Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 26: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 27: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 28: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 29: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 30: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 31: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 32: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 33: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 34: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.
Zdjęcie nr 35: Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks. Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast. Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone. Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Trybsz
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Białka Tatrzańska
Parafia
Św. Elżbiety Węgierskiej
Tagi
ołtarz główny św. Elżbieta
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/14323
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
trzecia dekada XVIII wieku (?)
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Spisz
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, snycerskie i rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Dolna część ołtarza pochodzi z 1567 roku, a jej górna, główna część została wykonana około trzeciej dekady XVIII wieku. Ołtarz został przeniesiony ze starego, drewnianego kościoła w Trybszu. W polu głównym umieszczony jest obraz Szymona Kawalskiego przedstawiający Pietę.

Opis

Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antependium drewniane, na profilowanym cokole, ujęte parą lizen z płycinami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych półkoliście podtrzymujących gzyms; w polu obraz w formie leżącego prostokąta z obrazem Ostatnia Wieczerza malowanym olejno na desce. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki; na ścianie frontowej arkada, której łuk opiera się na parze pilastrów z płycinami na trzonach, flankujących drzwiczki; całość zamknięta profilowanym gzymsem. Fakturowane drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z aplikowanymi kielichem z Hostią w glorii, ujętym kłosami zbóż i kiściami winogron. Na tabernakulum dwie klęczące figurki modlących się aniołów i krucyfiks.

Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem i bramkami. Na dwustrefowym cokole o zryzalitowanych brzegach ustawiona jest nastawa. Kondygnacja ujęta parą kolumn o kapitelach kompozytowych i skręconych trzonach, stojących na ukośnie ustawionych cokołach. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu podwójna nisza, każda ujęta ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Wewnątrz rzeźba św. Elżbiety Węgierskiej. Po bokach nastawy ustawione dwie figury świętych królewiczów węgierskich. Kondygnacja ujęta uszami utworzonymi z liści akantu i karbowanej wstęgi.

Zwieńczenie w formie zbliżonej do trójkąta, ujęte spływami wolutowymi, zamknięte falowanym gzymsem przyjmującym trójkątny kształt, zakończone glorią promienistą z rzeźbą Boga Ojca. W polu zwieńczenia wspornik ze stojącą figurką Matki Boskiej na tle glorii i obłoków, pośród rzeźbionych uskrzydlonych główek anielskich i pary aniołków. Po bokach zwieńczenia ustawione dwie figury świętych niewiast.

Bramki w formie podwieszonych łuków nadwieszonych. Przejście zamknięte łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Na bramkach ustawione są figury: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła.

Cokoły, bramki, pole środkowe i fryz dekorowane akantem. Skręcone trzony kolumn dekorowane wicią roślinną. Struktura polichromowana w kolorze beżowym z czerwonymi profilami; ornamentyka i profile złocone; detale i trzony kolumn srebrzone.

Na boku ołtarza tabliczka: „FUNDACJA / ZŁOCENIA OŁTARZA GŁÓWNEGO / KOŁO NR 1 / PRZY ZWIĄZKU SPISZA / CHICAGO / U. S. A. / 2003 R.”.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny reprezentuje typ jednokondygnacyjnej, jednoosiowej struktury ujętej parą podpór dźwigających przerwane belkowanie ze zwieńczeniem. Struktura opiera się na wzorach wykształconych w sztuce nowożytnej. Nastawa jest posadowiona na wysokim cokole z polem głównym flankowanym podporami, z obrazem w pierwszej kondygnacji oraz glorią promienistą w zwieńczeniu. Niestety źródła archiwalne nie ujawniły twórcy tego retabulum. Dynamiczna struktura, którą tworzą skręcone trzony kolumn i bogata ornamentyka, przerwane belkowanie świadczą o osiemnastowiecznym czasie powstania. Uszaki utworzone z suchego akantu połączonego z rozwiniętymi kwiatami słonecznika były stosowane w czasie pierwszej ćwierci XVIII wieku. Rzeźby z ołtarza przypominają figury, które znajdują się w ołtarzu w kaplicy Matki Boskiej Bolesnej w kościele św. Jana Chrzciciela w Orawce z 1728 roku. Artysta rzeźbił figury o pulchnych w dolnej części twarzach, niezgrabnie formował dłonie postaci, a rękawy ich sukni silnie przywierały do rąk i były gęsto drapowane w przeciwieństwie do rozwianych brzegów płaszczy. Sylwetki postaci były sztywne, a ich włosy rzeźbione gęstymi wgłębieniami i silnie zawinięte w duże loki.

Streszczenie

Ołtarz główny został przeniesiony ze starego, drewnianego kościoła w Trybszu. Dolna część ołtarza pochodzi z 1567 roku, a jej górna, główna część została wykonana około trzeciej dekady XVIII wieku. W polu głównym umieszczony jest obraz Szymona Kawalskiego „Pieta” oraz rzeźba przedstawiająca św. Elżbietę Węgierską.

Bibliografia

Skorupa Andrzej, "O obrazach Szymona Kawalskiego na Polskim Spiszu" , „Almanach Nowotarski” , s. 61-76
Skorupa Andrzej, "Sztuki plastyczne doby baroku na Polskim Spiszu, cz. 2: Malarstwo" , „Almanach Nowotarski” , s. 81-104
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kościół św. Antoniego Padewskiego w Trybszu jest usytuowany w centrum wsi, na południe od głównej drogi prowadzącej z Łapsz Wyżnych do Nowego Targu. Teren przykościelny jest otoczony wysokim murem, częściowo żeliwnym na kamiennej podmurówce, częściowo murowanym nakrytym cementowym daszkiem. Wejście od strony wschodniej oraz zachodniej przez szerokie bramy. Kościół jest orientowany, murowany, otynkowany, jednonawowy z czworoboczną wieżą w fasadzie z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Dwuprzęsłowe prezbiterium oddziela od nawy szeroka ściana arkady tęczowej, zamknięte ostrołukowo. Nawa jest szersza i dłuższa, pięcioprzęsłowa. Wnętrze artykułowane jest dużymi i szerokimi oknami w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych ostrołukowo, wypełnionych witrażami. Od południa do nawy przylega niewielka kruchta, a do prezbiterium od północy zakrystia. Na zachodniej ścianie nawy chór muzyczny wsparty na dwóch filarach, dostępny schodami od południowej strony nawy. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony zachodniej oraz dwa mniejsze od strony południowej przez kruchtę i od strony północnej przez zakrystię. W zewnętrznej elewacji kościoła widoczny jest niewysoki cokół, powyżej kościół otynkowany. Prezbiterium, o tej samej wysokości co nawa, lecz węższe z sygnaturką zwieńczoną iglicą. Nawa i prezbiterium oszkarpowane, nakryte dachem dwuspadowym. Do zachodniej fasady kościoła dostawiona jest wysoka założona na planie kwadratu wieża-dzwonnica. W dolnej kondygnacji na osi kościoła prostokątne wejście do kruchty, flankowane dwiema szkarpami. Fasada wieży w całości pokryta blachą, przechodzącą nad głównym wejściem do kościoła w daszek. Wieża zwieńczona iglicą.
kościół
Kościół św. Antoniego Padewskiego
Zdjęcie nr 1: Kościół św. Elżbiety Węgierskiej w Trybszu usytuowany jest w centrum wsi na południe od drogi prowadzącej z Łapsz Wyżnych do Nowego Targu. Teren przykościelny jest otoczony od południa drewnianym ogrodzenie z murowanymi słupkami i kamienną podmurówką, z pozostałych stron mur z polnych kamieni, nakryty daszkiem cementowym. Główne wejście na teren przykościelny od północy, od zachodu bramka prowadząca do nowego kościoła, od południa furtka na cmentarz. Od zachodu główne wejście flankowane słupkami. Na placu przykościelnym stara lipa, w niej krucyfiks w kapliczkowej, szafkowej oprawie. W zachodniej części sztuczna grota, murowana z polnych kamieni z figurą Matki Boskiej z Lourdes. Kościół jest orientowany, drewniany o konstrukcji zrębowej, jednonawowy z wydłużonym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, z kruchtą od południa i pierwotnie z zakrystią od północy i wieżą od zachodu. Wnętrze nakryte pułapem, w nawie z zaskrzynieniami, wiązanie nawy oparte nie na ścianach lecz na belkach podciągowych, których jeden koniec jest w ścianie tęczy, drugi zaś w czołowej ścianie nawy. Na zachodniej ścianie nawy chór muzyczny wsparty na dwóch filarach. Wnętrze oświetlają umieszczone w południowej ścianie trzy okna (dwa w prezbiterium i jedno w nawie). Ściany i stropy pokryte polichromią. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony zachodniej oraz jedno przez kruchtę od południa. Dach o jednej kalenicy, gontowy, na środku drewniana sygnaturka, nakryta kopułką. Portal do zakrystii o wykroju w tzw. ośli grzbiet.
kościół
Kościół św. Elżbiety Węgierskiej
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny z drewnianą mensą i kamiennym portatylem. Antependium ozdobione trzema płycinami z czego środkowa w kształcie czwórliścia przenikającego się z kwadratem; dwie boczne, ustawione antytetycznie, w kształcie leżącego prostokąta z parą boków wewnętrznych w kształcie łuku nadwieszonego wklęsłego. W płycinie środkowej polichromowany monogram maryjny, w płycinach bocznych po lewej stronie Zwiastowanie, a po prawej Ucieczka do Egiptu. Nastawa na niewysokim, uskokowym cokole o ukośnie ustawionych bokach, zdobionych słonecznikami. W środkowej partii cokołu wkomponowane tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki na profilowanym, uskokowym cokole z narożami ujętymi dwoma parami pilastrów z półwałkiem pośrodku trzonu, wspierających profilowany, uskokowy gzyms. Drzwiczki tabernakulum w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, w polu płaskorzeźbiony kielich z Hostią oraz kłosami zbóż. Kondygnacja flankowana parą zdwojonych pilastrów oraz dostawionych, ustawionych pod kątem pilastrów z nałożonymi spływami wolutowymi. Podpory wspierają przerywane, niepełne belkowanie oraz przyczółek. Pole środkowe zajmuje wnęka w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego półkoliście. W polu figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Pod wnęką podwieszona, rzeźbiona girlanda. Po lewej stronie kondygnacji, na cokole ułożonym na zakończeniu woluty ustawiona jest rzeźba św. Jana Ewangelisty, a po drugiej stronie figura nierozpoznanej świętej. Na belkowaniu usadzona jest para aniołków. Druga kondygnacja w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego półkoliście, flankowana po bokach filarami, ozdobionymi liśćmi akantu. W polu umieszczona rzeźba św. Mikołaja. Nad rzeźbą stylizowana duża muszla palmetowa z podwieszonymi liśćmi akantu. Zwieńczenie w formie promienistej glorii z Okiem Opatrzności pośrodku, ujętej wieńcem srebrzonych obłoków. Struktura polichromowana na biało, detal architektoniczny i ornamentyka złocone oraz srebrzone. Na cokole tabliczka z napisem: „FUNDACJA / SREBRZENIE ŚWIECZNIKÓW / OŁTARZA NMP / Franciszek i Małgorzata Łojek / 2003”.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Polichromia ścienna obiegająca całe wnętrze świątyni wraz ze stropem, na ścianach kompozycje dwustrefowe. Strefy odgraniczone malowanym, profilowanym szarym cokołem z konsolami oraz umieszczonymi między nimi napisami. Na osi konsol, w drugiej strefie kolumny oddzielające poszczególne sceny. Kolumny ustawione na złoconych bazach, trzony malowane na czerwono, kapitele stylizowane na korynckie. Podpory podtrzymują malowany szary fryz zdobiony maskami, uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz liśćmi wawrzynu. Ściana północna nawy W dolnej strefie znajduje się przedstawienie, tzw. Sąd Krwi, odbywający się w pałacu Kajfasza. Pośrodku sceny stoi Kajfasz na podwyższeniu ubrany w strój kapłana żydowskiego, na tle czarnej kotary. U góry napis cześciowo nieczytelny: „SAIPHAS / PONTIFEX / (?) OMNES QVID VELATIS PRAESTAT MNV(?) MORI QVAM / (?) VNIVE SV(?) POPULV (?) DE (?)RE”. Po prawej stronie kompozycji siedzi na kamiennym podeście Chrystus zwrócony trzy czwarte w prawo. Ubrany jest w czerwoną suknię, na głowie ma założoną koronę cierniową, a wokół niej kolisty nimb. Po obu stronach Kajfasza znajdują się liczni członkowie Sanhedrynu, którzy trzymają w dłoniach zwoje z ich imionami oraz orzeczeniami winy, część z nich jest nieczytelna: „INCOGNITA CAV/SA MORTI OBU(?)/EN BVS”, „(?) / ROGAT / NOR(?)M (?) / HIC (?)OMC PE(?)A /VIT”, „PAD / (?)EDV(?) / (?)T / (?)N”, „(?)SMO(?) / (?)HIN (?)”, „RIPHA(?) / LEX IN (?)”, „QRAM / QVARE SINE/MVS VIRVM / (?) QVIA / IVSTVS EST / MORTE DAM(?)”, „EM / IVSTVS / MAXIME QVV / POPVLVM SV(?) / CONCIONIRVS / (?)IONEM / (?)ONC(?)”, „NECODE / (?)CEM ACC(?) / PVLV SEDVCD / MORTE DIGNUS(?) /EST”, „(?)TRIE / (?)NITIE”, „MES / SI(?)VSTVS / EST CONVER / (?)AMVR ADI/(?)VM SINE / (?)VST (?)”, „SAMEOH / SI NEC IV/STVS EST NEC / INIVSTVS Q (?)/TAMEN MO(?)/MVR: C(?) / NON CI (?) /MORTE / EL EXILI / O IPSV / DAMNA/MVS”. Ponadto zachowane pojedyncze litery w dolnej części sceny oraz fragmenty długiego napisu po prawej u góry: „(?) CRV(?) (…) NOS / ET SVP(?)R FILIOS”. W górnej strefie od lewej strony pierwsza kwatera nieczytelna. W drugiej znajduje się scena ukazująca Chrystusa Zmartwychwstałego odwiedzającego Matkę Boską. Poniżej w partii cokołu napis: „T(?) ITA EVIT SVBIIT TAMEN A SPERA MORIS / N(?)LA SED STRATA MORTE RESVRGIT”. W drugiej kwaterze Pokłon Trzech Króli, opatrzony napisem: „CURVATO REGES VENER NTVR POPLITE REGEM / REGYM. NEC MIRUMOIVS DOCET OFFICIVM”. W ostatniej scena ukazująca Boże Narodzenie z podpisem: „VIRGO (?)NTIVSI(?)E P(?)VOD DINERAT ANTE / JAM(?) NIS PALPAS UPERE NVI S. ANAS”. Ściana łuku arkady tęczowej Po stronie północnej – dolna strefa nieczytelna, w górnej przedstawienie św. Jerzego na koniu walczącego ze smokiem. Po stronie południowej arkady tęczowej w górnej strefie św. Marcin ucinający połę swojego płaszcza dla żebraka. Prezbiterium Na ścianie północnej lewa strona strefy dolnej niezachowana, dalej drzwi do zakrystii flankowane parą kolumn o czarnych trzonach i korynckich kapitelach. W nadprożu scena ukazująca Chrystusa Zmartwychwstałego Triumfującego, który jedzie na zaprzężonym w trzy baranki powozie. Na tyle pojazdu leżą narzędzia Męki Pańskiej. W prawym górnym narożu sceny napis: „IESVS TRIVMPHANS”. Kolejna scena przedstawia dwie święte niewiasty oraz ucztę. Scena w najnowszej literaturze interpretowana jest jako usługiwanie św. Elżbiety ubogim i chorym. W górnej strefie od lewej strony zostały ukazane następujące przedstawienia i podpisy: Nawiedzenie Najświętszej Marii Panny opisane słowami: „VISITAT ELEGTA IN GENITRICEM VIRCO TONANTIS / MA(?) (?)OMINIS PVRI VERA PARENS OVE DEI”. Kolejna scena przedstawia Zwiastowanie Najświętszej Marii Pannie: „TER QVE QVATER Q3 BEATA, ES VIRGO TE FORE MATRE / ANGELVS A CAELO DETONAT ORE DEI”. Następna kwatera ukazuje Matkę Boską Niepokalanie Poczętą. Po jej bokach znajdują się dwa anioły unoszące białe banderole z napisami: „FIA(?)MINA PLVENS CAELLS EST SVME GRATIA REGIS / A TE QVA RERIT VIRGO SIGMA (?)” oraz „CVMBA NATAT SVPIRI MARE. SED NON FLVC T. FRGO / MVNDANI FLCTIS NON TIM(?)”. W narożach symbole Litanii Loretańskiej w medalionach opisane kolejno słowami: „PER HAEC PRAESERVOR”, „FLVCTVS NON VEREOR”, „EXSPINIS SINE SPINIS ORIOR” oraz „(?)AVDOR NOCTI / LVCI APERIOR”. Poniżej sceny słabo czytelny napis: „INSIDIABARIS MALEDICTE VENENIGER ANGVIS / HV(?) (?)ENERI FAVCIBVS I GNIVS ME / (?) MVLIEREM DIRE (?)RANE / (?)PSE KIECAEM”. Poniżej przedstawienia, w partii cokołu napis: „ECCE ENIM EX HOC BEATAM ME / DICENT OMNES GENERATIONES”. W kolejnej kwaterze św. Elżbieta Węgierska i inskrypcja na cokole: „ARE ODIVA ELIZABETH: NAM TVA CLARENT / RIO MORES NOMINA FACTA POLO”. Dalej św. Stanisław Biskup: „DIVE STANISLAE HIC MVLT LOCVS AMBIT ET OBTAT / SIS PATER ELIZABETH PATRONA SI(?)”. W części środkowej apsydy dolna cześć niezachowana, w górnej przedstawienie Mojżesza oraz Aarona. Na ścianie południowej prezbiterium w strefie dolnej ukazani kolejno czterej ojcowie Kościoła, opisani: św. Augustyn „S(ANCTVS) AVGVSTINVS”, św. Hieronim „S(ANCTVS) HIER(ONIM)”, św. Grzegorz Wielki „S(ANCTVS) GREGORIVS” oraz św. Ambroży. W strefie górnej, od lewej: św. Jan Kanty. W partii cokołowej napis: „(?) HIC EST quo PATRIARHA ACADEMIA GAVDET / (?)qucm Felic aedicai Astricolam / (?)arior hospes ades Canti no us oris / hic habites oni Alumnus Armans”. W kolejnej kwaterze ukazani są św. Piotr oraz św. Andrzej: „CREDO IN DEVM PATREM OMNIPOTENTE CREATORE CA(?)ETERE ET IN IESVM CHRI/STVM FILIVM (?)VS VNICVM DOMINVM / NOSTRVM”. Następnie św. Bartłomiej i św. Filip: „DESCENDIT AD INFEROS, TERTIA DIE RESVB / REXIT AMORTVIS ASCENDIT, AD CAELOS SEDENT, A DEXTERAM DEI PATRIS OMNI: / POTENTIS”. W ostatniej kwaterze prezbiterium ukazani są św. Tomasz oraz drugi, nierozpoznany apostoł: „CREDO IN SPIRITVM / SANCTVM”. Ściana północna nawy Polichromia na ścianie północnej częściowo niezachowana. W dolnej strefie scena ukazująca Modlitwę w Ogrójcu oraz narzędzia Męki Pańskiej: „(?)S SALVATOR / M(?)”. W górnej strefie kolejni dwaj apostołowie: św. Szymon i św. Juda Tadeusz: „SANCTA(?) / MVNION (?)”. Kolejna kwatera nieczytelna. Balustrada chóru muzycznego Balustradę chóru muzycznego zdobią alegorie siedmiu grzechów głównych pod postacią kobiet i towarzyszących im atrybutów, pierwsza z lewej Pycha, następna Chciwość, kolejne nieczytelne. Pod chórem muzycznym uskrzydlona główka aniołka nad portalem wejściowym, a po prawej stronie napis: „SPECVLVM / (?) MAI(?) OMNIB(?) VI(?)SIM(?) (?) CADENTI V RESCAT / (?)”. Strop Kompozycja stropu podzielona na trzy strefy, dwie duże boczne oraz wąską, środkową. W pierwszej strefie bocznej umieszczona jest rozbudowana kompozycja przedstawiająca Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. W dolnej strefie pusty grób oraz apostołowie. Matkę Boską otaczają grupy muzykujących aniołów, u góry stoi Chrystus. W strefie środkowej ukazana została Koronacja Matki Boskiej, a w drugiej strefie bocznej Sąd Ostateczny. Partia malowideł na stropie również dookoła opatrzona jest napisami, lecz nieczytelnymi.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Rzeźba przedstawia św. Pawła, ustawionego na półkolistym, srebrzonym cokole. Święty ukazany frontalni, w prawej ręce trzyma miecz, ostrzem skierowany w dół; a w lewej przy boku trzyma księgę. Twarz pełna o delikatnie rozchylonych ustach i dużych oczach. Głowa okolona długą brodą, o głębokich i równoległych rzeźbieniach oraz średniej długości włosami. Święty ubrany jest długą suknię, przewiązaną w talii oraz złocony płaszcz. Draperia szat miękka o równoległych fałdach; dłonie wyrzeźbione sztywno i niedbale. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i atrybuty złocone oraz srebrzone.
rzeźba
Św. Paweł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba przedstawia św. Piotra, ustawionego na półkolistym, srebrzonym cokole. Święty ukazany frontalnie, w lewej dłoni uniesionej na wysokości barku trzyma dwa klucze, a w prawej przy boku trzyma księgę. Twarz pełna o delikatnie rozchylonych ustach i dużych oczach. Głowa okolona krótką brodą oraz włosami po bokach głowy i kępką na jej czubku. Święty ubrany jest w długą suknię, przewiązaną w talii oraz złocony płaszcz przechodzący ukośnie z przodu i pod lewą ręką. Draperia szat miękka o równoległych fałdach; dłonie wyrzeźbione sztywno i niedbale. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i atrybuty złocone oraz srebrzone.
rzeźba
Św. Piotr

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Maria Działo, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-110

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności