawieszony obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Zaplecek ujęty spływami wolutowymi oraz uszami w postaci strzępionych liści palmowych. Całość zwieńczona glorią promienistą z tablicami Dekalogu w centrum, w otoczeniu obłoków. Struktura polichromowana na sposób imitujący marmoryzację w kolorze beżowym, ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z dostępem od strony północnej w formie podestu z balustradą, prowadzącego do drzwi przekutych w murze. Kosz na planie zbliżonym do kwadratu, o wklęsło-wypukłych ściankach, na cokole dekorowanym rocaille'em, z podwieszeniem w formie stożka ujętego spływami wolutowymi i zakończonego szyszką. Ścianki kosza ujęte w narożach pilastrami o trzonach w formie spływów wolutowych dekorowanych kampanulami, podtrzymujących belkowanie z gzymsem tworzącym parapet. Na ściankach płyciny zdobione rocaille'em. Balustrada podestu pełna, dekorowana płycinami ze stylizowanym ornamentem roślinnym. Zaplecek flankowany pilastrami o kanelowanych trzonach, o kapitelach w formie konsol dźwigających imposty oraz fragmenty przerwanego, wolutowego, odwróconego na zewnątrz przyczółka. W polu zaplecka płycina w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, z malowanym krzyżem ujętym wieńcem laurowym i tablicami Dekalogu. Zaplecek flankowany uszami w formie stylizowanego rocaille'u. Całość zwieńczona rzeźbą gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura ambony polichromowana na kolor biały, profile i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przedstawiająca anioła stojącego na obłoku z lewą nogą ugiętą w kolanie, który dmie w trąbę, a w lewej dłoni trzyma otwartą księgę z napisem „RZEKŁ / BÓG / DO PANA / MEGO / SIĄDŹ / PO PRAWICY / MOJEJ”. Twarz podłużna, okolona długimi, kręconymi włosami z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Anioł owinięty jest bogato drapowaną tkaniną, tworzącą ostro załamujące się fałdy. Karnacja biała; szaty, skrzydła, trąbka i elementy księgi złocone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie pionowej płyty, ujętej spływami wolutowymi z kampanulami, z owalnym polem na portret, zwieńczonym profilowanym, falistym gzymsem. U dołu kartusz z herbem własnym (róża przebita strzałą) pod kapeluszem kanonickim, zwieńczony muszlą. Portret ujęty profilowaniem z dwiema zawiniętym na zewnątrz taśmami, przedstawia mężczyznę w popiersiu, w czerwonej pelerynie z zielonymi befkami, z orłem na łańcuchu, z głową ukazaną w trzech czwartych, zwróconą lekko w prawą stronę. Jego twarz jest pełna, o zaczerwienionych policzkach, nos szeroki, oczy otwarte w płytkich oczodołach, spoglądają wprost, usta zamknięte, lekko uśmiechnięte, wyraziście zaznaczone czerwienią. Włosy jasne, zaczesane do tyłu, sięgające szyi, sprawiające wrażenie peruki. Tło nieokreślone, ciemne, w tonacji szarej. Tablica z inskrypcją prostokątna, o zaoblonych, ujętych ceownicami narożach i wyciętych niemal półkoliście krótszych bokach, w niej złocona inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / M. ANTONIUS. ZOŁĘDZIOWSKI / U(TRIUSQUE) J(URIS) S(AGRE) T(HEOLOGIAE) D(OCTOR) P(ROFESSORI) / IN. ACADEMIA. ARCADUM. NORINDUS. CALCEDONIUS. / RECTOR. UNIVERSITATIS. SEPTENNIO. MAGNIFICUS. / PROCANCELLARUS. / CRACOVIENSIS. CATHEDRALIS. CANONICUS. / APUD. S(UMMI) P(ONTIFICES) MM. / BENEDICTUM. XIV. CLEMENTEM. XIII. / PRO. REFERENDO. III. ALBUM. SANCTORUM. / DIVO. IOANNE. CANTIO. / TRIBUS. LUSTRIS. / FELIX. IN. URBE. POSTULATOR. / PIUS. IUSTUS. LIBERALIS. CARUS. / CUM. VIXISSET. TERRIS. ANNOS. LXXII. / ASTRA. PETIIT. / AE. C. MDCCLXXXIII. IX. KAL(ENDAS) SEPTEMBRIS. / HIC. / RESURRECTIONEM. MORTUORUM. / ET. / VITAM. VENTURI. SECULI. / EXPECTAT. / M(AGNAE) M(AGISTRI) IOSEPHUS. ALOYSIUS. PUTANOWICZ. / PETRUS. IOSEPHUS. RYDULSKI. / SACREA. THEOLOGIE. DOCTORES. / MAESTI. GRATI. EXEQVUTORES. / POSUERE".
płyta nagrobna
Epitafium Antoniego Żołędziowskiego
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, głęboko drążona, ustawiona na ćwierćkolistej podstawie. Matka Boska ukazana frontalnie, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, odchylonym delikatnie w tył korpusie, z silnie pochyloną głową. Ręce ma skrzyżowane i złożone na piersi. Twarz ma owalną, o delikatnych, młodzieńczych rysach, małych oczach, skierowanych w dół, dużym nosie oraz niewielkich ustach. Włosy ma długie, falowane, z przedziałkiem na środku głowy, schowane pod welonem. Maria ubrana jest w tunikę, z długimi, wąskimi rękawami, przepasaną w talii, ściśle przylegającą do ciała i marszczoną w partii klatki piersiowej. Na głowę ma narzucony silnie drapowany płaszcz, opadający na plecy i zarzucony z przodu postaci, z wywiniętym fragmentem. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone.
rzeźba
Matka Boska

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-74

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności