Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 26: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 27: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 28: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 29: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 30: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 31: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 32: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 33: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 34: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 35: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 36: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 37: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 38: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 39: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 40: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 41: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Skawina
Miejscowość
Radziszów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Parafia Św. Wawrzyńca w Radziszowie
Tagi
ołtarz ołtarz główny styl neobarokowy
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/06078
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
1882 rok, z elementami z XVII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, snycerskie i rzeźbiarskie, polichromia, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
szerokość – około 6 m
wysokość – około 5 m
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

W inwentarzu z 1789 roku opisano w tym miejscu ołtarz z drewna sosnowego, niemalowany, z figurami św. Jana i św. Iwony, z obrazem św. Wawrzyńca. W 1837 roku w kolejnym inwentarzu została wspomniana nastawa z obrazem św. Wawrzyńca i rzeźbionym krucyfiksem, polichromowana na kolor szary, ze złoconymi filarami oraz figurami świętych biskupów, św. Łukasza i św. Jana Nepomucena. „W r. 1882 kosztem konkurencji postawiono nowy ołtarz wielki – miejsce starego zniszczonego i do kościoła nieodpowiedniego”. Ołtarz oczyszczono i odnowiono w 1950 roku. W 1965 roku zakupiono nowe, pancerne tabernakulum, a dwa lata później złotnik z Krakowa Władysław Łątka odnowił i odmalował cały ołtarz.

Opis

Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa prostopadłościenna, drewniana, z portatylem. Antepedium na profilowanej podstawie podzielone na trzy bliskie kwadratom płyciny. Metalowe tabernakulum w formie prostopadłościanu ujętego wolutami z liści. Na ścianie frontowej drzwiczki dekorowane hostią z literami IHS ujętą od dołu rozłożonymi dłońmi. Osie nastawy wydzielone dwiema parami pilastrów i stojącymi przed licem ołtarza kolumnami z kapitelami kompozytowymi. Wewnętrzna para kolumn dźwiga imposty z przerwanym przyczółkiem, na którym siedzi para klęczących aniołów, zaś zewnętrzna para dźwiga imposty z aniołami półleżącymi. Pole środkowe tworzy szeroka, wypełniona ażurowym akantem i rozetami rama w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęta lizenami, podtrzymywana przez konsole, z obrazem św. Wawrzyńca wymiennie z obrazem św. Józefa oraz rzeźbionym krucyfiksem. W osiach bocznych figury św. Stanisława po lewej i św. Wojciecha po prawej stronie, na tle arkad z ażurową kratką. Zwieńczenie tworzy grupa rzeźbiarska z przedstawieniem Trójcy Świętej. Bóg Ojciec i Chrystus siedzą zwróceni do siebie, na tle ulistionych wolut, które podtrzymują gołębicę Ducha Świetego, nad którą unosi się Oko Opatrzności. Grupa jest flankowana przez jońskie kolumny ze zwróconymi na zewnątrz wolutami, ujęta fragmentami wici tworzącymi spływy wolutowe. Cokoły kolumn dekorowane płycinami z akantem, rozetą i liliami heraldycznymi, zwieńczone ząbkowaniem. W przyłuczach dekoracja roślinna. Płycinę lizen zdobią festony z wstęgą regencyjną. Trzony pilastrów podzielone na dwie płyciny o wklęsłych bokach, dekorowane rozetami. Architrawy i fryzy dekorowane rozetami z akantu, gzyms z ząbkowaniem. Kolumny zwieńczenia dekorowane akantowymi spływami wolutowymi. Ołtarz polichromowany na ciemnoczerwono; ornamentyka oraz detale architektoniczne złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny kościoła w Świątnikach Górnych wykazuje cechy bujnego baroku, stanowiąc konstrukcję o cechach neobarokowych. Struktura opiera się na wzorach wykształconych w sztuce nowożytnej. Nastawa jest posadowiona na wysokim cokole, z polem głównym flankowanym podporami, z obrazem w pierwszej kondygnacji. Podpory są wysunięte do przodu, nadając strukturze dynamiki, uzupełniają ją dekoracje inspirowane ornamentami opartymi na wici akantowej oraz popularnym w okresie rokoko motywie karbowanej wstążki czy kratki. Dekoracja głowic kolumn i kapiteli złożona ze stylizowanych akantów, ząbkowanie oraz monumentalna struktura o częściach składowych ustawionych do siebie pod kątem prostym są ukłonem w stronę sztuki klasycyzującej. Wskazane powyżej cechy pozwalają wywnioskować, że ołtarz jest dziełem neobarokowym, łączącym w sobie w kreatywny sposób elementy różnych odcieni baroku. Ze źródeł wiadomo, że struktura została stworzona w 1822 roku, wiele z nich zastrzega jednak, że do jej wykonania wykorzystano częściowo fragmenty starszej nastawy.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Ołtarz oczyszczono i odnowiono w 1950 roku, a także w latach 1999-2000.

Streszczenie

Ołtarz główny kościoła w Radziszowie wykazuje cechy stylu neobarokowego. Ze źródeł wiadomo, że struktura została stworzona w 1822 roku, wiele z nich zastrzega jednak, że do jej wykonania wykorzystano częściowo fragmenty starszej nastawy.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Niechaj Małgorzata, Niechaj Józef, "Radziszów. Z dziejów wsi i jej mieszkańców ", Radziszów 2015
Niechaj Małgorzata, "Wit Wisz dekorator far miejskich krakowskiej i podgórskiej" , [w:] "W 90. rocznicę połączenia Podgórza i Krakowa. Materiały VI Sesji Podgórskiej" , red.Żółciak Jarosław , Kraków-Podgórze 2005

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta z wyrytą poniżej krzyża łacińskiego, złocona inskrypcją „+PAMIĘCI / KAZIMIERZA HALLERA / Z JURCZYC / ZAMORDOWANEGO PRZEZ NIEMCÓW / W OŚWIĘCIMIU W R(OKU) 1942 / W 36 R(OKU) ŻYCIA”. W narożach rozety maskujące miejsca mocowania.
płyta nagrobna
Epitafium Kazimierza Hallera
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta wykonane z czarnego marmuru z rytym złoconym napisem ujęte profilowaną, białą ramą. U góry krzyż łaciński między literami Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI), poniżej którego owalny medalion z czarno-białą fotografią zmarłego, w złotek ramce. Poniżej inskrypcja „Ks(iądz) M(a)g(iste)r FRANCISZEK PACIOREK / UR(ODZONY) 6. IX. 1914 w RADZISZOWIE / ZGINĄŁ ŚMIERCIĄ MĘCZEŃSKĄ w OŚWIĘCIMIU 5. III. 1943 / ZA WIARĘ I OJCZYZNĘ / RODZICE”.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Franciszka Paciorka
Zdjęcie nr 1: Prostokątna, kamienna tablica, na której wykuto inskrypcją „Pamiątce / Macieja Liebensfelo / tu spoczywającego, / w 50. roku życia swego / dnia 11. Maja 1841. r(oku) zmarłego. / w Smutku pogrążona / Małżonka / Kamień ten, łzami Żalu skropiony / położyła”.
płyta nagrobna
Epitafium Macieja Liebensfelo
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z wizerunkiem „Jezu ufam Tobie”. W centrum kompozycji postać Jezusa, który patrzy przed siebie, idzie polną ścieżką, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi. Spod lewej dłoni wydobywają się wiązki promieni – czerwona na lewo, a biała na prawo. Na lewej dłoni i stopach widoczne ślady męki. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, niebieskie oczy, wąskie nos i usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę dzielącą się w dwa pukle; wokół głowy świetlisty nimb Jest ubrany w jasną, długa tunikę o szerokich rękawach. Wokół niego zielone łąki, w tle rozległy pejzaż. W dolnym lewym rogu płótna czerwoną farbą sygnatura artysty „Hyła”, a w prawym dolnym rogu data „1950”. Obraz utrzymany w chłodnej kolorystyce, Chrystus wyróżniony światłem i kontrastowymi barwami.
obraz
Jezu ufam Tobie
Zdjęcie nr 1: Kapliczka wolnostojąca z figurą św. Floriana na wysokim, dwustrefowym cokole. Dolna część prostopadłościenna, na profilowanej podstawie, z płytką niszą w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym na każdej ścianie. Na froncie napis „TA PAMIATKA / Małżonków Marcina i Telke / Zapałowiczów w roku 1882 / Fundatorowie proszą / przechodnich o westchnienie / za dusze Zmarłych”. Na bocznych ścianach płaskorzeźbione postacie świętych ukazanych w całej postaci, frontalnie. Z jednej strony wizerunek świętej męczennicy z płonącą budowlą z lewej strony i psem/smokiem z prawej (św. Małgorzata?). Święta trzyma w prawej ręce palmę męczeństwa, lewą przyciska do piersi. Ma łagodną, owalną twarz, włosy z przedziałkiem, zaczesane do tyłu. Jest ubrana w czerwoną, przepasaną suknię i czerwony płaszcz. Na innej płaszczyźnie postać św. Andrzeja przedstawionego jako brodaty mężczyzna w niebieskiej tunice i czerwonym płaszczu. Za jego plecami widać końce ramion krzyża w kształcie litery „X”. Na kolejnej św. Jan Nepomucen w sutannie, komży i płaszczu, w birecie. Z krucyfiksem i palmą męczeństwa w rękach. Na kolejnej ściance św. Marcin na koniu, w stroju żołnierza, trzymanym w prawej ręce mieczem odcina część płaszcza, który chwyta siedząca na ziemi postać w czerwonych spodniach i zielonej koszuli. W górnej strefie cokołu, w ścianie frontowej nisza z figurą Matki Boskiej w całej postaci, frontalnie, z rękami złożonymi do modlitwy i różańcem. Maria ma na sobie białą suknię i niebieski płaszcz zarzucony na głowę; na bosych stopach kwiaty róż Na cokole postać św. Floriana w całej postaci, frontalnie, z cebrzykiem z którego leje się woda na płonący dom w prawej i włócznią w lewej ręce. Ma owalną twarz, wąsy i brodę. Ubrany jest w strój rzymskiego legionisty – jasną tunikę, czerwony płaszcz, wysokie buty i hełm.
kapliczka
Kapliczka
Zdjęcie nr 1: Kapliczka wolnostojąca z postacią Matki Boskiej Różańcowej na wysokim cokole. Podstawa podzielona na trzy strefy – dolna na uskokowym cokole z płyciną w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach, wyższa z tablicą z kutym, złoconym napisem „BĄDŹ / POZDRO/WIONA / KRÓLOWA / NIEBIESKA / ROKU PAN(SKIEGO) / 1822”, najwyższa gładka. Całość ujęta spływami wolutowymi i zwieńczona belkowaniem przechodzącym na osi w łuk nadwieszony z wpisaną palmetą. Na cokole figura Matki Boskiej ukazanej całopostaciowo, frontalnie z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, prawą ręką trzyma ujęty przez nie różaniec. Obie postaci mają na głowie zamknięte korony. Maria jest ubrana w białą suknię i niebieski płaszcz, Dzieciątko w czerwoną sukienkę. Postacie przykrywa metalowy daszek wsparty na czterech prętach.
kapliczka
Kapliczka z figurą Matki Boskiej Różańcowej

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona nadwieszona, przyścienna. Jej kosz jest ośmioboczny, wsparty na szerokich wolutach z plintą w kształcie winnego grona. Ścianki kosza podzielone kompozytowymi półkolumnami wspartymi na konsolkach z liściastymi wolutami. Między kolumienkami nisze konchowe z muszlami, wewnątrz których postacie ewangelistów, od lewej Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Figury ewangelistów ujęte całopostaciowo w pozycji stojącej, ubrane w długie tuniki i płaszcze. W dłoniach podtrzymują otwarte księgi, a u stóp widnieją ich symbole. Kosz wieńczy belkowanie wyłamujące się ponad kolumienkami, z fryzem zdobionym wiciami akantu. Zaplecek z dwiema płycinami zamkniętymi łukiem półkolistym. Ponad nimi pole w kształcie leżącego prostokąta, wewnątrz którego krzyż. Zaplecek flankowany dwiema listwami ujętymi ulistnionymi konsolami. Pośrodku dwie płyciny w kształcie wąskich prostokątów zakończonych półkoliście. W górnej części prostokątne pole w złoconym profilu z listkami wypełniającymi górne naroża, z przerwanym, wolutowym przyczółkiem i krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie. Baldachim na rzucie ośmioboku, z podwieszonym lambrekinem z chwostami i z ażurową koronką w kształcie wici roślinnej. Na baldachimie ośmioboczny cokół uskokowy, z płycinami w kształcie stojących prostokątów zamkniętych łukiem półkolistym nadwieszonym. Na cokole pełnoplastyczna figura stojącego Jana Chrzciciela, ubranego w wielbłądzią skórę i złocony płaszcz przerzucony przez lewe ramię. Jego twarz jest pociągła, okolona zarostem, włosy sięgające uszu. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w lewej trzyma krzyż z banderolą. W podniebiu gołębica Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Ambona polichromowana na szaro, detale złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Czarnomarmurowa tablica epitafijna w kształcie stojącego prostokąta z kutą inskrypcją „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / X(IĘDZU) WOJCIECHOWI / CISZEŃSKIEMU / Dziekanowi i plebanowi w Bolechowi/cach, zmarłemu dnia 11 Października 1871. / który oszczędnie żyjąc zostawił koś/ciołowi legat, z którego zbudowano chór / ambonę boczne ołtarze i wymalowano / kościół. / kładzie ten kamień wdzięczny następca / X(IĄDZ) W(ALENTY) SKIMINA R(OKU) 1882.”
płyta nagrobna
Epitafium księdza Wojciecha Ciszeńskiego
Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny z obrazami Najświętszego Serca Jezusa oraz Najświętszego Serca Marii ustawiony na prostopadłościennej i profilowanej podstawie, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia w procesji. Obrazy umieszczone są w prostokątnych i profilowanych obramieniach, górne naroża ścięte ukośnie z uskokiem. Obramienia u góry i u dołu ram zdobione są rzeźbionymi wolutkami ze stylizowanymi liśćmi akantu. U szczytu ażurowe zakończenie złożone z dwóch stykających się wolut. Podstawa feretronu i boki polichromowane są na kolor zielony, obramienie po stronie Najświętszego Serca Marii malowane na kolor błękitny, a na odwrociu na kolor czerwony. Obrazy umieszczone są w szerokich ramach w kształcie stojących prostokątów o górnych narożach ściętych ukośnie z uskokiem. Rama dekorowana jest liśćmi bujnego akantu i złocona. Obraz przedstawiający Najświętsze Serce Marii w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach. W centrum kompozycji znajduje się serce oplecione ukośnie wieńcem z róż i przebite z prawej strony na wylot mieczem, u góry zakończone płomieniami spośród których wyłania się gałązka białej lilii. Tło obrazu jest jasnobrązowe, rozświetlone wokół serca. Po drugiej stronie feretronu znajduje się obraz Najświętszego Serca Jezusa, oplecionego ukośnie koroną cierniową, z raną po lewej stronie, z której obficie sączą się strużki krwi. Serce zakończone jest płomieniami, spośród których wyłania się krzyż. Tło obrazu jest jasnobrązowe, rozświetlone wokół serca.
feretron
Feretron Najświętsze Serce Jezusa i Marii
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Po lewej stronie obrazu stoi Chrystus zwrócony trzy czwarte w lewo z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz podłużna o delikatnych rysach, półprzymkniętych oczach, okolona zarostem. Włosy długie, ciemnobrązowe, opadające na ramiona. Chrystus ubrany jest w białą suknię z długimi i szerokimi rękawami, odsłaniającą ramiona. Po prawej stronie obrazu stoi św. Jan Chrzciciel zwrócony trzy czwarte w prawo. W lewej ręce trzyma krzyż na długim drzewcu, prawą unosi nad głową Jezusa, a w dłoni trzyma białą muszlę, z której wypływa woda. Twarz szczupła, okolona ciemnym zarostem, włosy ciemne i długie. Ubrany jest w skórę z sierści wielbłąda, odsłaniającą lewe ramię i tors. Sylwetki Chrystusa i św. Jana Chrzciciela masywne. W górnej części obrazu widoczna jest nadlatująca gołębica Ducha Świętego. Scena została ukazana na tle sumarycznie oddanego krajobrazu; tło ciemne. Rama drewniana, profilowana, malowana na kolor złoty.
obraz
Chrzest Chrystusa
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie stojącego prostokąta, obwiedzionego płaskorzeźbioną bordiurą z motywami polerowanych rozłożystych liści dębu i żołędzia na nieobrobionym, szorstkim tle. Pośrodku płycina w formie stojącego prostokąta, ujęta profilowaną, fazowaną wklęsło ramą, zamknięta łukiem nadwieszonym. W górnej części płyciny, puste, owalne pole z przeznaczeniem na portret zmarłego. Nad łukiem, na dwóch stykających się wolutach, osadzony krzyż łaciński o rozszerzających się ramionach. W polu tablicy inskrypcja „DEO OPTIMO MAXIMO / IGNACY RAFAŁ / CZERWIAKOWSKI / UR(ODZONY) W KRAKOWIE R(OKU) 1808, NIEWYGASŁEJ PAMIĘCI / UKOCHANY OJCIEC W RODZINIE, PROFESOR BOTANIKI / W TECHNICE, POTEM W UNIWERSYTE(CIE) JAGIEL(LOŃSKIM) DYREKTOR / OGRODU BOTANICZNEGO, PÓŹNIEJ DZIEKAN WYDZIAŁU / I REKTOR. WICEPREZYDENT AKA(DEMII) UMIEJĘTNOŚCI / PREZES KOMISYI EXAMIN(ACYJNEJ) NA NAUCZYCIELI I T.D. / ZMARŁ 5. VI. 1882. | Prosi pobożnych o westchnienie do Boga.”
płyta nagrobna
Epitafium Ignacego Rafała Czerwiakowskiego
Zdjęcie nr 1: Kapliczka wolnostojąca z figurą św. Floriana na wysokim, dwustrefowym cokole. Dolna część prostopadłościenna, na profilowanej podstawie, z płytką niszą w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym na każdej ścianie. Na froncie napis „TA PAMIATKA / Małżonków Marcina i Telke / Zapałowiczów w roku 1882 / Fundatorowie proszą / przechodnich o westchnienie / za dusze Zmarłych”. Na bocznych ścianach płaskorzeźbione postacie świętych ukazanych w całej postaci, frontalnie. Z jednej strony wizerunek świętej męczennicy z płonącą budowlą z lewej strony i psem/smokiem z prawej (św. Małgorzata?). Święta trzyma w prawej ręce palmę męczeństwa, lewą przyciska do piersi. Ma łagodną, owalną twarz, włosy z przedziałkiem, zaczesane do tyłu. Jest ubrana w czerwoną, przepasaną suknię i czerwony płaszcz. Na innej płaszczyźnie postać św. Andrzeja przedstawionego jako brodaty mężczyzna w niebieskiej tunice i czerwonym płaszczu. Za jego plecami widać końce ramion krzyża w kształcie litery „X”. Na kolejnej św. Jan Nepomucen w sutannie, komży i płaszczu, w birecie. Z krucyfiksem i palmą męczeństwa w rękach. Na kolejnej ściance św. Marcin na koniu, w stroju żołnierza, trzymanym w prawej ręce mieczem odcina część płaszcza, który chwyta siedząca na ziemi postać w czerwonych spodniach i zielonej koszuli. W górnej strefie cokołu, w ścianie frontowej nisza z figurą Matki Boskiej w całej postaci, frontalnie, z rękami złożonymi do modlitwy i różańcem. Maria ma na sobie białą suknię i niebieski płaszcz zarzucony na głowę; na bosych stopach kwiaty róż Na cokole postać św. Floriana w całej postaci, frontalnie, z cebrzykiem z którego leje się woda na płonący dom w prawej i włócznią w lewej ręce. Ma owalną twarz, wąsy i brodę. Ubrany jest w strój rzymskiego legionisty – jasną tunikę, czerwony płaszcz, wysokie buty i hełm.
kapliczka
Kapliczka

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-34

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności