Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, na cokole, z malowaną płyciną na ściance przedniej w formie leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, polichromowane na sposób imitujący marmoryzację w różnych odcieniach brązu. Zakończone profilowanym gzymsem, dekorowanym złoconym ornamentem roślinnym. Mensa drewniana. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki. Na przedniej ściance witraż z przedstawieniem sceny Ukrzyżowania, flankowany dwiema płycinami. Całość obwiedziona profilowanym, złoconym gzymsem. Na tabernakulum dwa cokoły z siedzącymi aniołami. Nastawa ujęta dwoma pilastrami o kanelowanych trzonach, dźwigających niepełne belkowanie i trójkątny przyczółek. Fryz dekorowany ustawionymi naprzemiennie anthemionami i wieńcami, belkowanie i przyczółek zdobione kimationem. W polu przyczółka owalny medalion z monogramem Marii, ujęty wieńcem, w glorii promienistej. W polu środkowym obraz w formie stojącego prostokąta z wizerunkiem Matki Boskiej, ujęty profilowaną ramą dekorowaną kimationem. Nastawa polichromowana jest w kolorze szarym, trzony pilastrów są marmoryzowane, belkowanie o barwie zielono-niebieskiej. Profile, kapitele i dekoracja złocone, wieniec srebrzony.
Zdjęcie nr 2: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, na cokole, z malowaną płyciną na ściance przedniej w formie leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, polichromowane na sposób imitujący marmoryzację w różnych odcieniach brązu. Zakończone profilowanym gzymsem, dekorowanym złoconym ornamentem roślinnym. Mensa drewniana. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki. Na przedniej ściance witraż z przedstawieniem sceny Ukrzyżowania, flankowany dwiema płycinami. Całość obwiedziona profilowanym, złoconym gzymsem. Na tabernakulum dwa cokoły z siedzącymi aniołami. Nastawa ujęta dwoma pilastrami o kanelowanych trzonach, dźwigających niepełne belkowanie i trójkątny przyczółek. Fryz dekorowany ustawionymi naprzemiennie anthemionami i wieńcami, belkowanie i przyczółek zdobione kimationem. W polu przyczółka owalny medalion z monogramem Marii, ujęty wieńcem, w glorii promienistej. W polu środkowym obraz w formie stojącego prostokąta z wizerunkiem Matki Boskiej, ujęty profilowaną ramą dekorowaną kimationem. Nastawa polichromowana jest w kolorze szarym, trzony pilastrów są marmoryzowane, belkowanie o barwie zielono-niebieskiej. Profile, kapitele i dekoracja złocone, wieniec srebrzony.
Zdjęcie nr 3: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, na cokole, z malowaną płyciną na ściance przedniej w formie leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, polichromowane na sposób imitujący marmoryzację w różnych odcieniach brązu. Zakończone profilowanym gzymsem, dekorowanym złoconym ornamentem roślinnym. Mensa drewniana. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki. Na przedniej ściance witraż z przedstawieniem sceny Ukrzyżowania, flankowany dwiema płycinami. Całość obwiedziona profilowanym, złoconym gzymsem. Na tabernakulum dwa cokoły z siedzącymi aniołami. Nastawa ujęta dwoma pilastrami o kanelowanych trzonach, dźwigających niepełne belkowanie i trójkątny przyczółek. Fryz dekorowany ustawionymi naprzemiennie anthemionami i wieńcami, belkowanie i przyczółek zdobione kimationem. W polu przyczółka owalny medalion z monogramem Marii, ujęty wieńcem, w glorii promienistej. W polu środkowym obraz w formie stojącego prostokąta z wizerunkiem Matki Boskiej, ujęty profilowaną ramą dekorowaną kimationem. Nastawa polichromowana jest w kolorze szarym, trzony pilastrów są marmoryzowane, belkowanie o barwie zielono-niebieskiej. Profile, kapitele i dekoracja złocone, wieniec srebrzony.

Ołtarz boczny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Dobczyce
Miejscowość
Dobczyce
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych
Tagi
klasycyzm mała architektura sztuka XIX wieku
Miejsce przechowywania
nawa południowa
Identyfikator
DZIELO/12869
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
1851 rok
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz został wykonany przez Kajetana Domasiewicza z Nowego Sącza w 1851 roku do poprzedniego kościoła w Dobczycach (1834). Po wybudowaniu nowej świątyni w latach 1947-1949 przeniesiono do niej nastawę.

