Epitafium Macieja Liebensfelo

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

krakowski

Gmina

Skawina

Miejscowość

Radziszów

Metropolia

Krakowska

Diecezja

Krakowska

Parafia

Parafia Św. Wawrzyńca w Radziszowie

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Tagi

epitafium Maciej Liebensfelo

Miejsce przechowywania

kruchta

Identyfikator

DZIELO/06052

Kategoria

płyta nagrobna

Ilość

1

Czas powstania

1841 rok

Fundator

żona zmarłego

Technika i materiał

kamień kuty

Wymiary podstawowe

szerokość – 58 cm
wysokość – 41,5 cm

Autor noty katalogowej

Agata Felczyńska

Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Opis

Prostokątna, kamienna tablica, na której wykuto inskrypcją „Pamiątce / Macieja Liebensfelo / tu spoczywającego, / w 50. roku życia swego / dnia 11. Maja 1841. r(oku) zmarłego. / w Smutku pogrążona / Małżonka / Kamień ten, łzami Żalu skropiony / położyła”.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zabrudzenia, przetarcia, ubytki.

Streszczenie

Epitafium upamiętniające zmarłego w 1841 roku Macieja Liebensfelo ufundowała wdowa.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta z wyrytą poniżej krzyża łacińskiego, złocona inskrypcją „+PAMIĘCI / KAZIMIERZA HALLERA / Z JURCZYC / ZAMORDOWANEGO PRZEZ NIEMCÓW / W OŚWIĘCIMIU W R(OKU) 1942 / W 36 R(OKU) ŻYCIA”. W narożach rozety maskujące miejsca mocowania.

płyta nagrobna

Epitafium Kazimierza Hallera

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta wykonane z czarnego marmuru z rytym złoconym napisem ujęte profilowaną, białą ramą. U góry krzyż łaciński między literami Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI), poniżej którego owalny medalion z czarno-białą fotografią zmarłego, w złotek ramce. Poniżej inskrypcja „Ks(iądz) M(a)g(iste)r FRANCISZEK PACIOREK / UR(ODZONY) 6. IX. 1914 w RADZISZOWIE / ZGINĄŁ ŚMIERCIĄ MĘCZEŃSKĄ w OŚWIĘCIMIU 5. III. 1943 / ZA WIARĘ I OJCZYZNĘ / RODZICE”.

płyta nagrobna

Epitafium księdza Franciszka Paciorka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z wizerunkiem „Jezu ufam Tobie”. W centrum kompozycji postać Jezusa, który patrzy przed siebie, idzie polną ścieżką, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi. Spod lewej dłoni wydobywają się wiązki promieni – czerwona na lewo, a biała na prawo. Na lewej dłoni i stopach widoczne ślady męki. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, niebieskie oczy, wąskie nos i usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę dzielącą się w dwa pukle; wokół głowy świetlisty nimb Jest ubrany w jasną, długa tunikę o szerokich rękawach. Wokół niego zielone łąki, w tle rozległy pejzaż. W dolnym lewym rogu płótna czerwoną farbą sygnatura artysty „Hyła”, a w prawym dolnym rogu data „1950”. Obraz utrzymany w chłodnej kolorystyce, Chrystus wyróżniony światłem i kontrastowymi barwami.

obraz

Jezu ufam Tobie

Zdjęcie nr 1: Kapliczka wolnostojąca z figurą św. Floriana na wysokim, dwustrefowym cokole. Dolna część prostopadłościenna, na profilowanej podstawie, z płytką niszą w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym na każdej ścianie. Na froncie napis „TA PAMIATKA / Małżonków Marcina i Telke / Zapałowiczów w roku 1882 / Fundatorowie proszą / przechodnich o westchnienie / za dusze Zmarłych”. Na bocznych ścianach płaskorzeźbione postacie świętych ukazanych w całej postaci, frontalnie. Z jednej strony wizerunek świętej męczennicy z płonącą budowlą z lewej strony i psem/smokiem z prawej (św. Małgorzata?). Święta trzyma w prawej ręce palmę męczeństwa, lewą przyciska do piersi. Ma łagodną, owalną twarz, włosy z przedziałkiem, zaczesane do tyłu. Jest ubrana w czerwoną, przepasaną suknię i czerwony płaszcz. Na innej płaszczyźnie postać św. Andrzeja przedstawionego jako brodaty mężczyzna w niebieskiej tunice i czerwonym płaszczu. Za jego plecami widać końce ramion krzyża w kształcie litery „X”. Na kolejnej św. Jan Nepomucen w sutannie, komży i płaszczu, w birecie. Z krucyfiksem i palmą męczeństwa w rękach. Na kolejnej ściance św. Marcin na koniu, w stroju żołnierza, trzymanym w prawej ręce mieczem odcina część płaszcza, który chwyta siedząca na ziemi postać w czerwonych spodniach i zielonej koszuli. W górnej strefie cokołu, w ścianie frontowej nisza z figurą Matki Boskiej w całej postaci, frontalnie, z rękami złożonymi do modlitwy i różańcem. Maria ma na sobie białą suknię i niebieski płaszcz zarzucony na głowę; na bosych stopach kwiaty róż Na cokole postać św. Floriana w całej postaci, frontalnie, z cebrzykiem z którego leje się woda na płonący dom w prawej i włócznią w lewej ręce. Ma owalną twarz, wąsy i brodę. Ubrany jest w strój rzymskiego legionisty – jasną tunikę, czerwony płaszcz, wysokie buty i hełm.

kapliczka

Kapliczka

Zdjęcie nr 1: Kapliczka wolnostojąca z postacią Matki Boskiej Różańcowej na wysokim cokole. Podstawa podzielona na trzy strefy – dolna na uskokowym cokole z płyciną w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach, wyższa z tablicą z kutym, złoconym napisem „BĄDŹ / POZDRO/WIONA / KRÓLOWA / NIEBIESKA / ROKU PAN(SKIEGO) / 1822”, najwyższa gładka. Całość ujęta spływami wolutowymi i zwieńczona belkowaniem przechodzącym na osi w łuk nadwieszony z wpisaną palmetą. Na cokole figura Matki Boskiej ukazanej całopostaciowo, frontalnie z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, prawą ręką trzyma ujęty przez nie różaniec. Obie postaci mają na głowie zamknięte korony. Maria jest ubrana w białą suknię i niebieski płaszcz, Dzieciątko w czerwoną sukienkę. Postacie przykrywa metalowy daszek wsparty na czterech prętach.

kapliczka

Kapliczka z figurą Matki Boskiej Różańcowej

Zdjęcie nr 1: Kapliczka wolnostojąca na wysokim, dwustrefowym cokole. Dolna część szersza, dzielona żłobieniem, z napisem w górnej części „FUNDAROR / SZYMON KOSCIELNY / 1888 r(ok)”. Powyżej węższa, prostopadłościenna część z wyrytą na froncie na kamiennej, wprawionej tablicy inskrypcją „ŚWIĘTA BOŻA RODZICIELKO / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Na prawej ściance bocznej płaskorzeźba z półpostacią św. Szymona Apostoła. Święty zwrócony lekko w prawo, z głową skierowaną w trzech czwartych w tę samą stronę. Ma pociągłą twarz z głęboko osadzonymi oczami, wąskim nosem, niewielkimi ustami przesłoniętymi częściowo wąsami. Twarz okalają zwinięte w pukle włosy i dzieląca się na dwie części broda. Święty lewą ręką przytrzymuje książkę, prawą piłę. Jest ubrany w tunikę z długimi rękawami. Po przeciwnej stronie cokołu podobizna św. Wojciecha ukazanego w podobny sposób. Święty jest ubrany w strój biskupa – komżę, kapę, paliusz i infułę. W prawej ręce trzyma krzyż patriarszy oraz wiosło, lewą przytrzymuje zamkniętą księgę. Na postumencie ustawiono figurę Marii z Dzieciątkiem w niszy zwieńczonej przyczółkiem wspartym na dwóch kolumnach wychodzących przed jej lico. Maria została przedstawiona całopostaciowo, frontalnie, podtrzymując obiema rękami Dzieciątko, które rozpościera ramiona. Maria ma delikatną, owalną twarz o półprzymkniętych oczach, wąskim nosie i cofniętej brodzie. Długie włosy spływają jej na plecy i ramiona. Jest ubrana w długą suknię i płaszcz z ornamentalna bordiurą. Na głowie ma otwartą koronę. Dzieciątko jest ubrane w tunikę do kolan, ma owalną twarz z głęboko osadzonymi oczami i małym nosem i ustami; włosy opadają puklami na czoło. Niszę wypełnia muszla palmetowa, na gzymsie belkowania rzeźbiona wstęga przepleciona przez uchwyt, gzyms dekorowany kostkowaniem. Półokrągły tympanon wypełniają trzy płyciny – środkowa okrągła, boczne trójkątne o wklęsło-wypukłych krawędziach, powyżej kostkowanie. Na tympanonie, na cokole krucyfiks z wypukle rzeźbioną postacią Chrystusa i titulusem z napisem „INRI”.

kapliczka

Kapliczka z figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.

płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”

płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).

płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.

płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.

tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".

płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Epitafium Macieja Liebensfelo", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-macieja-liebensfelo

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności