Feretron został wymieniony w inwentarzu ekspozytury rzymskokatolickiej w Stryszawie w latach 1928 i 1929 oraz 1952 roku.
Feretron z figurą Matki Boskiej na prostopadłościennej podstawie. Maria stoi frontalnie, w lekkim kontrapoście, z prawą nogą odwiedzioną, ustawioną na kamieniu; ręce ma złożone do modlitwy. Ma delikatną, owalną twarz z wysokim czołem, długim, wąskim nosem i małymi ustami; wzrok kieruje w górę. Jest ubrana w długą, powłóczystą suknię układającą się w ostre fałdy, przepasaną szeroką szarfą z dekoracją geometryczną. Ponadto ma zarzucony okrywający głowę i ramiona płaszcz, którego spód jest prążkowany a wierzchnia strona dekorowana wicią roślinną, z bordiurą utworzoną z przeplatających się wstęg. Na nagich stopach, kamieniu i sukni aplikowane kwiaty róży. Figura ustawiona na dwudzielnej podstawie dekorowanej wicią roślinną oraz rozetami.
Suknia Matki Boskiej jasna, szarfa oraz płaszcz pozłacane, polichromia w partiach ciała naturalistyczna; podstawa w kolorach jasnożółtym oraz brązowym.
Feretron (łac. feretrum) służył w starożytności do obnoszenia posągów bóstw podczas procesji triumfalnych; podobną funkcję pełni obecnie w kościele katolickim podczas uroczystych procesji. Jest to przenośny, obustronny obraz lub rzeźba na podstawie, w którą wsuwa się drążki, rodzaj przenośnego ołtarzyka.
Kult Matki Boskiej, której postać jest umieszczona na feretronie, rozwijał się od XIX wieku szczególnie intensywnie, a wzmocniło go ogłoszenie w 1854 roku dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny. Do najpopularniejszych i najbardziej czczonych wizerunków tego okresu należała figura Matki Boskiej z Lourdes, którą niewątpliwie inspirował się twórca feretronu. Ten typ przedstawienia ma ścisły związek z wizjami, jakich od 11 lutego do 16 lipca 1858 aż 18 razy doświadczyła nastoletnia Bednadetta Soubirous w grocie Massabielle koło Lourdes. Zgodnie z opisem dziewczynki posąg Marii w marmurze karraryjskim wykonać miał Joseph-Hugues Fabisch, uznany artysta, profesor szkoły artystycznej w Lyonie. Bernadetcie nie spodobał się efekt jego prac, a i artysta nie był z nich zadowolony. Mimo to, gotowy posąg ustawiono w grocie i w niedługim czasie stał się inspiracją dla wielu podobnych przedstawień.
Rzeźba wykazuje tendencje do idealizacji. Ma poprawnie odwzorowane proporcje oraz kunsztownie wymodelowane fałdy szat, cechuje ją dobra jakość artystyczna.
Dobry, przetarcia polichromii w partii twarzy, dłoni i stóp, przetarcia i ubytki zaprawy w partii szat, ubytki drewna na lewej stopie.
Feretron z postacią Matki Boskiej powstał przed 1928 rokiem. Przedstawia Matkę Boską, której forma jest inspirowana typem ikonograficznym Matki Boskiej z Lourdes i wykazuje tendencje do idealizacji.
Agata Felczyńska, "Matka Boska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-3