Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 2: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 3: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 4: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 5: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 6: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 7: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 8: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 9: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 10: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 11: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 12: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 13: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 14: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 15: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 16: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 17: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 18: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 19: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 20: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 21: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 22: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 23: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 24: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 25: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 26: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 27: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 28: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 29: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 30: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 31: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 32: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 33: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 34: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 35: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 36: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 37: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 38: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 39: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 40: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 41: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 42: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 43: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 44: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 45: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 46: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 47: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 48: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 49: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 50: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 51: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 52: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 53: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 54: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 55: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 56: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 57: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 58: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 59: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 60: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 61: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 62: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 63: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 64: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 65: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 66: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 67: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 68: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 69: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 70: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 71: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 72: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 73: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 74: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 75: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 76: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 77: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 78: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 79: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 80: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 81: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
Zdjęcie nr 82: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem. Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Kęty
Miejscowość
Bielany
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Macieja Apostoła
Tagi
mała architektura sztuka drugiej połowy XVIII wieku
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/24215
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
trzecia ćwierć XVIII wieku (po 1748 roku)
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz główny powstał w trzeciej ćwierci XVIII wieku (po 1748 roku) do dawnego drewnianego kościoła w Bielanach. Po wybudowaniu nowej świątyni, około 1826 roku przeniesiono do niej tę nastawę. W 1884 roku sprawiono nowy kamienny ołtarz, ufundowany przez kolatorkę Gabrielę Wrotowską, konsekrowany 3 sierpnia tego roku przez biskupa Alojzego Sasa Dunajewskiego. W 1935 roku nastawę odnowił Stanisław Jarząbek z Kęt, gdyż dotychczasowa biała struktura sczerniała, brakowało również dekoracji. Jarząbek odmalował, pozłocił i posrebrzył retabulum. W 1972 roku sprawiono nowy ołtarz posoborowy.


Opis

Nastawa ołtarzowa architektoniczna, dwukondygnacyjna, ze zwieńczeniem, pierwsza kondygnacja trójosiowa, druga jednoosiowa, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi, cylindrycznymi fragmentami, z bramkami na osiach bocznych. Ołtarz prostopadłościenny, murowany, z kamienną mensą i kamiennym portatylem.
Pierwsza kondygnacja wydzielona czterema parami wklęsłych pilastrów o trzonach dekorowanych rocaille'em i zwisami kwiatowymi oraz stojącymi na ich tle dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają niepełne belkowanie, przerwane nad polami kondygnacji, obniżone nad zewnętrzną parą kolumn. Na skrajnej partii cokołu nastawy karbowane woluty z fantazyjnymi gruszkowatymi cokołami podtrzymującymi rocaille'owe wazony. W polu środkowym głęboka wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym podwójnie nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, z obrazem Ecce Homo w osobnej, podwójnej ramie. Nad nią kartusz rokokowy z napisem „In nomine Jesu / om(n)e Genu flec / tatur. ad Philipenses / Cap(ut) II”. Wnękę flankują figury Matki Boskiej i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych konsolach. Na osiach bocznych figura Dawida i grupa ofiary Izaaka na cokołach z nadlatującymi puttami nad nimi. Druga kondygnacja flankowana trzema parami pilastrów o trzonach przechodzących w spływy wolutowe i osobne woluty, opadające na belkowanie pierwszej kondygnacji, na których siedzą putta i anioły trzymające kartusze z napisami: „ET / GLORIA” i „SOLI / DEO / HONOR”. Kondygnacja zamknięta profilowanym gzymsem wyłamanym na ich osi oraz załamanym w dół nad polem. Na gzymsie fragmenty przerwanego, falistego przyczółka, na których siedzą anioły. W polu obraz św. Macieja w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą. Pole flankowane akantem, powyżej rocaille'owy kartusz z napisem: „IN / CRUCE / SALUS”. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, ujętych wolutami, zamknięte cęgowymi wolutami. W polu obraz Ukrzyżowania w formie zbliżonej do trapezu o dwóch wypukłych bokach, ujęty profilowaną ramą, flankowany akantem. Całość zamknięta płaskorzeźbionym przedstawieniem popiersia Boga Ojca oraz gołębicy Ducha Świętego w glorii, w otoku z obłoków i uskrzydlonych główek anielskich, w glorii promienistej, u dołu szarfa z napisem: „Hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ipsum audite. Luc[a] XVII”. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, dolna strefa cokołu brązowa, część trzonów pilastrów pomalowana na kolor jasnoróżowy; trzony kolumn, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.


Zarys problematyki artystycznej

Nastawa ołtarzowa jest wyjątkowo rozbudowana wszerz, jak i wzwyż. Elementy architektoniczne struktury zostały opracowane bardzo plastycznie i dekoracyjnie, przyjmując formy wazonowate, cylindryczne i wklęsło-wypukłe, zwłaszcza w partii cokołu i belkowania. Nastawa posiada bardzo charakterystyczną dekorację w postaci cęg i wolut z fantazyjnymi wazonowatymi cokołami, w partii zwieńczenia, belkowania i na cokołach ujmujących retabulum. Ten sam warsztat, który wybudował ołtarz główny w kościele w Bielanach, jest wykonawcą wyposażenia świątyni św. Mikołaja w Polance Wielkiej oraz ołtarza głównego w kościele św. Andrzeja w Osieku. Wszystkie te struktury posiadają ten sam charakter przetworzenia form architektonicznych nastaw oraz analogiczną dekorację w postaci wolut, cęg i wazonowatych cokołów. Ołtarze boczne w Polance Wielkiej mają cokoły, kolumny i belkowanie identyczne jak w retabulum w Bielanach.
Te bardzo charakterystyczne formy małej architektury i dekoracji pojawiły się na terenie południowej Małopolski wyłącznie w tych trzech miejscowościach. Można zatem wskazać na działalność na tym terenie nieznanego dotychczas przyjezdnego warsztatu, który pracował tu zapewne stosunkowo krótko.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz główny powstał w trzeciej ćwierci XVIII wieku (po 1748 roku) do dawnego drewnianego kościoła w Bielanach. Po wybudowaniu nowej świątyni, około 1826 roku przeniesiono do niej tę nastawę. Ten sam warsztat, który wybudował ołtarz główny w kościele w Bielanach, jest wykonawcą wyposażenia świątyni św. Mikołaja w Polance Wielkiej oraz ołtarza głównego w kościele św. Andrzeja w Osieku.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Dziubek Maciej, "Bielańskie probostwo" , „Almanach Kęcki” , s. 57-65

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Parafii w Bielanach, Krzysztof Orlicki, Dzieje parafii świętego Macieja Apostoła w Bielanach (od powstania do I wojny światowej), Kraków 2008, mpis, s. 37-38; Liber Memorabilium factorum, in quantum nata, et ex pariis certisque fontibus exhausta sunt. Parochia Bielanensis Anno Domini 1908 – conseriptus, s. 3, 20; Księga pamiątkowa, s. 61.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na rzucie ośmioboku, trzon i czara również są ośmioboczne. Cokół dwustopniowy, stopnie oddzielone od siebie zaoblonym uskokiem, w górnej części łagodnie przechodzą w trzon. W środkowej partii trzonu spłaszczony ośmioboczny pierścień dekorowany taśmą z płaskorzeźbionymi rozetkami. Czara rozchylająca się ku górze, z profilowaną podstawą, rozczłonkowana ostrołukowatymi płycinami, zakończona profilowanym gzymsem. Ośmioboczna pokrywa o polach z wyciętymi płycinami zamkniętymi potrójnymi łukami półkolistymi jest zwieńczona profilowanym gzymsem z koronką i nakryta daszkiem. Nad nim podstawa ujęta od dołu arkadkowaniem z grupą rzeźbiarską Chrztu w Jordanie. Chrystus stoi w rzece z rękami założonymi na piersi, opasany na biodrach długą białą tkaniną. Przed nim, na skale stoi św. Jan Chrzciciel, ubrany w wielbłądzią skórę z prawą ręką trzymającą naczynie z wodą nad głową Chrystusa, a lewą wyciągniętą do przodu. Nad nim unosi się gołębica Ducha Świętego.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Płyta z czarnego marmuru w formie stojącego prostokąta, ujęta grubą ramą z piaskowca z czterema uszakami, zakończona szczytem z anthemionem. W partii szczytu tarcze z godłami herbów Pelikan i Trąby, zwieńczone otwartą koroną, ujęte skręconym akantem. W polu tablicy złocona inskrypcja: „PAMIĘCI / AUGUSTYNA ROZWADOWSKIEGO / + 1. MARCA 1813. / TERESY z ROZWADOWSKICH / FERENCOWEJ / + 1. MARCA 1816. / MARYI z OPOLSKICH / ROZWADOWSKIEJ / + 28. CZERWCA 1829. / ANTONIEGO ROZWADOWSKIEGO / + 12. LUTEGO 1837. / ROZALII z ROZWADOWSKICH / FOLTAŃSKIEJ / + 5. SIERP(NIA) 1847. / FRANCISZKA FOLTAŃSKIEGO / POCHOWANEGO W KRZĘCINIE, + 2. LUTEGO 1849. / STEFANII FOLTAŃSKIEJ / + 26. LUTEGO 1854. / SPOKÓJ ICH DUSZOM. / Pomnik ten poświęca ANTONINA / z FOLTAŃSKICH DZIĘGIELOWSKA / 1877”.
płyta nagrobna
Epitafium rodzin Rozwadowskich i Foltańskich
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi w partii zaplecka. Kosz na planie zbliżonym do koła o wklęsło-wypukłym zarysie, na cokole w postaci spłaszczonego wałka, z podwieszeniem w formie zbliżonej do spłaszczonej półkuli, zdobionej rozetami, ujętej lizenami dekorowanymi zwisami, zakończonej szyszką. Ścianki kosza wydzielone pilastrami dźwigającymi belkowanie tworzące parapet. Trzony dekorowane zwisami, ścianki rozetami. Na krawędzi cokołu siedzące figury czterech ewangelistów. Baldachim na planie analogicznym do kosza w formie belkowania z podwieszonym lambrekinem. Na nim woluty tworzące cokół dla wazonu, na którym znajduje się otwarta księga w glorii promienistej. Na księdze napis: „BŁOGOSŁA/WIENI / KTÓRZY / SŁUCHAIĄ / SŁOWA / BOŻEGO, I / STRZEGĄ / GO. / U S(więtego) Łukasza w rozdz(iale) XI wier(sz) [28]”. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze beżowym, ze złoconymi profilami, ornamentyką i detalami.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Anioł ukazany frontalnie, w pozycji klęczącej, lewą rękę kładzie na piersi, prawą wyciąga w bok. Twarz ma okrągłą, o dużych, migdałowatych oczach, prostym nosie i małych ustach; okoloną brązowymi, kręconymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w złocony płaszcz, przesłaniający go w partii nóg, odsłaniający tors, zarzucony na lewe przedramię. Skrzydła ma duże, rozłożone, częściowo złocone i srebrzone. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie zbliżonej do trapezu, zamkniętego z dwóch stron łukiem falistym. W centrum krzyż, do którego przybita jest czterema gwoździami postać żywego Chrystusa, zwróconego w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, w lekkim zwisie, o ugiętych nogach. Twarz ma szczupłą, o dużych oczach skierowanych na wprost, prostym nosie i małych ustach; okoloną krótką, rozdwajającą się brodą oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało ma szczupłe, ale umięśnione, z podkreślonymi żebrami. Przez biodra przewiązane krótkie, białe perizonium ze zwisem tkaniny przy lewym boku. Chrystus ukazany na tle niebiesko-czarnego nieba, rozświetlonego na żółto w dolnej części obrazu.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. W centrum Chrystus ukazany w półpostaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i skrzyżowanymi dłońmi, związanymi w nadgarstkach powrozem. Twarz ma pociągłą, ze śladami krwi, o dużych, migdałowatych oczach, lekko garbatym nosie oraz pełnych, rozchylonych ustach z widoczną linią zębów; okoloną krótką, rozdwajającą się brodą oraz długimi, silnie kręconymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowę ma nałożoną metalową, złoconą koronę cierniową, a wokół metalową, srebrzoną glorię promienistą. Chrystus na ramiona ma narzucony płaszcz odsłaniający tors, na który nałożono metalową, srebrzoną sukienkę, o drobnym, kwiecistym wzorze. Ciało szczupłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami krwi. Na nadgarstki ma nałożony metalowy, złocony powróz, w lewej ręce trzyma trzcinę, na którą nałożona jest metalowa, złocona. Chrystus ukazany jest na ciemnobrązowym tle, wokół postaci zawieszone wota.
obraz
Ecce Homo

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-42

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności