Rzeźby Matki Boskiej oraz św. Jana Ewangelisty umieszczono w XX wieku po bokach krucyfiksu z XVII wieku. Rzeźba Matki Boskiej miała trzy warstwy przemalowań wykonane farbami olejnymi. Ostatnie zostało wykonane przez malarza Wymiatałka. Przemalówki usunięto podczas ostatniej konserwacji w 1990 roku kierowanej przez Hannę Pieprzyk.
Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na niskim cokole. Matka Boska stojąca w nieznacznym kontrapoście z dłońmi splecionymi na wysokości pasa oraz głową uniesioną ku górze. Twarz pociągła, nos długi i prosty, małe usta, wzrok skierowany ku górze. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami, ze złotą lamówką u szyi oraz swobodnie narzucony na ramiona błękitny płaszcz ozdobiony na brzegach analogicznym wykończeniem jak w sukni. Na głowie ma założony biały welon, którego jeden koniec spływa z przodu postaci. Spod szat wystają bose stopy. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, delikatnie jasna.
Rzeźba należy do grupy Ukrzyżowania znajdującej się w kaplicy Jezusa Miłosiernego. Nie stanowi jednak spójnej chronologicznie grupy rzeźbiarskiej. Figury Matki Boskiej oraz św. Jana Ewangelisty zostały wykonane znacznie później niż wiszący pośrodku siedemnastowieczny krucyfiks. Rzeźbę charakteryzuje wyraźnie statyczna sylwetka Matki Boskiej. Wobec braku przekazów historycznych można ją datować na XIX lub początek XX wieku.
Dobry, nowa polichromia.
Rzeźby Matki Boskiej oraz św. Jana Ewangelisty umieszczono w XX wieku po bokach krucyfiksu datowanego na XVII wiek. Obecnie wszystkie rzeźby stanowią tzw. grupę Ukrzyżowania.
Maria Działo, "Matka Boska ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-7