Epitafium Macieja i Tadeusza Kwapiszewskich

Dzieje zabytku

Tablica została wykonana w / lub po 1828 roku i wmurowana w ścianę kościoła.

Opis

Prostokątna tablica z czarnego wapienia w otoku z rytych i złoconych liści dębu. W jej polu napis wykonany kursywą „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Pod tą swiętych przeznaczeń smiertelną odzieżą / Maciey, wraz z Tadeuszem, Kwapiszewscy! leżą / Dla których tkliwa Matka, przywiązana Żona, / Smutny ten napis kładzie, żalem ucisniona / Grób Ich pokrywszy łzami, pomnik zbudowała, / Żeby, tak drogiey straty pamięć, wiecznie trwała. / Przechodniu! gdy Cię czułość wstrzyma nad tym głazem, / Uczciy, obecne zwłoki, pobożnym wyrazem, / I westchniy, za te duszę: by Pan! Nieba Ziemi, / Złączył je wsród Swej Chwały z Aniołami swemi. / Roku 1828.”

Zarys problematyki artystycznej

Prosta, typowa dla czasu powstania, tablica upamiętniająca Macieja i Tadeusza Kwapiszewskich została ufundowana przez matkę i żonę zmarłych. Treść wyraża żal kobiety po stracie bliskich jej mężczyzn.
Tablica została wykonana z tzw. czarnego marmuru dębnickiego, czyli wapienia w kolorze czarnym, który z racji właściwości polerowania do połysku nazywano marmurem. Wydobywano go w Dębniku koło Krzeszowic, w kamieniołomach należących od XVII wieku do 1953 roku do karmelitów bosych z Czernej. Materiał był niezwykle popularny w sztuce polskiej w XVII i XVIII wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Ubytki, przetarcia i zarysowania powierzchni oraz pozłoty.

Streszczenie

Prosta tablica epitafijna poświęcona Maciejowi i Tadeuszowi Kwapiszewskim została ufundowana przez matkę oraz żonę zmarłych i wykonana z tzw. czarnego marmuru dębnickiego.

Bibliografia