Opis

Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, na cokole, z malowaną płyciną na ściance przedniej w formie leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, polichromowane na sposób imitujący marmoryzację w różnych odcieniach brązu. Zakończone profilowanym gzymsem, dekorowanym złoconym ornamentem roślinnym. Mensa drewniana. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki. Na przedniej ściance witraż z przedstawieniem sceny Ukrzyżowania, flankowany dwiema płycinami. Całość obwiedziona profilowanym, złoconym gzymsem. Na tabernakulum dwa cokoły z siedzącymi aniołami. Nastawa ujęta dwoma pilastrami o kanelowanych trzonach, dźwigających niepełne belkowanie i trójkątny przyczółek. Fryz dekorowany ustawionymi naprzemiennie anthemionami i wieńcami, belkowanie i przyczółek zdobione kimationem. W polu przyczółka owalny medalion z monogramem Marii, ujęty wieńcem, w glorii promienistej. W polu środkowym obraz w formie stojącego prostokąta z wizerunkiem Matki Boskiej, ujęty profilowaną ramą dekorowaną kimationem. Nastawa polichromowana jest w kolorze szarym, trzony pilastrów są marmoryzowane, belkowanie o barwie zielono-niebieskiej. Profile, kapitele i dekoracja złocone, wieniec srebrzony.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz został wykonany przez Kajetana Domasiewicza z Nowego Sącza w 1851 roku do poprzedniego kościoła w Dobczycach (1834). Po wybudowaniu nowej świątyni w latach 1947-1949 przeniesiono do niej nastawę.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z dostępem z prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie ściętego koła, z półkolistym podwieszeniem zakończonym szyszką. Ścianka kosza i balustrada schodów zdobione płycinami w ramach. Parapet w formie gzymsu, od dołu zdobiony pasem z dekoracją roślinną. W polu zaplecka obraz z przedstawieniem Jezusa Dobrego Pasterza, ujęty ramą o dekoracji geometrycznej. Baldachim na planie ściętego koła, podtrzymywany przez dwa wsporniki, o kanelowanej krawędzi, zakończone wolutami. Brzeg baldachimu w formie gzymsu dekorowanego pasem ornamentu roślinnego. Na nim rzeźbiona skała, na której znajdują się tablice prawa. Na podniebieniu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura malowana w kolorze seledynowym, płyciny kremowym, detale ciemnozielonym, profile złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, ustawiona na niskim filarze, dostępna od prawej strony schodami umieszczonymi przy filarze międzynawowym. Filar czworoboczny, na profilowanym cokole, naroża opięte filarkami o czworobocznych trzonach, zamknięty prostym gzymsem. Na ściankach płytkie płyciny w kształcie prostokąta o wklęsłych narożach, w złoconych obramieniach. Gzyms zdobiony rzędem niskich ostrosłupów ozdobionych rzeźbionym i złoconym greckim krzyżykiem. Filar wspiera kosz na rzucie siedmioboku, opięty na narożach kolumienkami wspierającymi belkowanie i gzyms. Ścianki kosza zdobione prostokątnymi niszami zamkniętymi łukiem półkolistym nadwieszonym. Nad niszami fryz zdobiony analogicznie jak w podstawie ambony ostrosłupami z krzyżykami greckimi, poniżej fryz z motywów rybiej łuski. We niszach, na wysokich postumentach ustawione rzeźby od lewej: kielich, św. Jan, św. Łukasz, św. Marek i św. Mateusz. Kolumny o gładkich, złoconych trzonach i kapitelach kompozytowych. Parapet w formie prostego gzymsu. Zaplecek wysoki, z płyciną zamkniętą łukiem półkolistym nadwieszonym. W polu płaskorzeźbione tablice Dekalogu umieszczone na obłokach, otoczone sześcioma wiązkami promieni o nierównej długości. Belkowanie zdobione analogicznie jak na koszu. Baldachim na rzucie ośmioboku, w formie ostrosłupa, z wydzielonym cokołem, podzielony na dwie strefy, zwieńczony umieszczonym na niskim cokole krzyżem łacińskim z odchodzącymi ze skrzyżowania ramion grubymi promieniami. Cokół baldachimu ozdobiony nad narożnikami małymi wazonikami na wysokich postumentach oraz podwieszonym lambrekinem z liści akantu. Na podniebieniu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego otoczona wiązkami promieni nierównej długości. Ewangeliści w niszach ukazani w pozycji stojącej, ubrani w długie i złocone szaty. Twarze szerokie, z małymi i wąskimi ustami, włosy średniej długości, ciemnobrązowe. Wokół głów złote i koliste nimby. Św. Jan zwrócony en trois quarts w lewo, z otwartą księgą Pisma Świętego w lewej dłoni, w której napis: A SŁOWO BYŁO U BOGA / I BOGIEM BYŁO SŁOWO. Św. Łukasz ukazany en face, z głową zwróconą w lewo. Św. Marek ukazany en face, z głową zwróconą w prawo. Po jego prawej stronie kolumna. Św. Mateusz ukazany frontalnie z otwartą księgą w dłoni, w tle, po jego prawej stronie drzewo. Z prawej strony jednobiegowe schody z balustradą zakończoną słupkiem w formie filaru, z arkadami zamkniętymi łukiem półkolistym. Struktura malowana w kolorze jasnobrązowym, profile i ornamenty złocone oraz srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kielichowa, ustawiona na dużej podstawie na rzucie ściętego koła oraz na prostopadłościennym cokole na rzucie kwadratu. Trzon wklęsło-wypukły z uskokiem u spodu; nodus gruszkowaty, dekorowany czterema lwimi głowami trzymającymi w paszczach festony z podwieszonej tkaniny. Czara w formie bardzo spłaszczonej półkuli z wywiniętą i profilowaną krawędzią; dekorowana uskrzydlonymi główkami anielskimi na przemian z kokardami z podwieszonymi festonami z tkaniny. Pokrywa w formie baldachimu na rzucie sześcioboku, wypiętrzona, zwieńczona krzyżem.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie prostokąta stojącego, ujęte prostokątną profilowaną ramą. Pole w ramie podzielone poziomo na dwie części; w górnym płaskorzeźbiona figura nagiego dziecka leżącego frontalnie, z głową wspartą na prawej ręce, opartej łokciem na czaszce. Prawa rączka ułożona wzdłuż ciała. Prawa noga zgięta w kolanie, lewa wyprostowana, ułożona na prawej. Główka dziecka o okrągłym kształcie, wąskich ustach i okrągłych przymkniętych oczach. Ciało z zaznaczoną muskulaturą, brzuch wydatny. Dziecko ułożone na tkaninie, która przewija się pomiędzy nóżkami. Pod płaskorzeźbą, w dolnej części epitafium inskrypcja łacińska, majuskułą: ILLV[S]TRIS AC MAGNICVS D(OMINVS) D(OMINVS) SEBASTIANVS / LVBOMIIRSKI HAERES IN WISNICZ CASTELLANVS / MALOGOSCE(NSIS) SA(N)DECEN[SIS] SCEPVSIEN[SIS DOBCICIEN[SIS] / CAPITANE(VS) ZVPARI(VS)Q[VE] CRACO(VIENSIS) SEBASTIANO / SEMESTRI FILLIOLO SVO CHARISIMO SIBI IMMA/TVRA MORTE SVPERTO. QVA(N)DO ILLI MAIORA P[RO]PAE/STARE NO(N) LICVIT PARVA(M) HA(E)C TABELLA(M) AMORIS / PATERNI MONVMENTVM. AD POST ERITATE(M) O(MN)IS/ PATRIMONII LOCO EXTARE VOLVIT QVI / OBDORMIVIT ANNO SALVTIS M.DXC IV MEN/SIS [R] EBRVA [RI]I DIE XV REQVIESCAT I(N) D(OMI)NO.
płyta nagrobna
Epitafium Sebastiana Lubomirskiego
Zdjęcie nr 1: Trójnawowa, czteroprzęsłowa bazylika filarowa, z jednoprzęsłowym, zakończonym wielobocznie prezbiterium, przy którym od południa prostokątna zakrystia; od zachodu na osi wieża na rzucie kwadratu, z kruchtą w przyziemiu, częściowo wtopiona w korpus nawowy. Arkady międzynawowe i tęcza zamknięte półkoliście. Sklepienia kolebkowe z lunetami. Okna prostokątne zamknięte półkoliście, w nawie głównej, ponad arkadami międzynawowymi, okulusy. Fasada pięcioosiowa, pośrodku z ryzalitem wieży występującej przed lico elewacji nawy głównej i naw bocznych, w których zamknięte półkoliście otwory wejściowe. Wieża czterokondygnacyjna, nakryta ostrosłupowym, wysokim hełmem. Zakończenie prezbiterium opięte przyporami. Dachy dwuspadowe na nawą główną i prezbiterium, pulpitowe nad nawami bocznymi.
kościół
Kościół parafialny pw. Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych
Zdjęcie nr 1: Orientowany, jednonawowy, ścienno- filarowy, z jednoprzęsłowym trójbocznie zamkniętym prezbiterium, po którego bokach zakrystia i kruchta. Od zachodu czworoboczna wieża wtopiona w korpus. Sklepienia kolebkowe, w korpusie na gurtach. Elewacje na cokole, potynkowane. Fasada trójosiowa, pośrodku z płytkim ryzalitem, w którym prostokątny portal, nad nim półkoliste okno, wyżej elewacja wieży ujęta półszczytami.
kościół
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela, obecnie filialny

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z dostępem z prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie ściętego koła, z półkolistym podwieszeniem zakończonym szyszką. Ścianka kosza i balustrada schodów zdobione płycinami w ramach. Parapet w formie gzymsu, od dołu zdobiony pasem z dekoracją roślinną. W polu zaplecka obraz z przedstawieniem Jezusa Dobrego Pasterza, ujęty ramą o dekoracji geometrycznej. Baldachim na planie ściętego koła, podtrzymywany przez dwa wsporniki, o kanelowanej krawędzi, zakończone wolutami. Brzeg baldachimu w formie gzymsu dekorowanego pasem ornamentu roślinnego. Na nim rzeźbiona skała, na której znajdują się tablice prawa. Na podniebieniu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura malowana w kolorze seledynowym, płyciny kremowym, detale ciemnozielonym, profile złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, na cokole, z malowaną płyciną na ściance przedniej w formie leżącego prostokąta o wklęsłych bokach, polichromowane na sposób imitujący marmoryzację w różnych odcieniach brązu, szarości i bieli. Zakończone profilowanym gzymsem, dekorowanym złoconym ornamentem roślinnym. Mensa drewniana. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki. Na przedniej ściance prostokątna płycina o owalnych narożach z przedstawieniem kielicha w glorii. Całość obwiedziona profilowanym, złoconym gzymsem. Na tabernakulum niski, prostopadłościenny tron wystawienia. Nastawa ujęta dwoma pilastrami o kanelowanych trzonach, dźwigających niepełne belkowanie i trójkątny przyczółek. Fryz dekorowany ustawionymi naprzemiennie anthemionami i wieńcami, belkowanie i przyczółek zdobione kimationem. W polu przyczółka owalny medalion z monogramem Chrystusa, ujęty wieńcem, w glorii promienistej. W polu środkowym obraz w formie stojącego prostokąta z wizerunkiem św. Józefa z Dzieciątkiem, ujęty profilowaną ramą dekorowaną kimationem. Nastawa polichromowana jest w kolorze szarym, trzony pilastrów są marmoryzowane, belkowanie o barwie zielono-niebieskiej. Profile, kapitele i dekoracja złocone, wieniec srebrzony.
ołtarz
Ołtarz boczny północny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający św. Józefa z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w całej postaci, delikatnie zwrócony w lewo. Na lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezus, a w prawej gałązkę białej lilii. Święty Józef ma podłużną twarz, okoloną krótką brodą oraz ciemnymi włosami, nos długi i wąski, wzrok wpatrzony w Jezusa. Ubrany jest w granatową szatę z długimi rękawami oraz brązowy płaszcz, zarzucony na lewe ramię i opasujący świętego poniżej pasa; stopy bose. Dzieciątko ma twarz o rysach niemowlęcych, wzrok skierowany na widza. Zwrócone jest w trzech czwartych w prawo, ukazane w pozycji siedzącej, z z rączkami opartymi o św. Józefa. Ubrane jest w białą, wąską tkaninę, przerzuconą przez plecy. Wokół głów św. Józefa i Dzieciątka znajdują się złote i świetliste nimby. Całość ukazana w sumarycznie oddanym wnętrzu architektonicznym z warsztatem stolarskim i różnymi narzędziami stolarskimi. U góry obrazu dwie uskrzydlone główki anielskie na chmurze obłoków. Rama drewniana, profilowana, złocona, od zewnątrz zdobiona kimationem.
obraz
Św. Józef
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego owalu z przedstawieniem św. Andrzeja Boboli. Święty został ukazany w półpostaci, z rękami złożonymi na piersi, przytrzymując niewielki krucyfiks. Głowę ma przechyloną na prawo, wzrok skierowany do góry na objawiające się powyżej, otoczone glorią promienistą monogramy „IHS” i „MRA”. Bobola ma prostokątną twarz, uniesione brwi, wąski nos i nieznacznie rozchylone usta; twarz okala siwa broda, włosy krótkie. Jest ubrany w czarną sutannę i czarny, zarzucony na ramiona płaszcz z kołnierzem. Tło jest jednolite, szarozielone, jaśniejące wokół głowy świętego i wspomnianych monogramów. W dole przedstawienia inicjały artysty oraz data „J.P. 51 r.p.”. Obraz ujęto profilowaną, złoconą ramą.
obraz
Św. Andrzej Bobola
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający klęczącego pośród skał św. Franciszka z Asyżu. Święty ukazany całopostaciowo, zwrócony trzy czwarte w prawo, z głową lekko uniesioną, ukazaną na wprost. Prawa ręka złożona na piersi, lewa z czaszką w dłoni oparta o skałę. Twarz trójkątna, okolona zarostem i krótkimi włosami, oczy duże, wzrok skierowany ku górze, nos wydatny, szeroki, usta rozchylone, nad głową kolisty nimb. Święty ubrany jest w brązowy habit franciszkański, przewiązany długim sznurem. Po lewej stronie świętego krucyfiks i widoczny fragment otwartej księgi. Kolorystyka obrazu chłodna z przewagą błękitów i brązów. Sygnatura po prawej stronie u dołu: „Raczyński 1851”.
obraz
Św. Franciszek z Asyżu
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. W centrum św. Marcin ukazany w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo. W prawej, wyciągniętej przed siebie i uniesionej ręce podtrzymuje kapę, w lewej, ugiętej pastorał. Twarz ma pociągłą, szczupłą, o starczych rysach, oczach zwróconych w górę, długim nosie oraz niewielkich ustach, okoloną długą, siwą brodą, opadającą na pierś. Włosy ma krótkie, siwe. Na głowie ma malowaną w kolorze srebrnym infułę ze złoconym galonem. Wokół głowy zamknięty nimb. Święty ubrany jest w fioletową sutannę zapinaną na guziki, półprzeźroczystą, białą rokietę, dekorowaną u spodu i przy rękawach koronką, białą, bogato zdobioną w kolorze złotym stułę, fioletowy, zapinany na guziki mucet. Na piersi ma zawieszony pektorał. Na ramiona ma narzuconą malowaną na złoto kapę, z bordową podszewką, zapiętą na piersi. W lewym dolnym rogu obrazu, przed świętym ukazana półpostać mężczyzny, z profilu, z uniesioną głową i wyciągniętą w bok prawą ręką. Twarz ma owalną, z oczami skierowanymi w górę, dużym nosem i otwartymi ustami, z wąsami. Ubrany jest w białą koszulę i ciemne spodnie. Święty stoi na posadzce w szachownicę. Tło jednolite, niebiesko-szare, w górnej części rozświetlone obłoki z wiązkami światła skierowanymi w stronę świętego oraz dwie uskrzydlone główki anielskie.
obraz
Św. Marcin

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-169

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności