Epitafium Amelii Horvath

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

wielicki

Gmina

Niepołomice

Miejscowość

Niepołomice

Metropolia

Krakowska

Diecezja

Krakowska

Dekanat

Niepołomice

Parafia

Najświętszej Panny Marii i Dziesięciu Tysięcy Męczenników

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Tagi

epitafium

Miejsce przechowywania

ściana południowa kaplicy Ogrójcowej

Identyfikator

DZIELO/04753

Kategoria

płyta nagrobna

Ilość

1

Czas powstania

około 1829 roku

Technika i materiał

wapień dębnicki, techniki kamieniarskie

Wymiary podstawowe

szerokość – 35 cm
wysokość – 28 cm

Autor noty katalogowej

Paulina Kluz

Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Epitafium Amelii Horvath zostało wystawione przez jej małżonka Stefana około 1829 roku.

Opis

Płyta w formie leżącego prostokąta. W polu inskrypcja „AMALIAE HORVATH / Anno 1829o Die 19. Maji, in ipso aeta/tis flore utpote anno vitae 25to Heul/nimis tempestive e vivis ereptae/ Stephanus Horvath Militiae Gra/nitialis Sub Centurio moestus ma/ritus charae et optimae Conjugi poni/curavit Oretur pro ea”.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Uszkodzenia mechaniczne wzdłuż krawędzi i na powierzchni płyty; przetarcia inskrypcji.

Streszczenie

Epitafium Amelii Horvath zostało wystawione przez jej małżonka Stefana około 1829 roku.

Bibliografia

Róg Rafał, "Kościół w Niepołomicach pod wezwaniem Dziesięciu Tysięcy Męczenników – Królewska Fundacja Pokutna", Kraków-Niepołomice 1998

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna rzeźba przedstawia Chrystusa Zmartwychwstałego, stojącego w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała wspartym na lewej nodze, która depcze węża trzymającego w paszczy jabłko. Zbawiciel prawą nogę lekko ugina w kolanie opierając ją na ludzkiej czaszce. Chrystus w lewej ręce trzyma złotą laskę krzyżową z podwieszoną chorągwią, prawą zaś unosi w geście błogosławieństwa. Ma owalną twarz z prostym nosem, z uniesionymi ku górze brązowymi oczami i jasnoróżowymi ustami. Jego głowę okalają długie, brązowe włosy opadające na ramiona w lekkich lokach oraz krótka, brązowa broda. Zmartwychwstały ubrany jest w złocony płaszcz ze srebrną podszewką, odsłaniający prawe ramię, przerzucony z przodu przez lewą rękę i opadający miękkimi fałdami zakrywając prawy bok postaci. Karnacja ciała jest bladoróżowa. Na dłoniach, boku oraz stopach widoczne są czerwone rany po gwoździach i lancy.

rzeźba

Chrystus Zmartwychwstały

Zdjęcie nr 1: Dzwonnica murowana z cegły, tynkowana. Zbudowana na rzucie kwadratu, na cokole, trójkondygnacyjna, zwieńczona blaszanym hełmem z ażurową wieżyczką i iglicą. Od wschodu wejście, zamknięte łukiem półkolistym, w kamiennym, profilowanym obramieniu. Nad nim kamienna tarcza z herbem Lis. W najwyższej kondygnacji duże ostrołukowe otwory dzwonne, wyżej, pod okapem małe owalne.

dzwonnica

Dzwonnica

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.

płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Kamienna chrzcielnica osadzona na wysokim cokole na planie kwadratu, z profilowanym, wielostopniowym trzonem, dekorowanym puklowaniem, liśćmi akantu i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Czara puklowana, ozdobiona kartuszem z godłem herbowym Jastrzębiec od frontu oraz kartuszem z godłem herbowym Gryf po przeciwnej stronie, po bokach dwa bukraniony. Chrzcielnica polichromowana w kolorze czerwonym ze złoconymi detalami. Drewniana pokrywa w formie podstawy dekorowanej perełkowaniem i żłobkami, zwieńczona klasycystycznym wazonem zdobionym girlandami, zakończonym kwiatem.
Chrzcielnica umieszczona w niszy drewnianej oprawy filara arkady tęczowej. Nadbudowa jest architektoniczna, dwukondygnacyjna ze zwieńczeniem. Pierwsza kondygnacja z niszą ujętą dwustrefowym cokołem, zakończonym profilowanym gzymsem dekorowanym żłobkami, zakończonym kartuszem, flankowana kwiatowymi zwisami. Druga kondygnacja z płyciną ujętą pilastrami ozdobionymi kwiatowymi zwisami, zakończonymi gzymsem przechodzącym w woluty, na których znajdują się uskrzydlone główki anielskie. W niszy na rzeźbionym fragmencie skały, flankowanym dwoma drzewami, grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Nad nią na łuku gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Zwieńczenie w kształcie zbliżonym do kwadratu, ujętego spływami wolutowymi dekorowanymi akantem, zakończone gzymsem i baldachimem. W polu, na obłoku rzeźbiona półpostać Boga Ojca z nimbem trójkątnym i promienistym wokół głowy. Baldachim na planie półkola, w formie niepełnego belkowania, na nim cztery kabłąki podtrzymujące cokół, na którym znajduje się klasycystyczny wazon. Oprawa polichromowana w kolorze seledynowym, ze złoconymi profilami i ornamentyką.

chrzcielnica

Chrzcielnica w architektonicznej obudowie

Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figura Chrystusa Ukrzyżowanego umieszczona jest na belce tęczowej. Chrystus został ukazany na krzyżu w dużym zwisie na wyprężonych ramionach, tworzących kształt litery „V”. Jego korpus jest wydłużony i esowato wygięty z silnym zaznaczeniem modelunku anatomicznego. Nogi zostały lekko zgięte w kolanach i nieznacznie odchylone w bok, zaś stopy skrzyżowane i przybite jednym gwoździem do krzyża. Wyeksponowano muskulaturę kończyn, żebra i ranę w boku. Głowa Zbawiciela opada na prawe ramię. Jego twarz jest podłużna, z długim, prostym nosem, o zamkniętych oczach i otwartych ustach w grymasie bólu. Otacza ją gęsta, kręcona broda oraz długie, ciemne włosy opadające lokami na oba ramiona. Na głowie widoczna jest cierniowa korona o długich kolcach. Biodra Zbawiciela zostały przepasane długim perizonium sięgającym kolan. Jest ono na środku drapowane za pomocą misowych fałd układających się poprzecznie, zaś po bokach zostało wywinięte za pomocą dwóch festonów opadających kaskadowo wzdłuż ud. Ponad głową Chrystusa umieszczony jest złocony titulus o kształtach barokowych w formie kartusza z napisem „INRI”.Rzeźba jest polichromowana, a perizonium srebrzone z zastosowaniem laserunków.

rzeźba

Chrystus na krzyżu

Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźbione przedstawienie Chrystusa Zmartwychwstałego ukazanego w całej postaci, w trzech czwartych w prawo, w wykroku, z prawą nogą zgiętą w kolanie. W prawej, uniesionej ręce trzyma chorągiew z białym krzyżem na czerwonym tle, lewa uniesiona do góry w geście błogosławieństwa. Twarz owalna, pociągła, z migdałowatymi oczami i prostym nosem, okolona falowaną brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus przez biodra ma przewiązane krótkie, obficie fałdowane perizonium, z rozwianym na lewym boku fragmentem. Pod szyją ma zapięty płaszcz rozwiany z tyłu postaci. Ciało krępe, muskularne, z podkreślonymi mięśniami klatki piersiowej. Postać umieszczona na profilowanym postumencie z tablicą z inskrypcją „EGO SVM RESVR/RECTIO ET VITA / IOAN(NES) CAP(UT) XI”.

płaskorzeźba

Chrystus Zmartwychwstały

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta z inskrypcją: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / POBOŻNY PRZECHODNIU / DO BOGA WESTCHNIENIA OD CIEBIE / PROSZĄ / TU ZMARTWYCHWSTANIA CZEKAJĄC / ANTONI BANULA LAT 70 ŻYJĄCY / 14 LUTEGO 1818 ZMARŁY KATARZYNA / MAŁŻONKA W LAT 76. ŻYCIA 21 LISTOPA/DA 1823. ROKU ZESZŁA. WŁOŚCIANIE / MORAWICCY WDZIĘCZNEY PAMIĄTCE KO/CHANYCH RODZICÓW TEN POMNIK POŁOŻYŁ / SYN IAN / ROKU 1829 DNIA 23 KWIETNIA"

płyta nagrobna

Epitafium Antoniego Banduli

Zdjęcie nr 1: Epitafium na wysokim cokole posadowionym na dwustopniowej podstawie, ujęte wielobocznymi wieżyczkami z cokołami i wielobocznymi pierścieniami, zakończone profilowanym gzymsem w kształcie nadwieszonego trójkąta z krzyżem o czterobocznie zamkniętych ramionach. Pośrodku prostokątna płycina zakończona łukiem ostrym, z wpisanym w nią maswerkiem, a w niej inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / WIKTORYI / Z / KLOSÓW / MIEROSZOWSKIEJ / ur(odzonej) 17. Grudnia 1789 r(oku) / zm[arłej] 29. Maja, 1829. r(oku) / pomnik ten postawiły / Dzieci”. Na postumencie dwie szrafowane tarcze pod wspólną koroną z godłami herbu Ślepowron Mieroszowskich i herbu własnego rodziny Klose (pod błękitną głowicą z trzema gwiazdami wspięty lew drapiący pień drzewa) oraz banderola z dewizą „AMOR PATRIAE NOSTRA LEX”.

płyta nagrobna

Epitafium Wiktorii z Klosów Mieroszowskiej

Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, tabernakulum z tronem wystawienia w formie architektonicznej na rzucie trapezoidalnym. W przedniej ściance wysokiego cokołu, o narożach ujętych spływami wolutowymi, są drzwiczki w kształcie prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym zdobione płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha eucharystycznego. Cokół wieńczy gzyms przekształcający się pośrodku w parę stykających się wolut. Na występach nad spływami cokołu osadzone kolumienki wspierające wyłamujące się ponad nimi belkowanie baldachimu tronu wystawienia. Zwieńczenie w formie pary stykających się spływów wolutowych z motywem paludamentu. Zaplecek zdobiony płycinami z ornamentalnymi obramieniami z motywami rocaille’u, w górnej partii płaskorzeźbiony trójkąt z okiem Opatrzności Bożej ujęty promienistą glorią. W zwieńczeniu para wazonów i para figurek aniołków, na szczycie księga z siedmioma pieczęciami i leżącym barankiem paschalnym.
Retabulum osadzone na zdwojonym cokole, w górnej partii o zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują trzy pary kolumn, z których środkowe wysunięte, wspierających przerwane w partii architrawu i fryzu belkowanie. Zwieńczenie ujęte parą kolumn wspierających gzyms w formie trójkątnego przyczółka. Pola cokołu retabulum wypełnia stylizowana ornamentyka roślinna, partie fryzu oraz górne naroża części środkowej zdobią uskrzydlone główki anielskie, a gzyms kostkowanie. Zwieńczenie ujęte po bokach motywem liści paproci, pole ulistnionymi gałązkami z wstążką. Krawędź gzymsu wieńczącego zdobi wić roślinna z krzyżem pośrodku, po bokach para wazonów. Całość ujmuje para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta ujętego profilowaną, złoconą ramą z przedstawieniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego owalu, ujętego ramą zdobioną akantowymi liśćmi, z wizerunkiem św. Mikołaja. Struktura marmoryzowana w odcieniach błękitów, detal architektoniczny i ornamentyka złocone.

ołtarz

Ołtarz główny

Zdjęcie nr 1: Epitafium wsparte na dwóch konsolach, podtrzymujących gzyms, nad którym dwie płyty: dolna prostokątna, z wydzieloną ostrołukowo zakończoną tablicą z inskrypcją oraz górna, półkolista, w formie maswerku, z okrągłym polem na portret i wieńcem laurowym wzdłuż górnej krawędzi, zwieńczonym krzyżem. Inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Jozefowi Markowskiemu / Medycyny Doktorowi Profess(orowi) Chemii / i Mineralogii w Uniwersytecie Jagiell(ońskim) / ur(odzonemu) na Ukrainie 1758 r(oku) w Krakowie 1829 r(oku) / zmarłemu / Mężowi z obszernej nauki cnót obywa/telskich i poświęceń dla ludzkości / w Polscze i Francyi wsławionemu / ten pomnik / Marya z Langlotów Markowska / położyła.”

płyta nagrobna

Epitafium Józefa Markowskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.

płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”

płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).

płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.

płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.

tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".

płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Epitafium Amelii Horvath", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-amelii-horvath

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności